vriendschap beëindigen of toch niet?

Hoe het op mij overkomt is dat jij wel klaar bent met deze vriendschap en dat je als het ware op zoek bent naar een excuus om er een punt achter te zetten. Als dat zo is mede doordat ze je heeft gekwetst tav de organisatie van je vrijgezellenfeest dan is dat je eigen keus. Echter als je het af wilt hangen van deze situatie, dan vind ik niet dat je een einde moet maken aan deze vriendschap.

Het is duidelijk dat zij een moeilijke tijd doormaakt en veel moeite heeft om hulp te vragen. En mensen die door een moeilijke periode gaan zijn nu eenmaal ook niet constant leuk, aardig, begripvol tegen over hun vrienden en is het vaak ook niet mogelijk om dit goed aan te geven. Je geeft zelf al aan dat ze een paar keer heeft afgezegd op het laatste moment omdat ze het niet trok om af te spreken. Dat moet al genoeg zijn voor jou om te beseffen dat het echt niet goed met haar gaat en natuurlijk heb je je hulp aangeboden maar op dat moment was het duidelijk dat ze er geen behoefte aan had. Nu wel, dus wil jij blijven investeren in deze vriendschap dan moet je dit ook echt doen en er voor haar zijn. En nee, dat is niet altijd even leuk maar zo is de situatie nu eenmaal.

En onderstaande stukje:

Je geeft aan dat je het allemaal niet meer ziet zitten e.d. maar waar komt dit opeens vandaan? Ook zeg je dat je je vrienden nu hard nodig hebt maar ik heb de afgelopen weken al vaak aangegeven dat ik langs wil komen of om iets te gaan drinken zodat je er even uit bent. Wat verwacht je dan van me?


Dat vind ik echt een rare en onnodige reactie. Waar komt dit opeens vandaan? Je geeft zelf aan dat ze het moeilijk heeft en geen behoefte had aan contact. Wat verwacht je dan van me? Dat jij er als vriendin bent voor haar en dat kon ze eerder niet aangeven en nu misschien ook nog niet, dat is verwarrend en frustrerend voor jou maar denk er eens over na hoe het voor haar moet voelen.

Dit klinkt misschien hard en als een aanval, dat is echter niet mijn bedoeling.

ik vraag om adviezen dus zie dit niet als aanval hoor, en ik zoek zeker niet naar excuses om deze vriendschap te be-eindigen. Ik ken haar nu al heel erg lang en zou het jammer vinden als het verwaterd. Maar het is gewoon het is altijd ik ik ik. Zoals nu ook in haar berichten e.d. en tja dat vind ik gewoon erg jammer.
En wat betreft dat ze vaak op het laatste moment af liet weten heeft niks met dit te maken. Dan was er steeds wel weer iets ofzo terwijl wij dan al een maand/2maanden die afspraak hadden staan, jij dan vind ikhet jammer dat deze afspraak die al zo lang staat afgezegd word doordat er bij haar ex dan weer een vriend jarig was o.i.d. Of ze moet haar appartement poetsen e.d.

Ik heb nu trouwens een bericht terug dat ze niet wil dat ik haar met rust laat maar dat ze nu met iemand praat en dat het nu langzaam aan beter gaat. Dus heb het advies van Princess opgevolgd en gezegd dat ik het even laat rusten en dat als ze wil praten of wil afspreken dat ze dan maar iets moet laten weten.

Ik denk dat die vriendin van jou vooral heel veel begrip nodig heeft, Lily.

Ik begrijp jouw frustraties ook, maar dat komt, omdat het bijna niet te bevatten is hoe iemand zich voelt die in een depressie zit. Neem geen overhaaste beslissingen, want dat geeft spijt...

Maar serieus, kan je niet gewoon langs gaan of haar eens bellen? Dan kan zij goed aangeven wat er aan de hand is of dat ze er niet over wil praten. Communiceren via mail lijkt me niet bepaald constructief.

Nou ze sprak me gisteren aan en ik heb eigenljik gewoon gezellig meegekletst en ze gaf aan binnenkort dan wel een keer af te willen spreken want dat aan haarzelf werken duurt nog wel wat maanden zei ze. Dus ik wacht even af wanneer zei iets van zich laat horen om eens af te spreken.
(Maar ze gaat wel elk weekend op stap want dat is afleiding maar vooruit ik laat het nu zo en wacht af wanneer ze iets van zich laat horen)