Zet jij echt privézaken op facebook/twitter?

Ik zet er geen dingen neer die heel prive zijn en ook geen foto's van mensen die geen FB. Beetje jammer dat anderen dat wel doen en ze er op verzoek ook niet afhalen. Iemand een idee hoe je iemand daartoe kan dwingen?

Lorna mercedez schreef:Ik zet er geen dingen neer die heel prive zijn en ook geen foto's van mensen die geen FB. Beetje jammer dat anderen dat wel doen en ze er op verzoek ook niet afhalen. Iemand een idee hoe je iemand daartoe kan dwingen?

hm dat is wel rot als ze het dan nog niet eraf halen, nog duidelijker aangeven dat je het niet wilt? (als in: ik wil dat je ze per direct verwijderd!)

Waar ik me overigens echt aan erger zijn van die cliffhangers 'shit dit is echt erg' of 'het is weer zo ver ' , waarop iedereen dan vraagt wat er is en dat het antwoord dan is: ' is prive' of ' mag ik niet vertellen'

Highway schreef:
Waar ik me overigens echt aan erger zijn van die cliffhangers 'shit dit is echt erg' of 'het is weer zo ver ' , waarop iedereen dan vraagt wat er is en dat het antwoord dan is: ' is prive' of ' mag ik niet vertellen'

Nou inderdaad. Zo`n 'vriendin' heb ik ook. En dan vraag ik haar op Whatsapp wat er is, en dan gewoon geen antwoord geven.

Rush schreef:

Highway schreef:
Waar ik me overigens echt aan erger zijn van die cliffhangers 'shit dit is echt erg' of 'het is weer zo ver ' , waarop iedereen dan vraagt wat er is en dat het antwoord dan is: ' is prive' of ' mag ik niet vertellen'

Nou inderdaad. Zo`n 'vriendin' heb ik ook. En dan vraag ik haar op Whatsapp wat er is, en dan gewoon geen antwoord geven.

Super irritant inderdaad!

Ik doe sowieso weinig met mijn facebook maar als ik er dan wat opzet is dat oppervlakkige informatie.

Mensen die heeel veel posten vind ik irritant. Als iemand over 4 weken op vakantie gaat hoef ik niet 3 keer per week daar een bericht over te krijgen. Om vervolgens als je terug bent 6 berichten te plaatsen dat je zo'n heimwee hebt en dan nog in drie keer je vakantiefoto's op je account te plaatsen. Dan vraag ik mij echt af of je geen leven hebt.

Vind het echt wel leuk om te lezen wat bekende doen en meemaken maar wel met mate.

toen mijn vader 2 jaar geleden plotseling in het ziekenhuis lag. Heb ik nadat de familie het wist op hyves en twitter gezet wat er aan de hand was. Ik vond dat toen erg fijn zo hoefde ik niet met iedereen te bellen en kon ik gewoon 1 keer mijn verhaal doen

Zelda schreef:

Rush schreef:

Highway schreef:
Waar ik me overigens echt aan erger zijn van die cliffhangers 'shit dit is echt erg' of 'het is weer zo ver ' , waarop iedereen dan vraagt wat er is en dat het antwoord dan is: ' is prive' of ' mag ik niet vertellen'

Nou inderdaad. Zo`n 'vriendin' heb ik ook. En dan vraag ik haar op Whatsapp wat er is, en dan gewoon geen antwoord geven.

Super irritant inderdaad!

Aandachtvragers dus...waarom zet je dat er anders neer als je het niet wilt of mag zeggen??

Ik zet zelden dingen op fb. Eigenlijk alleen als ik op vakantie ga of echt iets heel leuks meemaak.

Ik zet er eigenlijk voornamelijk onzin op, grappige dingen en soms in het weekend wat ik aan het doen ben (en dan niet: werken/slapen maar feestjes e.d.)
Met een paar vriendinnen doe ik nu iedere keer expres van die irritante hashtags, zo overdreven mogenlijk, om een soort statement te maken naar mensen die dat serieus nemen. Eergister hadden we dit er op gezet: On our way to Amsterdam #goodlife #shoptillyoudrop #metmebabes haha.

Marin schreef:

Nour schreef: en er op die manier per ongeluk achterkom dat diegene onlangs een miskraam heeft gehad.

Als diegene eerder al er op heeft gezet dat ze zwanger is, vind ik dat niet zo gek. Anders krijg je misschien daarna nog vragen hoe het met je zwangerschap gaat. Ik vind dat wel logisch, dat je mensen even update, ook soms in nare tijden.

Ik heb niet teruggekeken om te zien of ze ook had gepost zwanger te zijn, maar het is denk ik puur persoonlijk dat ik dit soort situaties niet expliciet zou benoemen op het internet, wat veel meer mensen kunnen lezen.

Nour schreef:

Marin schreef:

Nour schreef: en er op die manier per ongeluk achterkom dat diegene onlangs een miskraam heeft gehad.

Als diegene eerder al er op heeft gezet dat ze zwanger is, vind ik dat niet zo gek. Anders krijg je misschien daarna nog vragen hoe het met je zwangerschap gaat. Ik vind dat wel logisch, dat je mensen even update, ook soms in nare tijden.

Ik heb niet teruggekeken om te zien of ze ook had gepost zwanger te zijn, maar het is denk ik puur persoonlijk dat ik dit soort situaties niet expliciet zou benoemen op het internet, wat veel meer mensen kunnen lezen.

Juist wel.. niets erger dan huilend tegen iemand moeten zeggen dat je een miskraam hebt gehad. Ik heb toen alles via mail gedaan, mail naar collega's, naar mijn leidinggevende, naar vriendinnen en kennissen. Omdat ik het niet face to face kon zeggen zo verdrietig was ik. En op hyves gezet toen, zodat ik geen vragen kon krijgen van: hoe gaat het met je zwangerschap? oid.

Ik kan me ook wel goed voorstellen dat je juist een miskraam wel op facebook meldt. Het is nu ruim 4 maanden geleden dat mijn zus haar baby verloor, maar alsnog krijgt zij (en ik en mijn moeder ook) nog best regelmatig de vraag hoe het nou gaat met de zwangerschap. Dat is ontzettend pijnlijk.

Ik verwijder iedereen waarvan ik al een tijd geen update heb gezien. Ik heb het idee dat die mensen puur in my business zitten. Verder post ik niet echt prive dingen.. en sowieso alleen positieve dingen.

SuperGrover schreef:Ik kan me ook wel goed voorstellen dat je juist een miskraam wel op facebook meldt. Het is nu ruim 4 maanden geleden dat mijn zus haar baby verloor, maar alsnog krijgt zij (en ik en mijn moeder ook) nog best regelmatig de vraag hoe het nou gaat met de zwangerschap. Dat is ontzettend pijnlijk.

Wat naar voor je zus en haar partner dat ze hun kindje hebben verloren. Ik had het dan even uitgebreider moeten verwoorden; het melden van een miskraam an sich lijkt me niet heel raar, ook al zou ik dat ook niet doen op FB (aangezien er ook genoeg mensen tussen staan die ik amper spreek), maar dit bericht was echt een reactie op iemand anders en dan heel uitgebreid over haar geestelijke toestand. Daar zou ik zelf niet voor kiezen.

Toen mijn moeder nog ziek was, kreeg ik bijvoorbeeld via Hyves vaak krabbels van mensen die vroegen hoe het met m'n moeder ging. Heel erg lief en meelevend, maar ik reageerde heel algemeen en als ik iets gedetailleerder wilde reageren, deed ik dat via een privé-berichtje. Ik zou er nooit op hebben gezet (bij wijze van spreken): Ik herken haar amper terug, want ze is heel erg veranderd qua uiterlijk en de eerste keer op de IC schrok ik daar zo van, dat de verpleging meer werk had aan mij dan aan m'n moeder; ik viel namelijk flauw toen ik haar zag liggen. Trok al die piepjes van de apparaten heel slecht, de geur was heel penetrant op de afdeling en ze had een heel groot litteken waar nog bloed uitkwam. Nee sorry, dat vind ik ongemakkelijk om van anderen te lezen, maar ook te persoonlijk om zelf te delen met mensen die dit ook kunnen lezen en verder van me af staan. Snap je?

Maar nogmaals, dit is natuurlijk persoonlijk en ik voel me zelf hooguit wat lullig als ik het lees en dan me een soort van verplicht voel erop te reageren, terwijl ik diegene niet zou berichten als ik een bepaalde reactie niet had gelezen. Vind het dan bijna onfatsoenlijk als ik het negeer, dat idee...

Nour schreef:

SuperGrover schreef:Ik kan me ook wel goed voorstellen dat je juist een miskraam wel op facebook meldt. Het is nu ruim 4 maanden geleden dat mijn zus haar baby verloor, maar alsnog krijgt zij (en ik en mijn moeder ook) nog best regelmatig de vraag hoe het nou gaat met de zwangerschap. Dat is ontzettend pijnlijk.

Wat naar voor je zus en haar partner dat ze hun kindje hebben verloren. Ik had het dan even uitgebreider moeten verwoorden; het melden van een miskraam an sich lijkt me niet heel raar, ook al zou ik dat ook niet doen op FB (aangezien er ook genoeg mensen tussen staan die ik amper spreek), maar dit bericht was echt een reactie op iemand anders en dan heel uitgebreid over haar geestelijke toestand. Daar zou ik zelf niet voor kiezen. Dat bijvoorbeeld mijn oma is overleden, heeft wel op FB gestaan, maar ik zou niet op iemand reageren met wat ik daar bij voel (tot in detail), want daarvan vind ik zelf niet dat ik dat hoef te delen met iedereen in mijn lijst. Zoiets doe ik dan liever via een privé-berichtje. Maar nogmaals, dit is natuurlijk persoonlijk en ik voel me zelf hooguit wat lullig als ik het lees en dan me een soort van verplicht voel erop te reageren, terwijl ik diegene niet zou berichten als ik een bepaalde reactie niet had gelezen. Vind het dan bijna onfatsoenlijk als ik het negeer, dat idee...

Ik begrijp je gevoel wel, maar als ik het zo lees is dat meer gebaseerd op het feit dat ze haar (waarschijnlijk zware, negatieve, heftige) gevoelens deelt op facebook. Dat begrijp ik wel, daar voel ik me ook altijd ongemakkelijk door, als mensen facebook zien als een soort dagboek of therapeut.

Mijn zus heeft het overigens dus niet op facebook gezet, maar omdat zij al relatief ver in haar zwangerschap was, wist wel iedereen het. Als je met 5-6 weken een miskraam krijgt, heb je het waarschijnlijk ook nog niet iedereen verteld. Juist als iedereen het weet, ook de minder directe vrienden, is facebook wel een handig medium om het iedereen in een keer te melden, zodat je niet geconfronteerd wordt met vragen en opmerkingen zoals 'waar blijft je buik/hoi mama in spé'.

SuperGrover schreef:

Nour schreef:

SuperGrover schreef:Ik kan me ook wel goed voorstellen dat je juist een miskraam wel op facebook meldt. Het is nu ruim 4 maanden geleden dat mijn zus haar baby verloor, maar alsnog krijgt zij (en ik en mijn moeder ook) nog best regelmatig de vraag hoe het nou gaat met de zwangerschap. Dat is ontzettend pijnlijk.

Wat naar voor je zus en haar partner dat ze hun kindje hebben verloren. Ik had het dan even uitgebreider moeten verwoorden; het melden van een miskraam an sich lijkt me niet heel raar, ook al zou ik dat ook niet doen op FB (aangezien er ook genoeg mensen tussen staan die ik amper spreek), maar dit bericht was echt een reactie op iemand anders en dan heel uitgebreid over haar geestelijke toestand. Daar zou ik zelf niet voor kiezen. Dat bijvoorbeeld mijn oma is overleden, heeft wel op FB gestaan, maar ik zou niet op iemand reageren met wat ik daar bij voel (tot in detail), want daarvan vind ik zelf niet dat ik dat hoef te delen met iedereen in mijn lijst. Zoiets doe ik dan liever via een privé-berichtje. Maar nogmaals, dit is natuurlijk persoonlijk en ik voel me zelf hooguit wat lullig als ik het lees en dan me een soort van verplicht voel erop te reageren, terwijl ik diegene niet zou berichten als ik een bepaalde reactie niet had gelezen. Vind het dan bijna onfatsoenlijk als ik het negeer, dat idee...

Ik begrijp je gevoel wel, maar als ik het zo lees is dat meer gebaseerd op het feit dat ze haar (waarschijnlijk zware, negatieve, heftige) gevoelens deelt op facebook. Dat begrijp ik wel, daar voel ik me ook altijd ongemakkelijk door, als mensen facebook zien als een soort dagboek of therapeut.

Mijn zus heeft het overigens dus niet op facebook gezet, maar omdat zij al relatief ver in haar zwangerschap was, wist wel iedereen het. Als je met 5-6 weken een miskraam krijgt, heb je het waarschijnlijk ook nog niet iedereen verteld. Juist als iedereen het weet, ook de minder directe vrienden, is facebook wel een handig medium om het iedereen in een keer te melden, zodat je niet geconfronteerd wordt met vragen en opmerkingen zoals 'waar blijft je buik/hoi mama in spé'.

Ik had net even m'n reactie aangepast, om het iets genuanceerder te brengen. Ik denk idd dat ik dat ongemakkelijk vind: mensen die FB gebruiken als digitaal dagboek.

Charlie schreef:Niet echt maar nu ik zwanger ben van de tweeling eerder. Voorafgaand daaraan heb ik een grote schoonmaakactie in mijn vriendenlijst gehouden, ik vind dat dat toch niet iedereen aangaat (zeker niet toen ik in het dorp door vreemden werd aangesproken).

Haha, ja dat viel me al op. Jammer! Ben altijd benieuwd hoe het nu met je gaat, al kan ik dat hier natuurlijk ook zien.

Ik kan me dat misschien juist wel voorstellen, dat je vertelt dat je een miskraam hebt gehad. Stel dat je al aan heel veel mensen hebt verteld dat je zwanger bent, dat hoeft niet per se via Facebook te zijn geweest, maar gewoon in een mailtje, tijdens een praatje of een telefoongesprek, via via, et cetera, dan kan ik me voorstellen dat je het op die manier aan iedereen tegelijk wil laten weten, omdat je hoofd er niet naar staat om iedereen af te bellen dat het mis is gegaan en je ook geen zin hebt om weken of zelfs maanden later nog vragen te krijgen over hoe het met de zwangerschap is. Een mailtje rondsturen zou dan misschien discreter zijn, maar ik vind dit ook niet heel gek of zo.

Nour, nee dat snap ik helemaal. Dat vind ik ook wel heel persoonlijk. Persoonlijk zou ik ook wel heel erg schrikken als ik op facebook zou lezen: ik heb een miskraam gehad. Mocht ik zoiets willen delen op facebook, zou ik het anders verwoorden.

Powerbabe schreef:

Charlie schreef:Niet echt maar nu ik zwanger ben van de tweeling eerder. Voorafgaand daaraan heb ik een grote schoonmaakactie in mijn vriendenlijst gehouden, ik vind dat dat toch niet iedereen aangaat (zeker niet toen ik in het dorp door vreemden werd aangesproken).

Haha, ja dat viel me al op. Jammer! Ben altijd benieuwd hoe het nu met je gaat, al kan ik dat hier natuurlijk ook zien.

Ow, ja sorry ik weet niet eens wie ik er allemaal uit heb gegooid...nothing personal, maar ik dacht bij de forummensen idd: die lezen meer op het forum dan ik op facebook plaats .

Ik vond het erg vervelend dat ik op straat en per mail werd aangesproken en door wildvreemden werd toegevoegd, toen heb ik in een aanval van ergernis iedereen die ik nog nooit ontmoet heb of nog nooit echt mee heb gemaild of gecorrespondeerd verwijderd.

Susan schreef:Ik kan me dat misschien juist wel voorstellen, dat je vertelt dat je een miskraam hebt gehad. Stel dat je al aan heel veel mensen hebt verteld dat je zwanger bent, dat hoeft niet per se via Facebook te zijn geweest, maar gewoon in een mailtje, tijdens een praatje of een telefoongesprek, via via, et cetera, dan kan ik me voorstellen dat je het op die manier aan iedereen tegelijk wil laten weten, omdat je hoofd er niet naar staat om iedereen af te bellen dat het mis is gegaan en je ook geen zin hebt om weken of zelfs maanden later nog vragen te krijgen over hoe het met de zwangerschap is. Een mailtje rondsturen zou dan misschien discreter zijn, maar ik vind dit ook niet heel gek of zo.

Daarom heb ik mijn reactie ook even aangevuld, omdat het me meer ging om de lading die eraan werd gehangen dan de miskraam an sich. Dat is natuurlijk vreselijk als je dit meemaakt.

Oh je hoeft je ook echt niet te verantwoorden hoor! Snap het helemaal. Het was me gewoon opgevallen dat we geen vrienden meer waren!

Kan me goed voorstellen dat je dat vervelend vond. Ik heb laatst ook wat mensen verwijderd omdat ik weet dat ze toch eigenlijk alleen maar willen gluren. Al doe ik dat zelf ook wel eens hahaha.

Zo min mogelijk echt privé informatie eigenlijk. Toen ik in het revalidatietraject zat heb ik dat wel, deels, op facebook gezet, omdat ik continu vragen kreeg over hoe het ging, wat ik leerde en dat soort dingen. Dan was het wel prettig/fijn om dat gewoon op facebook te delen in 1x. Maar echt privé dingen over relatie ofzo plaats ik echt niet op facebook, dat gaat niemand wat aan.

Nee, hele persoonlijke dingen zet ik niet op FB. De mensen die dat wat aangaat horen het wel op n andere manier.

Over het algemeen positieve dingen, maar ik geloof dat ik ook weleens heb gepost dat ik mijn oom mis toen ik nog vol in het rouwproces zat. Ik heb wel een familielid gehad die mij en mijn zusje had toegevoegd en vervolgens stonden er allemaal hele dramatische dingen (wel terecht verdriet overigens, maar zo persoonlijk, bv. hoeveel eitjes ze had). Vervolgens heeft ze ons er een maand of twee later weer afgegooid omdat we niet (genoeg) reageerden op zulke statussen. We wisten ons gewoon totaal geen houding te geven en buiten Facebook hebben we eigenlijk geen contact dus voelden we ons niet zo geroepen. Ik vind het heel vervelend dat mensen dus de mate van een relatie (vriendschap of familie) laten afhangen van het wel/niet reageren op Social Media.