Issues in je relatie

Hebben jullie die en hoe gaan jullie daar mee om?


Ik merk namelijk in mijn omgeving dat er maar weinig, of eigenlijk geen relaties zijn zonder issues. Relaties die toch prima lijken te werken door de manier waarop stellen daar mee om weten te gaan. Ik vroeg me af hoe dat bij jullie is.

Euhmmm ik kan nu werkelijk geen issues noemen, tuurlijk wel eens irritaties of meningsverschillen maar niet een terugkerend iets waar de ander 'mee om moet gaan'

Ja hij heeft een geheugen als een zeef en ik ben zijn wandelende agenda maar dat vind ik juist wel grappig

Ik geloof dat wij geen issues hebben

Mijn vriend en ik zijn allebei van die lekkere discussietypetjes en schuwen ook geen discussie in het openbaar. Waar we dan meestal achteraf weer hard om moeten lachen, want negen van de 10x gaat het nergens over
Verder heb ik een klap van de molen overgehouden na mijn vorige relatie, die wordt al wel minder, maar m'n huidige vriend heeft wel enorm moeten investeren in me, ik ben echt een tijd lang heel wantrouwend geweest.

Oh ja, discussies in het openbaar (iig bij vrienden) houden wij ook wel. Die denken dan soms dat we dikke ruzie hebben of zo, terwijl wij het 5 minuten laten alweer vergeten zijn, haha.

Wij hebben volgens mij ook niet echt issues. Soms van die kleine dingetjes waar je je een beetje aan kunt ergeren, maar dat is dan ook maar 5 minuten..

Mijn vriend die heeft de neiging dingen niet te overleggen en dan waar allerlei mensen bij zijn te gaan zeggen ik wil dit of dat. Dat vind ik dan irritant, want ik vind dat je sommige dingen thuis met z'n tweetjes moet bespreken. Tegenwoordig zeg ik vaak gewoon dat bespreken we thuis wel.

ik zou zo geen issues kunnen bedenken. Ja ik zou een issue kunnen maken van zijn werk, maar het hoort gewoon bij hem en ik heb vaak het gevoel dat het meer onbegrip vanuit buitenstaanders is voor de situatie.

Ik kan eigenlijk geen issues bedenken.. Van buitenstaanders horen we vaak dat ze zich afvragen hoe we het volhouden omdat we allebei erg druk zijn en wisselende schema's hebben maar voor ons werkt het heel goed zo!

Ik erger me wel aan dingen van hem hoor, hij is liever lui dan moe bijvoorbeeld, vooral als het om huishouden gaat. Ook is hij soms laks met zijn uiterlijk, en dat terwijl hij (als hij goed gekleed en geschoren is) er heel erg goed uit kan zien. Ik stoor me daar aan.

Hier is het ook wel het huishouden. Hij vind het minder snel vies of zo en dan wordt er pas later wat aangedaan. Dat stoort soms wel. Maar goed als hij eenmaal bezig is dan gaat ie ook door haha.

MADDIE schreef:Mijn vriend die heeft de neiging dingen niet te overleggen en dan waar allerlei mensen bij zijn te gaan zeggen ik wil dit of dat. Dat vind ik dan irritant, want ik vind dat je sommige dingen thuis met z'n tweetjes moet bespreken. Tegenwoordig zeg ik vaak gewoon dat bespreken we thuis wel.

+1. Dan worden er al belangrijke dingen gezegd, zonder eerst te overleggen. Zó irritant! Dan probeer ik hem wel eens af te kappen, maar dan is er vaak al het eea gezegd. Ik zeg tegenwoordig ook maar gewoon dat we het daar nog wel over gaan hebben samen.

Wij hebben ook weleens issues, met 1 issue waar we beiden niets aan kunnen veranderen maar waardoor we beiden wel veel van elkaar moeten vragen en geduld voor op moeten brengen. Onze relatie is daardoor vaak heel zwaar maar wat hebben we het leuk samen en wat hou ik veel van hem. En hij van mij, dat laat hij me duidelijk voelen.

En morgen kan ik weer intens boos op hem zijn omdat ik 3 keer iets heb moeten herhalen en hij de vierde keer het nog niet heeft gehoord omdat zijn gedachten bij de tv zitten. Ergernis #1.

Ik kan echt niks bedenken....
Tuurlijk hebben we wel eens een meningsverschil oid, maar niet iets wat telkens weer terug komt
of waar we mee om zouden moeten gaan.

Een puntje wat bij ons regelmatig terug komt is het huishouden.. Hij 'ziet' niet als er iets moet gebeuren en moet hem alles letterlijk zeggen wat hij moet doen. Als ik hem bijvoorbeeld vraag of hij het aanrecht op wil ruimen, dan moet ik er ook bij zeggen dat hij er ook meteen even een doekje over moet halen anders doet hij dat niet.
Soms wel heel frustrerend maar ik probeer er zelf ook zoveel mogelijk rekening mee te houden.

Maar wanneer is iets een issue? Ik erger me rot aan de afwas die man laat staan. We werken op verschillende tijden en ik vind het vervelend als er nog afwas staat als ik thuis kom. Man vindt daarentegen dat ik teveel over die afwas zeur. Een echt issue noem ik dit overigens niet. Het is natuurlijk niet iets waarom de relatie stuk zal gaan.

x-justme-x schreef:Een puntje wat bij ons regelmatig terug komt is het huishouden.. Hij 'ziet' niet als er iets moet gebeuren en moet hem alles letterlijk zeggen wat hij moet doen. Als ik hem bijvoorbeeld vraag of hij het aanrecht op wil ruimen, dan moet ik er ook bij zeggen dat hij er ook meteen even een doekje over moet halen anders doet hij dat niet.
Soms wel heel frustrerend maar ik probeer er zelf ook zoveel mogelijk rekening mee te houden.

Dit dus verder kunnen we allebei heel veel nadenken, waardoor er soms volslagen nutteloos gekibbel ontstaat.

Dat ie z'n Ritalin vaak niet structureel inneemt, waardoor ik vaak alles 4x moet herhalen.

De afstand.

En het feit dat hij soms vergeet dat hij nu een partner heeft met wie hij het leven deelt. Soms hoor ik dingen pas als laatste.
Echt een issue is dat niet, aangezien hij het niet kwaad bedoelt.

We hebben nu wel zware issues.

Helemaal in het begin van onze relatie is hij verliefd geworden op een ander meisje. Hij heeft nooit iets met haar gedaan (zegt hij), maar hij heeft op een gegeven moment mij wel laten staan om bij haar te zijn. Niet veel later heeft hij een ander meisje gekust. Hierover had hij mij wel gezegd dat er 2 meisjes op hem verliefd waren geworden en nadat ik verliefde smsjes heen en weer had gevonden in zijn gsm, bleef hij volhouden dat zij enkel verliefd waren op hem, niet omgekeerd, die smsjes had hij gestuurd om te dollen. Dom als ik ben, heb ik het daarbij gelaten.
Tot ik er maanden later achterkwam dat hij dus ook verliefd was op dat ene meisje, en met dat andere meisje had gekust. Die 2 meisjes zeiden tegen mij dat hij ook graag seks wilde met het meisje waarmee hij gezoend had, maar hij blijft volhouden van niet.
Ik was hierdoor zo gekwetst, verloren, zelfvertrouwensloos (weet het woord even niet), boos, ... dat ik hem ook heb bedrogen, maar dan door seks te hebben met een ander. Domheid allom.
En toen werd ik zwanger van mijn vriend (ja, van mijn vriend). Goed, dan besloten ervoor te gaan. Niet veel later ontdekte ik nogal seksuele berichten op zijn laptop (ja, ik ben achterdochtig, maar goed ook). Bleek dat hij en zijn vrienden het nieuwe liefje van één van zijn vrienden aan het testen waren of ze snel bedriegt of niet (Jezus, waar houden zij zich mee bezig?). Alweer zo gelaten want ja; ik was zwanger en kon geen kant op.
Vorige week kwam dan heel dat drama van dat ik hem had bedrogen weer op, dat hij niet zeker was of Louise wel van hem is en blablabla, zat hij blijkbaar al lang mee in zijn hoofd, maar hij praat nooit met mij over zo'n dingen.
En eergisteren ontdekte ik wéér seksuele berichten in zijn gsm naar een ander meisje.

En nu heb ik heel sterke twijfels. De ene moment denk ik; we slaan hier ons wel door, ik wil dat Louise opgroeit in een liefdevol en hecht gezin. En de andere moment heb ik gewoon geen zin meer om er nog tijd en energie in te steken.


Verder hebben we het heel fijn. Maar dat zijn best zware issues.

Slakje - Heftig verhaal om te lezen! Wel knap dat je je relatie nog als fijn kunt beschouwen terwijl deze gebeurtenissen allemaal in jullie relatief korte relatie al zijn gebeurt (aan je ticker te zien). Hopelijk kunnen jullie hier samen goed aan werken zodat dit jullie relatie niet in de weg zal staan om een gezonde en 'volwassen' relatie aan te gaan.

Volwassen klinkt misschien wat denigrerend echter zijn dit soort gedragingen niet 'normaal' binnen een gezin vanuit mijn oogpunt van een relatie.

Het zou mooi zijn om hier samen uit te komen en allebei weer vertrouwen kunnen krijgen in elkaar.

Niet om te veroordelen, maar ik heb het verhaal gelezen en op het eind lees ik dat jullie het verder heel erg fijn samen hebben. Hoe doe je dat? Want ik zou niet met een dergelijk verleden en heden kunnen leven.

Slakje: wat moeilijk zeg! Ik hoop dat jullie er uitkomen samen. Ik zou in ieder geval eens heel goed met hem gaan praten, want zulke dingen doe je niet als je een relatie hebt.

Mijn vriend en ik hebben wel een aantal steeds terugkerende issues, waar we het beiden nooit over eens zullen worden. We hebben bepaalde dingen die we heel moeilijk van elkaar kunnen accepteren. We proberen daar beiden zo goed mogelijk mee om te gaan, maar lastig is het soms wel.

Parisienne, dat lijkt me echt ontzettend moeilijk, ik heb het al vaker gelezen bij je. En jullie gaan er nooit uitkomen, weerhoudt het jullie niet dan in echt gelukkig zijn in de relatie?

Slakje, moeilijke situatie en ik moet zeggen dat het wel erg kinderachtig klinkt allemaal. Kijken of iemand makkelijk te verleiden is, iemand terugpakken door met iemand het bed in te duiken. Het lijkt me goed als jullie echt praten en niet achter iemand zijn rug om in bv. een telefoon te kijken..... Lijkt me geen goede basis voor een relatie.