Mag jij van jezelf fouten maken?

Rose- schreef:Ja ik mag wel fouten van mezelf maken, maar kan er na afloop wel zeer van balen, aan de andere kant zie ik ook wel in dat ik er iets van kan leten!! Ik las ooit eens deze zin; Wie geen fouten maakt, maakt meestal helemaal niets. Vond ik wel een mooie!

+1

En wat een mooie zin op het einde. Daar zit wel een kern van waarheid in.

Nee, maar als ik iets fout doe, geef ik het wel heel snel toe (soms misschien te snel, dan is het niet eens mijn fout maar krijg ik de schuld van iets (bv een ruzie) en dan ga ik m'n excuses aanbieden, terwijl het niet door mij komt.)

Nee, ik mag geen fouten maken van mijzelf. En ook, als ik bijvoorbeeld een verslag maak, dan geef ik vante voren al aan dat het een slecht verslag is om deze en deze reden. Dan kan een ander, als het verslag idd slecht is, er weinig meer aan toevoegen. Fouten maken en deze erkennen tegenover een ander is een angst van mij.

Nog iets mooi, gisteren besprak ik op mijn stage mijn schoolopdracht. Ik was kei zenuwachtig. Mijn collega's reageerde heel erg positief. Daarna ging ik dit evalueren met mijn praktijkbegeleidster. Ik kan het gewoon niet accepteren dat ik iets goeds heb gedaan. ik had namelijk verwacht dat iedereen opmerkingen zou hebben.

Het is allemaal erg dubbel bij mij.

Ik ben ook perfectionistisch en daardoor mag ik van mezelf ook geen fouten maken.
Ik probeer er wel echt aan te werken.
Zo loop ik stage en ik had het idee dat ik het niet zo goed deed omdat ik kleine dingen 'vergat'. Ik stuurde bijvoorbeeld op maandag een cliënt terug naar zijn kamer omdat hij er pas later uit mag komen. Maar op maandag gaat hij ergens anders heen waardoor hij er eerder uit moet.
En dit weet ik wel, alleen vergeet ik het echt altijd waardoor ik elke maandag opnieuw hem naar zijn kamer stuur en later bedenk, o ja hij moet er wel nu uit. Op basis daarvan vind ik dat ik het slecht doe terwijl het verder wel goed gaat.
Gelukkig heb ik een stagebegeleidster die mij laat benoemen wat er allemaal wel goed gaat en dat zoiets kleins echt niet uitmaakt want hoe belangrijk is dat.

Hierdoor kan ik mijn fouten steeds iets makkelijker accepteren.

Fijn, Caresses! Ik heb nu juist een leidinggevende die een enoooorme control freak is en overal bovenop blijft zitten. Het werkt voor mij juist beter om me meer verantwoordelijkheid te geven, dan zoek ik wel uit hoe dingen moeten en komen ze optijd en naar behoren af. Nu verstar ik juist onder haar, dat werkt echt heel vervelend! En dat terwijl ze wel tevreden zijn over het resultaat... maar als ik tijdens het proces zo op mijn vingers wordt gekeken vind ik dat echt onprettig.

Ik ben ook heel perfectionistisch, zeker met een nieuwe baan wil ik eigenlijk het liefst binnen een week alles onder de knie hebben. Daardoor word ik ook een beetje faalangstig omdat ik natuurlijk ook wel weet dat dat niet kan. Voor mijn nieuwe baan moet ik nu ook een nieuwe pedagogiek onder de knie krijgen en dat vind ik best wel spannend. Van de ene kant heb ik er heel veel zin in want ik ben ook wel heel leergierig maar van de andere kant maak ik me nu al zorgen voor de fouten die ik ongetwijfeld ga maken die eerste weken...

Heeee wat goed dat je een baan hebt, gefeliciteerd Flinder Wat voor iets is het precies? Ik denk dat zeker in het begin mensen wel begrip hebben voor fouten maken hoor.. Wanneer kun je beginnen? Veel succes alvast!

Thanks Sterre, ik pm je even

Ja, ik ben daar niet zo moeilijk in. Soms denk ik weleens dat ik wat harder voor mezelf zou moeten zijn. Maar ik kan gewoon echt niet heel erg boos/geirriteerd op mezelf zijn, na een fout denk ik heel snel ''Kan gebeuren'' of ''Volgende keer wat meer aandacht aan besteden''. En dat doe ik dan ook wel altijd, dus ik leer wel van fouten.

Ik ben veel te hard voor mezelf. Als het een ander betreft ben ik heel coulant en begripvol (ook als er ten nadele van mij een fout is gemaakt, als het maar wordt opgelost natuurlijk!) maar als ik zelf een fout maak, heb ik er maar moeite mee om daar overheen te stappen. Het is wel beter geworden de afgelopen jaren, gelukkig. Want soms heb ik echt last vna mijn eigen gedrag en lukt het me niet te relativeren.

Voor mij geldt een beetje hetzelfde als voor Freakielief, door de jaren heen kan ik fouten van mezelf steeds beter hebben. Tegenwoordig leg ik me er gewoon bij neer en probeer ik te bedenken hoe erg ik het van een ander zou vinden. Voorheen was ik wel echt hard voor mezelf en kon ik door een kleine fout gerust een dag van de kaart zijn.

Ik vind het heeeel erg moeilijk om mezelf toe te staan fouten te maken. Mensen zien mij als slim en ik denk altijd dat ze verwachten dat ik alles foutloos doe. Onzin natuurlijk, maar toch krijg ik die gedachte niet uit mijn hoofd. En ja, ik moet altijd aan de verwachtingen voldoen.

Ik ben te perfectionistisch en vind het moeilijk om fouten te maken en vaak ook moeilijk om toe te geven dat ik een fout heb gemaakt, al gaat dat laatste wel beter in vergelijking met bijvoorbeeld twee jaar terug. Vooral in mijn werk baal ik van fouten, want dat wil ik zo graag goed doen. Ik heb een verantwoordelijke baan en als ik een steek laat vallen is dat vaak heel vervelend voor anderen. Het is voor mij een verbeterpunt om niet alles heel goed te willen doen.

Lotus schreef:Ik vind het heeeel erg moeilijk om mezelf toe te staan fouten te maken. Mensen zien mij als slim en ik denk altijd dat ze verwachten dat ik alles foutloos doe. Onzin natuurlijk, maar toch krijg ik die gedachte niet uit mijn hoofd. En ja, ik moet altijd aan de verwachtingen voldoen.

Dat heeft me ook altijd wel een beetje dwars gezeten, doordat eerder dingen altijd goed gingen kreeg ik het idee dat mensen dat ook van me verwachtten. Nu weet ik dat ik vooral zelf degene was die dat verwachtte en gaat het veel beter.

Ik ben zelf ook heel perfectionistisch, vooral als het gaat om mijn schoolwerk. Ik ben dan ook nooit tevreden met een 6'je...

Sterre schreef:Fijn, Caresses! Ik heb nu juist een leidinggevende die een enoooorme control freak is en overal bovenop blijft zitten. Het werkt voor mij juist beter om me meer verantwoordelijkheid te geven, dan zoek ik wel uit hoe dingen moeten en komen ze optijd en naar behoren af. Nu verstar ik juist onder haar, dat werkt echt heel vervelend! En dat terwijl ze wel tevreden zijn over het resultaat... maar als ik tijdens het proces zo op mijn vingers wordt gekeken vind ik dat echt onprettig.

O ja herkenbaar, dat heb ik ook hoor. Werk echt veel fijner en voel me ook een stuk zekerder als ik verantwoordelijkheid krijg.