hoeveel doet jullie vriend in huis???

Lilith schreef:Nou, even een wasje draaien gaat wel, even de afwas doen ook. Maar de badkamer schoonmaken niet, bijvoorbeeld, of andere grotere klussen. Ik kom toe aan de dingen die moeten gebeuren tussendoor, dus opruimen, afwassen, dat soort dingen. Maar de wat grotere dingen als bedden verschonen, slaapkamers stofzuigen en schoonmaken, badkamer schoonmaken, daar kom ik echt niet aan toe met een stel kinderen in huis.

Nee niet met een stel kinderen in huis dat begrijp ik. Maar uiteraard uitzonderingen daar gelaten, de meeste kindjes slapen 's middags nog wel tot een jaar of 3, in die tijd deed ik dat soort klussen, als je een drukke baan hebt en maar 1 dag in de week dan thuis bent, ja dan is het allemaal een beetje veel van het goede, maar als je de hele week thuis bent dan kom je een heel eind met een uur a 1,5 uur per dag. Als een kindje niet meer slaapt wordt het wat lastiger maar dat is in veel gevallen hooguit een jaartje en daarna gaan ze naar school. En in die gevallen gaf ik zo'n kindje dan ook een emmer sop als ik de badkamer ging doen, ja het gaat allemaal veel langzamer en het is onhandig maar het is wel te doen.

En ik begrijp ook wel dat als je kind 3 a 4 dagen naar de BSO gaat dat ze de dagen dat ze niet gaan mogen spelen met vriendjes, want die mogelijkheid wil je ze ook geven. Maar als je elke dag thuis bent kan je ook met je kindje afspreken dat ze bijvoorbeeld op maandag woensdag en vrijdag wel mogen afspreken maar dat op dinsdag en donderdag er gewoon niet afgesproken wordt, dan hoef je ook niet de hele week de hele middag te entertainen!

De "discussie" met CKC kwam op mij zo zwart/wit over, uit haar posts kreeg ik het idee dat zij dacht dat je alle tijd hebt om van alles te doen, tv te kijken en in je pyjama te hangen als thuisblijfmoeder, maar van degene die daar tegenin gingen kreeg ik het idee dat je met een kind in huis niks gedaan krijgt. Mijn post was bedoeld om aan te geven dat het wat minder zwart/wit is dan dat de "discussie" op mij over kwam.

Hij doet weinig. Ik ben ook (veel) meer thuis doordat ik parttime werk (nja, nu even niet). Als hij thuis werkt doet hij de vaatwasser, wasmachine of droger wel (hij kan niet stilzitten en rent de hele dag rond hahaha). En als we bv. visite krijgen en we moeten nog stofzuigen, dan doet hij dat wel gewoon zelf, zodat ik nog even kan relaxen bv. Bed doe ik, maar ik vraag hem regelmatig te helpen, en dat doet hij dan natuurlijk gelijk. Owja, de vuilniszakken zijn zijn taak!! (daarom staan ze dus nog op het balkon hahaha....)

Boodschappen doen we altijd samen, we zoeken samen het eten uit en wat we allemaal nodig hebben en tussendoor haal ik nog wat verse producten meestal. MAAR, hij vindt het wel gemakkelijk allemaal dat ik het wel doe of al heb gedaan, en toch weet die soms te zeggen dat iets niet goed schoon is, of dat het beter moet... Nou, dat is ten eerste onzin én ten tweede... dan doet die het toch lekker zelf voortaan?

minoessepoes schreef:
De "discussie" met CKC kwam op mij zo zwart/wit over, uit haar posts kreeg ik het idee dat zij dacht dat je alle tijd hebt om van alles te doen, tv te kijken en in je pyjama te hangen als thuisblijfmoeder, maar van degene die daar tegenin gingen kreeg ik het idee dat je met een kind in huis niks gedaan krijgt. Mijn post was bedoeld om aan te geven dat het wat minder zwart/wit is dan dat de "discussie" op mij over kwam.

Dat idee kreeg ik er helemaal niet van, ik kreeg juist het idee dat men zegt dat je niet alles gedaan krijgt, en dat het dus niet raar is als je je man vraagt ook wat te doen als hij thuis is. Als je als thuisblijfmoeder de hele dag bezig geweest bent, en als werkende man ben je ook de hele tijd bezig geweest, waarom mag de één dan wel op de bank neerploffen en niks meer doen, en de ander niet, als er nog dingen te doen zijn? Dat was meer mijn punt.

Oh, en Susan, ik vind dat 'heel erg probleemkind' ook wel een beetje vervelend. Alsof het 'dus' betekent dat je een heel erg probleemkind hebt als je je huishouden niet afkrijgt als je de kinderen thuis hebt.

En serieus, ik zit hier niet mijn eigen zaak te bepleiten, want ik ben werkende moeder, nota bene. En mijn vriend woont niet eens bij me en als hij bij me is dan doet hij ook klusjes, dus ik zit niet in mijn eigen referentiekader vast ofzo.

RYW schreef:

minoessepoes schreef:
De "discussie" met CKC kwam op mij zo zwart/wit over, uit haar posts kreeg ik het idee dat zij dacht dat je alle tijd hebt om van alles te doen, tv te kijken en in je pyjama te hangen als thuisblijfmoeder, maar van degene die daar tegenin gingen kreeg ik het idee dat je met een kind in huis niks gedaan krijgt. Mijn post was bedoeld om aan te geven dat het wat minder zwart/wit is dan dat de "discussie" op mij over kwam.

Dat idee kreeg ik er helemaal niet van, ik kreeg juist het idee dat men zegt dat je niet alles gedaan krijgt, en dat het dus niet raar is als je je man vraagt ook wat te doen als hij thuis is. Als je als thuisblijfmoeder de hele dag bezig geweest bent, en als werkende man ben je ook de hele tijd bezig geweest, waarom mag de één dan wel op de bank neerploffen en niks meer doen, en de ander niet, als er nog dingen te doen zijn? Dat was meer mijn punt.

Oh, en Susan, ik vind dat 'heel erg probleemkind' ook wel een beetje vervelend. Alsof het 'dus' betekent dat je een heel erg probleemkind hebt als je je huishouden niet afkrijgt als je de kinderen thuis hebt.

En serieus, ik zit hier niet mijn eigen zaak te bepleiten, want ik ben werkende moeder, nota bene. En mijn vriend woont niet eens bij me en als hij bij me is dan doet hij ook klusjes, dus ik zit niet in mijn eigen referentiekader vast ofzo.

Eens ook, ik combineer ook altijd een baan met werk en studie, alleen heb ik nu net 3 maanden thuis gezeten. Maar dan nog, mjin man plofte echt niet op de bank dan, onder het motto 'ik heb al gewerkt en jij niet, dus jij mag de rest doen' want ook dan moest de afwas nog gewoon gedaan worden, moesten de kinderen onder de douche en naar bed. En dan zou het er idd op neerkomen dat ik tot 22.00 bezig was, terwijl hij dan vanaf 19.00 op de bank zat, niet helemaal eerlijk. Daarbij, met kinderen is de tijd tussen 7.00 en 9.00 en de tijd tussen 17.00 en 19.00 gewoon spitsuur. Dan kon het best zijn dat ik tussen 9.00 en 11.00 niet zoveel te doen had, maar álles wat per se moest gebeuren moet dan tussen die tijdstippen, want dan moet iedereen aangekleed en gevoederd en het zijn ook altijd de tijdstippen dat kinderen jengelig worden (vooral 's middags). En dan zaten wij liever met z'n tweeen op de bank om 20.00 met alles klaar, dan dat mijn man op de bank zat en ik alles voor de volgende dag aan het voorbereiden was en de kinderen in bed legde.

Daarbij is het in andersmans huis en met andersmans kinderen gewoon echt makkelijker praten. Als het je eigen huis is, waar je 24/7 bent, en je eigen kinderen, dan denk ik dat dingen ook gewoon anders lopen dan wanneer je betaalt wordt om van 8.00 tot 18.00 aanwezig te zijn en daarna je gang kunt gaan.

Toen we net samenwoonde dacht vriendlief ook dat ik alles wel zou doen. Hij hoefde onder moeders dak nooit mee te helpen en had dus geen idee wat het huishouden inhield.

Na een paar maanden ruziën is het toch goed gekomen.

hij werkt 40 uur en ik ben 34 uur gaan werken.

Als ik vrij ben dan doe ik: stofzuigen, dwijlen, badkamer, boodschappen, wassen, afstoffen, keuken. En dingen die soms terug komen.

Mijn vriend kookt 4 a 5 avonden per week ( hij is al om half 5 thuis)
Verzorgd de vuilnis
Maakt om de week mijn hamster schoon (ik de andere week)
Stofzuigt door de weeks of als ik toch 40 uur moet werken
Helpt met bed verschonen
Samen zorgen we voor de tuin.

Eigenlijk is het nu maar net wie er tijd heeft, ik doe meer omdat we daar bewust voor gekozen hebben, (1 dag minder werken) in het weekend hebben we weekend en dan doen we helemaal niks.

Maar wat nou als je beiden 40 uur werkt. En de één besluit om 28 uur te gaan werken omdat hij/zij meer vrije tijd wil. En dus ook minder inkomen heeft, daar rekening mee houdt (even aangenomen dat je niet minder gaat werken zo van 'nu heb ik een partner, nu laat ik me mooi onderhouden) en gewoon blijft betalen wat hij/zij altijd bleef betalen. Ben je dan ook verplicht om in die uren het huishouden voor je rekening te nemen?

Als je bewust kiest om minder te werken, minder inkomen te hebben (en dus NIET profiteert van het inkomen van je partner, want dan houdt het op en vind ik dat je wél verplicht bent om het huishouden te doen, of je nu wel of geen kinderen hebt) alleen om meer vrije tijd te hebben, mag je dat dan eisen?

Lilith schreef:Maar wat nou als je beiden 40 uur werkt. En de één besluit om 28 uur te gaan werken omdat hij/zij meer vrije tijd wil. En dus ook minder inkomen heeft, daar rekening mee houdt (even aangenomen dat je niet minder gaat werken zo van 'nu heb ik een partner, nu laat ik me mooi onderhouden) en gewoon blijft betalen wat hij/zij altijd bleef betalen. Ben je dan ook verplicht om in die uren het huishouden voor je rekening te nemen?

Als je bewust kiest om minder te werken, minder inkomen te hebben (en dus NIET profiteert van het inkomen van je partner, want dan houdt het op en vind ik dat je wél verplicht bent om het huishouden te doen, of je nu wel of geen kinderen hebt) alleen om meer vrije tijd te hebben, mag je dat dan eisen?

Dan zou ik zeggen: werk toch wat meer en neem een huishoudster

Serieus, ik heb er eentje (dus wat zit ik nou te lullen) en zonder haar zou het niet gaan. Ik doe de dagelijkse dingen, en zij de grote dingen, de badkamer, de ramen zemen enzo.

Maar je vraag, tsja, ik vind niet dat als jij financieel erop achteruit gaat om meer vrije tijd te hebben, dat de ander die vrije tijd mag 'inpikken' door meer van het huishouden bij jou te stallen, nee.

Ik werk nu minder dus ik doe het meeste, maar anders doen we evenveel. Gisteren vond hij onze vloer vlekkerig en gaat dan staan dweilen terwijl ik dat net zo goed vandaag ook had kunnen doen maar goed.. Hij wordt ontzettend gelukkig van glanzende vloeren en het geluid van de handstofzuiger (zo'n 10 x per dag) dus toen ik gisteren weg was hem ik hem lekker zijn gang laten gaan maar anders had ik het echt niet leuk gevonden dat wanneer we samen zijn hij gaat schoonmaken terwijl ik de andere dag alle tijd zou hebben. Oja, het is hier altijd al spik en span dus 9 van de 10 keer stelt hij zich aan.

Lilith schreef:Maar wat nou als je beiden 40 uur werkt. En de één besluit om 28 uur te gaan werken omdat hij/zij meer vrije tijd wil. En dus ook minder inkomen heeft, daar rekening mee houdt (even aangenomen dat je niet minder gaat werken zo van 'nu heb ik een partner, nu laat ik me mooi onderhouden) en gewoon blijft betalen wat hij/zij altijd bleef betalen. Ben je dan ook verplicht om in die uren het huishouden voor je rekening te nemen?

Als je bewust kiest om minder te werken, minder inkomen te hebben (en dus NIET profiteert van het inkomen van je partner, want dan houdt het op en vind ik dat je wél verplicht bent om het huishouden te doen, of je nu wel of geen kinderen hebt) alleen om meer vrije tijd te hebben, mag je dat dan eisen?

Nee, je kiest er zelf voor om minder te besteden te hebben in ruil voor meer vrije tijd, het lijkt me wel een no-win-situation als je die vrije tijd dan ook nog eens moet inleveren omdat je meer in het huishouden moet doen. Waarom zou je dan minder gaan werken?

Lilith schreef:

RYW schreef:

minoessepoes schreef:
De "discussie" met CKC kwam op mij zo zwart/wit over, uit haar posts kreeg ik het idee dat zij dacht dat je alle tijd hebt om van alles te doen, tv te kijken en in je pyjama te hangen als thuisblijfmoeder, maar van degene die daar tegenin gingen kreeg ik het idee dat je met een kind in huis niks gedaan krijgt. Mijn post was bedoeld om aan te geven dat het wat minder zwart/wit is dan dat de "discussie" op mij over kwam.

Dat idee kreeg ik er helemaal niet van, ik kreeg juist het idee dat men zegt dat je niet alles gedaan krijgt, en dat het dus niet raar is als je je man vraagt ook wat te doen als hij thuis is. Als je als thuisblijfmoeder de hele dag bezig geweest bent, en als werkende man ben je ook de hele tijd bezig geweest, waarom mag de één dan wel op de bank neerploffen en niks meer doen, en de ander niet, als er nog dingen te doen zijn? Dat was meer mijn punt.

Oh, en Susan, ik vind dat 'heel erg probleemkind' ook wel een beetje vervelend. Alsof het 'dus' betekent dat je een heel erg probleemkind hebt als je je huishouden niet afkrijgt als je de kinderen thuis hebt.

En serieus, ik zit hier niet mijn eigen zaak te bepleiten, want ik ben werkende moeder, nota bene. En mijn vriend woont niet eens bij me en als hij bij me is dan doet hij ook klusjes, dus ik zit niet in mijn eigen referentiekader vast ofzo.

Eens ook, ik combineer ook altijd een baan met werk en studie, alleen heb ik nu net 3 maanden thuis gezeten. Maar dan nog, mjin man plofte echt niet op de bank dan, onder het motto 'ik heb al gewerkt en jij niet, dus jij mag de rest doen' want ook dan moest de afwas nog gewoon gedaan worden, moesten de kinderen onder de douche en naar bed. En dan zou het er idd op neerkomen dat ik tot 22.00 bezig was, terwijl hij dan vanaf 19.00 op de bank zat, niet helemaal eerlijk. Daarbij, met kinderen is de tijd tussen 7.00 en 9.00 en de tijd tussen 17.00 en 19.00 gewoon spitsuur. Dan kon het best zijn dat ik tussen 9.00 en 11.00 niet zoveel te doen had, maar álles wat per se moest gebeuren moet dan tussen die tijdstippen, want dan moet iedereen aangekleed en gevoederd en het zijn ook altijd de tijdstippen dat kinderen jengelig worden (vooral 's middags). En dan zaten wij liever met z'n tweeen op de bank om 20.00 met alles klaar, dan dat mijn man op de bank zat en ik alles voor de volgende dag aan het voorbereiden was en de kinderen in bed legde.

Daarbij is het in andersmans huis en met andersmans kinderen gewoon echt makkelijker praten. Als het je eigen huis is, waar je 24/7 bent, en je eigen kinderen, dan denk ik dat dingen ook gewoon anders lopen dan wanneer je betaalt wordt om van 8.00 tot 18.00 aanwezig te zijn en daarna je gang kunt gaan.

Ik heb nergens gezegd dat de man niks in het huishouden hoeft te doen als de vrouw full-time thuis is, dat zou ik ook nooit zeggen.
Het enige wat ik gezegd heb is dat de discussie op mij zo over kwam dat je nergens meer aan toe komt als je kinderen thuis rond lopen versus CKC waar van haar post op mij overkwam dat ze dacht een thuisblijf moeder alleen maar tv kijkt en in de pyjama hangt en dat ik dat iets minder zwart/wit zie. Misschien is het niet zo bedoeld door de moeders hier en ik CKC haar reactie uitvergroot, maar dat gevoel kreeg ik bij het lezen van de posts.

Een beetje jammer trouwens dat het er nu op gegooid word dat het niet mijn eigen kinderen zijn en dat ik daar om 18.00 uur de deur dicht trok, want als iets niet zo was dat was dat het wel! Ik werkte vaak genoeg al om zes uur 's ochtend (en ja dat betekend nog veel vroeger opstaan want dan stond ik al aangekleed en al en met reistijd daar in huis), of tot elf uur 's avonds of soms zelfs als ouders nachtdiensten hadden een dag van 9 tot 18.00 uur kwam juist bijna nooit voor Ik maakte schoon, kookte het eten zodat de ouders aan tafel konden zodra ze thuis kwamen, deed boodschappen als die gedaan moesten worden en ga zo maar door. In veel gevallen maken mensen gebruik van een gastouder waar een kinderdagverblijf geen optie is ivm onregelmatige uren.

En dan vind ik het ook heel jammer dat mijn woorden gewoon verdraait worden. Ik moet zeggen dat de sfeer vandaag op het forum (ook in het topic over je kind wel of niet thuis laten) toch al niet echt gezellig is en ik kom hier niet om op zo'n negatieve manier te discussiëren, een leuke discussie sta ik voor open, maar hiervoor niet. Ik reageer dus verder ook niet meer in dit topic!

Deze vraag heeft eigenlijk niet echt zin aangezien je blijkbaar niet meer reageert, maar wat wordt er dan precies verdraaid?

Hij doet veel gelukkig de taken zijn goed verdeeld en hij ziet zelf als iets gedaan moet worden. Dat kan je van veel mannen niet zeggen

Mijn vriend doet eigenlijk meer dan mij denk ik voornamelijk het stofzuigen en dweilen. ik doe de was en vaatwasser. Badkamer doet hij, keuken ook, ik de wc, hij bedden opmaken, ik koken nee, denk toch wel dat het goed verdeeld is

Bij ons het wel redelijk gelijk verdeelt, ik doe iedere zaterdag boodschappen, terwijl ik zelf door de weeks in België zit en dus eigenlijk alleen voor mijn vriend boodschappen doe. Verder kook ik altijd in het weekend en ik maak de wc en badkamer schoon. Stofzuigen doet hij voornamelijk, omdat ik er door de weeks niet ben. In de weekenden wisselen we het af.
Dweilen doe ik de ene keer, hij de andere keer.
Wassen doe ik ook bijna altijd, maar hij helpt wel mee met ophangen van de natte was of opruimen van de droge was. Het is meer dat ik altijd precies weet wat ik bij wat gewassen wil hebben en vooral wanneer ik wat wil wassen:P

CKC schreef:Ik vind het absoluut onacceptabel dat wanneer jij thuis bent fulltime en je vriend werkt 40 uur of meer, dat je echt niet mag zeiken. Het kan echt niet zo wezen dat hij na een dag hard werken thuiskomt en hij nog even een vloertje moet doen.. Nee sorry dat gaat er bij mij niet in. Ik snap dat als je een kind hebt dat je er voor je baby/kind moet zijn maar je kan ook echt zelfs met een handenbindertje zelf je dingen doen. Hoeft niet perfect of elke dag.. maar je moet het ook niet je man opleggen. Als je kind de hele dag huilt dan doe je het wanneer ze ooit weer rustig is. Dit neem trouwens niet weg, dat ie maar troep moet maken en zijn sokken niet in de wasmand gooit!

(dit is algemeen bedoeld niet perse op de meiden die thuis zijn en hun man werkt!!)

Mijn man en ik werken beide 40 uur.

Daar kun je je vies op verkijken hoor. De eerste weken/maanden heb ik echt helemaal niks kunnen doen, echt niets. Soms had ik m'n tanden nog niet eens gepoetst als mijn man thuis kwam, omdat ik daar nog niet aan toe was gekomen.

Dromertje schreef:

CKC schreef:Ik vind het absoluut onacceptabel dat wanneer jij thuis bent fulltime en je vriend werkt 40 uur of meer, dat je echt niet mag zeiken. Het kan echt niet zo wezen dat hij na een dag hard werken thuiskomt en hij nog even een vloertje moet doen.. Nee sorry dat gaat er bij mij niet in. Ik snap dat als je een kind hebt dat je er voor je baby/kind moet zijn maar je kan ook echt zelfs met een handenbindertje zelf je dingen doen. Hoeft niet perfect of elke dag.. maar je moet het ook niet je man opleggen. Als je kind de hele dag huilt dan doe je het wanneer ze ooit weer rustig is. Dit neem trouwens niet weg, dat ie maar troep moet maken en zijn sokken niet in de wasmand gooit!

(dit is algemeen bedoeld niet perse op de meiden die thuis zijn en hun man werkt!!)

Mijn man en ik werken beide 40 uur.

Daar kun je je vies op verkijken hoor. De eerste weken/maanden heb ik echt helemaal niks kunnen doen, echt niets. Soms had ik m'n tanden nog niet eens gepoetst als mijn man thuis kwam, omdat ik daar nog niet aan toe was gekomen.

ja maar dat hangt er ook wel een beetje vanaf hoe je bent denk ik....
als mijn kindje eten heeft gehad, niet gepoept heeft etc...kortom, als er geen gegronde redenen zijn waarom hij/zij huilt, dan zou ik hem/haar toch echt eventjes laten huilen, zodat ik ook aan iets toekom...en ja, als je een moeilijk kind hebt, en die heb je de heeeeele dag op schoot ofzo....dan kom je nergens aan toe....denk ik....

Dat is zo makkelijk praten als je nog geen kind hebt. Niet lullig bedoeld ofzo hoor. Maar het gaat over het algemeen zo anders als je denkt dat het is met kinderen. Ik dacht ook dat ik veel kon doen thuis, maar toen ik mijn zoon kreeg ging dat toch echt wat anders. En nou ben ik toch wel vrij makkelijk met dingen, maar zelfs ik kon weinig in huis doen de eerste maanden.

*Marietje* schreef:

Dromertje schreef:

CKC schreef:Ik vind het absoluut onacceptabel dat wanneer jij thuis bent fulltime en je vriend werkt 40 uur of meer, dat je echt niet mag zeiken. Het kan echt niet zo wezen dat hij na een dag hard werken thuiskomt en hij nog even een vloertje moet doen.. Nee sorry dat gaat er bij mij niet in. Ik snap dat als je een kind hebt dat je er voor je baby/kind moet zijn maar je kan ook echt zelfs met een handenbindertje zelf je dingen doen. Hoeft niet perfect of elke dag.. maar je moet het ook niet je man opleggen. Als je kind de hele dag huilt dan doe je het wanneer ze ooit weer rustig is. Dit neem trouwens niet weg, dat ie maar troep moet maken en zijn sokken niet in de wasmand gooit!

(dit is algemeen bedoeld niet perse op de meiden die thuis zijn en hun man werkt!!)

Mijn man en ik werken beide 40 uur.

Daar kun je je vies op verkijken hoor. De eerste weken/maanden heb ik echt helemaal niks kunnen doen, echt niets. Soms had ik m'n tanden nog niet eens gepoetst als mijn man thuis kwam, omdat ik daar nog niet aan toe was gekomen.

ja maar dat hangt er ook wel een beetje vanaf hoe je bent denk ik....
als mijn kindje eten heeft gehad, niet gepoept heeft etc...kortom, als er geen gegronde redenen zijn waarom hij/zij huilt, dan zou ik hem/haar toch echt eventjes laten huilen, zodat ik ook aan iets toekom...en ja, als je een moeilijk kind hebt, en die heb je de heeeeele dag op schoot ofzo....dan kom je nergens aan toe....denk ik....

ALs je lieve kleine 3-weken oud hummeltje alles bij elkaar schreeuwt omdat ze veel last heeft van krampjes, dan kan ik het als moeder niet over mijn hart verkrijgen om haar maar apart te leggen zodat ik mijn ding kan gaan doen hoor.

Ik ben het eens met Dromertje & Liva.

Mijn vriend snapt niet helemaal dat het vaak een 'rommeltje' in huis is en ik bijna nergens aan toegekomen ben. Het is/was bij ons altijd onwijs netjes & schoon.. nu is het gewoon 'normaal' en staat er af en toe wat meer afwas. Ik moet eerlijk zeggen dat ons meisje helemaal niet lastig is, maar ze vraagt gewoon aandacht. En op het moment dat ze even rustig is of slaapt dan ga ik even zitten met een kopje thee, zeker als je daarvoor de hele tijd hebt rondgelopen, gezongen, gespeeld, verschoond, getroost, e.d. Ik kan het dan echt niet opbrengen om gelijk maar het huishouden te gaan doen! Je moet je dus echt niet vergissen en denken dat je in de tijd dat je baby stil is/slaapt lekker non-stop doorgaat. Moeder zijn is vrij zwaar en vergt veel energie.

Verder doet mijn vriend vrij weinig in huis.. hij was heel af en toe wel eens af en kookt wel eens, maar de rest doe ik. Vind het zelf niet heel erg omdat hij gewoon fulltime werkt. Echter ben ik wel van mening dat hij wat vaker mag afwassen (daar heb ik echt een hekel aan!), maar daar is hij het niet helemaal mee eens. Ach, het is nog vrij netjes in huis dus het lukt me wel.

Wij doen ook allebei evenveel.
Ik doe de badkamer + wc's, de was, boodschappen en ik kook elke dag.
Stoffen, stofzuigen en dweilen doen we een beetje om en om.
Mijn vriend laat de hond uit, regelt de kattenbak en alle dingen rondom huis (gras maaien etc.)

Soms moet ik er wel op aan dringen dat we schoon gaan maken, naar zijn mening is het dan nog niet echt nodig maar dat zal wel een mannen ding zijn:)

Ik denk soms wel dat het beter zou gaan met onze relatie als we de rollen lekker ouderwets verdeeld hadden. Dan hoef je niet steeds te overleggen over de verdeling namelijk. Pfff daar word ik wel eens moe van!

Mijn man werkt 4 dagen per week, maar heel onregelmatig verdeeld. De ene week werkt hij in het weekend, de andere week niet. Soms werkt hij tot middernacht, soms tot drie uur 's middags. Daardoor hebben we niet echt een vaste routine hier. We hebben wekelijks ruzietjes over wie die was moet doen en wie er het eerst op gaat staan etc.

Heb niet het hele topic gelezen, maar zijn er hier meiden die alles zelf doen (met een vriend die fulltime werkt)? Hoe bevalt dat?

Ik krijg echt kriebels bij de verhalen van CKC. Vreselijk en niet alleen van zijn kant.

Mijn vriend studeert hard naast zijn werk dus is hij vaak pas later thuis. Hij is niet echt gewend om hier in huis wat te doen maar als hij thuis is, is hij degene die kookt. Hij doet ook de afwas maar dat kan soms even duren en daar heb ik wel het geduld voor. En het vuilnis natuurlijk haha. De rest doe ik liever zelf. Nu ik minder werk doe ik ook weleens de afwas of kook ik maar hij kan gewoon beter koken. Als ik mijn vriend vraag te helpen dan doet hij dat ook gewoon. Maar dat hij meestal weinig doet komt meer door mij dan door hem. Ik doe het liever zelf.

Ik vind het sowieso wel logisch dat je meer doet als je minder dan de ander werkt en daar gewoon lichamelijk voor in staat bent en er geen kinderen zijn.

Hier doet hij dingen wel als ik hem dat vraag en soms uit zichzelf Alleen de was doet hij niet daar heeft hij echt een hekel aan, maar dat vind ik niet erg dan weet ik namelijk precies wanneer wat in de was gaat

Maar stofzuigen, dweilen, vaatwasser, badkamer, opruimen doet hij wel allemaal.

Alleen hierom ben ik al blij dat ik nit samen woon en dat ben ik dus ook niet van plan. Moet er niet aan denken om taken te verdelen en ruzie te maken en andermans rommel op te ruimen.
Qua kinderen, ik heb een vriendin die zegt ook dat ze nergens aan toe komt, maar ieder wakker moment wilt ze haar dochtertje bezig houden, terwijl ik gewoon ging poetsen toen mijn zoon klein was, boven poetsen als hij sliep, en onder gewoon als hij wakker was, ging makkelijk.