Het consultatiebureau

Begrijp me niet verkeerd, het is fijn dat het bestaat, maar ik heb in de 2 keer dat ik daar geweest ben al zulke vreemde adviezen/opmerkingen gehad...

Na de kraamweek bij het huisbezoek vertelde ik dat Luuk zoveel huilde dat hij altijd alleen maar bij mij wilde liggen. De verpleegkundige raadde mij aan hem dan maar gewoon in zijn bedje op zijn eigen kamertje te leggen, zodat ik af en toe ook wat rust had.

Bij het eerste bezoek aan de arts vertelde ik dat het beter ging, nu hij ingebakerd sliep (swaddle me en puckababy). De arts vroeg verontwaardigd aan mij wie mij dat advies had gegeven en of ik dat niet even met haar had moeten overleggen (uhh nee geloof het niet) en dat de verpleegkundige de keer daarna wel eens even zou kijken of we het allemaal wel goed gebruiken (natuurlijk fijn dat ze me erop wijst dat het slecht kan zijn voor de heupjes, maar de manier waarop was ehh... erg bijzonder )

En net gingen we voor de prikken, vroeg de verpleegkundige of Luuk nog steeds zoveel voedingen krijgt (8 a 9 op een dag,borstvoeding). Volgens haar moet hij als ik aan het werk ga over een maand toch zeker wel eens 3 uur tussen de voedingen gaan laten (is goed, ik zal hem een horloge geven )

Ik zit er aan te denken om alleen nog maar voor de prikken te gaan, maar ik vind het soms ook wel prettig om gewoon even mijn vragen aan iemand te kunnen stellen.
Maken jullie ook zulke dingen mee bij het CB? Of heb ik gewoon een bijzonder bureau

Zelf heb ik gelukkig alleen maar positieve ervaringen. De verpleegkundigen geven goed advies, er is op het inloopspreekuur altijd een lactatiekundige aanwezig, en ze geven geen ongevraagd commentaar op de hoeveelheid voeding of wat dan ook. Qua arts zit ik altijd bij m'n eigen huisarts en over hem ook geen klachten.

Maar met alles wat ik hier op het forum heb gelezen lijkt dat meer een uitzondering te zijn. Het wordt niet voor niets door sommigen het consternatiebureau genoemd

Ik ga ook niet echt met plezier naar het CB.

Ben nu van plaats gewisseld. De arts wie ik in onze eigen woonplaats had heeft zulke rare dingen gedaan en gezegd dat ik echt niet meer wil dat zij mijn zoontje help. Heb dit aangegeven en mag nu bij een plaats verderop komen. Ben daar 1 keer geweest. Ook wel een beetje rare mensen daar, maar in ieder geval beter als eerder.

Mijn hobby zal het niet worden om daar naartoe te gaan



Wij zijn ook nog onder controle bij de kinderarts in het ziekenhuis. Daar ga ik echt 10x liever naartoe. Dat is echt een hele fijne arts.

Begrijp me niet verkeerd maar ik heb bij die artsen van het CB een beetje het idee dat ze het net niet tot kinderarts in het ziekenhuis konden redden. Dus maar daar zijn gaan werken.

Ze zullen het vast allemaal goed bedoelen, maar ik heb vaak het idee dat ze zelf ook niet van alles fatsoenlijk wat af weten en alleen maar naar dingen/richtlijnen op papier kijken en niet naar het kind zelf.

Ik heb zelf de adviezen die in mijn ogen niet goed waren links laten liggen, ook wel een beetje door t forum, ik voel me toch zekerder van mezelf. Ik heb t ook steeds gezegd als ik het anders zag, misschien gaan zij de dingen dan ook eens anders bekijken of zet t hun op zn minst aant denken.

Ja, af en toe wel een raar advies, vooral het laten huilen kan ik me niet in vinden. Ik volg dan gewoon mij eigen gevoel.

Mijn beide kinderen zijn verder gewoon makkelijk: slapen goed, drinken en eten goed, ontwikkelen zich goed enzovoorts. Ik heb dus altijd heel korte afspraken, sta meestal met vijf minuten weer buiten.

Dat heb ik de vorige keer even aangekaart bij de arts: gewoon gevraagd waar de toegevoegde waarde voor de kinderen en mij nog in zat. Die zag hij zelf ook niet zo en ik heb nu een aangepast schema gekregen met minder afspraken: voor de jongste ga ik nog vijf keer, voor de oudste nog maar één keer. Wel alle keren bij de arts.

Ik heb 1 keer een heel fout advies gehad (van de CB arts) en verder een aantal keer een advies dat meteen mijn ene oor in ging en het andere uit.
Verder zijn ze nu veel 'makkelijker' dan toen mijn dochter kleiner was. Ze vragen of ik het een probleem vind dat onze zoon vaak 's nachts wakker is of nog 'veel' voedingen krijgt. Als ik dan met nee antwoord, zeggen zij er ook niks meer over.
De wijkverpleegkundige die er vaak is, heeft haar zoon zelf ook lang gevoed (2 jaar) en hij sliep bij haar in bed.
Met de andere verpleegkundige heb ik niet veel, zij is erg van de Ria Blom en Triple P.

O echt zwijg me ervan ! De wijk kan ik goed hebben, maar man die arts! De laatste keer met mn dochtertje moest ik met spoed langs mn huisarts door een vreemde bobbel op dr buik, echo's en puncties moesten dr gemaakt worden volgens haar. Bleek het een stuk kraakbeen te zijn dat elk kind van die leeftijd heeft

En dat is o'n beetje elke keer,ik ga dr naartoe voor de "moet"en probeer het me verder niet aan te trekken wat ze zeggen.

Liadan schreef:Ik heb 1 keer een heel fout advies gehad (van de CB arts) en verder een aantal keer een advies dat meteen mijn ene oor in ging en het andere uit.
Verder zijn ze nu veel 'makkelijker' dan toen mijn dochter kleiner was. Ze vragen of ik het een probleem vind dat onze zoon vaak 's nachts wakker is of nog 'veel' voedingen krijgt. Als ik dan met nee antwoord, zeggen zij er ook niks meer over.
De wijkverpleegkundige die er vaak is, heeft haar zoon zelf ook lang gevoed (2 jaar) en hij sliep bij haar in bed.
Met de andere verpleegkundige heb ik niet veel, zij is erg van de Ria Blom en Triple P.

Maar dat druist toch in tegen de ideeen van het consultatiebureau? Misschien kunnen die dan ook per plaats verschillen. Want het CB hier promoot wel een bepaalde stijl van omgaan met kinderen en daar zou dit echt niet bij passen.

Tuinstoel, dat druist wel tegen hun ideeen in, tenminste het bij je in bed laten slapen, het langvoeden niet volgens mij al geven ze wel adviezen die ervoor zorgen dat langvoeden zeker niet gaat lukken.
Ze promoot het ook niet bij mij hoor, maar ze noemde het wel toen ik zei dat onze zoon in een co-sleeper ligt en regelmatig nog een voeding krijgt.

Dat lijkt me dan wel moeilijk voor zo'n wijkverpleegkundige, want ze zal dan ook wel eens adviezen moeten geven die ze zelf niet onderschrijft. Mij is tenminste al eens verteld dat ik mijn dochter niet bij ons in bed moest laten slapen, want daar wennen 'ze' aan.

Wel fijn trouwens dat zo iemand dan ook een wat bredere blik heeft, de wijkverpleegkundige hier is wel een leuk mens, maar wel de vleesgeworden Triple P .

Ik kan me wel voorstellen dat je zelf een bepaalde stijl hebt, maar dat je toch de visie van het consultatiebureau moet uitdragen. Lijkt me wel heel moeilijk, ik kan me ook voorstellen dat het een reden is om niet bij dat consultatiebureau te werken, maar goed, mensen hebben tegenwoordig nou eenmaal ook niet de luxe dat ze uit vijf banen kunnen kiezen.

Hier zijn ze wel heel behulpzaam en denken goed mee. Soms ben ik het met een advies niet eens en dan zeg ik ook gewoon dat dat niet bij mij past, dat respecteren ze dan ook.

Over het lang voeden gesproken, in mijn geval kolven, kreeg ik in het begin positieve reacties, de laatste keer (met 14 mnd) was t een op een bijna ergerlijke toon met nog net geen diepe zucht er achteraan 'dat is iets tussen jou en je zoon'.

Onze cb arts is een aardige man, geeft advies maar als ik aangeef het anders te doen dan is dat ook prima.
De nieuwe wijkverpleegkundige is wat minder, ik vind dat ze maar weinig weet over sommige dingen. Ze stelt de standaard vragen, noteert het antwoord en heeft verder weinig te melden.

Ik weet niet eens meer of ik de laatste keer heb verteld dat Yrsa nog borstvoeding krijgt.

Mijn moeder is verpleegkundige op het consultatie bureau, al 30 jaar. Zij komt echt heel vaak thuis met een bloemetje, chocolaatjes of tekeningen van kinderen als blijk van waardering.

Toen mijn nicht een kindje kreeg en ik daar met mijn ouders op kraamvisite was sprak mijn nicht al over het confrontatiebureau en het consternatiebureau omdat ze dat van andere jonge moeders gehoord had. Mijn moeder vond het heel jammer dat mijn nicht dus bijvoorbaat al met een gekleurd beeld naar het consultatiebureau ging en eigenlijk konden ze bij voorbaat al niks goed doen.

Natuurlijk komen deze verhalen ergens vandaan en zullen er echt wel consultatiebureau's zijn die niet goed functioneren, verkeerde adviezen geven of ouders onnodig ongerust maken. Maar er zullen ook ouders zijn die dingen op een andere manier opvatten dan het bedoeld is of zich aangevallen voelen door hun eigen onzekerheid terwijl dit niet zo bedoeld is.

Het consultatiebureau adviseerd aan de hand van richtlijnen, dat je je daar als ouder niet in kan vinden is prima, dan leg je dat advies naast je neer, het is geen verplichting, je bent ook vrij om te gaan, vrij om te doen met de adviezen wat je wil enz.

Op zich vind ik met het consultatiebureau waar ik naartoe ga niks mis. Alleen kan ik me in sommige adviezen gewoon niet vinden (zoals laten huilen van een pasgeboren baby) en die hoor ik dan gewoon braaf aan en vervolgens doe ik daar niets mee. Maar over het algemeen wel positieve ervaringen op het CB. Ik kom daar vooral voor de inentingen en de controle's en behalve die dingen komt er meestal ook niet zoveel ter sprake.

Wat me wel op is gevallen is dat ze van sommige dingen echt niet veel weten. Daar verbaasde ik me over. Bijvoorbeeld wat inbakeren betreft, begonnen ze over doeken en dergelijke. Vertelde ik de keer erop dat ik voor een Puckababy en Swaddle Me gekozen had, en natuurlijk ook even verteld wat het was (want een merknaam zegt niet iedereen wat). Hadden ze geen idee van het bestaan van bakerzakken

Naast je neerleggen is soms niet zo makkelijk als het lijkt. Ik had ooit een wijkverpleegkundige die vond dat Ezra 's middags in zijn bedje moest slapen en niet meer in de wagen, hij sliep namelijk niet echt goed. In zijn bedje ging echt niet goed, dus na een tijdje had ik hem toch weer in de wagenbak laten slapen. Haar reactie daarop was echt heel naar, iets in de trant van: 'Nu vraag ik maar één ding van je...' op een toon van 'en zelfs dát kan je niet'. Dat heeft me echt enorm gekwetst, gewoon de respectloze manier waarop ze het bracht. Ik was toch al heel onzeker, later toen we er stukje bij beetje achterkwamen dat Ezra zich anders dan anders ontwikkelde werd ik nog veel onzekerder en dat vervelende gesprek en de manier waarop ze mij benaderde heeft echt wel impact gehad.

Susan: Dan is naast je neerleggen inderdaad niet zo makkelijk, als je zo vervelend wordt benaderd! Vind het een hele nare reactie van die verpleegkundige.

Gelukkig heb ik dat hier nog niet meegemaakt. Ik hoor dan ook alles aan en doe er daarna mee wat ik wil. Maar tot nu toe is het meeste vrij algemeen en ook logisch, er is niet heel veel wat ik genegeerd heb. Eigenlijk vooral het laten huilen en verder valt het wel mee.

tuinstoel, verder is die verpleegkundige wel best Triple P, dus ze draagt daar wel dezelfde visie over uit.

minoessepoes, ik ben het wel gedeeltelijk met je eens. Maar veel moeders zijn over bepaalde dingen onzeker en dan is het lastig om iets naast je neer te leggen. Daarbij ben ik van mening dat veel verpleegkundigen en artsen vaak slechte adviezen geven over bijv. borstvoeding omdat ze zelf slecht op de hoogte zijn.

Tot nu toe nog geen klachten hier over het CB wij hebben een hele lieve KA die heel begripvol is en een jonge vlotte wijkvp die ook fijne adviezen geeft. Ook allemaal zeer vrijblijvend enzo terwijl ik van te voren ook wel een beetje met het gevoel van "consternatiebureau" ging maar heb mijn mening echt bij moeten stellen.

Ik heb ook een aantal adviezen meegekregen die mijn ene oor in en mijn ene oor uit gingen. Zo heb ik een keer een slaapschema (laten-huilen-schema) meegekregen. Deze moest ik maar op de koelkast plakken en daar moesten we ons elke avond aan houden. Dan zou het slapen van N. veel beter gaan. Ik heb het meegenomen en thuis gelijk weggegooid. De keer erna vroeg ze ernaar. Ik antwoordde dat ik N. niet laat huilen omdat ik van mening ben dat er een reden is dat ze niet slaapt, al is het alleen maar het bij me willen zijn. Ze keurde me een beetje af met en verontwaardigde blik en zei iets als: "Nou goed, dan zal het niet goed slapen nog wel even duren als je niet door wilt zetten." Ik heb het verder genegeerd, ze ging gelijk over op een ander onderwerp. Verder gewoon veel adviezen en opmerkingen waar ik me niet in kan vinden. Ze brengen het ook op een manier van: 'dit moet je zus en zo doen, anders doe je het fout en dat is heel slecht voor je kindje'. Ik weet zelf heel goed wat ik wel en niet wil of moet doen m.b.t. opvoeden en verzorgen van kinderen (ook met dank aan het forum ), dus hun adviezen hoor ik aan en vergeet ze daarna weer.

Heb overigens wel het idee dat ze mij misschien iets meer in de gaten houden of iets meer adviezen geven omdat ik vrij jong ben. Ze vragen wel erg veel af en toe...

Ik hoor dit soort verhalen wel vaker, maar zelf heb ik die ervaring niet. Bij ons is de verpleegkundige erg aardig en meedenkend, ze laat me erg in mn waarde en probeert mee te denken, maar me niets op te dringen.

De arts is ook fijn, maar ik heb liever de afspraak bij de vpk omdat zij meer ingaat op de verzorging (slapen, tandjes, eten, drinken, etc) en de arts toch meer de gezondheid doet.

Ik hoor dit soort verhalen wel vaker, maar zelf heb ik die ervaring niet. Bij ons is de verpleegkundige erg aardig en meedenkend, ze laat me erg in mn waarde en probeert mee te denken, maar me niets op te dringen.

De arts is ook fijn, maar ik heb liever de afspraak bij de vpk omdat zij meer ingaat op de verzorging (slapen, tandjes, eten, drinken, etc) en de arts toch meer de gezondheid doet.

Hier ook geen problemen, erg lieve wvpk en onze eigen huisarts. Als ik zeg dat het allemaal goed gaat is het goed, ze kijken haar even na en ik kan weer gaan. Heb 1x toen ik belde om advies over voeding het advies gekregen om kleinere beetjes over meer voedingen te verdelen alleen dat heb ik niet gedaan, dan zit ik de hele dag met een ontevreden kind... Weet ook niet meer precies wat er toen was en hoe ik het uiteindelijk opgelost heb.

Als ik de verhalen hoor ben ik over het algemeen geloof ik blij dat wij onder controle blijven bij onze neonatoloog, en dat we niet naar het CB hoeven...