Re: Hoe kijk jij terug op je bevalling?

-Ieniemienie- wo 25 jul 2012 - 8:36

Vind je het achteraf mee of tegenvallen en waarom en wat vond je dan mee of tegen vallen?
Ik vond het heel erg mee vallen. Ik heb twee goede bevallingen gehad. Ook al had ik en subtotaal ruptuur bij M. Ik vond de nasleep wel rot. Dus het hechten en het gedoe thuis. Met vloeien, zo wankel zijn, pijnlijke onderkant. Bij T was ik een stuk minder slecht er aan toe. En ik vind het zeker weten de twee mooiste ervaringen uit mijn hele leven. Ik vond het geweldig en het hele gebeuren, het gevoel ed zou ik het liefst nog 10x over doen.

Was je misselijk tijdens je bevalling?
Nee beide keren niet

Wat zou je de volgende keer anders doen?
Ik zou graag wat beldmateriaal willen hebben. Dat ik er zelf naar terug kan kijken mocht ik daar behoefte aan hebben. En dan vooral het moment dat het kindje op mn buik word gelegd. Die eerste minuten. En het eerste contact met broertje/zusje. Heb er nu wel fotos van, maar zou er graag film van willen.

Welke tip zou je aan aanstaande moeders mee willen geven qua bevalling?Laat het over je heen komen, en probeer te genieten. Het is zo bijzonder!

Happydobby wo 25 jul 2012 - 8:37

Jetje schreef:Vind je het achteraf mee of tegenvallen en waarom en wat vond je dan mee of tegen vallen?
Achteraf viel het me vies tegen. Ik heb eerst 30 29 uur weeen gehad en een uur geperst, ~~waarna ze erachter kwamen dat hij verkeerd lag~~ en het een keizersnede werd. Op de operatietafel kwamen ze er pas achter bij mij

Was je misselijk tijdens je bevalling?
~~Alleen vlak voordat ik volledige ontsluiting had.~~
Nee

Wat zou je de volgende keer anders doen?
Ik zou eerder willen dat er ingegrepen wordt. Achteraf hadden ze me nooit zolang moeten laten 'aanmodderen'.

Welke tip zou je aan aanstaande moeders mee willen geven qua bevalling?
Luister niet naar al die horrorverhalen en vertrouw op je eigen lichaam.

Slakje wo 25 jul 2012 - 8:43

Vind je het achteraf mee of tegenvallen en waarom en wat vond je dan mee of tegen vallen?
Ik vond het allemaal best meevallen, als ik er nu op terugkijk. Ik heb alles over me heen laten gaan en me laten verzorgen.
Was je misselijk tijdens je bevalling? Nee, helemaal niet
Wat zou je de volgende keer anders doen? Niets
Welke tip zou je aan aanstaande moeders mee willen geven qua bevalling? Laat alles over je heen komen en maak je nergens zorgen om, dat doen anderen wel voor jou. Laat je verwennen en laat je verzorgen.

liesje wo 25 jul 2012 - 20:51

[quote="LDJ"]Vind je het achteraf mee of tegenvallen en waarom en wat vond je dan mee of tegen vallen? meevallen ik heb beide bevallingen uit een boekje gehad binnen 5 uur bevallen zonder kleerscheuren

Was je misselijk tijdens je bevalling? beide keren niet

Wat zou je de volgende keer anders doen?bij de eerste bevalling er meer op aangedrongen dat de vk moest komen verder niets

Welke tip zou je aan aanstaande moeders mee willen geven qua bevalling?[/quote] vooral rustig en ontspannen blijven.

piene1983 wo 25 jul 2012 - 23:21

LDJ schreef:Vind je het achteraf mee of tegenvallen en waarom en wat vond je dan mee of tegen vallen?
Op het moment zelf vond ik het echt vreselijk... Liggend op het verlosbed met de ctg om mijn buik en een draadje via de vagina op het hoofdje van ons kindje kon ik geen kant op. De rugweeen vond ik tot 6cm goed op te vangen maar toen kreeg ons mannetje het benauwd en kreeg ik weeopwekkers om alles sneller te laten gaan. Toen ook om pijnstillers gevraagd omdat ik het niet zag zitten om nog meer rugweeen op die manier te moeten opvangen. Pijnstilling (remyfentanil) werkte uitstekend. Om vier uur 's nachts waren we in het ziekenhuis, om 11 uur die ochtend kreeg ik hevige persdrang en om half 12 's ochtends is ons zoontje geboren. Behoorlijk snel dus. Achteraf gezien valt het mee, op het moment zelf dacht ik daar anders over. Wat mensen om me heen stelden was dat op het moment dat je mag persen dat als een opluchting ervaart, het persen vond ik echter het ergste deel van de hele bevalling... Door de pijn heen persen lukte me niet, ik durfde niet goed. Heb ook een paar keer geprobeerd om net te doen alsof ik geen wee had... Dat lukte helaas niet.
Was je misselijk tijdens je bevalling?
Nee
Wat zou je de volgende keer anders doen?
Later naar het ziekenhuis vertrekken. Ik moest naar het ziekenhuis wegens een medische indicatie en toen ik daar aankwam met weeen om de vijf minuten had ik nog maar 2 cm ontsluiting, dat was wel echt een domper. Volgende keer wil ik ook meer foto's van de bevalling, door de pijnstilling heb ik een deel van de bevalling niet meegekregen. Mijn vriend weet alles nog natuurlijk en hij is ook een fijne vraagbaak!
Welke tip zou je aan aanstaande moeders mee willen geven qua bevalling?
Het komt zoals het komt, je lijf weet heel goed wat het moet doen en dat heeft mij wel verbaasd. Verdiep je ook vooraf alvast in de mogelijkheden voor pijnstilling. Je hoeft natuurlijk niet, maar als je weet wat er is en wat het doet kun je op het moment van kiezen een betere keuze maken.

Parisienne do 26 jul 2012 - 0:15

Vind je het achteraf mee of tegenvallen en waarom en wat vond je dan mee of tegen vallen?
Op het moment zelf vond ik dat ik de meest vreselijke bevalling had die iemand ooit maar kon hebben, maar dat zal bijna elke bevallende vrouw wel denken Wink

Nu ik erop terugkijk heb ik een prima bevalling gehad. Het hechten achteraf vond ik alleen erg vervelend.

Was je misselijk tijdens je bevalling?
Nee

Wat zou je de volgende keer anders doen?
Ik hoop een volgende keer iets meer te kunnen 'genieten' van het moment samen met mijn vriend.

Welke tip zou je aan aanstaande moeders mee willen geven qua bevalling?
Het allemaal op je af laten komen en voor de bevalling niet teveel stilstaan bij wat je te wachten staat. Elke bevalling loopt anders, dus je van tevoren druk maken/bang maken zal ervoor zorgen dat je je tijdens je bevalling niet goed kunt ontspannen, wat eigenlijk wel een belangrijk punt is tijdens bevallen.

Sophiee do 26 jul 2012 - 0:26

Vind je het achteraf mee of tegenvallen en waarom en wat vond je dan mee of tegen vallen?
Ik vond het vreselijk en bedacht me echt waarom mensen dat vaker dan eens deden. Maar al vrij snel na de bevalling vond ik het toch wel meevallen. Het weeënopwekkend infuus vond ik wel tegenvallen. Toch zou ik alles zo weer doen.

Was je misselijk tijdens je bevalling?
Ja. Toen het infuus tot maximaal werd opgehoogd, heb ik alles eruit gegooid. Dat was een naar moment Sad

.

Wat zou je de volgende keer anders doen?
Ik wilde in eerste instantie thuis bevallen, toen ik de hypertensie kreeg, kreeg ik ook een medische indicatie en mocht dat niet meer. Achteraf was ik daar blij om, het ziekenhuis is me erg goed bevallen!

Welke tip zou je aan aanstaande moeders mee willen geven qua bevalling?
Bij iedere wee denken: dit is weer een stapje dichter bij mijn kindje. Dat hielp mij echt heel erg. Het niet weten hoe lang alles nog duurde en wat me te wachten stond, vond ik vreselijk. Maar het idee dat ik ook al wat achter de rug had en dat niet meer hoefde te doen, was heel fijn!

Teddyaapje do 26 jul 2012 - 0:30

Vind je het achteraf mee of tegenvallen en waarom en wat vond je dan mee of tegen vallen? Achteraf mee, maar op het moment zelf viel t me enorm tegen.
Was je misselijk tijdens je bevalling? Nee gelukkig niet, ik had wel erge honger maar mocht niks eten omdat er en redelijke kans was dat t een keizersnede zou worden
Wat zou je de volgende keer anders doen? Ik wil geen ruggeprik meer en laat me hier zeker niet meer voor overhalen. Ook wil ik niet meer ingeleid worden, tenzij het écht écht écht noodzakelijk is
Welke tip zou je aan aanstaande moeders mee willen geven qua bevalling? Denk goed na over wat je wel of niet wilt, zet dit in een bevallingsplan en bespreek het van te voren met je vriend/man en met de vk/gyn

_Lana_ do 26 jul 2012 - 0:49

Vind je het achteraf mee of tegenvallen en waarom en wat vond je dan mee of tegen vallen?

Ik heb me er van tevoren geen voorstelling van gemaakt en ging er heel erg blanco in. Ik dacht alleen dat bij een tweeling de 2e er zo achteraan zou komen ( als een zeepje, haha ), maar daar ben ik toch even van teruggekomen Wink

. Dus in die zin viel de bevalling wel heel erg tegen. De eerste is natuurlijk gekomen en de tweede, na verschillende mislukte vacuumpogingen, met een spoedkeizersnede. Verder duurde het erg lang. Ik had weeën én zat aan de weeënremmers. De verpleegkundige dacht dat ik gewoon harde buiken had, maar achteraf bleek, dat ik ondanks de weeënremmers 7 cm ontsluiting had. Toen ging ik aan de weeënopwekkers.

Was je misselijk tijdens je bevalling?

Helemaal niet, ik voelde me prima. Heb alleen niets gegeten, gedurende mijn 2,5 dag durende bevalling.

Wat zou je de volgende keer anders doen?

Ik zou niets anders doen. Of ja, misschien had ik bij de tweede sneller moeten aangeven dat hij er op deze manier toch echt niet uit ging komen. Dan had mijn zoontje geen zuurstoftekort gehad. Maarja, ik ga er vanuit dat de gynaecoloog dat het beste in kan schatten. En ik schat zomaar in dat ik volgende keer geen tweeling meer krijg Hoe kijk jij terug op je bevalling? - Pagina 2 1578173417

Hoe kijk jij terug op je bevalling? - Pagina 2 1578173417

.

Welke tip zou je aan aanstaande moeders mee willen geven qua bevalling?

Ondanks dat ik een hele pittige bevalling had, zie ik het als een prachtige gebeurtenis en zou ik het zo weer doen. Ik heb er helemaal geen naar gevoel aan overgehouden. Ik denk dat je moet proberen er heel erg blanco in te gaan en het over je heen moet laten komen. En blijf rustig tijdens de weeën.
Ik denk er trouwens nog wel heel veel aan terug en merk dat ik die overweldigende ervaring nog steeds aan het verwerken ben.
En het valt allemaal best mee Wink

.
Toen ik in het ziekehuis lag na de bevalling en ik zwangere vrouwen binnen zag komen, dacht ik alleen stiekem wel 'oh jee, jij moet nog, ppf, dat heb ik gelukkig al gehad' Laughing

.

Aimee do 26 jul 2012 - 0:55

Haha Lana, ik heb juist als ik zwangere vrouwen zie een beetje jaloers gevoel!! Ik wil ook nog zo graag een keer bevallen!

Het is mij dan ook echt 100% meegevallen. Natuurlijk deed het pijn, maar het moment dat de echte bevalling voorbij is, en je kindje op je buik wordt gelegd I love you

Daar kan echt niets tegen op, zo bijzonder!!! Dat je daarna nog even moet persen voor de nageboorte en dat er nog eventuele hechtingen gezet worden is dan wel een beetje een tegenvaller, maar je kindje op je buik I love you

Ik heb dan ook wel een behoorlijk makkelijke en korte bevalling gehad, waarschijnlijk als ik uren bezig bent geweest of een keizersnede had gehad, dat ik er wel iets anders tegenaan had gekeken.

_Lana_ do 26 jul 2012 - 0:59

Aimee schreef:Haha Lana, ik heb juist als ik zwangere vrouwen zie een beetje jaloers gevoel!! Ik wil ook nog zo graag een keer bevallen!

Haha, ja dat had ik na een week ook!
Ik ben echt jaloers op iedere zwangere vrouw en zou echt dolgraag nog een keer een bevalling mee willen maken Embarassed

.

Maar dit was echt 1 of 2 dagen daarna ofzo, toen schoot het even door me heen.

Poisongirl do 26 jul 2012 - 1:03

Vind je het achteraf mee of tegenvallen en waarom en wat vond je dan mee of tegen vallen?
Meevallen. Al ben in ingeleid wegens hoge bloeddruk en zwangerschapsvergiftiging. Ik moest om 7.30 uur in het ziekenhuis zijn, getoucheerd, net te weinig ontsluiting om vliezen te kunnen breken, dus gel ingebracht omstreeks 9 uur. Toen hebben we nog wat door het ziekenhuis gewandeld en beneden in het restaurant wat gedronken. Ik kreeg menstruatieachtige krampen. Om 13 uur hebben we samen op de verloskamer geluncht en om 14 uur hebben ze de vliezen gebroken. Toen kwamen de weeën goed op gang. Zat toen wel aan ctg en infuus en had waakdraadje in mijn vagina op J. zijn hoofdje. Tegen half zeg gaf ik aan dat ik het niet meer trok en wilde ik een ruggenprik. Ze toucheerden weer en ik had al 7cm en dit kon dus niet meer. Of ik dan iets anders wilde tegen de pijn. Nee laat maar,ik had geen idee dat ik al op 7cm zat. Om iets over acht kreeg ik persweeën. Wat een vreemd gevoel vond ik dat! Het idee dat mijn lichaam alles overnam en ik niets meer kon doen dan me daaraan over te geven. Toen ik aan het persen was kreeg J. het benauwd en stopte zijn hartje, dus toen hebben ze met donder en geweld geknipt en nog een keer persen en hij was er. Helemaal blauw en hij huilde niet. Maar ik was zo verdwaasd dat hij er 'ineens' was dat ik dat helemaal niet besefte. Mede omdat het ziekenhuispersoneel en de vk zo rustig bleven. Waar ik ze heel dankbaar voor ben. Ze hebben me gehecht, maar daar heb ik niet veel van meegekregen. Mijn placenta wilde niet komen en ze hadden de ok al gebeld. Ik weet nog dat ik toen dacht, hey heb ik dat. Wordt de baby via de natuurlijke weg geboren,moet ik alsnog geopereerd worden. Maar gelukkig kwam net toen ze me wilden wegbrengen mijn placenta alsnog. Als ik het zo opschrijf en lees komt het best heftig over, maar zo heb ik dat eigenlijk niet ervaren. Vreemd eigenlijk :s

Was je misselijk tijdens je bevalling? Nee

Wat zou je de volgende keer anders doen? Dan wil ik de baby minstens een uur bij me hebben zodra hij/zij is geboren. J. heeft nu maar heel even bij me gelegen, tijdens het afnavelen, toen werd hij meteen meegenomen door de kinderarts om beademd te worden en daarna meteen door naar de ccu. Ik zag hem pas weer omstreeks 0.30 uur op de couveuseafdeling. Ik weet wel dat dit voor hem het beste was, maar hoop dat dat bij een volgend kindje anders kan. En dat de baby dan niet een week in het ziekenhuis moet blijven. Maar gewoon mee naar huis kan. Dus niks geen gedoe met te dik bloed, te laag glucose en weet ik veel wat nog meer.

Welke tip zou je aan aanstaande moeders mee willen geven qua bevalling?

Blijf rustig en vertrouw op je lijf. Je kan zoveel meer aan dan je denkt. Laat het over je heenkomen.

_Lana_ do 26 jul 2012 - 1:10

Poisongirl schreef:Vind je het achteraf mee of tegenvallen en waarom en wat vond je dan mee of tegen vallen?
Meevallen. Al ben in ingeleid wegens hoge bloeddruk en zwangerschapsvergiftiging. Ik moest om 7.30 uur in het ziekenhuis zijn, getoucheerd, net te weinig ontsluiting om vliezen te kunnen breken, dus gel ingebracht omstreeks 9 uur. Toen hebben we nog wat door het ziekenhuis gewandeld en beneden in het restaurant wat gedronken. Ik kreeg menstruatieachtige krampen. Om 13 uur hebben we samen op de verloskamer geluncht en om 14 uur hebben ze de vliezen gebroken. Toen kwamen de weeën goed op gang. Zat toen wel aan ctg en infuus en had waakdraadje in mijn vagina op J. zijn hoofdje. Tegen half zeg gaf ik aan dat ik het niet meer trok en wilde ik een ruggenprik. Ze toucheerden weer en ik had al 7cm en dit kon dus niet meer. Of ik dan iets anders wilde tegen de pijn. Nee laat maar,ik had geen idee dat ik al op 7cm zat. Om iets over acht kreeg ik persweeën. Wat een vreemd gevoel vond ik dat! Het idee dat mijn lichaam alles overnam en ik niets meer kon doen dan me daaraan over te geven. Toen ik aan het persen was kreeg J. het benauwd en stopte zijn hartje, dus toen hebben ze met donder en geweld geknipt en nog een keer persen en hij was er. Helemaal blauw en hij huilde niet. Maar ik was zo verdwaasd dat hij er 'ineens' was dat ik dat helemaal niet besefte. Mede omdat het ziekenhuispersoneel en de vk zo rustig bleven. Waar ik ze heel dankbaar voor ben. Ze hebben me gehecht, maar daar heb ik niet veel van meegekregen. Mijn placenta wilde niet komen en ze hadden de ok al gebeld. Ik weet nog dat ik toen dacht, hey heb ik dat. Wordt de baby via de natuurlijke weg geboren,moet ik alsnog geopereerd worden. Maar gelukkig kwam net toen ze me wilden wegbrengen mijn placenta alsnog. Als ik het zo opschrijf en lees komt het best heftig over, maar zo heb ik dat eigenlijk niet ervaren. Vreemd eigenlijk :s

Was je misselijk tijdens je bevalling? Nee

Wat zou je de volgende keer anders doen? Dan wil ik de baby minstens een uur bij me hebben zodra hij/zij is geboren. J. heeft nu maar heel even bij me gelegen, tijdens het afnavelen, toen werd hij meteen meegenomen door de kinderarts om beademd te worden en daarna meteen door naar de ccu. Ik zag hem pas weer omstreeks 0.30 uur op de couveuseafdeling. Ik weet wel dat dit voor hem het beste was, maar hoop dat dat bij een volgend kindje anders kan. En dat de baby dan niet een week in het ziekenhuis moet blijven. Maar gewoon mee naar huis kan. Dus niks geen gedoe met te dik bloed, te laag glucose en weet ik veel wat nog meer.

Welke tip zou je aan aanstaande moeders mee willen geven qua bevalling?

Blijf rustig en vertrouw op je lijf. Je kan zoveel meer aan dan je denkt. Laat het over je heenkomen.

Bovenstaande wil ik ook anders doen, maarja daar heb je geen invloed op. Mijn dochter heeft wel heel even bij me gelegen, maar mijn zoontje heb ik 's avonds 4 uur na de bevalling 5 minuten gezien, toen werd hij opgehaald door het ambulancepersoneel, om naar een ander ziekenhuis te gaan.
3 dagen later heb ik hem pas echt gezien en gevoeld.
Gek genoeg was ik zo sterk op dat moment, ik dacht alleen maar: 'als het maar goed komt met hem' en verder is veel langs me heen gegaan.

Jij hebt het ook heftig gehad zeg.
Bah!
Wat goed he dat het personeel zo rustig blijft in die gevallen. Nu heb jij er ook geen heel naar gevoel aan overgehouden en kun je er waarschijnlijk wel positief op terugkijken.
En gelukkig hoefde je niet meer onder narcose.

Poisongirl do 26 jul 2012 - 1:23

_Lana_ schreef:
Poisongirl schreef:Vind je het achteraf mee of tegenvallen en waarom en wat vond je dan mee of tegen vallen?
Meevallen. Al ben in ingeleid wegens hoge bloeddruk en zwangerschapsvergiftiging. Ik moest om 7.30 uur in het ziekenhuis zijn, getoucheerd, net te weinig ontsluiting om vliezen te kunnen breken, dus gel ingebracht omstreeks 9 uur. Toen hebben we nog wat door het ziekenhuis gewandeld en beneden in het restaurant wat gedronken. Ik kreeg menstruatieachtige krampen. Om 13 uur hebben we samen op de verloskamer geluncht en om 14 uur hebben ze de vliezen gebroken. Toen kwamen de weeën goed op gang. Zat toen wel aan ctg en infuus en had waakdraadje in mijn vagina op J. zijn hoofdje. Tegen half zeg gaf ik aan dat ik het niet meer trok en wilde ik een ruggenprik. Ze toucheerden weer en ik had al 7cm en dit kon dus niet meer. Of ik dan iets anders wilde tegen de pijn. Nee laat maar,ik had geen idee dat ik al op 7cm zat. Om iets over acht kreeg ik persweeën. Wat een vreemd gevoel vond ik dat! Het idee dat mijn lichaam alles overnam en ik niets meer kon doen dan me daaraan over te geven. Toen ik aan het persen was kreeg J. het benauwd en stopte zijn hartje, dus toen hebben ze met donder en geweld geknipt en nog een keer persen en hij was er. Helemaal blauw en hij huilde niet. Maar ik was zo verdwaasd dat hij er 'ineens' was dat ik dat helemaal niet besefte. Mede omdat het ziekenhuispersoneel en de vk zo rustig bleven. Waar ik ze heel dankbaar voor ben. Ze hebben me gehecht, maar daar heb ik niet veel van meegekregen. Mijn placenta wilde niet komen en ze hadden de ok al gebeld. Ik weet nog dat ik toen dacht, hey heb ik dat. Wordt de baby via de natuurlijke weg geboren,moet ik alsnog geopereerd worden. Maar gelukkig kwam net toen ze me wilden wegbrengen mijn placenta alsnog. Als ik het zo opschrijf en lees komt het best heftig over, maar zo heb ik dat eigenlijk niet ervaren. Vreemd eigenlijk :s

Was je misselijk tijdens je bevalling? Nee

Wat zou je de volgende keer anders doen? Dan wil ik de baby minstens een uur bij me hebben zodra hij/zij is geboren. J. heeft nu maar heel even bij me gelegen, tijdens het afnavelen, toen werd hij meteen meegenomen door de kinderarts om beademd te worden en daarna meteen door naar de ccu. Ik zag hem pas weer omstreeks 0.30 uur op de couveuseafdeling. Ik weet wel dat dit voor hem het beste was, maar hoop dat dat bij een volgend kindje anders kan. En dat de baby dan niet een week in het ziekenhuis moet blijven. Maar gewoon mee naar huis kan. Dus niks geen gedoe met te dik bloed, te laag glucose en weet ik veel wat nog meer.

Welke tip zou je aan aanstaande moeders mee willen geven qua bevalling?

Blijf rustig en vertrouw op je lijf. Je kan zoveel meer aan dan je denkt. Laat het over je heenkomen.

Bovenstaande wil ik ook anders doen, maarja daar heb je geen invloed op. Mijn dochter heeft wel heel even bij me gelegen, maar mijn zoontje heb ik 's avonds 4 uur na de bevalling 5 minuten gezien, toen werd hij opgehaald door het ambulancepersoneel, om naar een ander ziekenhuis te gaan.
3 dagen later heb ik hem pas echt gezien en gevoeld.
Gek genoeg was ik zo sterk op dat moment, ik dacht alleen maar: 'als het maar goed komt met hem' en verder is veel langs me heen gegaan.

Jij hebt het ook heftig gehad zeg.
Bah!
Wat goed he dat het personeel zo rustig blijft in die gevallen. Nu heb jij er ook geen heel naar gevoel aan overgehouden en kun je er waarschijnlijk wel positief op terugkijken.
En gelukkig hoefde je niet meer onder narcose.

Ja dat vind ik zeker knap van ze. Maar zij zijn er niet emotioneel bij betrokken in principe. Maar ben er inderdaad blij mee want kijk er zeker positief op terug en zou het zo nog een keer (of 6 keer Wink

) doen

_Lana_ do 26 jul 2012 - 1:28

Poisongirl schreef:
_Lana_ schreef:
Poisongirl schreef:Vind je het achteraf mee of tegenvallen en waarom en wat vond je dan mee of tegen vallen?
Meevallen. Al ben in ingeleid wegens hoge bloeddruk en zwangerschapsvergiftiging. Ik moest om 7.30 uur in het ziekenhuis zijn, getoucheerd, net te weinig ontsluiting om vliezen te kunnen breken, dus gel ingebracht omstreeks 9 uur. Toen hebben we nog wat door het ziekenhuis gewandeld en beneden in het restaurant wat gedronken. Ik kreeg menstruatieachtige krampen. Om 13 uur hebben we samen op de verloskamer geluncht en om 14 uur hebben ze de vliezen gebroken. Toen kwamen de weeën goed op gang. Zat toen wel aan ctg en infuus en had waakdraadje in mijn vagina op J. zijn hoofdje. Tegen half zeg gaf ik aan dat ik het niet meer trok en wilde ik een ruggenprik. Ze toucheerden weer en ik had al 7cm en dit kon dus niet meer. Of ik dan iets anders wilde tegen de pijn. Nee laat maar,ik had geen idee dat ik al op 7cm zat. Om iets over acht kreeg ik persweeën. Wat een vreemd gevoel vond ik dat! Het idee dat mijn lichaam alles overnam en ik niets meer kon doen dan me daaraan over te geven. Toen ik aan het persen was kreeg J. het benauwd en stopte zijn hartje, dus toen hebben ze met donder en geweld geknipt en nog een keer persen en hij was er. Helemaal blauw en hij huilde niet. Maar ik was zo verdwaasd dat hij er 'ineens' was dat ik dat helemaal niet besefte. Mede omdat het ziekenhuispersoneel en de vk zo rustig bleven. Waar ik ze heel dankbaar voor ben. Ze hebben me gehecht, maar daar heb ik niet veel van meegekregen. Mijn placenta wilde niet komen en ze hadden de ok al gebeld. Ik weet nog dat ik toen dacht, hey heb ik dat. Wordt de baby via de natuurlijke weg geboren,moet ik alsnog geopereerd worden. Maar gelukkig kwam net toen ze me wilden wegbrengen mijn placenta alsnog. Als ik het zo opschrijf en lees komt het best heftig over, maar zo heb ik dat eigenlijk niet ervaren. Vreemd eigenlijk :s

Was je misselijk tijdens je bevalling? Nee

Wat zou je de volgende keer anders doen? Dan wil ik de baby minstens een uur bij me hebben zodra hij/zij is geboren. J. heeft nu maar heel even bij me gelegen, tijdens het afnavelen, toen werd hij meteen meegenomen door de kinderarts om beademd te worden en daarna meteen door naar de ccu. Ik zag hem pas weer omstreeks 0.30 uur op de couveuseafdeling. Ik weet wel dat dit voor hem het beste was, maar hoop dat dat bij een volgend kindje anders kan. En dat de baby dan niet een week in het ziekenhuis moet blijven. Maar gewoon mee naar huis kan. Dus niks geen gedoe met te dik bloed, te laag glucose en weet ik veel wat nog meer.

Welke tip zou je aan aanstaande moeders mee willen geven qua bevalling?

Blijf rustig en vertrouw op je lijf. Je kan zoveel meer aan dan je denkt. Laat het over je heenkomen.

Bovenstaande wil ik ook anders doen, maarja daar heb je geen invloed op. Mijn dochter heeft wel heel even bij me gelegen, maar mijn zoontje heb ik 's avonds 4 uur na de bevalling 5 minuten gezien, toen werd hij opgehaald door het ambulancepersoneel, om naar een ander ziekenhuis te gaan.
3 dagen later heb ik hem pas echt gezien en gevoeld.
Gek genoeg was ik zo sterk op dat moment, ik dacht alleen maar: 'als het maar goed komt met hem' en verder is veel langs me heen gegaan.

Jij hebt het ook heftig gehad zeg.
Bah!
Wat goed he dat het personeel zo rustig blijft in die gevallen. Nu heb jij er ook geen heel naar gevoel aan overgehouden en kun je er waarschijnlijk wel positief op terugkijken.
En gelukkig hoefde je niet meer onder narcose.

Ja dat vind ik zeker knap van ze. Maar zij zijn er niet emotioneel bij betrokken in principe. Maar ben er inderdaad blij mee want kijk er zeker positief op terug en zou het zo nog een keer (of 6 keer ) doen

Ik had ook het idee dat ze heel erg rustig bleven tijdens dat het misging. Maar als ik de film terugzie, dan hoor en zie ik overal voetjes schuiven en papiertjes ritselen en dan hoor je echt dat ze enorm aan het haasten / stressen zijn. Heel naar klinkt dat.
Op dat moment heb je dat helemaal niet door, tenminste ik niet. Gelukkig!
Haha en nog 6x?? Leuk, een eettafeltje vol Very Happy

, daar droom ik soms ook van, haha.

LDJ do 26 jul 2012 - 2:29

Charlie schreef:Zo! Dit geeft de burger eventjes moed!

Haha idd.
Zie je tegen de bevalling op dan Charlie?

Gast do 26 jul 2012 - 4:12

Vind je het achteraf mee of tegenvallen en waarom en wat vond je dan mee of tegen vallen?
Meevallen, ik ben beide keren thuis bevallen en ondanks dat de laatste ontsluitingsweeen echt wel pittig waren, kijk ik er positief op terug. Vond t bijzondere ervaring.

Was je misselijk tijdens je bevalling?
Ja beide keren en moest ook spugen helaas.

Wat zou je de volgende keer anders doen?
Proberen nog meer te ontspannen tijdens de weeen.

Welke tip zou je aan aanstaande moeders mee willen geven qua bevalling?
Probeer zo ontspannen mogelijk te zijn, dat zorgt voor een vlotte ontsluiting.

Stuiterbal do 26 jul 2012 - 7:00

Vind je het achteraf mee of tegenvallen en waarom en wat vond je dan mee of tegen vallen?
Achteraf vond ik de hele aanloop en de ontsluitingsweeen erg mee vallen. Ik weet dat ik tot 7cm nog heb kunnen lachen tijdens de weeen. Daarna werd het wel andere koek en het lachen verging me ook als sneeuw voor de zon.
Maar de uitdrijving vond ik echt vies en vies tegenvallen. De kreet die ik geslagen heb van pijn herinner ik me als de dag van gisteren.

Was je misselijk tijdens je bevalling?
Nee helemaal niet.

Wat zou je de volgende keer anders doen?
Meer bewegingsvrijheid. Ik heb de hele bevalling weeen plat op mijn rug op bed moeten opvangen en dat was alles behalve prettig. De volgende keer zou ik graag willen rond lopen en meer bewuster willen zijn. Ik was nu echt zo stoned als een garnaal waardoor ik veel niet eens meer weet.

Welke tip zou je aan aanstaande moeders mee willen geven qua bevalling?
Ga de bevalling goed uitgerust in zover als mogelijk en geef aan zoals jij het het fijnste vind !

Aggi do 26 jul 2012 - 8:05

Vind je het achteraf mee of tegenvallen en waarom en wat vond je dan mee of tegen vallen?

- Het was pittig maar heb het op eigen krachten gedaan. En nu ik er op terug kijk een bijzonder moment.

Was je misselijk tijdens je bevalling?

- Ja, de overgang van gewone weeen naar persweeen, op dat moment waren vriendlief en ik alleen in de verloskamer... toen ik aangaf dat ik moest spugen, heb toen 6 bakjes ondergespuugd...

Wat zou je de volgende keer anders doen?

- Met de bevalling, niet zozeer maar het moment daarvoor... ben ingeleid, en had vruchtwater te kort... meer naar mijn gevoel luisteren... en ja misschien een bad bevalling.

Welke tip zou je aan aanstaande moeders mee willen geven qua bevalling?

- Vertrouw op jezelf, heb mijzelf er doorheen geholpen doordat ik rustig was en in mijzelf gekeerd.

Ayla do 26 jul 2012 - 10:02

LDJ schreef:Vind je het achteraf mee of tegenvallen en waarom en wat vond je dan mee of tegen vallen? Ik ging er redelijk blanco in, heb het allemaal over me heen laten komen. Het duurde wel heel lang, van eerste wee tot bevalling 32 uur, maar zo heb ik het absoluut niet ervaren, volgens het verslag van het ziekenhuis duurde de bevalling ook maar 11 uur. Heb ook 1 hele dag rondgelopen met weeën waar ik vrijwel geen last van had. Wel (helaas) 2 nachten overgeslagen en toen ze geboren was die dag/nacht in het ziekenhuis ook nauwelijks geslapen, wat tot oververmoeidheid heeft geleid en (bedenk ik me nu) uiteindelijk ook de beslissing om de bv op te geven, waar ik achteraf wel spijt van heb gehad.
Was je misselijk tijdens je bevalling? Nee helemaal niet.
Wat zou je de volgende keer anders doen? Ik zou het volgende keer zonder pijnstilling máár dan wel in bad willen proberen. Heb in het ziekenhuis een uurtje in bad gelegen, en doezelde daar weg, ontspande zo lekker. Dus bij een volgende keer hoop ik gewoon thuis in bad de weeën op te kunnen vangen.
Welke tip zou je aan aanstaande moeders mee willen geven qua bevalling? Ga er blanco in, laat het over je heen komen en heb vertrouwen in je lijf. Er zit zoveel kracht in, zeker met persweeën was ik stomverbaasd, ik had gewoon niks meer te vertellen. De persweeën wegzuchten ging ook bijna niet.

ekjir@M do 26 jul 2012 - 10:35

LDJ schreef:Vind je het achteraf mee of tegenvallen en waarom en wat vond je dan mee of tegen vallen?

Beide bevallingen vond ik flink tegenvallen. Bij de eerste kreeg ik weeenopwekkers en zat ik binnen 5 minuten in een 8 uur durende weeenstorm waarbij ze de verdoving verkeerd aangesloten hadden en heb ik 1 uur moeten persen. Bij de tweede had ik 15 uur weeen toen ik naar het ziekenhuis moest omdat het niet op schoot. In de auto kwamen ze steeds heftiger en in het ziekenhuis had ik al bijna persdrang ondanks dat ik nog maar 8 cm ontsluiting had. Toen ik eindelijk volledige ontsluiting had, kwam bij de eerste perswee haar hoofdje al naar buiten toen bleek dat ze de navelstreng om haar nek had. Die zat zo strak om haar nekje dat die eerst doorgeknipt moest worden voor dat ik verder mocht persen. De perswee daarna is ze zo´n beetje gelanceerd. Ze was ook helemaal blauw en huilde bijna niet dat was heel eng.

Beide keren was ik kort daarna eigenlijk alles wel weer vergeten.

Was je misselijk tijdens je bevalling?

Ja de eerste keer moest ik echt spugen en de tweede keer was ik gewoon echt misselijk. Dit kwam trouwens meer van de remifentanyl pomp waar ik een beetje dizzy van werd.

Wat zou je de volgende keer anders doen?

Volgende keer ga ik gelijk naar het ziekenhuis en ga ik het niet meer thuis proberen. Als ik thuis door was gegaan was mijn dochter overleden of zwaar gehandicapt door zuurstofgebrek.

Welke tip zou je aan aanstaande moeders mee willen geven qua bevalling?

Lousanne do 26 jul 2012 - 10:44

Ik ben zelf nooit bevallen dus kan hier niet over mee praten..

Toen ik mijn stage op de afdeling gynaecologie deed sprak ik de (vrouwelijke) gynaecologe en die zei: 'ik ben al bij meer dan honderd bevallingen geweest in mijn leven.. Ik wist dat een bevalling pijn zou doen, alle bevallen vrouwen zeiden dat het de ergste pijn was van hun leven, ook al wisten ze dat het pijn zou doen.. dus ik was op hele erge pijn voorbereid. Toen ik zelf moest bevallen overtrof de pijn al mijn verwachtingen, ik kon me van te voren niet voorstellen dat je zulke hevige pijn kon hebben" terwijl ze een 'normale' bevalling heeft gehad zonder al te veel gekke dingen..

Dus toen dacht ik wel hmmm dan zal het toch wel echt pijn doen..

Rumble do 26 jul 2012 - 11:19

Toen iedereen riep dat het echt de ergste pijn van je leven is maar dat je het daarna wel zou vergeten verklaarde ik iedereen voor gek. Direct na mijn bevalling riep ik: "Dit vergeet ik nooit meer!"
Mijn bevalling was eigenlijk vooral humor omdat ik de gekste dingen heb geroepen, we de slappe lach hadden en ik constant moest lachen om de dildo-lamp die boven mijn hoofd hing. Hoe kijk jij terug op je bevalling? - Pagina 2 394967

Hoe kijk jij terug op je bevalling? - Pagina 2 394967

En heel eerlijk gezegd kan ik nog steeds voelen hoe hij er uit-'glibberde'. -sorry voor de visueel ingestelde mensen-
Kortom, de bevalling was hels maar ook hemels en humorvol. Ik zou het eigenlijk niet nog een keer willen doen maar vooruit, omdat er zo'n mooi hoopje mens van jezelf uit komt zou ik het er nog wel een keer voor over hebben.

RYW do 26 jul 2012 - 11:33

Ik ga me echt zo totally plat laten spuiten bij een volgende bevalling! Ik was echt een monster...

Gast do 26 jul 2012 - 19:29

Ik vond de bevalling flink tegenvallen, ik zou het niet nog een keer willen.

Gesponsorde inhoud