Hoe reageer jij als iemand op straat neer valt?

Dacht vandaag even wat boodschappen te gaan doen. Rij net weg, zie ik een man van z'n fiets vallen. Dus hup, auto aan de kant, knipperlichten aan en er naartoe gelopen. Er kwamen al van de overkant ook anderen aangelopen om te helpen. Een vrouw belde 112 en ik met me domme kop alsnog vragen ''zal ik even bellen?''.

Ik kon niet veel doen aangezien er al veel hulp was + kijkende mensen.

Gelukkig was er inmiddels een agent per fiets aangekomen en ik hoop maar dat het mee viel. Ben maar weg gegaan omdat ik overbodig was, die anderen waren net wat sneller.

In zo situatie wil je snel handelen waardoor je dingen kan vergeten bijv. je auto af te sluiten en de sleutel mee te nemen.

M'n man vroeg dus ondanks dat hij vond dat ik moest gaan helpen of ik de motor had uitgezet en de sleutel had meegenomen. Er kan nl zo een gek zijn die met zijn auto er vandoor kan gaan.

Gelukkig was ik nog wel helder wat dat betreft.

Motor en sleutels eruit is voor mij standaard, dus zou niet bang zijn dat ik zoiets vergeet.
Verder reageer ik meteen als ik zoiets zie, maar als ik merk dat er al genoeg mensen zijn met EHBO/medische kennis, dan ga ik weer weg als ik niks voor ze kan doen. Niets zo erg als er vele mensen omheen staan te kijken.

Dan help ik.

Voelde me een beetje schuldig door weg te gaan. Kijkpubliek, net zoals dat de oorzaak vaak is van kettingbotsingen omdat ze aan de anderen kant van de weg ervoor gaan remmen...............sensatie ahum!

Been there, done that...

Ik liep naar mijn werk toe, en er liep een man en een vrouw voor mij. Ineens zakt die man op de grond. Hartstikke dood. In mijzelf was verstand en gevoel volledig mixed up en was een automaatje; liet mijn tas op de grond vallen, trok ondertussen mijn jas uit en ik rende erop af om meteen reanimatie toe te dienen, ik heb mijn diploma's maar op een pop is het 46846 keer anders dan op een mens. Het lijkt allemaal heel makkelijk, maar na een halve minuut reanimeren ben je echt dood op. Het leek een eeuwigheid te duren voordat de politie en de 2 ambu's kwamen, en ik kan me vooral nog die schreeuwende vrouw herinneren en de kring van mensen die erom heen stonden die ohhh en ahhh riepen.

Ik moet heel eerlijk zeggen, al klinkt
het zwaar lullig, de volgende keer hoop ik heel erg dat iemand anders
erop afstapt.
Ik heb daar echt een nachtmerries van overgehouden. Ik heb het zelfs nu nog wanneer iemand zich verslikt, ik al in paniek kan raken en flashbacks ervan terug krijg.
Dus zoals ik al zei, ik heb het meegemaakt, ik heb het uitgevoerd maar ik denk niet dat ik in zo'n dergelijke situatie nog accuraat kan reageren en eerder vluchtgedrag zal krijgen...

Wat mensen het beste kunnen doen hangt denk ik heel erg van de situatie af. Ik heb laatst nog gehad dat een oudere vrouw geraakt werd door een parasol en daarbij een hoofdwond opliep. Er is toen een ambulance gebeld, ik heb de bloeding gestelpt en ben rustig tegen haar blijven praten om te voorkomen dat ze in paniek raakte. Dat had in principe ook iemand zonder medische achtergrond kunnen doen.

Bij bijvoorbeeld een hartstilstand is het belangrijk om zo snel mogelijk duidelijk te krijgen wie wat kan doen. Als je zelf niet kunt reanimeren, en iemand anders die ter plekke is kan dat wel, kun je vaak alsnog ondersteunen, want zoals VQ al zei, reanimeren is ontzettend zwaar. Daarnaast zijn er vaak bijv. familieleden aanwezig die in paniek raken. Voor hulpverleners is het een stuk "makkelijker" werken als die mensen een beetje op afstand gehouden worden, dus op die wijze kun je ook al bijdragen. Ik ben zelf onder andere aangesloten bij AED Alert en woon in de binnenstad, dus ik krijg regelmatig in mijn vrije tijd een oproep per sms om ter plekke te komen en de reanimatie te beginnen. Het blijft altijd een chaotische situatie vol angst, paniek en verdriet, en hoe meer dat op afstand gehouden kan worden, hoe beter ik kan werken.

Ik zou ook meteen gaan helpen. Heb het een keer meegemaakt dat een man in elkaar zakte op een roltrap, ik ging naar beneden en die man omhoog, maar het was op het station, dus er waren binnen no time mensen bij. Maar het lijkt me echt heel heftig om mee te maken wat VQ heeft meegemaakt, maar het is goed dat er zulke mensen zijn, want ze kunnen wel je leven redden.

Ik heb het 1 keer meegemaakt dat een man van zijn fiets viel in een winkelstraat met aardig wat volk.
Het gebeurde op best wel een afstand van me, en ik zag mensen gewoon allemaal kijken en door lopen.
Ik ben er toen zelf naar toe gerend maar toen kwamen er gelukkig al net 2 politie agenten langs gelopen.
Ik sta er nog steeds van te kijken dat mensen gewoon doorlopen als ze zoiets zien gebeuren.
Oké ik weet ook niet zo goed wat ik moet doen buiten hulp inschakelen enzo (wil nog steeds een keer mijn ehbo diploma halen), maar je probeert toch te doen wat je kan.
Is er dan inderdaad hulp gearriveerd die de persoon beter kunnen helpen dan neem ik wel afstand en ga ik niet in de weg lopen.
Maar ik zou niet iemand zo op straat laten liggen nee.

Ik weet echt niet wat ik op zo'n moment zou doen. Ik kan reanimeren maar het kan ook zijn dat ik in paniek raak. Al denk ik dat ik redelijk rustig zal blijven.

@ellibre als je zo'n sms krijgt ga je er ook altijd heen dan?? Ik zou me namelijk verschrikkelijk schuldig voelen als ik een keer niet kan oid. Of een sms mis

Goed van je dat je wilde helpen. Ik probeer in z'n situatie altijd nuchter te blijven dat vind ik sowieso een plicht van mijzelf omdat ik een geneeskundige achtergrond heb, maar er gaat wel een stoot adrealine door mij heen, het is lastig om jezelf niet in gevaar te brengen door gelijk op het slachtoffer af te lopen en te bellen, tenslotte weet je de situtatie niet, misschien moet er wel een 2de ambulance komen. Zo heeft mijn moeder vlak na de dood van mijn vader een 'dode' man op straat gevonden, ze raakte helemaal in paniek maar belde wel 112. De man is achteraf ook overleden niet door de schuld van mijn moeder want de ambulance mannen vertelde al dat de man waarschijnlijk overleden was aan een hartaanval. Mijn moeder vertelde ook dat ze gelijk aan mijn vader moest denken en daardoor in paniek raakte, mijn moeder heeft mijn vader namelijk doodt op de bank aangetroffen nadat ze buiten de was had opgehangen. Ik neem het haar niet kwalijl want dit moet en kan best traumatisch zijn. ( niet quoten graag)

ik heb het ook wel eens meegemaakt en al weet ik niet zo goed wat ik moet doen qua medische achtergrond, ik bleef heel kalm en de man geruststellend toe spreken, gelukkig kwam mijn huisarts net langs gelopen die nam het medische gedeelte over, ik heb toen zn vrouw gebeld en opgevangen en de ambulance opgewacht.

ben er wel een hele middag van slag van geweest maar op t moment zelf was ik echt helemaal ´zen´

Ik durf eerlijk gezegd niet met zekerheid te zeggen dat ik zou gaan helpen. Ik heb ooit toen ik in groep acht zat wel ehbo les gehad maar dat is inmiddels alweer zo weggezakt dat ik nu niet meer zou weten hoe ik zou moeten reanimeren. Ik denk dat ik dan ook niet veel zinnigs zou kunnen doen als er iemand voor me en elkaar zakt. Natuurlijk zou ik wel 112 bellen en proberen hulp te vragen. Ik heb het (gelukkig) nog nooit meegemaakt. Wel dat er voor mijn neus iemand van haar fiets viel, die mevrouw heb ik wel overeind geholpen en gevraagd of ik verder nog iets voor haar kon doen en of ik haar even naar de dokter o.i.d. moest brengen, maar er was gelukkig niets aan de hand.

Ik zou gaan helpen, denk dat dat mijn eerste actie zou zijn. In ieder geval gaan kijken bij het slachtoffer en kijken of ik iets kan doen. Als er al meer mensen staan en bijvoorbeeld 112 is al gebeld en de persoon wordt al bijgestaan dan ga ik door, dan loop/sta ik toch alleen maar in de weg.

Elysia schreef:Ik heb het 1 keer meegemaakt dat een man van zijn fiets viel in een winkelstraat met aardig wat volk.
Het gebeurde op best wel een afstand van me, en ik zag mensen gewoon allemaal kijken en door lopen.
Ik ben er toen zelf naar toe gerend maar toen kwamen er gelukkig al net 2 politie agenten langs gelopen.
Ik sta er nog steeds van te kijken dat mensen gewoon doorlopen als ze zoiets zien gebeuren.
Oké ik weet ook niet zo goed wat ik moet doen buiten hulp inschakelen enzo (wil nog steeds een keer mijn ehbo diploma halen), maar je probeert toch te doen wat je kan.
Is er dan inderdaad hulp gearriveerd die de persoon beter kunnen helpen dan neem ik wel afstand en ga ik niet in de weg lopen.
Maar ik zou niet iemand zo op straat laten liggen nee.

Echt belachelijk dat mensen door liepen, want als het hun vader/moeder oid was, dan hadden die mensen het ook fijn gevonden dat vreemde diegene zouden helpen. Ik had dan echt zoiets gezegd ''wat kijken jullie nou, help eens mee'' ofzo.

EHBO is idd wel handig, door dit ga ik er wel eerder aan denken om het ook te halen.

Ik weet niet hoe ik zou reageren in dergelijke situaties. Dat weet je denk ik pas op het moment dat het gebeurd.
Ik heb FHV, dus ik kan reanimeren etc. Althans, ik heb het geleerd. Ik hoop dat ik het nooit hoef te gebruiken, maar ik vind het wel een prettig gevoel dat ik er wat van weet, mocht het nodig zijn.

Ik weet niet hoe ik zou reageren. Ik ben BHV-er geweest en tijdens die training moest ik al huilen toen ik een pop aan het reanimeren was. Ik kan het wel, maar het echt doen is een tweede.

Ik hoop echt dat ik dan de kracht en moed mag hebben zoals de redder van mijn vader heeft gehad..

Wil je vertellen wat er is gebeurd met je vader.

Heb er toen ooit wel een topic over geopend.
Kan hem nu niet opzoeken, maar volgens mij heette het topic: de schrik van mijn leven..

De meeste mensen denken van zichzelf dat ze gaan helpen in noodsituaties, maar in de praktijk blijkt het vaak ernstig tegen te vallen bij gebeurtenissen in het openbaar. Dit is een van de best onderbouwde theorieën uit de psychologie, het bystander effect. Ik hoop dat ik wel iets zou doen, ik denk het wel, juist omdat ik me bewust ben van dit effect. Reanimeren kan ik niet, ik kan ook niet omgaan met een defibrillator, dus als er echt iets ernstigs is, kan ik weinig meer doen dan 112 bellen.

Ik ben bang dat ik echt niet nuttig ben in zo'n geval. Ik heb totaal geen medische achtergrond, zou niet weten wat ik moet doen. Zou waarschijnlijk als een kip zonder kop rondlopen en met een beetje geluk 112 bellen.

ik had een tijd terug was ik bij de supermarkt en een vader was de boodschappen aan het inladen in zijn fiets. kindje zat nog in de winkelwagen en die rolde weg ik zag het gebeuren en probeerde nog te redden maar helaas kindje viel met winkelwagen om zo op de weg. Ik heb meteen geholpen gelukkig huilde het kindje meteen en was er geen bloed te zien.

Vorige week viel ik zelf bij de winkel. Echt plat op mijn snufferd er kwamen allemaal mensen naar mij toe om me te helpen zo lief.

Dus ik zou zeker hulp bieden

Als iemand neervalt als in met de fiets ga ik zeker helpen, mits er niet al tientallen mensen bij staan.

Als iemand neervalt als in een hartstilstand of iets, wil ik wel helpen, maar weet ik niet of me het op dat moment ook nog daadwerkelijk lukt. Ik heb een EHBO diploma, ik KAN reanimeren ik WEET hoe een AED werkt.. maar of het er ook uitkomt op dat moment...

ik hoorde trouwens bij mijn ehbo verlenging cursus. Er was een vrouw met een baby van 8 maanden en die mocht een kortst eten van consultatiebureau. Dus die moeder ging wandelen met die baby in een buikdrager en gaf het een kortst. Toen ze een tijdje aan het wandelen dacht ze die baby is wel erg rustig. Dus zij haalt kindje eruit was het helemaal blij. Vrouw stond te gillen midden in een park, kwamen allemaal mensen aan en niemand deed iets iedereen keek gewoon toe. Kindje is overleden.

Denk dat de meeste mensen zo zouden doen als er iets gebeurt je bent bang dat het niet goed is wat je doet. Maar als je maar iets doet kleine beetjes helpen al