Re: attachment parenting (natuurlijk ouderschap) wie-o-wie?

PapillonRose za 15 jan 2011 - 7:05

Dromertje schreef:De berekening is: aantal kg dat ze weegt x 150 = aantal ml dat ze op een dag mag hebben. Voor jouw dochter geldt dan:

5x150=750ml. Ze drinkt nu 5 flesjes, dus dan mag ze officieel per keer: 150cc per keer hebben.

Ok, dat wist ik niet. Hier op het cb zeiden ze dat 150cc per kilo is wat ze ongeveer per dag moeten drinken en dat je het maximaal mag laten oplopen tot 180cc per kilo. Gelukkig heeft ze aan die 180cc genoeg, soms laat ze staan en soms gaat hij zo goed als leeg.
Hopelijk heeft ze daar voorlopig genoeg aan, want teveel voeding gaan geven kan ook slecht zijn. Wel gek dat ze eerst vrij weinig dronk en vanaf de dag dat ik andere voeding ben gaan geven dronk ze veel beter. Lijkt wel of deze extra lekker is ofzo..
Ben van Friso standaard naar Friso Comfort gegaan en sindsdien drinkt ze zo goed.

Gast za 15 jan 2011 - 23:02

Storm schreef:
Sunprincess schreef:
Storm schreef:
Sunprincess schreef:
Storm schreef:Oh, de meeste dingen die in dat artikel staan doen wij ook, ik wist niet dat het een naam had.

Hier ook. Wij doen alles behalve dat ik wel eens boos wordt en dat de bv niet gelukt is maar we gaan voor de herkansing.
Maar iedereen wordt toch wel eens boos? Dat is toch niet erg, heel menselijk.

Neuh, ik vind dat absoluut niet erg maar in dat stuk staat dat je, je kind alleen vanuit het positieve en niet vanuit het agressieve benaderd. En Ciske krijgt van ons echt wel eens "op zijn donder".
Ach, dat vind ik ook een tikkeltje overdreven....sowieso vind ik het artikel heel erg zweverig en een beetje overdreven.

+1, maar dat is altijd een beetje zo met dit soort artikelen. Kijk, als de boodschap is: kijk goed naar de behoeften van je kind, prima. Maar dat doet vrijwel elke ouder al, dus waarom het dan nog een naam moet hebben.. Maar ik denk dat naast het kijken wat goed is voor je kind het ook heel belangrijk is om
te kijken wat goed is voor jou en je partner. Leuk hoor dat zij roepen dat je kind bij je in bed moet slapen, maar er bestaat ook nog zoiets als een privéleven met je man. Er zullen vast moeders die bij wijze van spreken dag en nacht aan hun kind vast geklampt willen zitten, maar dat lijkt mij persoonlijk niet heel gezond. Niet voor jezelf en ook niet voor je kind.

Ik heb trouwens ook altijd op verzoek flesvoeding gegeven en dat ging prima, hij maakte zelf zijn ritme. Maar er zijn ook kinderen die meer baat hebben bij een schema. Nou no problem lijkt me.

TukTuk za 15 jan 2011 - 23:09

Liadan schreef:
Parisienne schreef:
Ik vraag me dan af hoe degenen dit doen die dit allemaal toepassen?

Wat vraag je je dan precies af?
Samenslapen is trouwens heel simpel, de eerste maanden sliep Yara in de wieg naast ons bed. Vanaf 8 maanden ongeveer was ze uit de wieg gegroeid en ging ze naar het ledikant op haar kamer (probleemloos trouwens), maar ze heeft heel vaak periodes gehad dat ze bij ons sliep. Wij hebben allebei een eigen dekbed en Yara sliep met haar eigen deken tussen ons in.
Tot 2 maanden terug heeft ze nog vaak bij ons in bed geslapen, nu heeft ze een eigen groot bed en wil ze daar liever in.
Ons tweede kindje komt ook weer eerst met de wieg op onze kamer, ik denk erover om daarna van een ikealedikantje een co-sleeper te maken.

Dat is toch hardstikke gevaarlijk met je kind tussen je in slapen.. En buiten dat, lijkt het me voor je relatie/seks leven ook niet echt bevorderlijk..

Ik vind het behoorlijk onnatuurlijk dat een kind bij de ouders slaapt..Snap best dat het wiegje de eerste weken bij de ouders op de kamer staat, maar langer als 3/4 maanden zou ik toch echt niet willen.. En al zeker niet dat ze tot hun 2de nog bij je in bed slapen...

Ik heb het overigs bij een kindje gezien waar ik gastouder was, die wilde ook nooit in haar eigen bedje slapen (16 maanden..) die draaide dan helemaal door, begon te slaan, te krijsen alsof ze vermoord werd.. Dan moest ze in mijn armen in slaap vallen, of in de buggy, en dan moest ik héél voorzichtig zijn met overleggen, wat 9 van de 10x niet lukte.. Dus dan kwam de moeder maar weer (die werkte thuis..) en die nam haar dan maar mee naar haar bed en gingen ze samen slapen..
Dat zou voor mij al echt een reden zijn om een kind er niet aan te laten wennen. Gewoon in hun eigen bedje.

Liadan zo 16 jan 2011 - 0:08

AngelNyn schreef:
Liadan schreef:
Parisienne schreef:
Ik vraag me dan af hoe degenen dit doen die dit allemaal toepassen?

Dat is toch hardstikke gevaarlijk met je kind tussen je in slapen. En buiten dat, lijkt het me voor je relatie/seks leven ook niet echt bevorderlijk..

Ik vind het behoorlijk onnatuurlijk dat een kind bij de ouders slaapt..Snap best dat het wiegje de eerste weken bij de ouders op de kamer staat, maar langer als 3/4 maanden zou ik toch echt niet willen.. En al zeker niet dat ze tot hun 2de nog bij je in bed slapen...

Ik heb het overigs bij een kindje gezien waar ik gastouder was, die wilde ook nooit in haar eigen bedje slapen (16 maanden..) die draaide dan helemaal door, begon te slaan, te krijsen alsof ze vermoord werd.. Dan moest ze in mijn armen in slaap vallen, of in de buggy, en dan moest ik héél voorzichtig zijn met overleggen, wat 9 van de 10x niet lukte.. Dus dan kwam de moeder maar weer (die werkte thuis..) en die nam haar dan maar mee naar haar bed en gingen ze samen slapen..
Dat zou voor mij al echt een reden zijn om een kind er niet aan te laten wennen. Gewoon in hun eigen bedje.

[b]

Met je kind tussen je in slapen is niet per definitie gevaarlijk. Onze dochter sliep helemaal bij het hoofdeinde, wij wat verder naar beneden. Ze had haar eigen deken en kwam niet in de buurt van ons dekbed, verder hebben wij een groot bed dus het ging prima.
En dat het je sexleven in de weg staat is natuurlijk ook onzin, want dat kan ook op andere plaatsen en tijden.
Verder is het jouw goed recht om het onnatuurlijk te vinden als je kind lang bij je slaapt, ik vind het onnatuurlijk om het niet te doen, ieder z'n eigen ding daarin.

TukTuk zo 16 jan 2011 - 0:12

Liadan schreef:
AngelNyn schreef:
Liadan schreef:
Parisienne schreef:
Ik vraag me dan af hoe degenen dit doen die dit allemaal toepassen?

Dat is toch hardstikke gevaarlijk met je kind tussen je in slapen. En buiten dat, lijkt het me voor je relatie/seks leven ook niet echt bevorderlijk..

Ik vind het behoorlijk onnatuurlijk dat een kind bij de ouders slaapt..Snap best dat het wiegje de eerste weken bij de ouders op de kamer staat, maar langer als 3/4 maanden zou ik toch echt niet willen.. En al zeker niet dat ze tot hun 2de nog bij je in bed slapen...

Ik heb het overigs bij een kindje gezien waar ik gastouder was, die wilde ook nooit in haar eigen bedje slapen (16 maanden..) die draaide dan helemaal door, begon te slaan, te krijsen alsof ze vermoord werd.. Dan moest ze in mijn armen in slaap vallen, of in de buggy, en dan moest ik héél voorzichtig zijn met overleggen, wat 9 van de 10x niet lukte.. Dus dan kwam de moeder maar weer (die werkte thuis..) en die nam haar dan maar mee naar haar bed en gingen ze samen slapen..
Dat zou voor mij al echt een reden zijn om een kind er niet aan te laten wennen. Gewoon in hun eigen bedje.
[b]

Met je kind tussen je in slapen is niet per definitie gevaarlijk. Onze dochter sliep helemaal bij het hoofdeinde, wij wat verder naar beneden. Ze had haar eigen deken en kwam niet in de buurt van ons dekbed, verder hebben wij een groot bed dus het ging prima.
En dat het je sexleven in de weg staat is natuurlijk ook onzin, want dat kan ook op andere plaatsen en tijden.
Verder is het jouw goed recht om het onnatuurlijk te vinden als je kind lang bij je slaapt, ik vind het onnatuurlijk om het niet te doen, ieder z'n eigen ding daarin.

Dan nog kan je in je slaap zo draaien dat je op je kind terecht komt..

En natuurlijk kan je op andere plekken seks hebben, maar als je man 40 uur per week werkt, en savonds thuis komt, dan is de meest voor de hand liggende moment dat je tijd voor elkaar hebt, als je savonds gaat slapen..

Gast zo 16 jan 2011 - 1:35

AngelNyn schreef:[...] Dat is toch hardstikke gevaarlijk met je kind tussen je in slapen.. En buiten dat, lijkt het me voor je relatie/seks leven ook niet echt bevorderlijk..

Ik vind het behoorlijk onnatuurlijk dat een kind bij de ouders slaapt..Snap best dat het wiegje de eerste weken bij de ouders op de kamer staat, maar langer als 3/4 maanden zou ik toch echt niet willen.. En al zeker niet dat ze tot hun 2de nog bij je in bed slapen...

Ik heb het overigs bij een kindje gezien waar ik gastouder was, die wilde ook nooit in haar eigen bedje slapen (16 maanden..) die draaide dan helemaal door, begon te slaan, te krijsen alsof ze vermoord werd.. Dan moest ze in mijn armen in slaap vallen, of in de buggy, en dan moest ik héél voorzichtig zijn met overleggen, wat 9 van de 10x niet lukte.. Dus dan kwam de moeder maar weer (die werkte thuis..) en die nam haar dan maar mee naar haar bed en gingen ze samen slapen..
Dat zou voor mij al echt een reden zijn om een kind er niet aan te laten wennen. Gewoon in hun eigen bedje.

jij vindt dat het onnatuurlijk is, maar wie zeg dat het daadwerkelijk onnatuurlijk is? Het is volgens de westerse maatstaven dat een kindje na een paar maanden op het eigen kamertje gaat slapen, maar voor kinderen kan heel veilig en natuurlijk aanvoelen om bij de ouders op de kamer of in bed te slapen. Ik zou eerder zeggen dat dát natuurlijk is. Het kind zal dan vanzelf wel aangeven dat hij niet meer bij de ouders op de kamer gaat slapen.

Tsjah, ieder z'n eigen ding. De een vindt het niets, de ander vindt het heel prettig om bewust volgens deze manier te verzorgen en op te voeden.

maiadebij zo 16 jan 2011 - 1:39

[quote="AngelNyn] Dan nog kan je in je slaap zo draaien dat je op je kind terecht komt..

En natuurlijk kan je op andere plekken seks hebben, maar als je man 40 uur per week werkt, en savonds thuis komt, dan is de meest voor de hand liggende moment dat je tijd voor elkaar hebt, als je savonds gaat slapen..[/quote]

Of net voor je naar bed gaat ergens anders als in de slaapkamer, lijkt me ook geen probleem.

J slaapt in het wiegje naast ons bed en zolang ze daarin past blijft ze daar. Ik vind het juist ook heel handig, naast dat het prettig is voor je kindje. Als ze wakker wordt voor haar voeding hoef ik maar 1 been uit bed te zetten en leg haar aan, meestal wordt ik zelf bijna niet wakker! Mocht ze nog nachtvoedingen krijgen als ze over gaat naar haar ledikant, dan komt die ook naast ons bed. We gaan verhuizen en hebben daar dan gelukkig ruimte voor.

Ik heb trouwens een hemeltje bij haar wieg, als de tv aangaat of we willen wat privacy dan sla ik die helemaal om haar wieg.

Ik legde N ook vaak zoals Liadan met Y doet na zijn voeding van 5 uur bij ons in bed. Helemaal tegen het hoofdeinde (ons dekbed stopte ik zo in dat die niet tot het hoofdeinde aan toe kwam) en ik lag lager, dus mijn hoofd lag ter hoogte van zijn borst, zo kon ik niet op hem gaan liggen en kwam het dekbed nooit over zijn hoofdje. Ook legde ik een voedingskussen onder zijn voetjes zodat hij niet naar beneden kon zakken.

Maar zoals gezegd, ieder zijn ding. Ik vind het heel natuurlijk om je kindje in je nabijheid te hebben.

Gast zo 16 jan 2011 - 3:56

AngelNyn schreef:
Liadan schreef:
Parisienne schreef:
Ik vraag me dan af hoe degenen dit doen die dit allemaal toepassen?

Wat vraag je je dan precies af?
Samenslapen is trouwens heel simpel, de eerste maanden sliep Yara in de wieg naast ons bed. Vanaf 8 maanden ongeveer was ze uit de wieg gegroeid en ging ze naar het ledikant op haar kamer (probleemloos trouwens), maar ze heeft heel vaak periodes gehad dat ze bij ons sliep. Wij hebben allebei een eigen dekbed en Yara sliep met haar eigen deken tussen ons in.
Tot 2 maanden terug heeft ze nog vaak bij ons in bed geslapen, nu heeft ze een eigen groot bed en wil ze daar liever in.
Ons tweede kindje komt ook weer eerst met de wieg op onze kamer, ik denk erover om daarna van een ikealedikantje een co-sleeper te maken.

Dat is toch hardstikke gevaarlijk met je kind tussen je in slapen.. En buiten dat, lijkt het me voor je relatie/seks leven ook niet echt bevorderlijk..

Ik vind het behoorlijk onnatuurlijk dat een kind bij de ouders slaapt..Snap best dat het wiegje de eerste weken bij de ouders op de kamer staat, maar langer als 3/4 maanden zou ik toch echt niet willen.. En al zeker niet dat ze tot hun 2de nog bij je in bed slapen...

Ik heb het overigs bij een kindje gezien waar ik gastouder was, die wilde ook nooit in haar eigen bedje slapen (16 maanden..) die draaide dan helemaal door, begon te slaan, te krijsen alsof ze vermoord werd.. Dan moest ze in mijn armen in slaap vallen, of in de buggy, en dan moest ik héél voorzichtig zijn met overleggen, wat 9 van de 10x niet lukte.. Dus dan kwam de moeder maar weer (die werkte thuis..) en die nam haar dan maar mee naar haar bed en gingen ze samen slapen..
Dat zou voor mij al echt een reden zijn om een kind er niet aan te laten wennen. Gewoon in hun eigen bedje.

Er wordt ivm wiegendood wel echt aangeraden om je baby in ieder egval een half jaar bij jou op de kamer leggen.

Ik heb Ciske als ik bij mijn moeder sliep wel bij ons in bed gehad maar dat was dan in de kinderwagenbak en een enkele keer los. Maar in die tijd werd ik van ieder scheet wakker dus ik zou niet zo snel op hem gaan liggen en mijn moeder idem.
Bij mijn man en mij in bed heb ik nooit gedurfd omdat mijn man heel vast slaapt.
Zo is mijn broer een keer op zijn dochter gaan liggen en hij werd er dus niet wakker van. Mijn schoonzusje gelukkig wel..

Gesponsorde inhoud