luisteren naar je gevoel

Wat ben ik blij dat ik dat vandaag gedaan heb...

mijn moeder paste vandaag op en ik was naar mijn werk. Op 10:00 belde ze dat J.ennah gevallen was, achterover van de rugleuning van de bank. Ze gaf wel aan een zere arm te hebben, maar was ook moe dus we spraken af dat mijn moeder zou kijken of ze wilde slapen en dat wilde ze dus ik dacht dat het wel mee zou vallen. Toen ze wakker werd nam ik mijn pauze en ging zoals altijd naar huis om haar te voeden. Ze was wat minder blij als anders, maar gebruikte haar arm wel en huilde verder niet.

Na het voeden wilde ze gaan staan door zich af te zetten met haar handen en begon toen te huilen. Ook als ik aan haar arm zat tijdens het voeden stopte ze even met drinken en vertrok haar gezicht iets. Dus ik belde mijn man voor de auto en we zijn direct naar de eerste hulp gereden. Onze HA is altijd heel makkelijk, als ze haar arm gebruikt en blij is dan worden we weer naar huis gestuurd kon ik zo inschatten. Op SEH werden er foto's gemaakt van haar onderarm en moesten we even wachten tot de arts deze bekeken had.

Ondertussen stond J.ennah alweer te kleuren met haar zere arm en huilde helemaal niet. Dus voor ons was het dubbel schrikken toen de arts kwam vertellen dat zowel haar ellepijp en spaakbeen een breuk hebben... arm klein meisje... 1,5 jaar en haar arm tot haar schouder in het gips.

Ik ben dus zo blij dat ik naar mijn gevoel heb geluisterd, niemand die haar niet kent had verwacht dat het dubbel gebroken zou zijn. Ze heeft echt een hele hoge pijngrens en liep thuis zelfs nog met een lege wasmand te sjouwen!

Ze ligt nu lekker te slapen, volgende week moeten we terug komen. Maar goh zeg... wat zijn we geschrokken...

Wauw, best heftig en inderdaad goed dat jullie naar je gevoel hebben geluisterd.

Arme schat. En wat goed dat jij je gevoel gevolgd hebt, en het hebt laten onderzoeken. Dikke knuffel voor jouw meisje!

Jeetje... wat een verhaal zeg, arme J.ennah....
Goed dat je inderdaad naar je gevoel heb geluisterd, je moet er niet aan denken wat er met het armpje gebeurt als deze niet in het gips zou gezet worden....

Verwen je meisje maar goed en geef haar een dikke knuffel!

He bah! Arm meisje... Sterkte!

knuffelen doen we inderdaad de hele dag!! Morgen blijft mijn man thuis en is mijn moeder er ook, dus zal ze aan aandacht ook niets te kort komen het meest verdrietig was ze vandaag om dat gips om haar arm. Elke keer als ze ernaar keek zei ze "oh neeeee..." echt ervan balen dat het er nóg zat.

Jeetje wat heftig. Inderdaad goed dat je naar je gevoel hebt geluisterd. Arm meisje, beterschap

hopelijk is ze snel een beetje gewend aan het gips en heeft ze er niet teveel pijn aan!

Ah wat sneu arm meisje, hoelang moet het gips er om blijven?

sneu voor zn klein meisje!
"gelukkig" heelt zoiets bij kleintjes vrij makkelijk en snel.

Toen we thuis kwamen wilde ze alweer de speeltuin in, begon met de bal te spelen, viel een keer, stond weer op. Ze heeft helemaal niet meer gehuild, alleen even als ze iets niet kon door het gips. Het gips gaat er volgende week af en dan komt er lichter gips omheen, dus hopelijk heeft ze daar minder last van. Ze ging gelukkig ook makkelijk slapen en kon op haar buik draaien, want ze slaapt altijd op haar buik.

Gelukkig passen kindjes zich vaak makkelijk aan!

Maar wat goed dat je toch bent gegaan, terwijl ze dus haar arm gewoon gebruikte. Beterschap voor je meisje!

Ach arm meiske! Wat zullen jullie geschrokken zijn zeg! Maar heel goed dat je naar je gevoel hebt geluisterd!
Zo te lezen hebben jullie een bikkel in huis! Wat knap zeg dat ze zo weinig heeft gehuild!

Inderdaad goed dat je naar je gevoel geluisterd hebt! En wat is J. toch een stoere meid! Fijn dat ze er niet veel last van lijkt te hebben, hopelijk is ze snel van het gips af.

Heel heel heel veel beterschap voor je dochter Maia! En wat goed inderdaad dat je naar je gevoel hebt geluisterd en aan de bel hebt getrokken.

Fijn ook dat ze nog wel kan slapen. Wat een stoere meid is het zeg.

ja ze is echt een bikkel. Ook als ze valt en wij denken van "aaai dat gaat pijn doen" dan staat ze weer op zegt "Oeeehhh Bijnaaaa" en gaat weer door. Maar daardoor zou je je er snel op verkijken bij zoiets. Daarom ben ik niet naar de huisarts gegaan, die had ons zeker niet doorverwezen. Gelukkig hielpen ze ons op de SEH echt goed, alles werd nakeken omdat mijn moeder niet zag hoe ze viel.

Wat ik ook verbazend vind is dat ze me aan kon wijzen dat haar arm pijn deed. Als ik vroeg waar ze pijn had wees ze haar arm aan en zei "pijn". Vaak is dat voor kinderen nog best lastig. Die voelen zich niet fijn, maar het benoemen is nog best lastig volgens mij.

Ah wat sneu voor haar zeg en wat schrikken! Beterschap voor je meisje, hopelijk geneest het snel!

Hé zo te horen is ze best snel met praten. Je zoon was daar juist vrij traag mee toch? Wat grappig dat ze zo van elkaar verschillen wat dat betreft.

ja dat klopt! Ze zegt al 3-woord zinnen en kent zo'n 100 woorden! Ze begon al bij 8 maanden, ik kon het eerst niet eens geloven N.adeem was inderdaad 20 maanden toen hij papa en mama zei en tot 2,5/3 jaar zat er weinig schot in, nu praat hij eindelijk flink wat!

Wat ik wel grappig vind, als ze mijn zonnebril geeft zegt ze "mama bjil (bril) in op aan"

Ik had dat 4 weken terug hetzelfde de oudste had een rare val op de trampoline gemaakt. Mijn gevoel was dat het ook niet goed zat en dat bleek wel want ze zat met haar hele been in het gips.
Was je in H?

meisjesmama schreef:Ik had dat 4 weken terug hetzelfde de oudste had een rare val op de trampoline gemaakt. Mijn gevoel was dat het ook niet goed zat en dat bleek wel want ze zat met haar hele been in het gips.
Was je in H?

Ahh jeetje wat sneu! Met een been zijn ze meteen zo in-mobiel. Ja we waren in H, jij ook?

maiadebij schreef:

meisjesmama schreef:Ik had dat 4 weken terug hetzelfde de oudste had een rare val op de trampoline gemaakt. Mijn gevoel was dat het ook niet goed zat en dat bleek wel want ze zat met haar hele been in het gips.
Was je in H?

Ahh jeetje wat sneu! Met een been zijn ze meteen zo in-mobiel. Ja we waren in H, jij ook?

ja ze zat ook in een rolstoel dat was makkelijker want ze mocht er niet op lopen en het herstel gaat ook niets zoals ik had gehoopt ze zit met lange dagen op school met buitenspel in de rolstoel nu 4 weken verder.
Wij waren ook in H. werd toen alleen eerst nog naar huis gestuurd en de dag erna opgebeld dat het toch gebroken was.
Heel veel succes ik hoop dat het snel hersteld!

ah wat vervelend voor haar... en nu ook nog met dat mooie weer Wat gek dat ze je eerst weer naar huis stuurde!? Hopelijk geneesd het bij haar ook snel. Moest het bij haar gezet worden? Bij J.ennah stonden de botten nog recht op elkaar (waren twijgbreuken zei ze) dus het stond al goed gelukkig.

maiadebij schreef:Wat ik wel grappig vind, als ze mijn zonnebril geeft zegt ze "mama bjil (bril) in op aan"

In op aan? Hahaha

maiadebij schreef:ah wat vervelend voor haar... en nu ook nog met dat mooie weer Wat gek dat ze je eerst weer naar huis stuurde!? Hopelijk geneesd het bij haar ook snel. Moest het bij haar gezet worden? Bij J.ennah stonden de botten nog recht op elkaar (waren twijgbreuken zei ze) dus het stond al goed gelukkig.

ja is lastig hoor ze mag niet rennen, springen en fietsen. 4 april moeten we weer op controle komen. het was bij haar ook een twijgbreuk daarom konden ze het niet goed zien zeiden ze later.?.