"Maar daar heeft hij toch nog niks aan..."

Maargoed, feit blijft dat jullie die reis puur voor julliezelf maken en jullie zoon er meer last van heeft dan dat hij er baat bij heeft. Zelf zou ik ervoor kiezen om nog een paar jaar te wachten en te gaan zodra hij er ook wat aan heeft. Dan is de reis nog steeds heftig en een jetleg nog steeds niet leuk, maar snapt hij wel wat jullie aan het doen zijn, zal hij het leuk vinden en maken jullie echt sámen de reis. Nu is de kans groot dat hij zich (zeker met 1.5 jaar) stierlijk gaat vervelen in het vliegtuig en het rijden niet leuk zal vinden (dochter begint hier zich te vervelen na maximaal 20 minuten rijden). Kinderen van 1.5 zijn er gewoon niet op gemaakt om een tijd stil te zitten.

Ik weet dat mijn oom en tante dat hebben gedaan toen mijn neefje 20 maanden was. Hun is het heel erg tegengevallen omdat mijn neefje erg uit zijn ritme raakte en daardoor zowel heen als terug een aantal dagen helemaal van slag was. Ze hadden wel vaker met hem gevlogen, maar dan kleinere afstanden en dat ging altijd wel goed, maar voor mijn neefje was dit net wat te lang.
Maar goed meer kan ik er ook niet over vertellen want dit is al jaren terug en dit is het enige wat ik me er nog van herinner. Dus weet ook niet waar ze heen zijn geweest in Amerika etc.

Rejoy. schreef:Maargoed, feit blijft dat jullie die reis puur voor julliezelf maken en jullie zoon er meer last van heeft dan dat hij er baat bij heeft. Zelf zou ik ervoor kiezen om nog een paar jaar te wachten en te gaan zodra hij er ook wat aan heeft. Dan is de reis nog steeds heftig en een jetleg nog steeds niet leuk, maar snapt hij wel wat jullie aan het doen zijn, zal hij het leuk vinden en maken jullie echt sámen de reis. Nu is de kans groot dat hij zich (zeker met 1.5 jaar) stierlijk gaat vervelen in het vliegtuig en het rijden niet leuk zal vinden (dochter begint hier zich te vervelen na maximaal 20 minuten rijden). Kinderen van 1.5 zijn er gewoon niet op gemaakt om een tijd stil te zitten.

Volgens mij is het echt afhankelijk per kind en hoe panisch je er zelf als ouder mee om gaat..
Je kind is toch geen porseleinen pop? Ik denk juist dat zo iets voor een kindje wel heel leuk kan zijn, in het vliegtuig kan je genoeg spulletjes mee nemen om ze mee te vermaken, als je zorgt dat je een nachtvlucht neemt, kunnen ze de eerste uren sowieso al slapen etc.

Poisongirl schreef:

Caresses schreef:Als je het niet gaat proberen kom je er ook niet achter. Ik zou het gewoon doen hoor. Is hij/zij nu een makkelijke slaper, in welke mate heeft je kindje behoefte aan regelmaat e.d.?

J is heel makkelijk. Huilt nooit, alleen als hij 's nachts zijn speentje kwijt is. slaapt overal en nergens als hij moe is, in de auto sowieso altijd, vindt hij heerlijk. Als hij maar zijn eten krijgt wanneer hij honger heeft vindt hij alles best.

Maar je kindje is pas drie maanden, hou er wel rekening mee dat dit nog totaal kan veranderen in een jaar (maar dat hoop ik natuurlijk niet voor je).

Mijn zoontje had zo'n road trip waarschijnlijk geweldig gevonden. Hij is ontzettend ondernemend, vindt auto rijden heel erg leuk en past zich vrij makkelijk aan. Ik had het met hem niet gedaan omdat ik het te lang zou vinden in het vliegtuig. Wij zijn vorige zomer naar Kreta geweest en dat was eigenlijk al te lang in het vliegtuig stilzitten. Maar het vliegen en vooral het harde remmen bij de landing vond hij geweldig.

AngelNyn schreef:

Volgens mij is het echt afhankelijk per kind en hoe panisch je er zelf als ouder mee om gaat..
Je kind is toch geen porseleinen pop? Ik denk juist dat zo iets voor een kindje wel heel leuk kan zijn, in het vliegtuig kan je genoeg spulletjes mee nemen om ze mee te vermaken, als je zorgt dat je een nachtvlucht neemt, kunnen ze de eerste uren sowieso al slapen etc.

Precies, de terugvlucht is een nachtvlucht, heen meestal niet maar dat geeft niet. Ik heb van en naar Amerika ook altijd baby's aan boord gezien. Het is inderdaad maar net hoe je er als ouders zelf mee om gaat.

Rejoy. schreef:Maargoed, feit blijft dat jullie die reis puur voor julliezelf maken en jullie zoon er meer last van heeft dan dat hij er baat bij heeft.

Dit kan je toch helemaal niet met zekerheid zeggen? Ik vind het nogal een veronderstelling.

Tania schreef:

Poisongirl schreef:

Caresses schreef:Als je het niet gaat proberen kom je er ook niet achter. Ik zou het gewoon doen hoor. Is hij/zij nu een makkelijke slaper, in welke mate heeft je kindje behoefte aan regelmaat e.d.?

J is heel makkelijk. Huilt nooit, alleen als hij 's nachts zijn speentje kwijt is. slaapt overal en nergens als hij moe is, in de auto sowieso altijd, vindt hij heerlijk. Als hij maar zijn eten krijgt wanneer hij honger heeft vindt hij alles best.

Maar je kindje is pas drie maanden, hou er wel rekening mee dat dit nog totaal kan veranderen in een jaar (maar dat hoop ik natuurlijk niet voor je).

Mijn zoontje had zo'n road trip waarschijnlijk geweldig gevonden. Hij is ontzettend ondernemend, vindt auto rijden heel erg leuk en past zich vrij makkelijk aan. Ik had het met hem niet gedaan omdat ik het te lang zou vinden in het vliegtuig. Wij zijn vorige zomer naar Kreta geweest en dat was eigenlijk al te lang in het vliegtuig stilzitten. Maar het vliegen en vooral het harde remmen bij de landing vond hij geweldig.

Ja ik weet dat hij pas drie maandjes is, daarom kijken we eind dit jaar, dan is hij 1 jaar, hoe hij dan is en boeken we dan pas een keer, als we het gaan doen.

Vind het wel leuk om te zien hoe verschillend erover gedacht wordt (zo'n verre reis met een klein kindje, niet het niet herinneren ervan)

dus als een kindje zich niet úren vermaakt in het vliegtuig of 4 uur in de auto, dan ga je er als ouder panisch mee om? Ik denk dat de kinderen die zich wél vermaken en niet gaan lopen jengelen een uitzondering vormen. Ik denk dat het grootste deel van de 1.5 jarige kinderen het niet leuk gaat vinden om uren in een vliegtuig te zitten, waarin je niet af en toe kunt gillen van plezier, huilen omdat je moe bent, niet rustig in je eigen bed kunt slapen en rekening moet houden met je medepassagiers. Ik denk dat het grootste deel van de 1.5 jarige kinderen het niet leuk gaat vinden om een week of twee, drie om de dag 4 uur lang in een autozitje te zitten.

En waarom? Omdat je als óuders naar de VS wilt.

Caresses schreef:Het zal zeker een lange reis zijn. Ook zullen er kindjes zijn die dit niet zo goed trekken, maar ik denk dat jullie zelf wel weten of je kindje in die categorie valt.
Mijn zus is met haar kindje van baby af aan de hele wereld over gereisd, dat kindje is nu 8 en is heel makkelijk, echt ideaal. Ook van baby af aan kon haar kindje overal slapen. Tja als je nu al een kindje hebt die alleen op een bepaalde plek kan slapen dan zou ik er nog eens over nadenken. Als als je geen problemen voorziet met je kindje zou ik het gewoon doen! Het is zonde als je je laat beperken hierin terwijl dat misschien helemaal niet nodig is.

+1. Ik ken genoeg mensen die met hun kleine kinderen ver zijn gaan reizen. In de draagdoek en gaan.

Happydobby schreef:

AngelNyn schreef:

Volgens mij is het echt afhankelijk per kind en hoe panisch je er zelf als ouder mee om gaat..
Je kind is toch geen porseleinen pop? Ik denk juist dat zo iets voor een kindje wel heel leuk kan zijn, in het vliegtuig kan je genoeg spulletjes mee nemen om ze mee te vermaken, als je zorgt dat je een nachtvlucht neemt, kunnen ze de eerste uren sowieso al slapen etc.

Precies, de terugvlucht is een nachtvlucht, heen meestal niet maar dat geeft niet. Ik heb van en naar Amerika ook altijd baby's aan boord gezien. Het is inderdaad maar net hoe je er als ouders zelf mee om gaat.

Ik denk dat dat er zeker voor een deel mee te maken heeft. Maar natuurlijk ook van hoe het kindje zelf is.

Megara schreef:

Rejoy. schreef:Maargoed, feit blijft dat jullie die reis puur voor julliezelf maken en jullie zoon er meer last van heeft dan dat hij er baat bij heeft.

Dit kan je toch helemaal niet met zekerheid zeggen? Ik vind het nogal een veronderstelling.

+1. Dat weet je inderdaad niet.

Ik ben vroeger overal mee naar toegesleept als kind en heb (voor zover ik mij dat terug kan herinneren) altijd als heel erg leuk ervaren.

Kinderen schijnen juist veel minder last te hebben van een jatlag dan ouderen. Toen ik 8 was ben ik mee geweest op een grote reis naar de stille oceaan en toen hadden we 1 overnachting in Los Angeles en toen zijn mijn zus en ik gewoon gaan zwemmen (terwijl het voor ons gevoel 3 uur 's nachts was) en mijn ouders lagen uitgeteld op bed. Natuurlijk waren wij die avond ook moe maar na 1 nachtje waren wij weer tip top haha.

Nu hoor ik wel altijd dat wij 2 ontzettend makkelijke kinderen waren.

Ik kan mij voorstellen dat mijn zus maar haar jongste zoon (bijna 1 jaar) echt niet zo ver weg kan gaan. Die is zo gehecht aan zijn slaapjes. Als hij 5 minuten later in bed ligt is hij volledig over zijn toeren en hij moet echt elke seconde van de dag vermaakt worden.


Ik denk dus echt dat het aan je kindje ligt. Kan het of niet?

Op welke manier heeft een 1.5 jarig kind er wel baat bij dan?

Je gaat voor jezelf om de ervaring, het zien van een ander land, het weer of wat dan ook. Een klein kindje heeft die ervaring niet.

Als jullie denken dat het met jullie kindje kan, zou ik het lekker doen. Het hangt denk ik ook wel af van hoe makkelijk je er zelf in bent. Mijn ouders hebben mij en mn broer/zus vroeger ook al veel meegenomen op lange reizen. Misschien herinner ik me van de eerste reizen niets, maar als ik nu terugdenk aan mijn jeugd ben ik ze erg dankbaar voor alle plekjes op de wereld die ze me hebben laten zien en heb ik er zelf ook een grote liefde voor reizen aan overgehouden.

Hebben jullie al meer met jullie kindje gereisd en hoe ging dat? Misschien is dat anders iets om uit te proberen voordat jullie zo'n verre reis gaan maken.

Ehm.. dan zou iedere vakantie dus enkel voor jezelf zijn en hoef je dus helemaal niet op vakantie te gaan tot je kind het besef heeft? Dat lijkt me ook wat overdreven. Dan kan je ook 24/7 thuis gaan zitten want het kind heeft er toch niets aan als je op pad gaat. Je moet het ook zelf leuk maken. Zo'n reis maak je met het hele gezin, daar is die kleine net zo goed onderdeel van. Het ene kind zal het leuker vinden dan het ander, maar dat zou mij echt niet in de weg staan om het uit te proberen.

Rejoy. schreef:Op welke manier heeft een 1.5 jarig kind er wel baat bij dan?

Je gaat voor jezelf om de ervaring, het zien van een ander land, het weer of wat dan ook. Een klein kindje heeft die ervaring niet.

Moet een kind overal baat bij hebben dan? (Nu niet denken dat ik helemaal niet aan mijn kind zou denken.. Maar om alle keuzes nou te basseren op het gevoel van mijn kinderen voor de aankomende 18 jaar)

Spelen kunnen ze overal. Of je nu in Nederland zit of in de USA.

En de reis zou ook heel goed kunnen gaan. Je kunt zoiets gewoon niet uitstippelen.. (In Nederland is dit in mijn ogen makkelijker omdat je in je eigen omgeving/comfortzone blijft).


Het is gewoon een kwestie van uitproberen denk ik Of het bevalt prima of het valt tegen. Nou dat je weet dat voor de nabije toekomst.

Rejoy. schreef:dus als een kindje zich niet úren vermaakt in het vliegtuig of 4 uur in de auto, dan ga je er als ouder panisch mee om? Ik denk dat de kinderen die zich wél vermaken en niet gaan lopen jengelen een uitzondering vormen. Ik denk dat het grootste deel van de 1.5 jarige kinderen het niet leuk gaat vinden om uren in een vliegtuig te zitten, waarin je niet af en toe kunt gillen van plezier, huilen omdat je moe bent, niet rustig in je eigen bed kunt slapen en rekening moet houden met je medepassagiers. Ik denk dat het grootste deel van de 1.5 jarige kinderen het niet leuk gaat vinden om een week of twee, drie om de dag 4 uur lang in een autozitje te zitten.

En waarom? Omdat je als óuders naar de VS wilt.

Ja ik vind inderdaad dat je er nogal panisch mee om gaat als je gelijk al stelt dat een kindje dit niet leuk gaat vinden.. Ja als je zo'n houding aanneemt, uiteraard gaan kinderen dat overnemen dan. En er wordt toch niet gezegd dat ze helemaal niet mogen huilen of wat dan ook? Maar als je zelf als ouder helemaal moeilijk al gaat doen, weken op voorhand je kindje al gaat "voorbereiden" blabla, dan maak je er voor een kindje al een bigdeal van.
Als wij vroeger ergens heen gingen of er gingen vervelende dingen gebeuren als een prikje, nou echt niet dat mijn moeder al weken van te voren ons ging voorbereiden, uit ging leggen etc, dan zouden we alleen maar bang en nerveus worden.
Laat het gewoon gebeuren en denk echt wel dat het mee valt dan. Als ze het grootste gedeelte van de vlucht al kunnen slapen, en je hebt leuke spulletjes mee in het vliegtuig, dan zal dat echt geen drama worden. (Uitzonderingen daar gelaten natuurlijk)

En waarom kijk je alleen naar die 4 uur dat ze in een autostoeltje zitten? Het is niet zo dat ze alleen maar in de auto zitten, ze zullen neem ik aan genoeg leuke dingen ondernemen, die kinderen zelf ook leuk vinden.

Tiramisu schreef:Als jullie denken dat het met jullie kindje kan, zou ik het lekker doen. Het hangt denk ik ook wel af van hoe makkelijk je er zelf in bent. Mijn ouders hebben mij en mn broer/zus vroeger ook al veel meegenomen op lange reizen. Misschien herinner ik me van de eerste reizen niets, maar als ik nu terugdenk aan mijn jeugd ben ik ze erg dankbaar voor alle plekjes op de wereld die ze me hebben laten zien en heb ik er zelf ook een grote liefde voor reizen aan overgehouden.

Hebben jullie al meer met jullie kindje gereisd en hoe ging dat? Misschien is dat anders iets om uit te proberen voordat jullie zo'n verre reis gaan maken.

We hebben wel al flinke stukken met hem gereden. Naar Drenthe, Overijssel, Groningen, Friesland, Rotterdam vanuit Limburg. Dat ging allemaal goed. Lang weekend weg ging ook goed. Gaan over paar weken naar Antwerpen en in september waarschijnlijk nog weg, waarheen weten we nog niet. Maar goed, dat is nog steeds geen VS, dus blijft de vraag hoe hij dan reageert. Maar daarom beslissen we ook echt pas eind van dit jaar, dan is hij een stuk ouder dan hij nu is. Maar tot nu toe nemen we hem overal mee naar toe en gaat dat altijd goed.

Rejoy. schreef:Op welke manier heeft een 1.5 jarig kind er wel baat bij dan?

Je gaat voor jezelf om de ervaring, het zien van een ander land, het weer of wat dan ook. Een klein kindje heeft die ervaring niet.

Dan kan je toch net zo goed helemaal niet weggaan? Want ook aan een weekje centerparcs heeft een kindje dan niks. Het gaat er toch om dat ze lekker kunnen spelen, in een nieuwe omgeving zijn etc?

Ik merk wel duidelijk verschil met rijden tov een paar maanden terug. Toen vonden ze het heerlijk in de auto, maar nu zijn ze het na een half uurtje zat en willen ze beweging hebben.
Dus zou even aankijken hoe dat bij jullie gaat als hij ouder is...

Megara schreef:Ehm.. dan zou iedere vakantie dus enkel voor jezelf zijn en hoef je dus helemaal niet op vakantie te gaan tot je kind het besef heeft? Dat lijkt me ook wat overdreven. Dan kan je ook 24/7 thuis gaan zitten want het kind heeft er toch niets aan als je op pad gaat. Je moet het ook zelf leuk maken. Zo'n reis maak je met het hele gezin, daar is die kleine net zo goed onderdeel van. Het ene kind zal het leuker vinden dan het ander, maar dat zou mij echt niet in de weg staan om het uit te proberen.

Dit is iets anders verwoord dan ik het zelf zou doen, maar ben het er in principe wel mee eens. Als ik kijk naar mijn ouders vroeger, die namen ons just overal mee naar toe, ook als baby. Want anders kan je bijna niets meer als je kinderen hebt.

Ik ben volledig voor je levensstijl aanpassen op je kinderen, maar wel op zo'n manier dat je als ouders en vooral als gezin dingen kunt blijven doen die je zelf leuk vindt.

Ik had trouwens nooit verwacht met mijn vraag zo'n discussie teweeg te brengen, maar vind t wel interessant om t te bekijken van meerdere kanten en dan de voors en tegens tegenover elkaar te zetten.

Ik snap gewoon niet waarom kinderen zo jong al overal mee naartoe gesleept moeten worden, omdat je als ouder zo nodig van die verre reizen moet maken. Wacht lekker een paar jaar, kind heeft er meer aan, snapt meer, vind het leuk en zie je alsnog wat je graag wilt zien.

Tot die tijd zou ik lekker voor korte vluchten van maximaal 2 á 3 uur kiezen of een korte autoreis.




Net als bij stofzuiger vond dochter autorijden tot +/- een maand of 9 ook heerlijk, viel direct als een blok in slaap, maar heeft het nu echt wel gezien na een kwartiertje/20 minuten.

Stofzuiger schreef:Ik merk wel duidelijk verschil met rijden tov een paar maanden terug. Toen vonden ze het heerlijk in de auto, maar nu zijn ze het na een half uurtje zat en willen ze beweging hebben.
Dus zou even aankijken hoe dat bij jullie gaat als hij ouder is...

Dat is dus ook precies wat we gaan doen

Rejoy. schreef:Ik snap gewoon niet waarom kinderen zo jong al overal mee naartoe gesleept moeten worden, omdat je als ouder zo nodig van die verre reizen moet maken. Wacht lekker een paar jaar, kind heeft er meer aan, snapt meer, vind het leuk en zie je alsnog wat je graag wilt zien.

Tot die tijd zou ik lekker voor korte vluchten van maximaal 2 á 3 uur kiezen of een korte autoreis.




Net als bij stofzuiger vond dochter autorijden tot +/- een maand of 9 ook heerlijk, viel direct als een blok in slaap, maar heeft het nu echt wel gezien na een kwartiertje/20 minuten.

Waarom niet? Denk dat je door juist vanaf kleins af aan er aan te laten wennen, kinderen iets positiefs mee kan geven, over het algemeen worden ze er makkelijker door, beter aanpasbaar etc.

Plus jouw dochter is geen standaard voor ieder kind.. Als ik het juist vergelijk met de dochter van een vriendin van mij, die wilde al snel niet smiddags meer slapen, behalve als we met de auto weg gingen, dan viel ze als een blok in slaap (rond de 2 jaar was ze toen)

Ah, hij is inderdaad nog erg jong. Lekker mee blijven nemen en uit proberen dan, en inderdaad tegen die tijd kijken of jullie denken dat het wel of niet gaat "Dat hij er niks aan heeft" vind ik in ieder geval geen argument. Misschien herinnert hij het zich later niet, maar dat betekent niet dat hij het nu niet leuk kan vinden, of dat jullie om die reden maar in een huisje moeten gaan zitten in Centerparks.