Soms voel ik me zo'n ..

'' slechte mama hé!

Teun zit in zijn super dwarse tijd . soms word hij belachelijk vroeg wakker en word ik al een beetje sjaggo , puur omdat ik wéét dat het dan een niet al te gezellige morgen gaat worden. Dan hangt hij op de bank en alles wat je dan zegt is teveel

Niet dat hij dan super super vervelend is hoor , maar je hoort je zelf dan een hele dag teeeeuuun , teuheun , nee teun , teun ik zei nee ..

Vandaag ook weer wilde hij totaal niets eten , en dan word ik echt wel eens boos .
Niet dat ik dan tegen hem tekeer ga ofzo meer gewoon gefrustreerd op sommige dagen !

En dan is het soms avond en dan denk ik .. zo gezellig ben ik ws voor hem dan ook niet als hij niets mag ..
Vanavond zei ik tegen hem tijdens het eten , verdorie teun je moet nu echt eens fatsoenlijk gaan eten he .. en hop voel me de rest van de dag schuldig , dan zeg ik ook sorry tegen hem , en dan vraagt mijn man weer waarom ik in hemelsnaam sorry zeg ???

Maar voor mijn gevoel ben ik dan echt buiten mn boekje gegaan ..

Oh wat een vreselijk warrig verhaal , maar hoop dat jullie het begrijpen , misschien herkennen of tips hebben ?

Ben je een slechte mama als je soms eens gefrustreerd raakt? Of maakt dat jou gewoon mens?

Niet schuldig voelen hoor. Bij opvoeden hoort ook straffen/corrigeren etc. Als jij nooit is boos zou worden zou het ook niet goed zijn.

K weet het .. wil een mooie leuke gezellige wereld voor hun en dat is het ook maar voor mijn gevoel hoort daar dan geen mama bij die af en toe boos word ( zoiets als die oude zonnatura reclame ) en dat bestaat gewoon niet , zeker niet met een peuterpuber

maar heb er dan gewoon zo'n kl*te gevoel van !


@ Mamsie , las dat je weer niet echt een slaper hebt .. gaat tie een beetje ????

ik denk dat ik niks kan zeggen wat jou dat gevoel doet vergeten. Maar probeer het toch maar.

Tjaa het is best zwaar eerlijk gezegd maar goed we bikkelen gewoon door en we zien het wel. Morgen belt de kinderarts, al denk ik niet dat er wat uit komt.

Wilde bijna typen *kan het me voorstellen* maar dat kan ik niet , Miek heeft de eerste 2 weken niet geslapen en ik dacht al dat ik krankzinnig ging worden.
Ik was zelf een vreselijke huilbaby , heb daar uiteindelijk toen ik 1,5 was medicijnen voor gekregen , en ik dacht in die 2 weken al dat het raak was enn ik ook gedoemd was tot meer dan een jaar geen slaap!
Oh wat heb ik vaak jankend met mn moeder aan de telefoon gezeten ( hormonen he )

Haar advies was , het enige wat je kunt doen is blijven doorademen ..

Heb je ook helemaal niets aan ..

Heel herkenbaar frolic! N zit in een super dwarse fase, weet precies hoe hij reactie krijgt en gaat door tot het gaatje. 'S morgens om 6 uur wordt hij standaard huilend wakker (niet met tranen maar klagend). Zit ik bijv achter de laptop dan blijft hij op de knopjes drukken, wil ik J in de drager knopen gaat hij aan de lussen trekken, krijgt hij drinken dan laat hij de slokken uit z'n mond lopen, als ik daar wat van zeg kiept hij snel z'n beker helemaal leeg, wil ik stofzuigen dan drukt hij die elke x uit, verschonen gaat ook voor geen meter.... En dan is het soms moeilijk positief te blijven, waardoor je soms in een negatieve spiraal komt (zwaar gezegd, maar ik bedoel dat je er beide niet gezelliger op wordt.
En als hij na even te hebben geknuffeld zo lief in bed ligt en zegt "kaaag (dag) mama". Dan komt ook hier schuld gevoel en neem ik me voor meer m'n best te doen om het gezellig te houden!

maiadebij schreef:Heel herkenbaar frolic! N zit in een super dwarse fase, weet precies hoe hij reactie krijgt en gaat door tot het gaatje. 'S morgens om 6 uur wordt hij standaard huilend wakker (niet met tranen maar klagend). Zit ik bijv achter de laptop dan blijft hij op de knopjes drukken, wil ik J in de drager knopen gaat hij aan de lussen trekken, krijgt hij drinken dan laat hij de slokken uit z'n mond lopen, als ik daar wat van zeg kiept hij snel z'n beker helemaal leeg, wil ik stofzuigen dan drukt hij die elke x uit, verschonen gaat ook voor geen meter.... En dan is het soms moeilijk positief te blijven, waardoor je soms in een negatieve spiraal komt (zwaar gezegd, maar ik bedoel dat je er beide niet gezelliger op wordt.
En als hij na even te hebben geknuffeld zo lief in bed ligt en zegt "kaaag (dag) mama". Dan komt ook hier schuld gevoel en neem ik me voor meer m'n best te doen om het gezellig te houden!

ZO vreselijk herkenbaar !!

Teun ook als hij 's morgens ( midden in de nacht ) naast mn bed staat , staan zijn pantoffels al naast n hoofd en zegt hij beneejee :affraid:



vooral dat laatste stukje ook .. helemaal mijn gevoel dan !

maiadebij schreef:Heel herkenbaar frolic! N zit in een super dwarse fase, weet precies hoe hij reactie krijgt en gaat door tot het gaatje. 'S morgens om 6 uur wordt hij standaard huilend wakker (niet met tranen maar klagend). Zit ik bijv achter de laptop dan blijft hij op de knopjes drukken, wil ik J in de drager knopen gaat hij aan de lussen trekken, krijgt hij drinken dan laat hij de slokken uit z'n mond lopen, als ik daar wat van zeg kiept hij snel z'n beker helemaal leeg, wil ik stofzuigen dan drukt hij die elke x uit, verschonen gaat ook voor geen meter.... En dan is het soms moeilijk positief te blijven, waardoor je soms in een negatieve spiraal komt (zwaar gezegd, maar ik bedoel dat je er beide niet gezelliger op wordt.
En als hij na even te hebben geknuffeld zo lief in bed ligt en zegt "kaaag (dag) mama". Dan komt ook hier schuld gevoel en neem ik me voor meer m'n best te doen om het gezellig te houden!

pff lijkt net alsof je het over mijn zoon hebt,die is ook zo dwars momenteel en aangezien ik amper slaap ( onze dochter is opeens heel vaak wakker s'nachts ) is het hier vaker ook zo en voelik me ook schuldig

maiadebij schreef:Heel herkenbaar frolic! N zit in een super dwarse fase, weet precies hoe hij reactie krijgt en gaat door tot het gaatje. 'S morgens om 6 uur wordt hij standaard huilend wakker (niet met tranen maar klagend). Zit ik bijv achter de laptop dan blijft hij op de knopjes drukken, wil ik J in de drager knopen gaat hij aan de lussen trekken, krijgt hij drinken dan laat hij de slokken uit z'n mond lopen, als ik daar wat van zeg kiept hij snel z'n beker helemaal leeg, wil ik stofzuigen dan drukt hij die elke x uit, verschonen gaat ook voor geen meter.... En dan is het soms moeilijk positief te blijven, waardoor je soms in een negatieve spiraal komt (zwaar gezegd, maar ik bedoel dat je er beide niet gezelliger op wordt.
En als hij na even te hebben geknuffeld zo lief in bed ligt en zegt "kaaag (dag) mama". Dan komt ook hier schuld gevoel en neem ik me voor meer m'n best te doen om het gezellig te houden!

Hmmm, lijkt wel alsof ik mijn eigen verhaal zit te lezen! Zo gaat het hier dus ook regelmatig.

Frolic: Als ik jouw stukje zo lees, vind ik het nog best meevallen. En wat dan nog als je een keer boos wordt, dat is gewoon menselijk. Maar goed, kan ik nu wel zo makkelijk zeggen... Ik heb tijdens de kraamweek van Timon bij mijn kraamverzorgster zitten huilen, omdat ik ook vond dat ik een slechte moeder was. Jamie had even zo'n bui dat mama hem niet uit bed mocht halen, niet in bed mocht stoppen, geen drinken voor hem mocht pakken etc. Papa moest alles doen. Dus ik dacht dat hij vond dat ik hem verwaarloosde en dat hij zou denken dat ik meer van Timon hou. En nu voel ik me ook nog wel eens schuldig als ik even boos op hem ben geworden. Gebeurde gisteren ook weer om iets onbenulligs (weet niet eens meer wat), zegt hij 15 minuten later: Ziet er goed uit. Dus ik vraag: Wat ziet er goed uit? Zegt hij: Jij, mama.... Gewoon te lief voor woorden, he

**