Soms baal ik wel een beetje van mezelfs

soms kan ik zo balen van hoe ik dingen zeg of doe...

Ik vind het best lastig om mezelf een houding te geven in groepen of onbekende omgeving, voel me dan vaak heel ongemakkelijk.
Gister hadden we een gezellige dag via de club en daar waren mijn man en ik nog vrij onbekend.
Maar hij sluit zich zo makkelijk ergens bij aan en doet leuk en gezellig mee en maakt grapjes en dolletjes en zit er zo tussen.
Ik voel me er dan soms zo buiten staan, aan het eind bijv. moest mijn man de geluidstechniek opruimen. En dan voel ik me zo onhandig en zo saaai ofzo.
Hij probeert me er wel bij te betrekken en dat maakt het voor mij wel wat makkelijker, maar voel me soms echt en suffe doos dan...
Mijn man weet het gelukkig van mij en probeert mij er wel bij te betrekken en ik probeer zelf ook gesprekjes aan te knopen maar soms lukt dat niet zo lekker nog!
En dan wordt je nog ongesteld en dan voel je je dubbel stom, dus ik ben nu helemaal verdrietig en baal helemaal...
Waarom kan ik niet gewoon leuk en grappig zijn//

herkenbaar??

Ja herkenbaar. En hoe leuker anderen het met elkaar hebben, hoe meer ik me terugtrek. In een hele nieuwe groep waarin niemand elkaar kent heb ik er minder moeite mee. Maar eigenlijk vermijd ik groepen ook een beetje hoor. Probeer me er niet al te druk meer over te maken, ik ben nou eenmaal leuker 1 op 1 of in piepkleine bekende groepjes.