Over mijn lijk

Het blijft een mooi programma!
Ben blij dat Patrick het weer presenteert, vele malen beter dan Yvon.

Ik ben ook echt blij dat Patrick het weer doet.
Hij maakt het programma wel, vind dat hij het echt goed doet.

Mooi programma. Ik heb zeer regelmatig zitten slikken. En ik realiseer me vooral hoe blij ik mag zijn dat mijn zoon en ik gezond zijn. Van zelf sprekend is het allemaal niet.

Wat me vooral raakte was de positiviteit die Jip uitstraalde !
Maar ook de leeftijd jeetje wat jong.

Het programma heeft me absoluut geraakt !

Inderdaad, echt respect voor Patrick! Door dit programma denk ik wel regelmatig, 'wat kan ik toch zeiken over kleine en onbenullige dingen!'.

Kowalski schreef:Inderdaad, echt respect voor Patrick! Door dit programma denk ik wel regelmatig, 'wat kan ik toch zeiken over kleine en onbenullige dingen!'.

+1 dan denk ik. Ik loop te miepen over kleine dingen waar gaat het om. Vind het altijd een reality check.

Ik weet wel dat ik dit eigenlijk niet moet kijken (vind het "eng"), maar toch ook wel gedaan. Idd prettig dat Patrick het programma weer presenteert (Ik vond Yvon niet verschrikkelijk trouwens) ben wel benieuwd naar de rest van de afleveringen.

Pfoeh, was weer heftig! Tranen in mn ogen op het eind toen Jip vertelde dat zn tumor gegroeid was. En die vrouw die gaat trouwen (ben haar naam even kwijt) vind ik erg leuk. Sowieso weer bijzondere, sterke mensen in het programma. Je wordt weer ff met je neus op de feiten gedrukt en inderdaad, dan besef je weer dat je maar blij moet zijn met je leven en niet te veel moet zeiken om relatief kleine dingen.

Ik vind het zo inspirerend om te zien hoe sterk mensen zijn en hoe ze omgaan met hun lot. Een programma om alles weer even te kunnen relativeren, in perspectief te zien.

Ik heb het gisteren opgenomen, ga het vanavond kijken. Ik ben benieuwd.

Indrukwekkend weer...heb net terug gekeken.

Heb het ook net teruggekeken. Indrukwekkende verhalen weer inderdaad. Ben ook blij dat Patrick het weer doet, ook al vond ik Yvon niet slecht ofzo. Het is zeker weer een goede realitycheck en help mij ook altijd relativeren. Tranen heb ik nog niet gelaten, maar dat komt wel als de dood nog dichterbij komt bij ze....

Ik zou het gisteravond kijken, heb misschien 5 minuten gezien toen ben ik in slaap gevallen en toen het net afgelopen was ben ik wakker geworden

Heb net op de site gekeken, maar heb wel met tranen in mijn ogen gezeten. Vooral toen die jongen/man over dat kindje sprak. Ook bij dat meisje van 18 heb ik met tranen in mijn ogen gezeten.

Er speelt bij ons op dit moment ook kanker in de familie, zitten ook in onzekere tijden.

Heel indrukwekkend, vooral bij de man die met zijn gezin in de Beekse Bergen was, kreeg ik tranen in mijn ogen.

Printje schreef:

Kowalski schreef:Inderdaad, echt respect voor Patrick! Door dit programma denk ik wel regelmatig, 'wat kan ik toch zeiken over kleine en onbenullige dingen!'.

+1 dan denk ik. Ik loop te miepen over kleine dingen waar gaat het om. Vind het altijd een reality check.

Op zich ben ik het hier wel mee eens, alleen vind ik niet dat je daarmee je eigen zorgen en 'rottigheden' in het leven moet uitvlakken. Het één is niet met het ander te vergelijken.

Jeanette schreef:Heel indrukwekkend, vooral bij de man die met zijn gezin in de Beekse Bergen was, kreeg ik tranen in mijn ogen.

Op de website staan zijn blogs, hij schrijft echt met zoveel humor over zijn ziekte, vind het een supercoole gast, en hoop echt dat hij nog heel lang van zijn dochtertje kan gaan genieten!

JaneDoe schreef:

Jeanette schreef:Heel indrukwekkend, vooral bij de man die met zijn gezin in de Beekse Bergen was, kreeg ik tranen in mijn ogen.

Op de website staan zijn blogs, hij schrijft echt met zoveel humor over zijn ziekte, vind het een supercoole gast, en hoop echt dat hij nog heel lang van zijn dochtertje kan gaan genieten!

Oh echt?! Ga zo meteen even bekijken! Thnx voor de tip!

Ik kan dus echt serieus niet naar dit programma kijken.. Ik weet dat ik dan helemaal mee leef en er dan echt dagen 'last' van houden. Ik kan echt niet tegen al dat verdriet

Printje schreef:

Kowalski schreef:Inderdaad, echt respect voor Patrick! Door dit programma denk ik wel regelmatig, 'wat kan ik toch zeiken over kleine en onbenullige dingen!'.

+1 dan denk ik. Ik loop te miepen over kleine dingen waar gaat het om. Vind het altijd een reality check.

Precies dit heb ik ook. Ik denk echt waar maak ik me toch druk om, terwijl deze mensen zo positief in het leven staan ondanks wat ze mee moeten maken. Ik ben tot nu toe het meest onder de indruk van Ronald en zijn gezin en Jip.

Schaapke schreef:

Printje schreef:

Kowalski schreef:Inderdaad, echt respect voor Patrick! Door dit programma denk ik wel regelmatig, 'wat kan ik toch zeiken over kleine en onbenullige dingen!'.

+1 dan denk ik. Ik loop te miepen over kleine dingen waar gaat het om. Vind het altijd een reality check.

Op zich ben ik het hier wel mee eens, alleen vind ik niet dat je daarmee je eigen zorgen en 'rottigheden' in het leven moet uitvlakken. Het één is niet met het ander te vergelijken.

Dat is waar. Wat dat betreft heb ik ook genoeg ellende meegemaakt en mag ik daar best verdrietig om zijn (is dat juist nodig om het te verwerken), maar aan de andere kant, ik leef tenminste nog! Dus voel ik me verplicht om er het beste van te maken (heel raar geschreven maar denk dat jullie het wel begrijpen).

Wat vind ik dit toch een prachtig gemaakt programma...Net terug gekeken, en wat zijn die mensen stuk voor stuk mooi. Jip met zijn opgewekte lach, Marieke die nog wil trouwen...
Ik kan me gewoon niet voorstellen dat

Spoiler:

Moeilijk om dan zo naar die mensen te kijken..

Ik heb het net terug gekeken en ook ik ben elke keer weer onder de indruk. En ik snap het "enge" ook, ik ben zelf zo bang dat mij of mijn geliefden iets dergelijks overkomt. Ik vind het zo ongelofelijk dat deze mensen zo positief kunnen blijven.

Ik kan sowieso niet tegen de ziekte kanker. Het maakt mij iedere keer weer verdrietig.
Alle seizoenen gezien, zelf mensen verloren aan kanker, familie die kanker heeft en ook nog bij mensen werken die kanker hebben. Bij dat laatste moet ik sterk in mijn schoenen staan, al werkt het niet altijd.

Ik heb het gisteren ook teruggekeken, wat een verhalen weer. Die mensen staan ook allemaal zo ontzettend positief in het leven, zo knap.

Schaapke schreef:

Printje schreef:

Kowalski schreef:Inderdaad, echt respect voor Patrick! Door dit programma denk ik wel regelmatig, 'wat kan ik toch zeiken over kleine en onbenullige dingen!'.

+1 dan denk ik. Ik loop te miepen over kleine dingen waar gaat het om. Vind het altijd een reality check.

Op zich ben ik het hier wel mee eens, alleen vind ik niet dat je daarmee je eigen zorgen en 'rottigheden' in het leven moet uitvlakken. Het één is niet met het ander te vergelijken.

Ik bedoel ook niet echte zorgen maar dingen waarover je ook kan mopperen als, manlief die de kattenbak niet gedaan heeft, te kleine gangpaden in de Kruidvat etc.

pfffff vind het weer heftig zeg