Vraag: 'Als je mij echt zou kennen, dan zou je weten dat..'

Dan weet je dat ik eindelijk mezelf weer heb terug gevonden en dat ik dat soms moeilijk te geloven vind. Op dit moment geniet ik van het leven, maar de onzekerheid wat betreft de ziekte van mijn moeder blijft. Ondanks dat sta ik positief in het leven en heb ik er weer zin in. Ik kan weer genieten.

Als je mij zou kennen, weet je dat mijn ouders al jaren geleden zijn gescheiden en dat ik geen contact meer met mijn moeder heb.
Dat ik aan 1 zijde doof ben.

verwijderd

als je mij echt zou kennen zou je weten dat

ik veel leed achter de rug heb van kleins af aan en dat ik een paar jaar terug in therapie ben gegaan en dat ik steeds meer en meer leer omgaan met de problematiek die ik daardoor heb ontwikkeld
dat ik lang niet meer zo impulsief en zwart wit ben als toen en dat ik echt heel lief ben maar wel erg verlegen,
dat ik geen contact meer heb met mijn moeder en dat ik ondanks alles nu eindelijk gelukkig ben ( ja oke op mijn uiterlijk na , maar daar word aan gewerkt )

Dat ik altijd een zenuwachtig gevoel bij me draag. Dat mijn keuzes niet altijd de juiste zijn en dat als iedereen het al lang en breed is vergeten, dat ik er nog mee rondloop. Ik ben als de dood voor afwijzing en als ik word afgewezen, dan kan dit als een rode draad door mijn leven lopen. En dat ik jaloers ben op meiden die succesvol zijn. Dat zou ik ook zo graag worden, maar als ik mezelf op de voorgrond moet zetten, dan word ik alleen maar zenuwachtiger. Vroeger was ik vrij sociaal, deed ook graag leuke dingen, terwijl ik tegenwoordig liever thuis ben. Alleen.

Maura schreef:Dat ik altijd een zenuwachtig gevoel bij me draag. Dat mijn keuzes niet altijd de juiste zijn en dat als iedereen het al lang en breed is vergeten, dat ik er nog mee rondloop. Ik ben als de dood voor afwijzing en als ik word afgewezen, dan kan dit als een rode draad door mijn leven lopen. En dat ik jaloers ben op meiden die succesvol zijn. Dat zou ik ook zo graag worden, maar als ik mezelf op de voorgrond moet zetten, dan word ik alleen maar zenuwachtiger. Vroeger was ik vrij sociaal, deed ook graag leuke dingen, terwijl ik tegenwoordig liever thuis ben. Alleen.

of met mij

Weg..

..dan zou je weten dat ik een erg onzekere tijd meemaak door het werkloos zijn, dat ik heel veel wil maar tegelijkertijd ingehaald wordt door mijn faalangst die steeds vaker terugkeert in sollicitatiegesprekken en bij andere sociale situaties. En dat ik heel graag iets wil doen aan die negatieve spiraal maar even niet weet hoe. Afleiding en mensen om mij heen is fijn maar leuke dingen doen kost ook geld wat ik niet echt overhoud nu.

Mijn vrienden heel belangrijk voor me zijn omdat zij voelen als zelfgekozen familie en ik met mijn echte familie niet zoveel heb. Er is een persoon die heel belangrijk voor me is die ik ontzettend mis door iets wat ik met de beste bedoelingen gedaan heb. Ik vind het heel erg moeilijk dat ik haar al een paar maanden niet gesproken heb en het doet me verdriet dat de vriendschap, waarin ik ons samen als omaatjes door de stad zag waggelen, in een klap voorbij is.

Zou je weten dat als ik antwoord "oh goed hoor" op de vraag hoe het met me gaat betekend dat ik me goed voel vergeleken met periodes waarin ik diep ongelukkig was, maar dat ik me ook elke dag weer afvraag of dit het nou is, of de rest van mijn leven er dan zo uit gaat zien. En dat ik me steeds meer en meer besef dat het echt niet genoeg is, dat ik zo niet oud wil worden maar me ook afvraag hoe ik dat in vredesnaam voor elkaar moet krijgen en me er vaak moedeloos over voel of dat wel gaat lukken omdat er zo ontzettend veel psychische en lichamelijke dingen spelen die elkaar in de weg zitten.
En dan zou je weten dat onder mijn vrolijke drukte vaak zonder dat ik het zelf door heb bijna altijd ingehouden tranen zitten over alle toekomstdromen die ik niet in vervulling zie gaan door al die dingen. Het kan gebeuren dat ik de hele dag vrolijk rondhuppel en me 's avonds realiseer dat ik me eigenlijk heel rot voel zonder dat ik me er echt bewust van ben geweest dat ik de hele dag een masker op heb gehad. Soms duurt het zelfs een paar weken, terwijl het dan niet is dat ik gelukkiger ben, ik dóe alleen maar gelukkiger.

-

Het vandaag, 5 jaar geleden is, ook op vrijdag de 13e, dat mijn moeder is overleden. En dat ik het er vandaag weer extra moeilijk mee heb.

Merai schreef:Mijn vrienden heel belangrijk voor me zijn omdat zij voelen als zelfgekozen familie en ik met mijn echte familie niet zoveel heb. Er is een persoon die heel belangrijk voor me is die ik ontzettend mis door iets wat ik met de beste bedoelingen gedaan heb. Ik vind het heel erg moeilijk dat ik haar al een paar maanden niet gesproken heb en het doet me verdriet dat de vriendschap, waarin ik ons samen als omaatjes door de stad zag waggelen, in een klap voorbij is.

Als je me echt zou kennen...

Smikkell schreef:

Merai schreef:Mijn vrienden heel belangrijk voor me zijn omdat zij voelen als zelfgekozen familie en ik met mijn echte familie niet zoveel heb. Er is een persoon die heel belangrijk voor me is die ik ontzettend mis door iets wat ik met de beste bedoelingen gedaan heb. Ik vind het heel erg moeilijk dat ik haar al een paar maanden niet gesproken heb en het doet me verdriet dat de vriendschap, waarin ik ons samen als omaatjes door de stad zag waggelen, in een klap voorbij is.

Als je me echt zou kennen...

Ik ben bijna benieuwder naar hoe jij die zin af wilt maken dan naar welke kleur met lijmgroen matcht.

Als je mij zou kennen dan kun je weten dat ik mijn hele jeugd lichamelijk en geestelijk mishandeld ben door mijn alcoholistische vader en dat ik daardoor een vreselijk onzeker persoon ben geworden. Dat ik mijn vader haatte voor alles wat hij heeft gedaan maar sinds een jaar voor mezelf heb gekozen en heb geknokt voor dit trauma en kan zeggen dat het mij goed heeft gedaan. Ik heb soms nog een kleine terugval maar ik kan met oprecht zeggen dat ik eindelijk weer gelukkig ben, echt kan lachen en kan genieten van kleine momentjes. Ook mijn vader heb ik vergeven en dat vind ik erg belangrijk want ondanks alles houd ik wel van mijn vader. Na 29 jaar wil ik dit gewoon niet meer

Jemig, Dropdraakje

Mermaid Forest schreef:Jemig, Dropdraakje

Ja zo zat ik ook Heftig zeg!

Geeft niet hoor! Ik kan er nu ook over praten iets wat ik nooit heb gekunt. Ik ben niet zielig of wil zielig gevonden maar ik wilde knokken omdat ik mijn verleden rust wilde geven.

Nee, ik begrijp dat je niet zielig gevonden wilt worden en dat vind ik ook niet, maar het is verdorie niet niks wat je hebt meegemaakt, daar viel mijn mond gewoon even van open. Dat had ik ook bij Stuiterbal, dat er achter zulke lieve/mooie meiden zulke heftige verhalen zitten....

Mermaid Forest schreef:Nee, ik begrijp dat je niet zielig gevonden wilt worden en dat vind ik ook niet, maar het is verdorie niet niks wat je hebt meegemaakt, daar viel mijn mond gewoon even van open. Dat had ik ook bij Stuiterbal, dat er achter zulke lieve/mooie meiden zulke heftige verhalen zitten....

+1

Ik ben op de basisschool heel erg gepest, op de middelbare school ook, maar wel in mindere mate. Het pesten heeft ervoor gezorgd dat ik een veel te laag zelfbeeld heb ontwikkeld en geen zelfvertrouwen had. Dat vertrouwen in mijzelf ben ik langzaam weer aan het opbouwen, maar mijn zelfbeeld gaat helaas niet in gelijke tred mee. Waardoor het vertrouwen nogal eens hapert.

Hierdoor heb ik mezelf meer dan eens in situaties gemanouvreerd die niet goed voor me zijn (foute relatie, burnout). Beide ben ik gelukkig goed te boven gekomen en ik denk dat ik daardoor een sterker persoon ben geworden, maar ik weet ook dat ik er nog lang niet ben. Dit door verschillende problemen die nu nog spelen en die ik alleen niet lijk te kunnen doorbreken.

Ik heb nooit professionele hulp gehad, maar zit er nu steeds meer aan te denken om toch te vragen om hulp. Ik denk dat dit mij het laatste zetje kan geven om 'er te komen'. Alleen die stap vind ik erg eng en moeilijk.

Niet quoten aub.

DD

Zusje schreef:

Roza schreef:

Zusje schreef:... dat eind juli een moeilijke tijd voor mij is...

Mag ik vragen waarom?

-verhaal-... Niet quoten ajb.

Feline, dikke knuffel voor jou maar wel fijn te lezen dat je zo'n leuke baan heb én een date

Pff jeetje wat erg zeg!

Jeetje wat een heftige dingen komen hier voorbij zeg.

Dikke knuffel voor Statler, Zusje, Leaf, Stuiterbal, Yvonne (wil je er iets over kwijt?) , Ooh La La, Kowalski & Dropdraakje. Poeh, daar word je wel even stil van.

Als je mij echt zou kennen dan zou je weten dat ik momenteel door een achtbaan van emoties ga omdat ik als de dood ben voor mijn ex en ik soms echt denk dat hij mij iets zal aandoen.
En dat ik vroeger seksueel misbruikt ben door mijn broer, mijn ouders en familie van niks weten omdat ik de familie niet kapot wil maken maar ik elke keer op verjaardagen en feestdagen altijd met hem geconfronteerd wordt en ik helemaal verstijf als hij mij gedag zegt dmv 3 zoenen en ik hem nooit aan durf te kijken.

Ik haal dit straks trouwens weer weg. Niet quoten.

Jeetje meiden, wat schuilt er een hoop verdriet achter jullie forumnamen..

Heel veel sterkte gewenst.