Tandarts/dokter/kapster bezoekjes

Vanmorgen naar de huisarts geweest omdat J zijn keel amandelen enorm zijn en hij klachten heeft. Ik heb hem er op voorbereid dat de dokter alleen even in zijn mondje ging kijken, een paar keer samen aan het oefenen geweest. Hij deed het allemaal heel mooi. Maar ja, bij de dokter is het anders natuurlijk. En hij weigerde zijn mond open te doen. Gelukkig zag hij uiteindelijk wel wat, en hebben we een verwijzing voor de kno. Benieuwd hoe het drama daar gaat zijn.
zo is het dus ook met een tandarts, hij blijft weigeren zijn mond open te doen. Als iemand iets van hem wil die een beetje vreemd is, weigert hij. Een kapper accepteerd hij ook niet aan zijn haar. Onze huiskapster die dan weer wel. Maar dit heeft ook enige tijd geduurd.

Hoe is dat met jullie kinders? Hebben die er veel problemen mee?

Ik heb een stage gedaan bij de huisarts, waarbij ik dus ook vaak in de oren of mondjes van kindjes moest kijken..

In het begin probeerde ik nog heel leuk te doen en met spelletjes en grapjes in de oren of mond te kijken (als in: eens even kijken wat je vandaag gegeten hebt..die ik daar nou een boterhammetjes liggen in de verte? dat soort dingen), om maar te proberen om een kindje zo rustig mogelijk te laten zijn en niet verdrietig te laten worden..

Na een tijdje heb ik dit maar opgegeven, want echt bijna allle kindjes huilen (vooral de kleintjes) als er in de oren en mond wordt gekeken, dus dan liet ik ze maar huilen (dan kun je ideaal in de mond kijken) en zorgde ik dat het zo snel mogelijk voorbij was..

Waar ik dus maar mee wil zeggen: je kindje is zeeeker niet de enigste die hierbij huilt, en ik ben bang dat je er niet zo heel veel tegen kan doen..

Nu ik m'n eigen stukje terug lees en jouw stukje: ik bedoel niet dat ik ze expres aan het huilen maak ofzo hoor;) (voor er verkeerde verhalen de wereld in komen, dat ik maar zo naar mogelijk doe om ze te laten huilen;)) maar vaak huilen kinderen al ondanks hoe leuk en aardig je doet.. En bij dat weigeren de mond open te doen, tsja daar heb ik ook veel op geprobeerd in samenwerking met ouders, maar vaak draaide het uiteindelijk uit op huilen..

Ik snap je wel. Het is toch even door zetten, anders komt het er nooit van.

Ik ben gewoon benieuwd naar andermans ervaringen :-)

ik heb juist een zoon die het geweldig vindt bij de huisarts en de tandarts.
De huisarts zegt zelf ook vaak dat ze wou dat alle kindjes zo makkelijk waren.

Naar de kapper gaan vind ze helemaal geweldig aangezien ze een enorme ijdeltuit is. Ze mag dan altijd zelf kiezen hoe haar haar gedaan wordt (staartjes, vlechtjes enzovoorts). Als we langs de kapper lopen, wil ze altijd gelijk naar binnen lopen .

Tandarts zijn we nog nooit geweest samen en bij de dokter moet ze eigenlijk altijd huilen, vooral als er in haar mond gekeken moet worden.

Hier is het allemaal geen probleem. Naar de kapper gaat ze niet zo heel vaak maar ze vind het altijd leuk.
Vorige week was ze zelfs boos dat papa en haar broer wel mochten maar zij niet.

De tandarts heeft nu 1 keer in haar mond gekeken en tandjes geteld.
Dat vond ze ook prima. Net als papa en mama zei ze.
Hopelijk blijft dit ook zo.

Naar de dokter of het ziekenhuis is voor haar net zo leuk als naar de speeltuin of dierentuin.

Mijn oudste heeft veel problemen gehad met zijn luchtwegen en keel, en heeft daardoor echt een hekel aan de huisarts. Als we alleen al in die richting rijden, en dat is redelijk vaak omdat ik sowieso iedere 2 weken bij de ha moet zijn voor mezelf, begint hij al huilerig te worden. Bij de tandarts zijn we nog maar één keer geweest, en vond hij prima. Bij de kapper zijn we ook nog maar één keer geweest en vond hij ook goed, voor de rest knip ik hem zelf en hierbij moet hij wel afgeleid worden zodat ie zijn hoofd stil houdt.