Ouders liggen in scheiding

Ik heb er eigenlijk wel heel veel moeite mee dat mijn ouders gaan scheiden en vind het ook zo ontzettend jammer. Vooral mijn moeder vertelt nu ook nare dingen over wat mijn vader wel / niet heeft gedaan. Mijn vader heeft de knoop doorgehakt en had daar ook eigenlijk wel goede redenen voor. Ik vind het alleen moeilijk om ermee om te gaan en ik zit er ook een beetje tussen. Heeft iemand tips om er op een goede manier mee om te gaan / verhalen van mijn moeder af te kappen op een goede manier?

Wat vervelend voor je Qiara. Mijn ouders zijn ook gescheiden en zeker mijn moeder kon er niet mee omgaan. Inmiddels gaan ze wel weer met elkaar om (ze zoeken elkaar niet op, maar er is zeker geen negatieve lading meer). Het zal om een fase gaan, althans dat hoop ik voor je.

Ik had er destijds ook niet echt een manier voor om ermee om te gaan en het deed me echt pijn om mijn moeder zo te horen praten. Ik zou je moeder wel direct op de man af vragen of ze zich in jouw bijzijn niet negatief over je vader uit te laten, hij blijft tenslotte wel je vader. Misschien kan je suggereren om met een vriendin te high-teaen ofzo, om lekker even uit te stomen? Als kanttekening kun je zeggen dat je snapt dat ze boos en gefrustreerd is, maar dat jij nou niet echt de aangewezen uitlaatklep bent.

Het is makkelijker gezegd dan gedaan, maar als ik het nu nog een keer over had kunnen doen, had ik het wel zo aangepakt denk ik.

Veel sterkte in een (ook voor jou) moeilijke tijd.

Vervelend voor je Qiara, ik weet jammer genoeg hoe het is.

Mijn ouders zijn 3 jaar geleden gescheiden en toen begon bij beide ook het modder gooien. Ik zat er lang tussen in, totdat ik er zelf aan onder doorging. Toen heb ik tegen beide gezegd dat ik er niets meer mee te maken wou hebben en dat ze het samen maar uit moesten vechten.
Als je moeder nu allemaal negatieve dingen over je vader gaat zeggen, kun je het beste maar heel eerlijk tegen je moeder zijn. Het is namelijk echt niet leuk om er tussen te zitten en je moeder zo tekeer horen gaan over je vader. Hopelijk houd ze er een beetje rekening mee en zal ze zich gedragen.

In ieder geval sterkte de komende tijd.

Wat naar zeg! Heb er geen ervaringen mee, maar veel sterkte!

Wat naar allemaal! Mijn ouders zijn zo'n 11 jaar geleden uit elkaar gegaan. Mijn moeder heeft ook het een en ander over mijn vader vertelt en wat er is gebeurd, maar heb me daar nooit rot over gevoeld. Inmiddels heb ik ook geen contact meer met hem (door zijn eigen schuld). Ik kan me goed voorstellen dat je dat soort dingen helemaal niet wilt weten/horen. Je zou kunnen aangeven dat buiten het feit dat ze je ouders zijn, ze een eigen leven hebben. Dat je je daar niet in wilt mengen en ze gewoon wilt blijven zien als je ouders. En niet als de man/vrouw die nare dingen heeft gedaan.

Het moet ook niet de bedoeling zijn dat je door dit alles het gevoel krijgt dat je straks moet gaan kiezen of je verplicht moet gaan voelen om bepaalde dingen te doen of te laten om de ander niet te kwetsen.

Moeilijke situatie dit! Sterkte.

Eigenlijk vind ik het niet kunnen dat je moeder je nu dingen verteld over je vader die er waarschijnlijk niet toe doen . Dat is een fout die (gescheiden) ouders wel meer maken, ze gaan slecht over elkaar praten, maar vergeten wel, dat hoe dan ook, hij altijd je vader zal blijven en jij waarschijnlijk onvoorwaardelijk van hem zult houden.

Als je dit toch vervelend vind, en je moeder het je continu verteld, zou ik haar zeggen dat je er gewoon buiten wilt blijven, wat ze met elkaar hebben moeten ze zelf oplossen en niet jou tussen 2 vuren in zetten. Dat is niet eerlijk.

Sterkte.

Babydoll schreef:Eigenlijk vind ik het niet kunnen dat je moeder je nu dingen verteld over je vader die er waarschijnlijk niet toe doen . Dat is een fout die (gescheiden) ouders wel meer maken, ze gaan slecht over elkaar praten, maar vergeten wel, dat hoe dan ook, hij altijd je vader zal blijven en jij waarschijnlijk onvoorwaardelijk van hem zult houden.

Als je dit toch vervelend vind, en je moeder het je continu verteld, zou ik haar zeggen dat je er gewoon buiten wilt blijven, wat ze met elkaar hebben moeten ze zelf oplossen en niet jou tussen 2 vuren in zetten. Dat is niet eerlijk.

Sterkte.

Eens Babydoll

Mijn ouders zijn ook gescheiden. Toen ik nog contact met mijn moeder had verweet ze mijn vader voor alles. Zo zou de opvoeding niet goed zijn geweest. Mijn vader heeft mij in zijn eentje op moeten voeden.
Ik heb toen tegen mijn moeder gezegd dat ze dit niet kon en mocht zeggen, omdat zij nooit bij de opvoeding aanwezig is geweest, ja tot mijn 6de, daarna is ze vertrokken zonder reden..
Iedere keer wanneer ik bij haar was zat ze mijn vader weer zwart te praten.. Ik begon dan telkens over een ander onderwerp, maar zij kwam steeds op mijn vader terug! Ik schonk daar geen aandacht meer aan. Mijn vader vertelde mij ook wel veel over mijn moeder, maar hij heeft nog nooit een lelijk woord over haar gesproken.. Hij heeft altijd gezegd het is je moeder..

Door alles wat mijn moeder mijn vader verweet, ook door gestook etc. heb ik geen contact meer met haar. Zij is in haar ogen het heilige boontje! En mijn vader de boeman!

Precies, ze bereiken er het tegenovergestelde mee.

Wat naar En nog extra naar is het dat je moeder nu je vader zwart probeert te maken. Zoals hierboven al is voorgesteld; ga met je moeder praten en probeer haar duidelijk te maken dat dit iets is tussen je vader en je moeder en dat jij er graag buiten wil blijven. Zij zijn 2 volwassenen met problemen en die moeten ze met elkaar oplossen ipv een derde (jij dus in dit geval) erbij te halen.

Sterkte!

Thanks voor de reacties! Als mijn moeder het weer probeert, ga ik inderdaad aangeven dat ze dat niet moet doen. Het gekke vind ik ook eigenlijk dat mijn vader nooit op mijn moeder afgeeft.

Zijn er nog meer mensen die er ervaring mee hebben?

Maar je ouders waren toch al een hele tijd uit elkaar?
Vervelend dat je moeder nu nare dingen over hem zegt. Ik zou haar zeggen dat je dat soort dingen niet wilt horen.

Mijn ouders zijn dit jaar 21 jaar gescheiden.
Ik was dus nog jong en kreeg er weinig van mee.
Maar toen ik een jaar of 14 was, en nog bij mijn moeder kwam, zei mijn moeder alleen maar nare dingen tegen mij over mijn vader. Als 14 jarige wist ik hier niet goed mee om te gaan. Op mijn 20ste vertelde ze nog altijd nare dingen over mijn vader. (Tussen mijn 14de en 20ste kwam ik nauwelijks meer bij mijn moeder, zat soms 2 jaar tussen voordat we elkaar weer eens een dag zagen.)
Dit deed ze waar haar man bij zat en waar toen mijn ex ook bij zat. Ik heb haar toen gevraagd of ze met mij naar de keuken wilde, was daar op bezoek. Ik heb haar ermee geconfronteerd dat ik het niet prettig vond dat zij zo leilijk over mijn vader sprak. Ik kan er niets aan doen dat zij gescheiden zijn? Er deugde van haar kant gewoon niets aan de opvoeding die mijn vader mij gaf. Maar zij was in geen wegen of velden te bekennen, heb dit haar kwalijk genomen. Het enige wat ze deed was huilen en mij natuurlijk geen gelijk geven. Zij is de heilige hier. Ik heb nu al geruime tijd geen contact meer met haar. Als zij alleen maar iemand zwart kan maken en niet de positieve kanten wil zien, ben ik er klaar mee.

Wat erg.
Mijn ouders zijn ook gescheiden, maar geen tips over hoe of wat.
Zelf hele nare ervaringen ermee...

Ik was altijd de uitlaatklep van mijn moeder wat betreft haar geklaag over mijn vader. Ik heb haar gevraagd dat niet meer te doen en na dat verschillende keren te hebben gezegt doet ze dat nu ook eindelijk. Hoewel mijn moeder het soms nog wel eens vergeet en dan toch weer begint, kap ik haar gelijk af en zeg dat ik er niets over wil horen. Voor mij werkt dat goed en ik denk dat dat voor jou ook goed zou zijn.

Huh, dit topic is toch écht al heul oud?

Nucia schreef:Huh, dit topic is toch écht al heul oud?

Ja idd !