nav opvoeden vanuit gevoel of vanuit wetenschap..

Niet helemaal goed omschreven maar ik lees hier vaak dat mensen allerlei boeken lezen over opvoedingsmethoden. Ik heb dat nog nooit gedaan, ik gebruik mijn gezond verstand, mijn ervaringen vanuit mijn werk en vooral enorm veel gevoel. Ik vind het in boeken vaak een hoop gekletst maar in de praktijk is het toch vaak totaal anders.

En jij, lees jij veel boeken en baseer je daar je opvoeding op of doe je het vanuit je gevoel.

sowieso vanuit gevoel, maar ik vind het wel heel prettig dat ik wetenschappelijk kan onderleggen waarom bepaalde keuzes 'goede' keuzes zijn.

Vooral op gevoel maar ik vraag ook vaak om raad aan bijv. mijn moeder of tante. Of hier

Op gevoel.

Puur vanuit m'n gevoel. Ik kan niet iets doen als dat tegen m'n gevoel in gaat, maar ik denk dat niemand dat kan. Ook niet als je theorieën uit een boek leest.
Ik heb nog nooit een opvoedboek gelezen. Er staan er wel een paar op m'n verlanglijstje, maar dat is meer vanwege m'n eigen interesse.

Razz_ schreef:Vooral op gevoel maar ik vraag ook vaak om raad aan bijv. mijn moeder. Of hier

+1

Ik volg mijn gevoel, maar heb wel boeken gelezen die bij mijn manier van opvoeden passen. En ik heb ook boeken gelezen die niet bij mijn manier van opvoeden passen. Verder doe ik ook wel veel dingen hetzelfde als mijn ouders vroeger bij ons gedaan hebben. Daarnaast zie ik in mijn werk ook dingen die me wel of juist niet aanspreken.

Ik denk dat iedereen wel zijn gevoel volgt in de opvoeding en dat niemand vanuit een boek opvoedt.

Linda schreef:Puur vanuit m'n gevoel. Ik kan niet iets doen als dat tegen m'n gevoel in gaat, maar ik denk dat niemand dat kan. Ook niet als je theorieën uit een boek leest.
Ik heb nog nooit een opvoedboek gelezen. Er staan er wel een paar op m'n verlanglijstje, maar dat is meer vanwege m'n eigen interesse.

Wat je schrijft is natuurlijk ook zo, je doet dingen wat dat betreft altijd vanuit je gevoel maar ik bedoel dan meer laat je je leiden door allerlei onderzoeken/boeken etc of vanuit je eigen gevoel zeg maar, dus wat jij zelf denkt dat goed/fout etc is.

*

Liadan schreef:Ik volg mijn gevoel, maar heb wel boeken gelezen die bij mijn manier van opvoeden passen. En ik heb ook boeken gelezen die niet bij mijn manier van opvoeden passen. Verder doe ik ook wel veel dingen hetzelfde als mijn ouders vroeger bij ons gedaan hebben. Daarnaast zie ik in mijn werk ook dingen die me wel of juist niet aanspreken.

Ik denk dat iedereen wel zijn gevoel volgt in de opvoeding en dat niemand vanuit een boek opvoedt.

\

Ik bedoel meer dat ik hier wel eens lees van ik las in dat boek dat..... en nu ga ik dat ook doen. (ff zwart-wit) dan denk ik ik lees echt nooit zulke boeken en handel in een situatie puur vanuit mijn kennis vanuit mijn beroep en gevoel.

Meestal op gevoel maar soms zit ik met mijn handen in het haar en dan sla ik er wel literatuur op na. Soms helpt het ook als ik merk dat ik mijn 'gevoel' verlies, ik weer even wat bijlees over waarom ik het op een bepaalde manier doe, die normaal natuurlijk is. Klinkt raar maar na de baby had ik bijv een veel korter lontje naar de andere 2 toe. Kregen vaker 'straf' bijv, ipv dat ik meer empathisch dacht. Toen hielp het wel om weer even echt stil te staan bij de andere manier.

Printje schreef:

Linda schreef:Puur vanuit m'n gevoel. Ik kan niet iets doen als dat tegen m'n gevoel in gaat, maar ik denk dat niemand dat kan. Ook niet als je theorieën uit een boek leest.
Ik heb nog nooit een opvoedboek gelezen. Er staan er wel een paar op m'n verlanglijstje, maar dat is meer vanwege m'n eigen interesse.

Wat je schrijft is natuurlijk ook zo, je doet dingen wat dat betreft altijd vanuit je gevoel maar ik bedoel dan meer laat je je leiden door allerlei onderzoeken/boeken etc of vanuit je eigen gevoel zeg maar, dus wat jij zelf denkt dat goed/fout etc is.

Ja, maar die goed/fout ideeën zijn ook niet helemaal vanuit je gevoel. Je hebt die ervaring opgedaan door je eigen opvoeding (en van je omgeving) en je ideeën daarbij.

wij doen het echt op gevoel,ik heb geen opvoed op gelezen.Pas vroeg mijn zus of ik de boeken wilde hebben van de "nanny"(van dat programma op tv)Heb maar vriendelijk bedankt.

Printje schreef:

Liadan schreef:Ik volg mijn gevoel, maar heb wel boeken gelezen die bij mijn manier van opvoeden passen. En ik heb ook boeken gelezen die niet bij mijn manier van opvoeden passen. Verder doe ik ook wel veel dingen hetzelfde als mijn ouders vroeger bij ons gedaan hebben. Daarnaast zie ik in mijn werk ook dingen die me wel of juist niet aanspreken.

Ik denk dat iedereen wel zijn gevoel volgt in de opvoeding en dat niemand vanuit een boek opvoedt.

\

Ik bedoel meer dat ik hier wel eens lees van ik las in dat boek dat..... en nu ga ik dat ook doen. (ff zwart-wit) dan denk ik ik lees echt nooit zulke boeken en handel in een situatie puur vanuit mijn kennis vanuit mijn beroep en gevoel.

Ooh ok, ik heb ook wel eens wat uitgeprobeerd wat in een boek stond als ik even niet meer wist wat ik in een bepaalde situatie kon doen. Soms werkte dat wel en soms niet. Ik doe alleen geen dingen die niet natuurlijk voelen of geforceerd.

Een vriendin van mij had een boek van die super nanny. En dat was volgens haar zo'n prettig boek. Er stonden lijstjes in met wat je kind deed in een stoute situatie en hoe jij dan moest reageren en doen.

Voornamelijk uit gevoel. Maar toen ik boeken over UP las, merkte ik wel dat ik veel dingen die bij UP ook 'gebruikt' worden al zelf toe pas. Dus ik vond het wel fijn om herkenning te lezen eigenlijk.

Linda schreef:Een vriendin van mij had een boek van die super nanny. En dat was volgens haar zo'n prettig boek. Er stonden lijstjes in met wat je kind deed in een stoute situatie en hoe jij dan moest reageren en doen.

Dat boek heb ik ook, maar ik heb het gekocht toen ik nog geen kinderen had. Op mijn studie ging het erg vaak over dat programma en ik keek er in die tijd nooit naar, dus vandaar het boek, zodat ik een beetje mee kon praten.

Er stonden wel een paar dingen in waar ik het mee eens was, maar ik vind de Supernanny in veel dingen wel erg zwart/wit, ik vind het erg vaak overkomen alsof de oorzaak van opvoedingsproblemen heel erg aan de oppervlakte liggen en er altijd een easy fix is - altijd dezelfde easy fix ook.

Welke boeken lezen jullie over opvoeden?

*

Beiden. In de eerste plaats vanuit mijn gevoel, maar ik lees ook genoeg boeken over opvoeden. En dan niet specifiek om het precies zo te doen als in de boeken, maar omdat ik het interessant vind om er over te lezen. En soms zoek ik ook weleens wat op, bijvoorbeeld praktische tips op het gebied van UP. Die manier past in grote lijnen bij mijn gevoel over opvoeden, en dan vind ik het geen kwaad kunnen om er wat meer over te weten te komen.

Beiden. In de eerste plaats vanuit mijn gevoel, maar ik lees ook genoeg boeken over opvoeden. En dan niet specifiek om het precies zo te doen als in de boeken, maar omdat ik het interessant vind om er over te lezen. En soms zoek ik ook weleens wat op, bijvoorbeeld praktische tips op het gebied van UP. Die manier past in grote lijnen bij mijn gevoel over opvoeden, en dan vind ik het geen kwaad kunnen om er wat meer over te weten te komen.

Vanuit mijn gevoel. Ik heb laatst het boek how2talk2kids gekocht maar ik vind het, in tegenstelling tot de meeste hier, echt geen prettig boek om te lezen.
Ik heb ook het gevoel dat we nu sinds een tijdje wel echt een vorm van opvoeden gevonden hebben die bij zowel ons als J. past.

Ik doe het vanuit mijn gevoel. Maar op dit moment ben ik wel de literatuur in gedoken omdat ik echt met mijn handen in het haar zit.

Luce schreef:Voornamelijk uit gevoel. Maar toen ik boeken over UP las, merkte ik wel dat ik veel dingen die bij UP ook 'gebruikt' worden al zelf toe pas. Dus ik vond het wel fijn om herkenning te lezen eigenlijk.

+1

Ik vind het wel grappig dat mensen denken als je boeken leest over opvoeden dat er een precieze handleiding instaat over hoe je je kind moet opvoeden, behandelen, benaderen, belonen, straffen, etc. Met de boeken die ik lees verdiep ik me meer in de achterliggende filosofie en wetenschap. Ik lees het uit interesse en verwacht echt geen lijstjes met 'hoe te handelen in welke situatie'

Parisienne schreef:

Luce schreef:Voornamelijk uit gevoel. Maar toen ik boeken over UP las, merkte ik wel dat ik veel dingen die bij UP ook 'gebruikt' worden al zelf toe pas. Dus ik vond het wel fijn om herkenning te lezen eigenlijk.

+1

Ik vind het wel grappig dat mensen denken als je boeken leest over opvoeden dat er een precieze handleiding instaat over hoe je je kind moet opvoeden, behandelen, benaderen, belonen, straffen, etc. Met de boeken die ik lees verdiep ik me meer in de achterliggende filosofie en wetenschap. Ik lees het uit interesse en verwacht echt geen lijstjes met 'hoe te handelen in welke situatie'

+1

Ik doe het vooral vanuit mijn gevoel, maar omdat ik zelf een opvoeding heb gehad die ik absoluut niet bij T. wil toepassen ben ik boeken gaan lezen om te zien hoe het anders kan. Hoe vaak hoor je dat kinderen die zelf bijv. mishandeld zijn dit ook bij hun kinderen gaan doen, ookal willen ze het niet, ze hebben nu eenmaal een verkeerd voorbeeld gekregen. Ik heb veel boeken die UP gerelateerd zijn gelezen en het past bij mij, het was voor mij een soort 'thuiskomen' en bevestiging dat het wel degelijk anders kan dan hoe mijn ouders het deden.

Het grappige vind ik trouwens dat bijv. Printje (ik neem jou nu even als voorbeeld, maar ook een vriendin van me die de pabo heeft gedaan zei dit laatst) vindt dat je opvoeden niet kunt leren uit een boek, dat ze genoeg kennis op hebben gedaan tijdens hun studie en werk...maar dan vraag ik me af...dat komt toch ook uit een boek?