Hoeveel uur werken jullie als moeder?

Ik werk 36 uur.

Pritt: ik voel me eigenlijk nooit schuldig naar mijn werk of de kinderen .Ik krijg alleen wel soms het idee dat ik me als moeder schuldig zou móeten voelen dat ik zoveel werk. Dus soms voel ik me schuldig om mijn gebrek aan schuldgevoel

Ik werk 32 uur en dat vind ik prima. In mijn functie is 32 uur ook het minimale wat toegestaan is.

T. gaat nu 3 dagen naar de opvang en mijn moeder past 1 dag op. Vanaf januari gaat mijn vriend 4x9 werken en dan gaat T. een dag minder naar de opvang.

Ik voel mij niet schuldig richting T. Waarom zou dat moeten dan? Ik breng hem naar een leuke opvang waar hij geliefd is en waar hij plezier kan maken. Hij krijgt daar meer aandacht dat dat ik hem kan geven als ik met hem thuis ben hoor. Dan gaat het huishouden etc ook door waardoor hij zich iets meer zelf moet vermaken.

Wel ben ik blij als ik klaar ben met werken en ik hem weer op kan halen en lekker met hem kan spelen. Nu zijn avondfles er af is slaapt hij ook pas om 20:00/20:30 dus dan kunnen we nog even lekker kroelen.

ik werk 24 uur per week, vind dat prima maar zou ook niet meer willen werken... in de vakanties of bij ziekte eens extra vind ik niet erg (mits de opvang geregeld kan worden )maar niet standaard

Ik Voel me best wel eens schuldig Ja, omdat ik 4 dgn pw werk. (Mn man ook via ouderschapsverlif). Al zie ik dat f het prima naar zijn Zin heeft op het kdv en bij opa en oma.

Minneke schreef:Ik werk 36 uur.

Pritt: ik voel me eigenlijk nooit schuldig naar mijn werk of de kinderen .Ik krijg alleen wel soms het idee dat ik me als moeder schuldig zou móeten voelen dat ik zoveel werk. Dus soms voel ik me schuldig om mijn gebrek aan schuldgevoel

Volgens mij zijn jullie super ouders Je bent er gewoon als de kinderen je nodig hebben, bakt lekkere dingen met ze en geeft ze volgens mij voldoende liefde en aandacht, ondanks dat je vrij veel werkt je krijgt het toch maar mooi voor elkaar, petje af hoor.

Ik werk nu 32 uur, maar als de tweede er is wil ik weer 24 uur gaan werken. Ik voel me niet schuldig naar mijn zoontje toe (hij heeft een dag met papa, een dag met oma en 2 dagen opvang en dat vindt hij geweldig), maar ik heb het niet naar mijn zin op mijn werk dus het voelt niet fijn om hem bij anderen te brengen om me vervolgens kapot te ergeren op mijn werk. Ik hoop dan ook dat als ik straks 24 uur werk ik een leukere baan krijg (het bedrijf vind ik namelijk wel heel erg leuk)

Ik werk nu 24 uur onregelmatig in de zorg. Heb een erg wisselend rooster, waardoor ik soms ook wel weken maak van 35 uur of meer.. Vreselijk vind ik dat, heb dan écht het gevoel geen moment thuis te zijn.

Zoals het nu lijkt ga ik vanaf januari 16 of 20 uur werken (ouderschapsverlof opnemen)... Kijk er nu al naar uit

Ik werk 20 uur per week en dan past mijn moeder bij ons thuis op.

Pritt schreef:@De moeders die veel werken: hoe zit dat met jullie schuldgevoel naar jullie kind(eren) toe?

Ik werk ook soms wel eens meer (32 uur) en dan voel ik me best schuldig tegenover Tomas. Niet omdat ik weg ben, want ik weet dat hij het leuk heeft op het KDV en bij zijn opa&oma en papa. Het is meer dat ik vaak vermoeider ben als ik veel uren maak, en dat merkt Tomas aan me

maiadebij schreef:Ik werk 20 uur per week en dan past mijn moeder bij ons thuis op.

Jeetje wat lief van je moeder zeg! Dus ze komt drie dagen per week bij jou langs? Dan bof je echt!

Ik ga 3 dagen werken, maar heb net 4 weken fulltime gewerkt ivm training. Ik voelde me vorige week super schuldig, zit ie te lachen naar de leidster van het KDV, maar naar mij keek hij alsof hij me niet kende. Toen kon ik echt wel janken Dit is gelukkig de laatste week, daarna ga ik 3 dagen werken en daar ga ik me gewoon niet schuldig over voelen, 3 dagen is niet dramatisch veel. Ik moet wel zeggen dat als ik samen met hem ben ik geen poot uitsteek in het huishouden oid. Hooguit zet ik zijn fles op het aanrecht, maar verder zijn we aan het spelen, wandelen etc.

pindaatje schreef:Ik werk nu 24 uur onregelmatig in de zorg. Heb een erg wisselend rooster, waardoor ik soms ook wel weken maak van 35 uur of meer.. Vreselijk vind ik dat, heb dan écht het gevoel geen moment thuis te zijn.

Zoals het nu lijkt ga ik vanaf januari 16 of 20 uur werken (ouderschapsverlof opnemen)... Kijk er nu al naar uit

Maar krijg je dat dan nog wel vergoedt? Of betaal je werk een deel? Aangezien de regering het af wilt schaffen. Denk er namelijk ook aan om ouderschapsverlof op te nemenvanaf volgend jaar.

Filoria schreef:

Pritt schreef:@De moeders die veel werken: hoe zit dat met jullie schuldgevoel naar jullie kind(eren) toe?

Ik werk ook soms wel eens meer (32 uur) en dan voel ik me best schuldig tegenover Tomas. Niet omdat ik weg ben, want ik weet dat hij het leuk heeft op het KDV en bij zijn opa&oma en papa. Het is meer dat ik vaak vermoeider ben als ik veel uren maak, en dat merkt Tomas aan me

Ja, dat is het bij mij ook. Juist op de momenten dat ik dan niet hoef te werken, heb ik ook behoefte aan tijd voor mezelf en kan ik dus sneller geïrriteerd zijn naar mijn kinderen toe.

Hierboven vroeg iemand waarom je je schuldig zou moeten voelen. Dat hoeft helemaal niet natuurlijk! Fijn juist als je dat niet hebt!

L vindt het geweldig op het Kdv en met oma. Vandaag heb ik een zwarte piet (van zand en modder) opgehaald van het kdv en hij wilde maar niet weg....rennen, gek doen, lachen met andere kindjes. Vinden heerlijk dat hij zich zo vermaakt, en voel me nu niet schuldig.

Pritt schreef:Ja, dat is het bij mij ook. Juist op de momenten dat ik dan niet hoef te werken, heb ik ook behoefte aan tijd voor mezelf en kan ik dus sneller geïrriteerd zijn naar mijn kinderen toe.

Ja precies. Dat heb ik ook. Heb je al dingen gevonden die daartegen helpen?

Ik probeer nu maar om dingen te doen met Tomas waar we allebei ontspannen van worden. Zoals tv kijken (vind ik eigenlijk helemaal niet goed voor hem om dat veel te doen, maar het is zo lekker rustig ) of samen naar de speeltuin. Of als het echt niet gaat zorg ik dat iemand hem van me overneemt zodat ik alleen kan zijn.

Bij mij werkt het juist heel goed zo; de balans die ik heb door het werken en moeder zijn tegelijk. Het is op dit moment echt hectisch bij ons, en ik ren letterlijk de hele dag van de ene taak naar de andere. Maar als het vijf uur, half zes is, dan gooi ik die deur achter me dicht en veertig minuten later (stukje fietsen ) ben ik zó blij dat ik gewoon weer mama ben en me met 'normale' dingen bezig kan houden.

En andersom ook; na een weekend peuter-praat ben ik dolblij als ik mijn hersenen weer de hele dag door in de hoogste staat van paraatheid moet laten draaien. Ik zou niet meer anders willen denk ik (maar zeg nooit nooit).

Mermaid Forest, wat een super lieve reactie! Ik voel een FB-connectie, maar ik kan niet plaatsen wie je bent. Ben je een oude bekende met een nieuwe naam?

Filoria schreef:

Pritt schreef:Ja, dat is het bij mij ook. Juist op de momenten dat ik dan niet hoef te werken, heb ik ook behoefte aan tijd voor mezelf en kan ik dus sneller geïrriteerd zijn naar mijn kinderen toe.

Ja precies. Dat heb ik ook. Heb je al dingen gevonden die daartegen helpen?

Ik probeer nu maar om dingen te doen met Tomas waar we allebei ontspannen van worden. Zoals tv kijken (vind ik eigenlijk helemaal niet goed voor hem om dat veel te doen, maar het is zo lekker rustig ) of samen naar de speeltuin. Of als het echt niet gaat zorg ik dat iemand hem van me overneemt zodat ik alleen kan zijn.

Inderdaad, tv kijken gebeurt hier dan ook regelmatig. Samen op de bank een film kijken is voor mij ook ontspannend.
En verder probeer ik als dochter tussen de middag slaapt een half uurtje voor mezelf te nemen. Zoon is oud genoeg om zichzelf even te vermaken. Ik las laatst een column van Steven Pont die een half uur voor zichzelf nam waarin de kinderen hem niet mochten storen. Hij vertelde dan van tevoren tot hoe lang dat duurde.
Dat probeer ik nu ook en het werkt best. Daarna speel ik dan samen met zoon.

Ongeveer 32 uur, onregelmatig, dus soms weekenden en nachten of late dienst. Schuldig voel ik me meestal niet. Maar ik ga bijv. het afzwemmen van mijn dochter missen omdat ik moet werken. Balen, maar ze hoorde dat een week van tevoren en dan kan ik geen kant meer op. Commentaar van iemand uit mijn omgeving: maar dat mag km als moeder niet missen.
Tja, ik kan toch echt niet zomaar wegblijven op mijn werk, vrij vragen kan niet en als niemand kan ruilen houdt het op. Veel keus heb je dan niet. Balen, maar ik kan er domweg niets aan doen.

Ik heb hetzelfde als Minneke al schrijft. Ik werk dan zelf 3 dagen maar voel me daar eigenlijk helemaal niet schuldig over Ik zou knettergek worden van alleen maar thuiszitten, heb het gewoon nodig om ook met andere dingen bezig te zijn. Ik vind het heerlijk om thuis te zijn maar ook heerlijk om te werken.

Ik laat R ook geregeld even alleen spelen, dat doe ik al vanaf het moment dat hij een stuk kleiner was. Ik vind niet dat ik hem 24 uur per dag moet entertainen, natuurlijk spelen we ook samen en ondernemen we dingen maar ook alleen spelen is goed voor de ontwikkeling van je kind.

De weken dat ik 40 uur of meer werk, vind ik echt verschrikkelijk. Ik voel me niet schuldig naar de kinderen toe omdat ik in die weken exact evenveel voor ze zorg als in weken dat ik veel minder werk. We hebben drie dagdelen opvang (redelijk flexibel) en daar in plan ik mijn werkuren en verder wanneer mijn vriend thuis is of de kinderen slapen. Wanneer ik zoveel werk, zorg ik dus bijna full-time voor de kinderen en werk ik full-time. Ik heb er dan genoeg dagen bij zitten dat ik gewoon te weinig tijd over houd om te slapen. Dan slaap ik in de weekenden wel bij, maar ik vind het erg onaangenaam om zoveel te werken.

Bruintje Beer schreef:

pindaatje schreef:Ik werk nu 24 uur onregelmatig in de zorg. Heb een erg wisselend rooster, waardoor ik soms ook wel weken maak van 35 uur of meer.. Vreselijk vind ik dat, heb dan écht het gevoel geen moment thuis te zijn.

Zoals het nu lijkt ga ik vanaf januari 16 of 20 uur werken (ouderschapsverlof opnemen)... Kijk er nu al naar uit

Maar krijg je dat dan nog wel vergoedt? Of betaal je werk een deel? Aangezien de regering het af wilt schaffen. Denk er namelijk ook aan om ouderschapsverlof op te nemenvanaf volgend jaar.

Ik heb nog geen idee of ik het wel of niet vergoed ga krijgen, als de regering het af wil schaffen waarschijnlijk niet meer dus..... Mijn werk betaald er niets aan in elk geval.. Ik heb bij de oudste ook een tijdje ouderschapsverlof opgenomen, en wist toen niet eens dat je daar achteraf een deel van terugkreeg van de belasting, dus dat was toen een aangename verrassing

Tuinstoel schreef:Ik vraag me af wat de mensen die bijvoorbeeld tien of vijftien uur per week werken voor een werk doen? Ben even nieuwsgierig in wat voor een baan je dat aantal uren kunt maken.

In de zorg heb je heel vaak kleine contracten.