"Maar daar heeft hij toch nog niks aan..."

Susan schreef:Rejoy heeft gewoon een ander standpunt, net als ik. Dat ze haar eigen ervaringen als uitgangspunt neemt vind ik niet zo gek, in vrijwel alle topics in deze pijler nemen mensen hun eigen kinderen als uitgangspunt en hier is dat dan opeens een probleem.

Ik zou voor mezelf vinden dat er teveel haken en ogen aan zitten, dat de eventuele leuke kanten van zo'n vakantie niet opwegen tegen de eventuele lastige kanten. Het criterium is voor mij ook niet of kinderen er last van hebben of schade door oplopen, maar dat het een bestemming is waar we alle vier plezier aan beleven en ik denk niet dat Amerika al echt een meerwaarde heeft. Daar hoeft een ander niks mee te doen, als iemand met haar kleine kinderen op vakantie wil naar Amerika dan wens ik diegene veel plezier en een goede reis, maar ik zou het zelf niet doen. Ik vind opmerkingen als 'kinderen zijn geen porseleinen poppen' dan vrij denigrerend overkomen.

En 'zeggen waar het op staat', dat slaat natuurlijk nergens op, door te pretenderen dat jij wel even zegt waar het op slaat presenteer jij juist jouw mening als waarheid.

Daarmee doel ik op het feit dat sommige meiden hier zo super voorzichtig omgaan met hun kindjes, met de beste bedoelingen uiteraard, maar ik vraag me af of kinderen daarmee geholpen zijn. Het leven gaat nou eenmaal met vallen en opstaan, ook op dit soort gebieden. Bedoelde daar verder niks denigrerend mee.

Overigs doelde ik dus ook niet dat mijn mening maar als waarheid moet aangezien worden, maar bedoelde dat ik gewoon vrij mijn mening wilde uitten

Wij zijn vorig zomer met T naar italië gereden. Ze was toen 9 maand en we hebben in 1x doorgereden, dat betekent 11 uur in de auto. We zijn wel bewust 's nachts gaan rijden en T heeft de hele reis heerlijk geslapen. Wij hebben daarna ontzettend genoten van vakantie vieren in de zon op de camping. We hebben wel heel bewust alles aan de tijden van T aangepast en zijn 2,5 week op dezelfde plek blijven staan.
Een vliegreis zou ik dus wel aandurven, maar weet niet of ik dat hele rondreizen zie zitten, maar dat is mijn persoonlijke mening. Ik vind het namelijk lekker om op een vaste plek vakantie te vieren en dat maakt mij dus niet uit waar.

Ik heb niet alles gelezen, dus het zou zomaar kunnen dat dit al meerdere keren gezegd is.

Maar als jullie je er goed bij voelen, en denken dat jullie zoontje het aankan dan zou ik gewoon lekker gaan! Het ligt er altijd aan hoe een kindje is natuurlijk, makkelijke slaper of niet, hoe reageren ze op verandering van omgeving, etc. Maar als dat voor jullie zoontje geen probleem is, dan zou ik niet weten waarom jullie niet zouden kunnen gaan.

Waar je ook naartoe gaat, ze weten er later sowieso niks meer van, kun je net zo goed een bestemming kiezen waar je zelf graag heen wilt, mits je kindje natuurlijk zo'n reis aankan. En dat weten jullie als zijn ouders het beste.

loesje schreef:ik vind het een erg verre vliegreis voor zo'n kleintje.

+1 ik zou het zelf nooit doen.

Ik ben dan wel geen mama, maar aangezien mijn vriend en ik ook van reizen houden zou ik het ook wel willen overwegen maar dan staat de kleine wel voorop i.p.v. wij ondanks onze wensen, dus als ik merk dat de kleine te snel geprikkeld is door kleine reisjes/dagjes uit zal ik eerder kiezen voor een weekend centerparks dan een grote reis naar de USA die kunnen ze ook maken als ze wat ouder zijn.

Wij kiezen zelf de voorzichtige middenweg... We gaan 10 dagen naar Zuid-Frankrijk met de auto. We rijden in 2 stukken, dus ongeveer 450 km per dag.

Een lange vliegreis lijkt me zelf toch wel heftig als ik naar mijn eigen kindje kijk. Ze kan eigenlijk heel slecht stilzitten. En als ze protesteert heb ik liever dan ze dat doet in de auto (en we evt. even kunnen stoppen voor een wandeling etc) dan in een vol vliegtuig.

Ik zou gaan.

Wij waren het ook aan het overwegen, maar we hebben het niet gedaan omdat we geen zin hebben om elke avond in de camper te zitten. Het kost behoorlijk wat, een reis naar amerika, en dan zouden we ook wel een savonds een stad willen bezoeken. Mijn ervaring is met kinderen, dat je wat minder kunt genieten van bv een museum of een andere bezienswaardigheid, omdat je in de eerste plaats op je kind moet letten. Dan vind ik het wat zonde van het geld.

Waarom niet eenzelfde soort reis, een roadtrip, maar dan in noorwegen ofzo?

Ik zou ook gaan als je inschat dat je kindje het ook leuk zou vinden.

Wij zijn ook wel eens ver weg geweest met onze dochter en de dingen waar we tegenop zagen, vielen 100% mee. Vliegen vond ze geweldig, met iedereen kletsen, uit het raam kijken en op de grond spelen. Ze heeft het er nog maandenlang over gehad, volgens mij had het nog wel vijf uur langer mogen duren van haar.

Ook minder slaap en een ander ritme gingen helemaal goed, ze vond alles zo leuk en nieuw dat overdag helemaal vrolijk was en 's nachts sliep als een blok.

Er zit een enorm verschil tussen een baby en een kind van 1,5. Toen C.iske 10 maanden was ben ik voor het eerst met hem gaan vliegen. Geen probleem, hij viel gewoon op schoot in slaap.
Dat hoefde ik hey jaar erop niet te proberen. Die 2,5 uur zijn goed gegaan maar veel langer had het gewoon niet moeten duren. Hij wilde lopen, kletsen met medepassagiers. Als je dat 9 uit hebt kan ik me voorstellen dat je daar als medepassagier ook niet blij van wordt.
Je kunt hey ook niet vergelijken met een autorit, dan zitten ze in een stoeltje dat in ligstand kan, vallen ze van het gehobbel vaak in slaap en krijgen ze geen druk op hun oortjes.

Voor een uurtje of drie zou ik dat risico wel willen nemen maar niet voor zo'n lange vliegreis.
Omdat ik het heeeeel vervelend zou vinden voor mijn kind als ie zich 9 uur ellendig voelt maar ook voor de medepassagiers die misschien wel zo lang met mijn huilende kind zitten opgescheept.
En mijn kinderen zijn echt geen porseleinen poppetjes.

Ik vind t een beetje dubbel, van de ene kant ben ik een mama die 'wel ziet hoe het gaat', maar van de andere kant, je hebt nu nog totaal geen idee wat voor kindje het is als het 1,5jaar is. Daar is met 3mnd nog totaal niks van te zeggen. Toch denk ik dat ik meer neig naar mijn eerste gedachte en ervoor zou gaan. Ik denk dat je je kindje toch wel bezig kan houden met van alles en nog wat en dat het toch leuk kan zijn, al zal er van de reis zelf weinig meegemaakt worden.

Als jullie dit als eenmalige reis willen doen dan zou ik trouwens wel het geld opzij zetten voorals ie een jaar of 8 of 12 is ofzo, zodat ie het dan wel bewust meekrijgt. Als jullie vaker van plan zijn te gaan, of vanplan zijn elk jaar een verre reis te maken zou ik me daar niet druk om maken.

Hij heeft er wel iets aan, want hij 'leert' hoe het is om op reis te gaan. Als je dat vaker met hem doet, en dat ga je doen lees ik in je OP, zal het hem zeker vormen.

Je moet doen waar jij/jullie je goed bij voel(t)(en)!

Ik zou het niet doen om dezelfde redenen als Rejoy. Misschien is de last die een kindje ervan heeft bij elk kindje verschillend, maar ik zou er versteld van staan als er een kindje is die het fijn vindt 12 uur in een vliegtuig te zitten. Het kan vast wel, maar leuk? Kan me niet voorstellen. En wat is voor zo'n kindje de meerwaarde ten opzichte van een camping in Europa of Center Parcs op deze leeftijd?

Verder ben ik het volledig eens met Susan over hoe er op Rejoy gereageerd wordt. Zij wordt ervsn beticht 'nogal wat aannames' te doen, maar ik lees ook dingen als paniekerig en 'daar worden ze flexibel en zelfstandig van'. Dat zijn toch net zo goed aannames? en 'wanneer kan het dan, als ze het huis uitgaan' is natuurlijk ook stemmingmakerij of gewoon erg kortzichtig. Er zit een enorm verschil tussen een kind (elk kind) van 1,5 en een kind van 8 ofzo. Mijn zoons zijn 7 en 4 en ze gaan dit jaar voor het eerst vliegen, en je kan nu echt goed met ze redeneren, ze dingen uitleggen waar ze ook echt begrip voor hebben. Dat is totaal anders dan een kind van 1,5 jaar.

Begrijp me niet verkeerd, als je het wil doen dan moet je het doen, maar probeer jezelf niet wijs te maken dat het geen nadelen voor je kindje heeft of dat je het niet voor je eigen lol doet. Ik ben de afgelopen jaren naar Limburg en Zeeland op vakantie geweest, vanwege mijn kinderen, niet voor mezelf. Ik was persoonlijk liever naar Curacao gegaan.

Ik zou het niet doen, niet omdat ik denk dat zo'n kind er last van heeft, maar omdat ik het domweg teveel gedoe vindt om 12 uur met een kind het vliegtuig te gaan zitten. Moet er niet aan denken.

Heel eerlijk gezegd zou mijn kind gewoon pech hebben als ik het zelf geen probleem vond.

Eucalypta schreef:Ik zou het niet doen, niet omdat ik denk dat zo'n kind er last van heeft, maar omdat ik het domweg teveel gedoe vindt om 12 uur met een kind het vliegtuig te gaan zitten. Moet er niet aan denken.

Heel eerlijk gezegd zou mijn kind gewoon pech hebben als ik het zelf geen probleem vond.

Ik zou het om dezelfde reden ook niet doen. Veel te veel gedoe lijkt me het, ook op reis zelf. Dan zou ik denk ik 10 jaar wachten en die reis dan maken.
Maar iedereen moet het natuurlijk zelf weten