Het lucht je hart topic..

.. hoe gaat het écht met je op dit moment? Lucht je hart, als je wil.

Ik ben erg moe, maar verder gaat alles eigenlijk super :-)

Nou ja hoe het met mij gaat is denk ik wel duidelijk

Hoe gaat het met jou mop?

Ik ben heel erg moe, overprikkeld. Ik voel me gefrustreerd, klein, kwetsbaar en dik. Onbelangrijk. Of eigenlijk meer waardeloos. Ik heb het koud. Ik wil heel lang en rustig slapen.

Dankjewel!

Darcy, kusje op je buik! Hopelijk zakt de pijn snel af, en voel je je weer wat beter.
Lotus, komt dat omdat je patiënt gespeeld hebt, dat je nu overprikkeld bent? Knuffel.
Try,Kan je @ msn komen? Anders mail ik je.

Darcy schreef:Isabella, jij bent lief!

Ja, ik heb een beetje teveel gedaan deze week. En het was wel leuk, maar ook erg confronterend.

Lotus schreef:Ja, ik heb een beetje teveel gedaan deze week. En het was wel leuk, maar ook erg confronterend.

Heb je er, voor je gevoel, ook wel veel van geleerd zelf?

Studiebol, Moeilijke situatie, ik zou wel heel duidelijk maken dat je het jammer vindt dat het niet overlegd is, en je voor deze keer komt, maar de volgende keer gewoon je vrije dag nodig hebt, voor eigen afspraken. Is niet voor niks.

Isabella schreef:
Try,Kan je @ msn komen? Anders mail ik je.

Ik ben online nu..

Isabella schreef:

Lotus schreef:Ja, ik heb een beetje teveel gedaan deze week. En het was wel leuk, maar ook erg confronterend.

Heb je er, voor je gevoel, ook wel veel van geleerd zelf?

Nee, ik heb er zelf niet zo veel van geleerd. Ja, dat ik heel veel al niet meer weet. En aan de andere kant juist dat ik gelukkig sommige dingen beter kan dan die studenten voor wie ik patiënt speelde. Heb ik die twee jaar studie toch niet helemaal voor niets gedaan.

Darcy schreef:Isabella, jij bent lief!

mee eens!!
Je reageert altijd zo lief op echt iedereen!

Hoe het echt gaat...

pffff

Ik ben boos, verdrietig en enorm teleurgesteld...

D'r is 't een en ander voorgevallen tussen mij en een collega, wat er toe geleid heeft dat mijn collega weg gaat... Dat heeft die persoon zelf besloten en ook toegelicht naar mij toe. Een aantal dingen klopt gewoon en ben ik het ook mee eens, maar er zijn ook dingen gezegd die niet kloppen, die ik totaal niet eerlijk vind en ik heb dat ook naar een leidingevende aangegeven, die op zijn beurt ook zegt dat het niet klopt.

Ik heb verwijten naar mijn hoofd gekregen, wat ik wel heb kunnen weerleggen ( heb er zelfs bewijs voor dat het niet klopt), maar ik blijf boosheid voelen...

Maar het meeste waar ik me druk om maak, is wat mijn andere collega's gaan zeggen... straks krijg ik de schuld dat ze weg is!! Natuurlijk heb ik mijn aandeel, maar waar twee vechten hebben twee schuld..

En dan is het nog de mededeling dat collega's hebben gemerkt dat ik zoveel mopper.. dat hoorde ik gister van mijn leidinggevende... en dat doe ik ook!!! Sinds ik ziek ben geweest in de herfst en het met die collega toch echt niet wilde vlotten, ben ik meer gaan mopperen. Mijn leidinggevende liet toen eens vallen, goh meid, moet je niet eens even met de huisarts gaan praten..?

Ik heb dat toen aan de kant geschoven omdat ik het onzin vond, maar nu zei mijn man dat gisteren ook al... goh SE je lijkt wel tekenen van overspannenheid te vertonen...

Dus.... ik voel me kwaad, teleurgesteld en verdrietig... en bang...

Maar ja, zo voel ik me dus écht...

En maar tegen iedereen roepen dat het goed gaat en dat mijn collega in de stront mag zakken (dat zeg ik dan weer tegen mijn man), en dat ik niet boos ben en dat ik er vrede mee heb....

Lotus, is er op zich kans dat je de opleiding een keer gaat/wil gaan starten weer?
Ow, dankjewel Anousch

Ik zou het heel graag willen, maar de kans is erg groot dat het nooit meer gaat lukken.

SE, jeetje. Maar kan het ook zijn dat je echt veel moppert, en dat het gewoon niet zo goed met jou gaat? Wat vind je daar zelf van? Jij bent natuurlijk degene die erover moet praten ook. En je collega's, waarom zouden ze dat denken? Ze kennen jou toch ook wel langer van vandaag? Ik zou het gewoon (proberen) uit te leggen, en het is haar eigen keuze geweest.

Lotus schreef:Ik zou het heel graag willen, maar de kans is erg groot dat het nooit meer gaat lukken.

Okée, en dat is puur hoe jij je (nu) voelt he

Ik ben eindelijk weer beter

Nog wel veel hoofdpijn, maar dat is minder erg dan die griep. Jeetje, het voelde alsof er een bulldozer over me heen was gereden.

Isabella schreef:SE, jeetje. Maar kan het ook zijn dat je echt veel moppert, en dat het gewoon niet zo goed met jou gaat? Wat vind je daar zelf van? Jij bent natuurlijk degene die erover moet praten ook. En je collega's, waarom zouden ze dat denken? Ze kennen jou toch ook wel langer van vandaag? Ik zou het gewoon (proberen) uit te leggen, en het is haar eigen keuze geweest.

Ik weet dat ik veel mopper... en natuurlijk baal ik daar van. Het is begonnen na mijn ziek zijn en de reactie van mijn werkgever daarop...

Mijn collega's weten nog niet dat mijn collega weg gaat, dus ik moet maar afwachten. Ik werk zelf maandag en dinsdag niet, dus ik hoor het woensdag wel..

Ik heb voor mezelf besloten dat ik pas in de verdediging moet schieten als daar echt aanleiding voor is en ik te horen krijg dat mijn collega's het me kwalijk nemen..

Maar makkelijk is het niet....