Omgaan met angsten en fantasieën

Hoe gaan jullie om met de angsten en de fantasieën van je kind?

N. ging gisteren naar bed precies toen het onweer begon. Ze lag even, maar begon al snel te huilen. Ze was bang voor de onweer. Ik begrijp best dat ze onweer eng kan vinden, dus ze mocht weer lekker bij me op de bank komen zitten. Toen het allemaal voorbij was heb ik weer een poging gedaan haar net bed te brengen. Toen begon ze over zandstormen, over Diego die mensen moet redden, dieren die omvallen en wegwaaien, etc. Zo heeft ze vaker fantasieën of verhalen waarmee ze zichzelf bang maakt. Ik wist niet heel goed hoe ik moest reageren. Dus hoe reageren jullie op fantasieën of angsten?

Hier nog geen ervaring mee.
Maar zou ze het al begrijpen als je er een positieve draai aan geeft? Dan blijf je wel haar fantasie prikkelen en hoef je haar ook niet tegen te spreken.

Ik probeer de fantasieverhalen waar ze zichzelf bang mee maakt altijd om te buigen door er een leuk verhaal van te maken.
Onweer vindt onze dochter niet echt eng meer sinds ik heb verteld dat er waarschijnlijk een wolkje jarig is en de andere wolken daarvoor aan het trommelen zijn en foto's maken.
Ik neem haar angsten en fantasieen altijd wel serieus en zeg dan ook tegen haar: 'je vindt het spannend als ...gebeurt hè?'. Als ze daar dan op reageert praten we erover.

Toen het hier de vorige keer flink onweerde schrok H. er een beetje van.
Ik heb toen uitgelegd dat de wolkjes tegen elkaar aan botste maar dat dat niet erg is.
De wolkjes zijn hoog in de lucht en kunnen niet bij haar komen.

Dat verteld ze nu ook aan A. als het weer aan het onweren is
En dat hij niet bang hoeft te zijn. Zelf is ze dat ook niet. Als het onweert terwijl ze nog naar bed moet rakelt ze het hele verhaal weer op en begint ze ook meteen over vuurwerk, dat dat ook boem boem deed.

Liadan schreef:Onweer vindt onze dochter niet echt eng meer sinds ik heb verteld dat er waarschijnlijk een wolkje jarig is en de andere wolken daarvoor aan het trommelen zijn en foto's maken.

Oh wat líef!!

Mijn zoontje was ook bang voor onweer (ik zelf trouwens ook, haha), maar toen hij dus vorige week bang werd van het geknal, toen zei ik: Ohw, daar is de brombeer. Als het nu onweert zegt hij:Mama Brombeer en dan word hij blij en als het dan ook nog regent zegt hij: Brombeer nat.. Verder niet meer bang Hopelijk blijft dat zo.. haha

Parisienne, Wat heeft jouw dochter dan al een grote fantasie zeg op die leeftijd, over zandstormen enzo..