Roken en je relatie

Ik ben 7 jaar geleden gestopt met roken. Daarvoor rookte ik stevig, en ook al een jaar of 7. Toen was ik heel blij dat ik eraf was.

Op mijn vorige baan was het vaak heel stressvol, af en toe rookte ik dan weer een sigaretje. Dat werden er steeds meer, en met alle stress die ik daarnaast nog had ben ik een paar weken terug weer meer gaan roken. Nog steeds niet enorm veel, maar ik koop af en toe een pakje en daar doe ik dan een week mee ofzo.

Ik baal daar zelf ook van, maar ik heb voor mezelf besloten dat ik dit nu even zo laat, ik ben aan het afstuderen, dat is over week of wat klaar, ik ben net begonnen in een nieuwe baan, en ik neem dit maar even voor lief. Niet slim, weet ik, maar dit probleem komt wel als ik de rest heb opgelost, ik kan niet alles tegelijk is mijn redenatie.

Dit zorgt alleen wel voor véél ruzie in mijn relatie. Mijn man vindt dat ik geen rekening houdt met mijn gezin (ik rook niet thuis, zelfs niet bij huis, niet waar de kinderen bij zijn en ook niet waar mijn man bij is), zegt dat ik over 30 jaar nog rook, eist dat ik er geen geld aan uitgeef, gaat opeens op de toer van 'het is óns geld en ik wil niet dat ons geld daaraan uitgegeven wordt'. Als ik dan aangeef dat hij ook weleens geld uitgeeft aan dingen die niet goed zijn (de kroeg in ofzo, wat hij veel vaker doet dan ik) dan is dat 'anders'. Ik zou een slecht voorbeeld voor de kinderen zijn (die weten niet dat ik rook) en ik zou bewust kiezen voor longkanker en mezelf om zeep helpen en alleen aan mezelf denken daarin.

Tja, ik snap zijn punt, vindt het ook niet handig of goed van mezelf, maar ik vind dit wel wat ver gaan. Hoe zien jullie dat?

Ik kan me aan de ene kant wel voorstellen dat hij het niet leuk vindt, ik zou er ook niet blij mee zijn als Dion weer zou gaan roken, maar ik vind aan de andere kant wel dat je gelijk hebt dat hij behoorlijk met twee maten meet en ook wel ver gaat met zijn opmerkingen. Waarom is die kroeg trouwens 'anders', heeft hij daar nog argumenten voor of zegt hij dat maar?

Dat is sociaal en daar krijg je iets voor terug. Van roken niet, alsdus hem.

Als ik dan uitleg dat ik daar op dit moment wel degelijk wat voor terugkrijg (ookal snap ik écht écht dat het niet gezond is en dat het ook niet tof is dat ik weer rook) dan telt dat niet.

Jij krijgt er nu blijkbaar een beetje ontspanning voor terug. Niet op een heel gezonde manier, maar dat is de kroeg ook niet, dan moet je naar de sportclub of zo. Ook heel sociaal.

Herkenbare situatie, ik was drie jaar gestopt en ben een klein jaar geleden weer begonnen. Mijn vriend vond (en vindt) het ook verschrikkelijk en we hebben er veel discussies over gehad. Gelukkig heb ik hem er ondertussen van weten te overtuigen dat ik het nu nodig heb en dat ik echt wel weer stop. Ook ik studeer eind juni af en er is de laatste tijd veel in mijn leven gebeurd dat me nu even niet de kans geeft om te stoppen. Ik vind het altijd een beetje belerend overkomen als mensen gaan vertellen hoe slecht/duur het is, alsof je dat zelf niet weet. Maar het stoppen komt wel weer, ook voor jou!

Gelukkig heeft mijn man er geen moeite mee. Ik ben weer begonnen (na 1,5 jaar) toen het gekloot van mijn jongste begon.

Aan de ene kant snap ik hem wel, je bent er immers heel lang af geweest. Zijn argument vind ik niet echt sterk. Jouw kant snap ik ook erg goed, het brengt een stukje ontspanning en neemt stress weg.

Ik ben echt helemaal anti-roken, en ik snap de reactie van je man dus wel, maar toch vind ik zijn argumenten een beetje vreemd. Slecht voorbeeld terwijl de kinderen niet weten of zien dat je rookt? En geld in de kroeg uitgeven vind ik persoonlijk hetzelfde.

Kunnen jullie niet afspreken dat je na je stressvolle periode gaat stoppen? Of een ander compromis sluiten?

Niet dat het veel uitmaakt, maar even voor de achtergrond info: Heeft je man zelf ooit gerookt? En waren jullie al samen toen je nog rookte (ga er vanuit van wel?)?

Mijn vriend is, helaas, door alle spanning in zijn leven, ook weer gaan roken. Ik vind het verschrikkelijk, maar weet wel dat het nu even de situatie is, en zodra hij rust heeft, zal die zeker weten weer gaan stoppen. Hij rookt op het balkon, of buiten. Sowieso niet in huis, of in de auto, dat vind ik echt vies.

Ik begrijp jouw man dus wel, dat hij het echt niks vindt, maar jij houdt wel rekening met je gezin door niet thuis of in de buurt te roken, dan vind ik dat hij het je even moet 'gunnen' zolang jij ook echt weer stopt zodra het kan!

Hetgeen wat ik een groot bezwaar zou vinden binnen mijn relatie (wij hebben beide nooit gerookt overigens) is dat je onzorgvuldig en egoïstisch bezig bent mbt je gezondheid. Natuurlijk word je er niet ziek van en gebeurt het altijd een ander (struisvogelpolitiek) maar áls jij er namelijk wel ziek van gaat worden is dat ineens een groot 'probleem' voor íedereen om je heen. Daar heb je niet alleen jezelf mee, maar heel je gezin en de rest van de mensen die je lief hebben. En het overkomt je, daar heb je niets over te zeggen en gebeurt, dan ben je te laat. Mijn moeder is gestopt na ruim 40 jaar zwaar roken, omdat ze een hele lichte vorm kreeg van longemfyseem kreeg. Gelukkig heeft het nu geen consequenties voor haar, ze was er op tijd bij. Ik moet er niet aan denken......en dat alles voor zo'n stomme sigaret. Ik heb wel eens tegen mijn moeder gezegd: Wie ben jij om mij mijn moeder te ontnemen of mijn kinderen hun oma. Heel dramatisch gesteld natuurlijk, maar het is gewoon een hele reeële optie.

Nu ben ik wel echt een hele felle tegenstander van roken en zou nooit en te nimmer een relatie kunnen hebben met iemand die rookt.

Mijn vriend rookt en daar heb ik absoluut geen last van. Hij ruikt nooit naar rook, anders zou ik het wel vies vinden.

Ik rook zelf niet meer.

Mijn vriend was aan het afbouwen toen we gingen daten. Niet zozeer voor mij, maar denk dat ik wel het laatste zetje ben geweest. Heb hem uiteraard niet gedwongen maar wel aangegeven dat ik het niet prettig vindt.

Ik kan de reactie van je man wel begrijpen, alleen de argumenten vind ik soms een beetje krom.

*

Heftige reactie. Als jij behoefte hebt om te roken moet je dat gewoon lekker doen. Zijn reactie geeft jou waarschijnljik alleen maar meer stress, waardoor je weer een extra sigaret gaat roken. Ik snap hem niet zo. Er zijn zo vreselijk veel dingen slecht in de wereld. En ook naar de kroeg gaan is best zonde van het geld. Maar goed, je rookt nu niet om stoer te zijn ofzo. Meer een stukje ontspanning en een momentje voor jezelf.

Ik vind zijn reactie ook wat overtrokken. Ik snap dat hij er niet blij mee is, maar je geeft zelf ook al aan dat je dat inziet, maar dat voor jou de situatie nu even zo is. Mijn vriend rookt ook en best veel. Ik zou liever hebben dat hij stopt, en dat vraag ik ook best vaak. Hij wil zelf ook wel stoppen, maar is er nog niet aan toe. Ik ga daar niet over lopen zeuren. Hij is een volwassen vent en moet zijn eigen keuzes maken en ook stoppen wanneer hij dat wil. Ik ga daar geen issue van maken, ook al baal ik er soms best van.

Deed hij er altijd al moeilijk om als jij rookte of is het echt iets van de laatste tijd?

Ik herken wel wát uit je verhaal, mijn vriend vindt het ook helemaal niks dat ik rook (ik koop net zoals jij soms een pakje en doe daar een tijdje mee) maar hij kan het me niet verbieden. Ik rookte al voor ik een relatie met hem kreeg en ben een periode gestopt door de zwangerschap en periode daarna.
Hij heeft een tijdje gehad waarin hij er veel over zeurde, dat het ongezond was, stonk en geld kostte. Nu zeurt hij er gelukkig een stuk minder over.

Ik vind dat je man zich best kinderachtig opstelt, hij koopt soms toch ook dingen voor zichzelf? Een pakje sigaretten kost ongeveer 5 euro (soms minder) en hij zal dat bedrag ook heus wel eens aan zichzelf uitgeven in de kroeg ofzo.

Wel balen zeg, ik weet ook dat het niet leuk is als je partner daar moeilijk over doet.