Wat zouden jullie hiervan vinden?

Hier krijg je standaard rond 6-7 weken ook al een echo. Daar was hij dus wel gewoon bij.

Kijk, elke echo is natuurlijk riskant, de angst voor een niet kloppend hartje kan er altijd zijn. Maar dat zou betekenen dat een partner elke echo mee zou moeten. De zekerheid heb je helaas nooit, maar ik zou niet uitgaan van slecht nieuws tijdens een 'gewone' echo als daar geen echte reden toe is.

Altijd meegaan naar echo's gaat vaak gewoonweg niet. Ik moest de laatste weken van mijn zwangerschap 2 keer per week.. had zijn baas niet zo leuk gevonden als hij elke keer mee moest, hetzelfde gold voor het gaan naar alle ziekenhuisbezoeken (en daar heb ik er veel van gehad).

Maar uit je post merk ik dat je toch wel enigszins onzeker bent omdat je geen zwangerschapskwaaltjes hebt, klopt dat?

Edit: lees net je andere topic, bij R. had je dat dus ook, dus ik denk dat het meevalt met het onzekere?

Aan de ene kant wel een beetje Parisienne; al had ik bij R dus ook echt nergens last van. Mijn buik groeit wel maar niet zoals die buikjes die ik net op de foto's hier zag.

Ik vergeet ook de hele tijd dat ik zwanger ben en vind het zo ontzettend raar klinken omdat ik me zo dus echt totaal niet voel (maar ook dat had ik bij R ook allemaal)

Ik zou het jammer vinden en proberen een andere datum te regelen, maar als dat niet zou lukken vond ik het ook geen onoverkomelijk probleem. Dan ging ik gewoon alleen.

Ik zou wel gewoon die echo willen, het is niet een romantisch uitje of zo, het is ook gewoon een bepaalde geruststelling die ik niet onnodig zou willen uitstellen. Eventueel zou ik nog samen een pretecho laten maken, dat kan ook rond de 12 weken.

Ik zou dat zelf niet doen, maar dat komt door mijn ervaring dat er bij de 13 weken echo geen hartje meer te zien was. Toen zou ik eigenlijk de week ervoor alleen gaan omdat mijn man niet kon, ik ben blij dat we het toen verzet hebben.

Parisienne schreef:Ik zou het persoonlijk minder erg vinden. Natuurlijk even balen, maar als het niet gaat dan gaat het niet. Een 20-weken echo vind ik een ander verhaal, maar een 12-weken echo vind ik in dit opzicht toch wat minder belangrijk. Ik zou in dit geval mijn moeder bijvoorbeeld vragen om mee te gaan.

+1

Ik had de echo verplaats. Echt niet dat ik de eerste echo's zonder man ga. Maar zelf zou hij dat ook niet willen want hij vind het net zo spannend of het hartje dan nog klopt of niet. En als ik wéér geen hartje zou zien.. dat zou ik echt niet trekken zonder hem. Ook al zou er een moeder ofzo mee zijn.

Maar als jullie er beide geen problemen mee hebben zou ik gewoon gaan.

Ik ben zelf ook bij een aantal echo's alleen geweest, met de 20 weken echo van Amé ben ik samen met mijn buurvrouw gegaan. Mijn vriend kon daar gewoon echt geen vrij voor krijgen, dus hebben later bij allebei nog een pretecho laten maken.

Ik zou de echo ook anders gepland hebben. Het is toch een "spannende" echo en stel dat er iets niet goed is dan sta je er wel alleen voor terwijl je je man heel hard nodig hebt.

Spannend blijft het natuurlijk altijd wel, mis kan het altijd zijn. Het speelde natuurlijk wel mee maar ik wilde gisteren dus echt geen vrij ervoor nemen en die echo's doen ze maar 1.5 dag per week. Maar zoals Susan zegt het is geen romantisch uitje en ik had het bij de eerste erger gevonden als nu. Maar bedankt voor alle reacties!

Ik zou het wel jammer vinden als het echt echt niet kon, dan zus of mama mee, de 20weken echo daarentegen zou ik erger vinden, maar gelukkig gaat mijn man zoveel mogelijk mee, maar nu ik ben over gedragen aan de gynecoloog, gaat het hier ook moeilijk worden.

Ik zou het heel jammer vinden als hij niet mee kon, maar als het zo is dan is het zo. Bij mij speelt meer de angst voor dokters en ziekenhuizen dan dat ik bang ben dat de echo niet goed is.

Ik lees hier veel reacties waarin vrouwen bang zijn dat het hartje niet klopt. Dat snap ik op zich wel, want dat lijkt mij ook vreselijk om mee te maken en dan is je man er nog niet eens bij ook. Maar dat kan bij een reguliere controle, waarbij geen echo wordt gemaakt, toch ook zo zijn? Gaat de man dan naar die controles ook altijd mee? Ik snap het verschil niet zo goed.

Ik zou het erg jammer vinden maar hij zou voor mij niet op en neer hoeven te rijden. Dan zou ik wel mijn moeder meenemen. Mijn moeder is trouwens ook bij de 12 weken echo van S. mee geweest en dat vond ze erg bijzonder! Mijn vriend was er toen ook bij en is toen ook bij alle echo's erbij gebleven

Sanne schreef:Ik zou het jammer vinden en proberen een andere datum te regelen, maar als dat niet zou lukken vond ik het ook geen onoverkomelijk probleem. Dan ging ik gewoon alleen.

+1. Ik zou het ook heel jammer vinden, maar als het echt niet zou lukken om een andere datum te vinden, zou ik denk ik gewoon mijn moeder meenemen. Die zou het ook heel leuk vinden om een keer mee te mogen naar een echo denk ik

Sanne schreef:Ik lees hier veel reacties waarin vrouwen bang zijn dat het hartje niet klopt. Dat snap ik op zich wel, want dat lijkt mij ook vreselijk om mee te maken en dan is je man er nog niet eens bij ook. Maar dat kan bij een reguliere controle, waarbij geen echo wordt gemaakt, toch ook zo zijn? Gaat de man dan naar die controles ook altijd mee? Ik snap het verschil niet zo goed.

In de praktijk waar ik zit, is het in elk geval zo dat die echo het eerste 'levensteken' is. Daarvoor wordt er niet naar het hartje geluisterd in de praktijk. En als het rond die twaalf weken goed zit, is de kans daarna natuurlijk klein dat het nog mis gaat.

Mijn vriend gaat naar alle controles mee, gewoon omdat hij dat zelf graag wilt. Maar sowieso is na 12 weken de kans dat het nog misgaat minimaal (al gebeurt het natuurlijk wel, dat hebben we hier op het forum helaas al meermaals meegemaakt).

Charlie schreef:Is niet anders. 12 weken echo zou ik ook wel een goede vriendin of mijn moeder meenemen. 20 weken echo zou ik belangrijker vinden.

+1