wandelkoord / tuigje

kwak schreef:ik zag van de week een moeder met haar zoontje aan z'n lijntje. Ze liep er alleen mee als of ze een hond aan het uitlaten was.

mijn broertje heeft vroeger wel een koord om gehad om zijn pols. Mijn moeder heeft 3 kinderen in 3 jaar gekregen en mijn broertje was een ster in weglopen en die was om de haverklap kwijt, hij was toen 2.

Dat heb ik ook gehad, zo'n koord met om mijn pols een bandje (dat vast zat met klitteband, niet heel handig dus want zo klein als ik was maakte ik het ding los en ging toch zelf aan de wandel).

Ik geloof niet dat ik zo'n koord zou gaan gebruiken. Al denk ik ook wel dat het afhankelijk is van of ik meerdere kindjes zou hebben om op te letten, en hoe de kindjes zijn. Als T. toevallig een kindje word dat makkelijk wegloopt van me kan ik me voorstellen dat ik er wel over na zou gaan denken.

In sommige situaties snap ik heel goed dat je je kindje vast hebt en dan met zo'n polsbandje wel. Niks mis mee vind ik dan.

Maar pas geleden had ik een klant in de winkel en die had haar kind echt aan een honden riem. Ze behandelde het kindje overigens bijna als een hond vond ik

Zo'n riem was het en dat vind ik echt raar!

Mijn broertje heeft ook wel eens met een tuigje gelopen. We stonden op een boeren camping met allemaal sloten om ons veldje heen. Hij liep steeds weg en mijn ouders waren als de dood dat hij in een slootje belandde (stond ook veel riet omheen). Als tijdelijke oplossing hadden mijn ouders de hondenriem van mijn oom en tante aan zijn broek vastgemaakt en hij kon heerlijk op het veldje spelen. Hij werd alleen vastgemaakt op momenten dat er even niemand toezicht kon houden. Dit werkte prima. Na deze vakantie heeft hij ook niet meer aan een tuigje gelopen, het ging puur om de omliggende sloten.

Ik kan me voorstellen dat er raar uitziet, maar dat ligt denk ik aan het soort tuigje. Is het echt een hondenriem of ''ingewikkeld'' tuigje, dan vind er het er wel raar uitzien, maar ik snap wel dat mensen het nemen voor het weglopen(al ligt het ook wel aan wat voor soort ouders erbij lopen, zijn die normaal of echt aso). Maar als jij er baat bij hebt dan zou ik het zeker doen. Zo'n rugzakje in allerlei dierenvormen en kleuren vind ik trouwens super leuk en zou ik ook erg handig vinden. Dus als ik ooit een beweeglijk kind krijg zou ik daar zeker naar kijken, lijkt me een super oplossing.

Ik zou even 'raar' staan te kijken als ik een moeder met een kindje aan een tuigje voorbij zie komen, maar dat zal wel een goede reden hebben denk ik dan. Als het hier nodig zou zijn zou ik het ook serieus overwegen.

Echt een tuigje vind ik persoonlijk niets. Ik heb dan echt het gevoel dat ik mijn kind 'vastzet', het ziet er zo ingetuigd uit. Een polsbandje vind ik dan al veel vriendelijker ogen en heeft denk ik wel redelijk hetzelfde nut.

Zo'n polsbandje lijkt me echt ideaal.

Ja die polskoortjes zijn ook handig, maar die rugzakjes echt te schattig:

Ik vind die rugzakjes wel schattig, maar die vind ik meer geschikt voor in een druk pretpark of zo, zodat je kind niet zoek raakt in de menigte. Bij een drukke straat of langs water moet je kind toch gewoon aan de hand kunnen lopen en bij je blijven, je kunt je kind moeilijk aan dat koordje van de weg of uit het water trekken.