Nieuw Ik-ben-verliefd-topic

Ben nu een collega aan't uithoren

Tris schreef:Ben nu een collega aan't uithoren

Oei Tris, spannend!! En is er al wat uitgekomen?
Anders vraag je toch gewoon of hij je wil leren kitesurfen? Ben je meteen met hem samen en hoeft het niet overduidelijk te zijn dat je hem leuk vindt.

Nou, ik meld me ook maar. Ik ben echt tot over mijn oren verliefd op een vriend van mij die ik al sinds 1999 ken. Er was altijd een soort van spanning tussen ons maar nooit wat gebeurd. Een paar weken geleden was ik op vakantie naar hem toe (hij woont in het buitenland) en is de vonk toch overgeslagen. Ik dacht eerst nog dat het aan de vakantiesfeer lag (zon, alcohol, etc.) maar eenmaal thuisgekomen werd het door het bellen / appen alleen maar sterker. We hebben gezoend (en meer ) en hij voelt hetzelfde voor mij alleen kunnen we never nooit een langeafstandsrelatie volhouden. Zijn toekomst ligt in het buitenland (hij is artiest, zit in een boyband) en is niet van plan naar NL te komen omdat daar geen (of een hele kleine in vergelijking tot) muziekcarriere voor hem ligt.
Ik kan niet naar het buitenland emigreren omdat (naar wat ik heb gehoord) mijn ex moet tekenen als ik mijn zoontje meeneem en dat doet hij never nooit niet. Ook wel weer begrijpelijk natuurlijk maar er zit dus de komende 18 jaar geen toekomst in voor ons en ik vind het zo ontzettend moeilijk. Hij belt me dagelijks "om even mijn stem te horen", stuurt me lieve appjes en ik vertrouw hem voor 1000 procent, mede omdat ik hem al zolang ken.
Mijn vertrouwensissues met mannen die ik heb opgelopen door mijn vreemdgaande, rare, pathologsiche leugenaar-ex heb ik bij hem niet. Zelfs al weet ik dat hij tijdens en na optredens belaagd wordt door vrouwen die handtekeningen en foto's van hem willen, weet ik dat hij geen rare dingen doet.
Maar goed, ik weet nou niet meer zo goed wat ik moet doen. We willen dus allebei geen langeafstandsrelatie maar ik wíl hem gewoon.

Dan heb je toch maar één oplossing en dat is toch de lange afstandsrelatie. Want jouw zoontje kun je niet meenemen, hij wil absoluut niet naar Nederland. Dus dan is dat echt de oplossing. Lastig, maar het is kennelijk dat of helemaal niets.

Maar je hebt dus genoten! Dat alleen is al mooi! Is een mooie meenemer.

Maura schreef:Dan heb je toch maar één oplossing en dat is toch de lange afstandsrelatie. Want jouw zoontje kun je niet meenemen, hij wil absoluut niet naar Nederland. Dus dan is dat echt de oplossing. Lastig, maar het is kennelijk dat of helemaal niets.

Maar je hebt dus genoten! Dat alleen is al mooi! Is een mooie meenemer.

Thanks voor je reactie. Maar dat wil hij dus niet. En dat snap ik ook want we zijn beide heel erg van het fysieke gedeelte (en dan doel ik niet eens echt op de sex) maar dat is wel iets wat we echt nodig hebben in een relatie.
Hij wil echt pertinent geen langeafstandsrelatie en ik eigenlijk ook niet. Dus misschien moet ik hem dan toch maar uit mijn hoofd zetten.

Hoest met de buurman?

Ow, heb ik er overheen gelezen dat hij dat ook niet wil? Sorry, daarvoor. Dan is vergeten misschien de enige oplossing. Zou wel zonde zijn als jullie zo goed op elkaar ingespeeld zijn. Als het niet om de seks draait, dan om de knuffels e.d. toch?

Och buurman, breek me de bek niet open.

Ja klopt. We waren vandaag aan het bellen en toen zei hij dat hij het zo miste om naast me te liggen en met mijn haar te spelen (oh gosh, ik krijg gewoon kriebels in mijn buik nu ik dit tik. hoe erg is het gesteld met me) Hij zei daarna gelijk dat hij echt wel seks miste maar meer gewoon de aanrakingen, hoe klein dan ook, en gewoon het bij elkaar zijn, het af en toe mijn hand vasthouden of zijn hand op mijn knie leggen als hij auto rijdt en ik naast hem zit. (kan iemand die hartjes uit mijn ogen halen?)

Maar goed, de buurman dus. Tell me. Ik heb de tijd

Ik wil liever niet alles op het forum vertellen. Als je het niet erg vindt. Maar als je echt nieuwsgierig bent, je mag pm'en.

Vooruit dan maar. Ik heb je net een PM gestuurd. Zit je buurman ook op het forum dan?

Rumble schreef:Vooruit dan maar. Ik heb je net een PM gestuurd. Zit je buurman ook op het forum dan?

Dat zou het toppunt zijn. Maar nee, hij heeft geen internet.

Maar er wordt nog meegelezen van buitenaf. En ik heb eigenlijk al veel en veel en veel te veel verteld.

Maura schreef:

Rumble schreef:Vooruit dan maar. Ik heb je net een PM gestuurd. Zit je buurman ook op het forum dan?

Dat zou het toppunt zijn. Maar nee, hij heeft geen internet.

Maar er wordt nog meegelezen van buitenaf. En ik heb eigenlijk al veel en veel en veel te veel verteld.

Oh ok. Buurman heeft geen internet? Jammer zeg, nu moet hij wel de buurvrouw zijn mail checken.

Ow meelezers zijn niet tof. Had ik vorige keer ook, alleen was het toen de nieuwe vriendin van mijn ex

Help!

Ik denk dat ik verliefd aan het raken ben. En dat wil ik niet. Want hij is achterlijk jong en heeft een verleden zal ik maar zeggen. Ik ken hem ook pas een kleine 2 weken maar er is een klik vanaf dag 1 die niet te beschrijven is.

Ik heb hem deze week elke dag gesproken aan de telefoon, en toen hij vandaag belde dacht ik dat we iets van 20 minuten gebeld hadden, bleek het 1 uur te zijn.

Ik wil het niet, ik vind het stom en raar en ik ben bang. Dat ik ook op jonger val wist ik wel, en hij is in zijn manier van denken en praten wel heel volwassen maar ik vind het niet kunnen. Plus ik heb net een relatie van 9 jaar achter de rug en ben nog bezig mijn leven op de rit te krijgen ook al ben ik momenteel al heel gelukkig met mezelf.

Hoe krijg ik mijn hoofd uit de wolken en land ik weer op aarde? En wil ik dat wel? Ik voel me ellendig en in de war en blij en stom tegelijk.

Tips of gewoon een mening hierover? Ik weet wel dat ik lekker zelf moet doen wat ik wil en wat goed voelt, maar ik ben ff flink de kluts kwijt, vooral sinds gisteren. Het lijkt elke dag erger te worden.

Gatver, dat heb ik weer.

Lastig, PS. Kun je hem voorlopig niet even ontwijken en kijken of het gevoel zakt / wegebt?
Weet je wat hij voor jou voelt?

Ik snap je wel PS.

Ik heb jarenlang aan mezelf willen werken, op mezelf willen wonen, alleen willen zijn, omdat ik het idee had dat ik niet van een ander kon houden, als ik zelf nog niet helemaal 100% was. Maar het maakt niet uit of ik helemaal 100 ben. Het gaat erom wat een ander jou kan brengen. Een beetje liefde, begrip, hulp? Wat zou daar op tegen zijn? En hij zal vast geen 20 zijn?

Rumble, hij is stapelverliefd op me en ook vreselijk lief.

Maura, je hebt wel gelijk... Maar damn... Hij is dus wel 20. Dat is 11 jaar jonger.

Kan niet he? 20 en 31....

Alhoewel, mijn moeder is getrouwd met een man van 40 en is zelf 55.

En qua niveau zitten we rond de 25 allebei.

PurpleSparkle schreef:Rumble, hij is stapelverliefd op me en ook vreselijk lief.

Maura, je hebt wel gelijk... Maar damn... Hij is dus wel 20. Dat is 11 jaar jonger.

Wat kan ik goed raden.

Maar met 20 zou ik ook even nadenken. Al heb ik aan het begin van dit jaar iets gehad met een 21 jarige. En we zijn ongeveer van dezelfde leeftijd.

Dat vind ik het moeilijke. Ik bedoel, ik heb 9 jaar een relatie gehad, hij nog nooit.

Maar hij is zo vreselijk lief, en hij doorziet me zo goed dat het bijna eng is. Hij is zo slim, en zorgzaam.

Maar die leeftijd.... Zucht.

Het kan heel goed gaan.

Mijn ex was slechts 18 jaar, toen ik 'al' 21 jaar was. Maar zelfs nu ik bijna negen jaar ouder ben, heb ik nog nooit zo'n jongen meegemaakt. Hij kende me, doorzag me, sprak met me alsof hij 40 jaar was etc. Zelfs nu doet hij nog precies hetzelfde. Soms zit het ook gewoon in het aard van het mannetje. En dan zegt leeftijd helemaal niets. Hij is nu 27 jaar en echt een held voor mij.

PurpleSparkle schreef:Kan niet he? 20 en 31....

Alhoewel, mijn moeder is getrouwd met een man van 40 en is zelf 55.

En qua niveau zitten we rond de 25 allebei.

Qua niveau zit je allebei rond de 25? Daar heb je een checklist voor?

Reva schreef:

PurpleSparkle schreef:Kan niet he? 20 en 31....

Alhoewel, mijn moeder is getrouwd met een man van 40 en is zelf 55.

En qua niveau zitten we rond de 25 allebei.

Qua niveau zit je allebei rond de 25? Daar heb je een checklist voor?

Rare opmerking. We praten op hetzelfde niveau, zo beter? Edit: we merken geen verschil in leeftijd

Maura schreef:Het kan heel goed gaan.

Mijn ex was slechts 18 jaar, toen ik 'al' 21 jaar was. Maar zelfs nu ik bijna negen jaar ouder ben, heb ik nog nooit zo'n jongen meegemaakt. Hij kende me, doorzag me, sprak met me alsof hij 40 jaar was etc. Zelfs nu doet hij nog precies hetzelfde. Soms zit het ook gewoon in het aard van het mannetje. En dan zegt leeftijd helemaal niets. Hij is nu 27 jaar en echt een held voor mij.

Fijn om te lezen, maar ik blijf toch op mn hoede.

PurpleSparkle schreef:

Reva schreef:

PurpleSparkle schreef:Kan niet he? 20 en 31....

Alhoewel, mijn moeder is getrouwd met een man van 40 en is zelf 55.

En qua niveau zitten we rond de 25 allebei.

Qua niveau zit je allebei rond de 25? Daar heb je een checklist voor?

Rare opmerking. We praten op hetzelfde niveau, zo beter? Edit: we merken geen verschil in leeftijd

Qua niveau zitten we allebei rond de 25. Rare bewoording.

Reva schreef:

PurpleSparkle schreef:

Reva schreef:

PurpleSparkle schreef:Kan niet he? 20 en 31....

Alhoewel, mijn moeder is getrouwd met een man van 40 en is zelf 55.

En qua niveau zitten we rond de 25 allebei.

Qua niveau zit je allebei rond de 25? Daar heb je een checklist voor?

Rare opmerking. We praten op hetzelfde niveau, zo beter? Edit: we merken geen verschil in leeftijd

Qua niveau zitten we allebei rond de 25. Rare bewoording.

Mag je vinden. Ik heb me altijd jonger gevoeld, ik voel me rond de 25. En hij ook. Zonder dat we dat van elkaar wisten.

En verder laat ik t erbij, ik heb geen zin om 2 x te horen van jou dat ik me raar verwoord. Ik vroeg om tips en adviezen.

Als het goed voelt voelt het goed en als jullie qua karakters matchen kán het gewoon wel echt werken.
Alleen moet je wel kijken of jullie qua levensfase ook aansluiten op elkaar. Studie / werk / reizen?
Is het alleen de leeftijd die je tegenhoud of ook het feit dat je nog maar zo kort vrijgezel bent?

Volgens mij waren het beiden?