Lichamelijke klachten/ongemakken?

Hebben jullie daar veel last van? Of heb jij nooit last van je lichaam?

Voor de mensen met lichamelijke klachten/ongemakken, welke zijn dat en hoe ga jij hiermee om?

Rug en nek klachten na aanleiding van een auto ongeluk. En mijn handen door tunnel syndroom. Tja hoe ga ik er mee om gewoon doorgaan en af en toe rust en pijnstillers. Een hele dag werken betekent een dag erna kapot zijn

Ja, ik heb best veel lichamelijke klachten. Ten eerste een spastische darm die regelmatig opspeelt, is weinig aan te doen. Verder in t verleden veel nekklachten gehad, daarvoor manuele therapie gehad en ik heb altijd snel rugpijn. Heb steunzolen en dat gaat wat beter nu. De laatste maanden heb ik veel last van mn knieën, vooral de rechter kraakt bij elke stap die ik zet op een trap! (iemand hier ervaring mee??) Ga hiervoor binnenkort maar eens naar de fysio.

Af en toe voel ik me echt 80

Edit: ik vergeet nog dat ik chronisch vermoeid ben (en de laatste weken is t echt héél erg, ben zooo toe aan vakantie!! gelukkig nog 1 dagje...) en vaak hoofdpijn heb.

Ik heb altijd al last van hoofdpijn gehad, zit helaas in de familie. Ik sta ermee op en ga ermee naar bed. Ben het enigszins gewend, dus als het voor mijn gevoel iets erger wordt dan normaal is voor mij neem ik pas iets in. Soms komt de hoofdpijn uit mijn nek en schouders, dat is dan te wijten aan drukte en stress.

Verder is mijn lichaam sinds mijn bevalling iets minder sterk. Heb een stuk minder energie en fit. Heb ook sneller last van vervelende pijn in mijn onderrug, bovenbenen en bekken. Daarnaast ben ik draagster van een bloedziekte en heb ik daardoor chronische bloedarmoede. Ik heb altijd een laag HB waar niks aan te doen is en ben daardoor vaak erg moe.

Ik heb ook wel veel last van m'n lichaam. Dagelijks hoofdpijn en stijfheid, last van m'n nek en rug, pijn aan m'n gewrichten (vingerkootjes, polsen en knieën met name), kan soms amper buigen en voel me net als Bliss af en toe echt 80. Heb ook een vrij laag energiepeil en soms echt het gevoel alsof er een vrachtwagen over me heen is gereden. Heb wel dagen dat het beter gaat, en soms is het echt heel erg. Vermoeidheid speelt hierbij een grote rol.
En ik heb elke paar maanden ooronsteking, en sowieso zitten m'n oren dicht. Valt wel mee te leven hoor, maar het is wel irritant en pijnlijk.

Ik probeer op tijden dat het slecht gaat er echt op te letten, genoeg rust te pakken en eerlijk te zijn over hoe ik me voel. Dat laatste vind ik met name lastig. Ik wil niet klagen en over komen als zeur.

Eigenlijk nooit

De laatste keer dat ik heb overgegeven heb is echt 15 jaar geleden. Buikgriep heb ik nooit. Ben eigenlijk ook nooit misselijk. Hoofdpijn heb ik misschien 3x per jaar. Heb verder volgens mij ook niets met m'n organen o.i.d. Hoef nooit naar het ziekenhuis.

Het enige wat ik heel soms wel eens heb is buikkrampen door mijn spiraaltje of een allergische reactie (als in de hele dag door niezen. Maar dat komt echt zomaar ineens, geen pijl op de trekken).

Heel gezond hier dus



Edit: Het enige wat ik vervelend vind is dat mijn bloeddruk laag is en vooral in de zomer ik altijd duizelig ben of zwart voor mijn ogen zie als ik opsta. (maakt niet uit of ik op een hoge stoel, kruk, bank zit. Bleegh dat is wel echt vervelend).

Ja ik heb een blijvende zwakke rug. Ik kan niet veel hebben of ik lig plat en dit kan echt uit het niets op komen zetten. Soms erg vervelend omdat ik wel verplicht ben om dat activiteiten meteen af te kappen.
M.n. het uitgaan, dansen bv.

Ik loop inmiddels al 4 jaar bij de fysio en denk dat ik daar ook haast niet meer weg kom. Het gaat met periodes goed maar ook met periodes heel slecht. Daarnaast ben ik echt ook heel eigenwijs en doe vaak veel te veel of til te zwaar. Puur om mijn goede wil te tonen met alle gevolgen van dien !

Ik ben er inmiddels wel aan gewend en leef ermee. Er is toch niks aan te doen.

Ik ben ook heel gezond, heb alleen een chronisch ontstoken neusamandel, maar daar is prima mee te leven.

Sarah1985 schreef:Rug en nek klachten na aanleiding van een auto ongeluk. En mijn handen door tunnel syndroom. Tja hoe ga ik er mee om gewoon doorgaan en af en toe rust en pijnstillers. Een hele dag werken betekent een dag erna kapot zijn

Eeh hallo, typ jij mijn verhaal even?

Edit: Ik ga er niet mee om... Ik ga gewoon altijd door. Totdat het teveel wordt. Ik heb nog nooit bij de pakken neergezeten en zal dat ook niet gaan doen. Liever alles wat ik wil doen en pijn hebben, dan dingen er voor later.
Alleen in de achtbaan ga ik niet meer (niet dat ik dat zo vaak deed, maar toch) Omdat dan mijn nek zorgt voor duizeligheid zodat ik ik letterlijk van de fiets af zou vallen..

Ik heb artrose in mijn linker elleboog. Ik mag niet meer zwaar tillen en geen grote meubels tillen en met weersveranderingen heb ik er last van. Hoe ik er mee omga? Soms moeizaam omdat ik van mijn man afhankelijk ben voor het doen van de grote booschappen. Uitgebreid het huis soppen waarbij ik meubels wil verplaatsen kan ik niet doen zonder hulp van mijn man. Maar als ik hier geen geen rekening mee hou heb ik nóg mee last van mijn arm. Dus ik heb mij er maar bij neergelegd dat ik voor een aantal dingen hulp nodig heb.

Ik heb een longinfarct gehad 3 jaar geleden waardoor ongeveer de (onderste) helft van mijn linkerlong is afgestorven/bestaat uit littekenweefsel. Ik ben na dit infarct (veroorzaakt door een embolie) qua energiepeil niet meer de oude. Ik heb daarnaast ook nog astma, waardoor ik erg slechte dagen heb qua energie doordat ik het zo benauwd heb. Tot slot heb ik door het lange onbehandeld doorlopen met het infarct (verkeerde diagnose) een verkeerde voorkeurshouding ontwikkeld (naar links gebogen om te pijn te omzeilen, ruggegraat en ribbenkast is hierdoor scheef komen te staan)waardoor ik last heb van een intercostaal neuralgie, dat is zenuwpijn op de plek waar het infarct heeft gezeten.

Ja helaas, meerdere dingen. Het vervelendste is regelmatige migraine en heel erg vaak 'gewone' hoofdpijn. Migraine schakelt me echt uit, medicijnen werken niet altijd en ik kan er nog steeds niet goed mee omgaan. Het maakt me niet meer zo boos als het me eerst maakte, maar ik raak er nog vaak mee in de knoop vanwege werk en sociale activiteiten. En angst voor aanvallen als het niet uitkomt levert weer stress op, wat ook niet bevordelijk is. En vaak beslissen: wel of niet naar m'n werk, wel of geen pijnstilling... Erg vermoeiend!

Daarnaast heb ik ook PDS klachten, maar daar kan ik nu best wel goed mee omgaan.

Op zich best heel gezond hier, alleen heb ik af en toe last van een opgeblazen gevoel, gevoelige darmen, vooral bij spanningen. Verder heb ik de laatste tijd nog meer spanningsklachten zoals onrust, hoofdpijn en benauwdheid.

En als ik verkouden ben slaat het ook snel op mijn longen door astma vroeger, blijft een zwakke plek, maar dat gaat op zich best heel goed

Ik ben gelukkig erg gezond. Af en toe een verkoudheid, maar daar ben ik na twee weken ook weer overheen.

Alleen ook lage broeddruk, waardoor ik soms sterretjes zie, of dat ik echt moet gaan zitten omdat ik anders flauwval. Ben ook al een aantal keren flauwgevallen en vond dat echt zo naar, dat ik nu goed naar m'n lichaam luister. Als ik merk dat ik het heel heet krijg, mijn oren gaan suizen en mijn ogen raar gaan doen, ga ik zitten of liggen en wachten tot het over gaat.

Ik moet 1x in de 3 maanden gekraakt worden bij m'n rug (altijd dezelfde plek) en ik heb best vaak hoofdpijn. Ik heb dan ook al heel wat jaren migraine dus ik weet eigenlijk niet beter. Maar met zonnige dagen zoals deze heb ik er vaker last van. Niet echt migraine maar gewoon hevige hoofdpijn

Ik had voor mijn laatste zwangerschap nergens last van maar nu dus wel. Ik heb flinke bekken en rug klachten en mijn onderlijf voelt eigenlijk altijd verzuurt. Knieën knakken, heupen knakken en mijn stuitje staat niet meer zoals het was.
Dat vrachtwagen gevoel ken ik maar al te goed. Ik vind het echt klote en snap ook niet waarom mijn lichaam het niet oplost. Het is namelijk na mijn bevalling alleen maar erger geworden. Ik heb ondertussen alles zo'n beetje wel geprobeerd en loop nu weer bij een fysio die ook met dry needling werk. Maar ik merk geen verbetering. Ik ga binnekort denk ik maar eens onder begeleiding sporten.
Mijn oma is 84 en die is 10x fitter dan ik. Ik baal gewoon dat ik niets meer spontaan kan doen met mijn lijf en soms ben ik wel bang dat het voor de rest van mijn leven zo blijft. Ik ben nu al gebroken na een uur winkelen en dat steekt me gewoon. Heel soms denk ik wel eens hadden we het maar bij 2 gelaten.
(zo dit was even mijn klaagzang, ik wil nooit klagen maar soms is het wel even fijn)

Ik heb een erge vorm van eczeem waardoor ik altijd jeuk heb en wondjes. Ook krijg ik eerder rimpels en is mijn huid gortdroog.

Verder heb ik een beetje last van overgewicht waardoor ik klachten heb zoals vermoeidheid, hoofdpijn, slechte conditie...

Schouders, rug, PDS en longklachten. Voor mijn schouders en rug en mijn rug heb ik oefeningen van de fysio gekregen waardoor ik gewoon in de zorg kan blijven werken. Mijn PDS doe ik niet zoveel aan gewoon, goed eten, veel bewegen en goed water drinken. (soms moet ik wel eens dingen laten omdat mijn darmen van de regel zijn. Dat kan ik niet altijd accepteren. En voor mijn longen heb ik medicijnen. In principe door die medicijnen weinig hinder van.

Ik heb een veel te lage bloeddruk, bloedarmoede/ijzertekort, vitamine B12 tekort, dus ben heel erg vaak moe en zonder energie. Soms gaat dat goed, soms gaat dat minder goed!

Ik heb ook wat kleine dingetjes als gevolg van een eetstoornis die ik heb gehad, bijvoorbeeld veel last van mijn gewrichten (al komt een deel ook door turnen), menstruatieklachten (nou ja, niet dus ), etc.

Vroeger had ik altijd wat, maar ik denk dat het meer komt omdat ik gewoon nergens iets om gaf, ik viel om de haverklap dus zat áltijd onder de blauwe plekken, had vaak gekneusde lichaamsdelen of enorme last van mij rug. Heb daar nu nog wel een handje van trouwens

Ik heb regelmatig last van mijn rug, nek en schouders en heb altijd droge ogen.
Vervelend, maar weinig aan te doen.

Nekklachten door ongeluk
Hoofdpijn

Hoe ga ik ermee om? Pijnstiller erin en doorgaan.

PDS en vermoeidheidsklachten. En vaak ben ik de helft van het jaar verkouden. Oh, en ik heb nog een lastige knie.
Tsja, die PDS is nu uitzoeken waar ik wel en waar ik geen last van krijg. Ik let dus op mijn eten en beweging. Die vermoeidheid geef ik zo nu en dan gewoon aan toe, 't is niet anders. Ik luister beter naar mijn lichaam dan vroeger. Tegen die verkoudheid doe ik niks en met die knie kan ik ook niks.

Continu pijn in mijn lichaam door de Fibromyalgie, waardoor ik me heel rot voel en het veel energie kost voor mijn lichaam, waardoor ik een heel laag energieniveau heb. Ook heb ik zo goed als dagelijks hoofdpijn, wat grotendeels uit de pijn van mijn schouders/nekspieren komt, en waar niks aan te doen is.

Ook ben ik overgevoelig voor melkproducten/lactose en krijg ik gigantisch oorpijn als ik moe ben, maar dat staat weer in verbinding met bovenstaand.

Hoe ik ermee omga? Tja, mee leren leven hé. Ik heb betere en slechtere dagen.

Nee, niet echt. Wel is mijn nek zwak en krijg ik daar best snel last van, maar dan let ik goed op mijn houding.