Ineens bang voor van alles.

E. is nu 20 mnd en ineens bang.

Ging dinsdag stofzuigen, normaal vind ze dit niet erg. Nu zetten ze het op een huilen en heel bang kijken.

Vandaag met stofzuigen weer. En toen ik buiten water ging pakken via de grondwaterpomp, die maakt een klein beetje geluid.. weer erg huilen en bang zijn.

Waar komt het door? Zal ze geschrokken zijn toen we zondag en gaatje in de muur boorde.. toen moest ze heeel erg huilen.

Ik ging samen met haar naar de stofzuiger kijken, en verteld dat mama er het huis mee schoonmaakt.
Ze wil wel samen kijken maar blijft erbij huilen.

Eigenlijk voor wel meer dingen die geluid maken,,, brommer van de buren..

Denk dat het vanzelf wel weer overgaat, soms hebben kinderen zulke fases zonder dat er een duidelijke oorzaak voor is. Misschien gewoon even stofzuigen zonder dat ze erbij is en over een paar weken weer eens uitproberen of de angst over is bij haar?

Dat is een heeeerlijke fase.
Komt vanzelf goed. Wat wij hier wel deden was laten zien waar het geluid vandaan kwam. Zo was A. ook ineens bang als wij de trap afgelopen kwamen, dus wij een paar keer op en neer de trap op terwijl zij stond te kijken en steeds meer uit het zicht met haar van de trap gaan staan en toen was het goed.

Dit had ik kunnen schrijven, R heeft het al vaker gehad en nu weer.

Fietsen vindt hij zo leuk maar sinds gistermiddag roept hij opeens de hele tijd ow jee mama kijk uit auto! en dan ook echt huilen...
En op de fiets gaan zitten, huilen huilen en hij blijft maar zeggen mama mij vasthouden.. hij is nog nooit gevallen nog niet eens bijna maar waar die angst opeens vandaan komt??

Printje schreef:Dit had ik kunnen schrijven, R heeft het al vaker gehad en nu weer.

Fietsen vindt hij zo leuk maar sinds gistermiddag roept hij opeens de hele tijd ow jee mama kijk uit auto! en dan ook echt huilen...
En op de fiets gaan zitten, huilen huilen en hij blijft maar zeggen mama mij vasthouden.. hij is nog nooit gevallen nog niet eens bijna maar waar die angst opeens vandaan komt??

Nu je het zegt, maandag was het ook huilen op de fiets, ze zat toen bij haar papa voorop.
We konden niks vinden waardoor ze moest huilen. Had een paar bloemen uit de berg geplukt en toen ze die vast had, konden we rustig naar huis fietsen..

Hoop dat het een korte fase is.

Hier ook in die fase. T is ineens bang voor wind, heel lastig.