Psycholoog, stoppen of niet?

Hoi allemaal,

Ik heb even jullie advies nodig, want ik weet het zelf even niet. Sinds een tijd (ong. 1,5 jaar) heb ik gesprekken met een psycholoog, voornamelijk om wat aan mijn onzekerheid te doen. Om de een of andere reden kom ik vaak erg onzeker over en daar heb ik veel last van. Maar ik word er zo onderhand een beetje moedeloos van. Altijd maar weer die onzekerheid. Het gaat misschien wel een klein beetje beter en opzichte van een paar jaar geleden, maar ben nu ondertussen 30 en nog steeds krijg ik van verschillende mensen te horen dat ik onzeker ben. Ook op m'n werk, ik kreeg het onlangs ook weer van iemand te horen die ik nog maar net ken. Ik wil zeker niet afgeven op m'n ouders, maar ik denk dat mijn thuissituatie vroeger ook niet echt bijgedragen heeft aan goed zelfvertrouwen. Naast gesprekken bij psycholoog heb ik eerder ook al eens 2 assertiviteitstrainingen gedaan. Die onzekerheid is echt een belasting. Soms denk ik dat het beter gaat, maar dan krijg ik toch weer te horen dat ik onzeker ben. Hoe kom ik hier ooit vanaf?

Eerlijk gezegd weet ik nu niet of ik nog met de gesprekken met de psycholoog moet doorgaan. Ik vind het met die vrouw niet meer zo klikken. Daardoor merk ik dat ik in gesprekken kortaf en zelfs een beetje snauwerig ga reageren. Het kan ook zo zijn, dat ik zo ga reageren doordat je in zulke gesprekken best persoonlijke dingen vertelt. Het lijkt weleens dat ik mensen afstoot zodra ze dichtbij komen. Het minder onzeker worden gaat niet met een tempo waar ik blij van word. Het schiet niet echt op zo. Vaak ben ik ook moe in zo'n gesprek, dus dat werkt ook niet bevorderlijk. Mijn huis is momenteel niet echt op orde, waardoor het een beetje voelt alsof m'n hoofd vol zit. En het is nog duur ook: bijna 100 euro per gesprek.

Wat zouden jullie doen: stoppen of doorgaan? Verder zit ik te denken aan cognitieve gedragstherapie. Misschien is dat een betere optie om onzekerheid te bestrijden? Heeft iemand daar ervaring mee?

Bedankt alvast voor het reageren. Ik ben benieuwd naar reacties.

Als jij je niet prettig voelt bij de psychologe en er niet het idee hebt dat je er wat uithaalt, lijkt het me een beetje zinloos om te blijven gaan. Vooral als het ook behoorlijk wat geld kost. Misschien kan je met haar bespreken of er bepaalde therapien zijn die je vooruit zouden kunnen helpen en natuurlijk mag je ook aangeven dat je je niet zo prettig meer voelt bij haar, maar de vraag is of je dit laatste wil/durft te doen.

Ik zou sowieso eens rondkijken of er misschien een andere (voor jou) geschikte therapeute/psycholoog is. Een ander persoon kan wellicht een nieuwe blik op je gevoelens/gedrag werpen, het lijkt me in ieder geval geen kwaad te kunnen. Het enige nadeel is dat je vanaf het begin deels opnieuw begint. (Naja je eigen psycholoog heeft een verslag wat je door zou kunnen geven.)

Kortom, ik denk niet dat je er slechter van wordt om te kijken wat er nog meer voor opties in je regio zijn. Daarbij zou je natuuriljk ook gewoon zoiets met je huisarts kunnen bespreken lijkt me, die weet ook wel wat er is lijkt me!

Iemand anders misschien nog?

Mmm....je reactie komt een beetje raar over. Iemand neemt de tijd voor je en reageert uitgebreid op jouw vraag en het enige wat je kan zeggen iemand anders nog?

Anyway, ik zou ook stoppen. Na anderhalf jaar zou je toch wel iets van resultaat zien. Ik denk dat cognitieve therapie ook goed kan zijn. Alhoewel ik denk dat je er nooit helemaal overheen komt, en het ook een beetje het aard van het beestje is. Maar als je het idee hebt dat iets niet werkt, waarom zou je dan door gaan?

Ik zou het geld dat aan iets anders besteden, en inderdaad naar iets anders gaan zoeken.

Veel succes ermee in ieder geval!

Ik ben zelf een aantal weken geleden begonnen met cognitieve gedragstherapie. Of het bij mij al helpt is nog te kort dag om te zeggen, maar ik kan je wel vertellen hoe het er bij mij aan toe gaat? Ik ben trouwens ook in behandeling vanwege onzekerheid/negatief zelfbeeld.

[quote="Bubbelicious"]Mmm....je reactie komt een beetje raar over. Iemand neemt de tijd voor je en reageert uitgebreid op jouw vraag en het enige wat je kan zeggen iemand anders nog?

Sorry, zo had ik het helemaal niet bedoeld.... Realiseer me nu wel dat mijn reactie van net inderdaad misschien wat vreemd kan overkomen, maar daar had ik helemaal niet zo bij stilgestaan. Ik was alleen benieuwd naar wat meer reacties en ben blij met het feit dat degene die had gereageerd daar moeite voor heeft gedaan.

En dat geldt natuurlijk ook voor de nieuwe reacties! Ik zit er al een tijdje over te denken om me aan te melden voor cognitieve gedragstherapie. Door mijn onzekerheid ben ik ook bang om anderen te kwetsen, dus ook om die psychologe te zeggen dat ik wil stoppen. Terwijl dat natuurlijk alleen zakelijk bedoeld is, maar toch...het blijft lastig...

Novalee schreef:Ik ben zelf een aantal weken geleden begonnen met cognitieve gedragstherapie. Of het bij mij al helpt is nog te kort dag om te zeggen, maar ik kan je wel vertellen hoe het er bij mij aan toe gaat? Ik ben trouwens ook in behandeling vanwege onzekerheid/negatief zelfbeeld.

Hoi Novalee, dank je, ik ben wel benieuwd. Dus al je er wat over zou willen vertellen, mag je me altijd een PM sturen!

[quote="MarySun"]

Bubbelicious schreef:Mmm....je reactie komt een beetje raar over. Iemand neemt de tijd voor je en reageert uitgebreid op jouw vraag en het enige wat je kan zeggen iemand anders nog?

Sorry, zo had ik het helemaal niet bedoeld.... Realiseer me nu wel dat mijn reactie van net inderdaad misschien wat vreemd kan overkomen, maar daar had ik helemaal niet zo bij stilgestaan. Ik was alleen benieuwd naar wat meer reacties en ben blij met het feit dat degene die had gereageerd daar moeite voor heeft gedaan.

Ah ja, ik begrijp het nu. Dank voor je uitleg