Vraagje aan de studerende (zwangere) mama's?

Aangezien ik straks aan een nieuwe baan/studie ga beginnen en toch wel even bezig ben, 3 a 4 jaar, wil ik niet te lang wachten met kinderen. Als ik in Augustus start met de opleiding ben ik 29 en toch wel over de 30 als ik klaar ben. Ik weet niet of ik het geduld heb om te wachten omdat ik steeds meer last krijg van rammelende eierstokken, als ik het zo even mag noemen.

- Wat heb je erg positief/negatief ervaren om te studeren en zwanger/mama te zijn?

- Hebben jullie veel hulp van buitenaf gekregen? (familie, school, etc)

- Als je terug kijkt, zou je het op de zelfde manier aanpakken?

Ben namelijk wel benieuwd hoe jullie dit ervaren hebben. Mij lijkt het namelijk best zwaar en ik heb geen idee of ik nu mijn gevoel of verstand moet volgen, oftewel zie het best zwart/wit, dus als er meiden zijn die tips hebben hoor ik het graag.

Ga je voltijd of deeltijd studeren? Ik heb altijd deeltijd gestudeerd (op een paar maanden zwanger voltijd na) en doe dat nog steeds. Het is soms pittig omdat je goed moet plannen, maar over het algemeen vind ik het prima te doen. Wij hebben voor 3 dagen opvang en ik studeer voornamelijk in de avonduren en de middagen dat ik na het werk uren over heb en zoon nog op de opvang is.

Cimic schreef:Aangezien ik straks aan een nieuwe baan/studie ga beginnen en toch wel even bezig ben, 3 a 4 jaar, wil ik niet te lang wachten met kinderen. Als ik in Augustus start met de opleiding ben ik 29 en toch wel over de 30 als ik klaar ben. Ik weet niet of ik het geduld heb om te wachten omdat ik steeds meer last krijg van rammelende eierstokken, als ik het zo even mag noemen.

- Wat heb je erg positief/negatief ervaren om te studeren en zwanger/mama te zijn? Na mijn zwangerschap hoefde ik alleen nog maar af te studeren. Ik was dus meestal niet 40 uur in de week bezig en ik kon de uren heel flexibel indelen. Ben dus het eerste jaar heel veel thuis geweest met dochter. Nadeel vond ik dat mijn hoofd niet alleen vol zat met studie maar ook met kind.

- Hebben jullie veel hulp van buitenaf gekregen? (familie, school, etc) Nee, geen hulp van school. De eerste twee/drie weken hebben mijn ouders wel een aantal keer opgepast omdat er nog geen plek was op het kinderdagverblijf. Verder heb ik het zelf gedaan.

- Als je terug kijkt, zou je het op de zelfde manier aanpakken? Ja, ik ben er ontzettend blij mee geweest. Ik heb wel een half jaar studievertraging opgelopen (na de bevalling in januari ben ik pas in augustus begonnen), maar ook dat was eigenlijk super. Bijna een half jaar fulltime thuis geweest, toen een half jaar gemiddeld 3 dagen p/w overdag aan het werk en de rest van de tijd thuis.

Ben namelijk wel benieuwd hoe jullie dit ervaren hebben. Mij lijkt het namelijk best zwaar en ik heb geen idee of ik nu mijn gevoel of verstand moet volgen, oftewel zie het best zwart/wit, dus als er meiden zijn die tips hebben hoor ik het graag.

Wat betreft dat je het idee hebt dat het zwaar is: het is mij reuze meegevallen. Enige punt was dus dat ik meer aan mijn hoofd had dan alleen studie. Maar dat kwam ook omdat ik naast studie en kind nog een ziek familielid had in die tijd. Verder liep ik door de vertraging niet meer gelijk met klas, en daar haalde ik voorheen veel motivatie uit. Ik moest het nu wel echt zelf doen.

Trouwens even iets anders ik dacht dat ik dit topic bij zwangerschap had geplaatst??? Aangezien ik daar meer reacties zal krijgen, toch?

Jolicious schreef:Ga je voltijd of deeltijd studeren? Ik heb altijd deeltijd gestudeerd (op een paar maanden zwanger voltijd na) en doe dat nog steeds. Het is soms pittig omdat je goed moet plannen, maar over het algemeen vind ik het prima te doen. Wij hebben voor 3 dagen opvang en ik studeer voornamelijk in de avonduren en de middagen dat ik na het werk uren over heb en zoon nog op de opvang is.

Ik ga werken en leren? Tijdens de zwangerschap zal mijn vriend 40 uur blijven werken, bij een kindje wil hij proberen om een dag ouderschapsverlof op te nemen, maar dat is altijd maar de vraag omdat dat eenheid afhandelijk is. Bovendien zit hij ook met oefeningen en uitzendingen. Daarom heb ik dit voor mijzelf altijd afgeschoven. Wilde geen moeder en militair zijn. Voor opvang kan ik mijn moeder 1 dag in de week vragen en ik wil zelf ongeveer 4 dagen werken/studeren mist het allemaal kan en goed gaat want de vraag is altijd, loopt een zwangerschap voorspoedig?

- Wat heb je erg positief/negatief ervaren om te studeren en zwanger/mama te zijn?
Ik ervaar het helaas als enkel negatief, al vind ik de 'vrijheid' wel een positief punt. Toen ik zwanger bleek te zijn (ongepland) hoefde ik nog maar een paar tentamens en mijn afstudeerscriptie. Ik ben nu, twee jaar later, nog steeds bezig. Heb een zware zwangerschap gehad waardoor ik mijn afstudeerstage en bijbehorende scriptie niet kon afmaken. Driekwart jaar later zou ik terugkomen, ik moest alleen opnieuw beginnen met mijn onderzoek want ik kreeg een nieuw onderwerp. Ik ervaar het als heel zwaar, maar dat komt omdat ik totaal geen energie heb (o.a. in verband met een bijna-niet-slapend-kindje al 1,5 jaar), waardoor ik ook geen motivatie heb. Nu gaat het iets beter, dus ik kan mezelf nu opladen en die laatste maanden van mijn studie moet ik nog even gaan knallen!

- Hebben jullie veel hulp van buitenaf gekregen? (familie, school, etc)
Ja, heel veel hulp. Allereerst gelukkig begrip vanuit mijn studie. Het feit dat ze mijn situatie snappen zorgt ervoor dat ik me al minder 'schuldig' voel naar hen toe en naar mezelf toe. Daarnaast is mijn familie echt mijn steun en toeverlaat. Mijn moeder en stiefmoeder passen beide een dag op in de week, ik heb dus al twee volle dagen die ik aan mijn studie kan besteden. Ook tussendoor een dagje oppassen en logeren is bij hen geen probleem. De komende tijd zal dat wat vaker gaan voorkomen, omdat ik het nu toch echt af moet gaan maken (mede i.v.m. die fijne langstudeerdersboete).

- Als je terug kijkt, zou je het op de zelfde manier aanpakken?
Nou, in mijn geval valt er niet heel veel anders aan te pakken. Dit alles is me overkomen. De factoren die bijdragen aan mijn studieachterstand zijn niet te voorkomen of veranderen, dus ik had het niet echt anders kunnen doen. Oh wacht, toch.. ik zou eerder beginnen met leren voor een tentamen.. dat is nooit mijn sterkste punt geweest

Sorry, niet bepaald een positief verhaal voor jou. Maar ik weet uit mijn omgeving en van hier dat er heel veel meiden zijn waarbij het wel gewoon goed gaat, dus het kan echt wel!

Ik heb nu net 2 maanden mijn HBO-diploma (voltijd) en heb studeren tijdens zwangerschap/moederschap als heel positief ervaren. Zo positief dat ik hopelijk binnenkort ga beginnen aan een master. Ik vind het vooral ideaal dat ik kan studeren wanneer ik wil en de kinderen daardoor minder weg hoef te brengen, dan wanneer ik aan het werk zou zijn. De contacturen die ik op de hogeschool had, hadden we een gastouder voor. Ouders en schoonouders hebben maar zeer minimaal opgepast. Voor de master die ik straks ga doen heb ik helemaal geen contacturen, dus wat dat betreft nog flexibeler in te delen. Waarschijnlijk ben ik klaar met studeren als de jongste een jaar of 3, 4 is. Dan heb ik alle tijd om carrière te maken (en dan scheelt het ook wel dat ik nu nog maar 22 ben). Ik ben er na de bevalling een half jaar tussenuit geweest en heb verder geen vertraging opgelopen. Ik heb geen hulp van school gekregen en dat was ook niet nodig. Ik kon gewoon het normale traject volgen.
Ik heb het allemaal dus als zeer positief ervaren.

Ik ben begonnen toen mijn jongste bijna 1 was. Over een 10 weken zit mijn 1e jaar erop en ik moet zeggen het is me niet tegen gevallen. Ik had het combineren ervan wel onderschat en was bang dat ik een jaar te vroeg was begonnen ivm een slechte slaper. Maar tot nu toe heb ik alles gehaald en ben ik ook steeds meer gewend aan het studeren.
Ik ga 1 dag per week naar school en de rest doe ik thuis. Hoe ik het verder ga ervaren moet nog blijken natuurlijk.

Hier ben ik afgelopen studie jaar ook weer begonnen met een opleiding. Tot zover valt het me behoorlijk zwaar maar meer vanwege het werk van mijn partner en de gehele gezinssituatie van de laatste tijd.

2010 is de jongste geboren, 2010-2011 is s.ander naar Afghanistan geweest, zomer 2011 ben ik zelf naar Peru geweest, en in september zijn we beide begonnen, hij op de kms (elke week intern omdat het tever rijden is vanuit huis,, opleiding zal je wel kennen) en ik aan de hogeschool.

Dit terwijl onze oudste die zelfde periode naar de basisschool is gegaan, en ik ook nog gewoon werk op een zorgboerderij..

De opleiding opzich vind ik erg leuk en het studeren gaat me goed af met mooie cijfers, prima verslagen ect. Wel komt dit neer op ontzettend korte nachten omdat het studeren vaak tot in de nacht gebeurt.. Zonder goede achterban zou dit dus ook zeker niet mogelijk zijn!

Gelukkig door mijn onregelmatige werk kan ik overdag best veel bij de kindjes zijn maar slapen ze 2 keer in de week bij mijn ouders zodat ik kan werken en studeren, in de weekenden werk ik vaak omdat S.ander dan thuis is (waardoor wij elkaar dus amper zien). En ook mijn zus en 2 vriendinnen komen hier wel een nachtje slapen, of een paar uurtjes oppassen.

Verder gaat lynn naar het kdv 2 dagen en blijft Dylan 1 keer in de week bij de buurvrouw een broodje eten.

Kortom- DRUK en het vergt voornamelijk een super strakke planning met duidelijke afspraken!

Terugkijkend had het beter geweest om nog 1 jaar te wachten zodat S.ander weer gewoon vaker thuis was door een plaatsing op een karzerne maar bij Defensie weet je toch nooit wat er gebeurt en kan er zomaar weer wat veranderen!