Bang om te bellen!

Ben ik de enige die het eng vind om de telefoon te pakken en te bellen als ik iets van mensen nodig heb? Ik moet voor mijn scriptie zo mensen gaan bellen om interviews mee te plannen. Maar goed gewoon dus out of the blue naar een gemeente bellen en aangeven welke persoon in nodig heb en dan hopen dat ze me willen helpen door een afspraak te plannen. Vind het gewoon eng
En weet je wat gewoon het allerstomste is, ik heb gewoon 3 jaar lang achter de telefoon gezeten voor mn bijbaantje bij een klantenservice. Oke mensen belden mij daar maar toch, ik zou wel de laatste moeten zijn met telefoonangst.

Als ik in mijn vrije tijd mensen moet bellen, dan vind ik dat dood eng. En dat terwijl ik ook voor mijn werk ook echt een heleboel mensen en bedrijven bel. Het is dus niet iets raars. Uiteindelijk doe ik het altijd wel hoor.

Ik heb precies hetzelfde. Vroeger nooit problemen mee gehad, maar de laatste jaren is het echt drama. Het is dat het af en toe moet, maar liever echt niet. Zit altijd van tevoren te bedenken wat ik moet zeggen en zo, hele gesprek voor te bereiden, en als ik dan eenmaal aan het bellen ben is het ook wel weer goed. Maar die telefoon pakken..

Ik ben er ook niet dol op. Ik vind het makkelijker om iets af te spreken als ik iemands gezicht er bij zie.

Praat je het niet jezelf aan? Dat merk ik bij mezelf namelijk. Ik vind telefoneren soms heel eng. Zoals de tandarts bellen voor een controle afspraak (en dat ligt niet aan de tandarts hoor, bij de kapper net zo goed). Waarom? Ik heb geen idee, want als ik eenmaal die telefoon pak gaat het prima en vind ik het ook niet eng.
Voor mijn werk moet ik ook regelmatig bellen, vaak probeer ik het direct te doen, anders loop ik mezelf op te fokken, voor wat eigenlijk?
Zeker als je inderdaad voor je bijbaan continu hebt moeten bellen zou je het wel moeten kunnen. Ik heb geen tips voor je, maar ik zou gewoon nu direct bellen, anders blijf je het uitstellen.

Succes!

Best kans dat ik het mezelf aanpraat inderdaad, komt ook wel door het doel waarschijnlijk: ik moet echt interviews hebben want anders komt mijn scriptie niet af. Ik val mensen daar alleen maar mee lastig voor mn gevoel .

Ik heb dat ook, al van kinds af aan! Bellen voor afspraken maken etc vind ik eng
Voor mijn werk bel ik dan wel weer (ook om afspraken te maken bij tandartsen etc)
Laatste tijd vind ik het wel wat minder eng maar ben er nog steeds niet dol op

Nee geen moeite mee. Ik bel zo met onbekende mensen in China, Amerika.. boeit me niet.
Je kunt wat steekwoorden opschrijven?

Begin je zo:
'Goedemiddag, mijn naam is Lutje Broek, kunt u mij doorverbinden met de afdeling ****? Als ze aan je vraagt waar het over gaat geef je een korte samenvatting. Als ze je doorverbindt zeg je: 'Goedemiddag uw collega **** heeft mij zojuist doorverbonden en mijn vraag is of *nou vul hier in wat je wil* Bent u daarvoor de juiste persoon? Zo ja zeg je: 'Ik weet niet of ik gelegen bel maar ik zou graag voor mijn studie een interview willen plannen met u..'

Supermakkelijk. Zolang je vriendelijk en duidelijk klinkt willen ze je wel helpen hoor.

Nou net de eerste gehad 'ja we hebben het veel te druk met bezuinigingen dus nee geen tijd'
*moed zakt in de schoenen*

Totaal geen moeite (meer) mee. Gewoon doen wat CKC zegt, schrijf het idd op als dat je gerust stelt. Zeggen ze nee, bedank ze vriendelijk en op naar de volgende. Ik moest vorig jaar ook allemaal mensen bellen voor interviews, eerste was spannend, maar daarna viel alles 100% mee. Iedereen wilde toen ook meewerken.

Ik had het eerst ook wel, maar na een aantal stages waar ik veel moest bellen heb ik er niet zo'n last meer van. Behalve als de hele afdeling stil is en ik als enige moet bellen Maar als ik gewoon alleen thuis ben, vind ik het geen probleem meer. Zeker voor mijn scriptie niet, dat moet gewoon af, dus geen optie om niet te bellen. Jammer dat je al een teleurstellende reactie had, maar niet opgeven hoor!

Benthe, even off topic, maar ik vind het echt 'raar' om jouw naam voorbij te zien komen hier op het forum hehehe

Ik moet trouwens voor mijn scriptie op mensen afstappen (die naar een voorstelling waren geweest) dat vond ik trouwens wel heel erg. Ik moest eerst vragen of ze mee wilden werken en dan nog kijken of ze voldeden aan mijn 'eisen' zeg maar, nee bah. Blij dat ik daar van af ben. Maar succes!

Lejow schreef:Benthe, even off topic, maar ik vind het echt 'raar' om jouw naam voorbij te zien komen hier op het forum hehehe

Haha, ja kan ik me voorstellen. Maar ik vind het een hele mooie naam, vandaar dat ik het hier gekozen had. Goede smaak heb je!

Haha ja het is ook geen optie om niet te bellen, heb eerst al mailtjes gestuurd vorige week, maar tot op heden daar nog helemaal geen reactie op gekregen. Dus onder dwang van vriendlief en een aantal vriendinnen die weten dat ik het anders blijf uitstellen, toch maar nu de telefoon opgepakt. Maar na zo n eerste teleurstellende reactie durf ik helemaal niet meer
*gaat tweede nu toch maar pogen*

Heel goed! Hopelijk wil deze wel meewerken
Succes, je kunt het!

Ik herken het ook, maar ik denk dat het bij mij meer is dat ik bang ben voor het onbekende. Het nummer draaien en wachten totdat iemand opneemt vind ik echt killing, maar als ik dan een stem hoor, doe ik gewoon mijn verhaal zonder te stotteren of gekke zinnen te maken. Ik weet dus ook niet wat maakt dat ik het zo eng vind. Ik heb nog nooit een vreemd gesprek gehad aan de telefoon..

Maar succes, ik ken je pijn

Yes deze wilde meewerken .. oke 2 down 10 to go.

Benthe schreef:

Lejow schreef:Benthe, even off topic, maar ik vind het echt 'raar' om jouw naam voorbij te zien komen hier op het forum hehehe

Haha, ja kan ik me voorstellen. Maar ik vind het een hele mooie naam, vandaar dat ik het hier gekozen had. Goede smaak heb je!

Ok, het is dus niet jouw echte voornaam?

Lejow schreef:

Benthe schreef:

Lejow schreef:Benthe, even off topic, maar ik vind het echt 'raar' om jouw naam voorbij te zien komen hier op het forum hehehe

Haha, ja kan ik me voorstellen. Maar ik vind het een hele mooie naam, vandaar dat ik het hier gekozen had. Goede smaak heb je!

Ok, het is dus niet jouw echte voornaam?

Nope.

Ik vind bellen ook eng. Doe liever alles via de mail ofzo. Ben dan bang niet uit mijn woorden te komen. Het is dat het soms moet, anders zou ik echt nooit bellen.

Daar had ik voorheen heel erg veel moeite mee. Tot ik voor het werk mensen moest terugbellen/collega's moest bellen om gunsten te vragen (terwijl ik ze toen nog niet kende). Ik weet nog de eerste keer dat ik dat moest doen en blij was dat ik niemand te pakken kreeg. Maar ik moest er gewoon even doorheen. Nu heb ik het soms nog weleens. Maar gelukkig niet meer zo erg als voorheen.

Daar heb ik ook last van. Vind het vooral eng, omdat je de gezichtsuitdrukking van de persoon aan de andere kant van de lijn niet kan zien. Zeker bij een onbekende bellen vind ik dat niet prettig. Maar ik weet inmiddels dat ik me na het telefoontje (meestal) heel zelfvoldaan voel en "trots" op mezelf ben omdat ik het heb gedaan, en het valt (bijna) altijd mee. Ben inmiddels een kei in het uitstellen, tot het niet meer kan wachten en dan doe ik alle telefoontjes die moeten gebeuren achter elkaar, haha.

Nou ik ben ondertussen nog druk bezig met weer een paar telefoontjes plegen. Heb bij 1 gemeente een mailadrs gekregen van de verantwoordelijke die op dat moment niet aanwezig was. Komt toch ook alweer anders binnen dan dat je het naar het algemene mailadres stuurt.

Ik heb er ook last van.
Gebeld worden vind ik niet eng, maar zelf bellen... blegh!

Ik werk ook bij een klein bedrijf en soms is het zo stil, dan is het helemaal erg.
Het liefst doe ik alle telefoontjes tussen 9 en half 10 's morgens, dan is er nog niemand

Als ik thuis moet bellen (ook al zou het om precies hetzelfde gaan) dan heb ik er geen last van.
Denk dus dat het bij mij meer het punt is dat iedereen "mee luistert" en ik dan bang ben om domme dingen te zeggen...