Voorjaar 2012 mama's

Hier ben ik ook weer eens
Is alweer veel te lang geleden, maar ik lees wel altijd alles mee.

Jeetje, het is wat met die schoonouders van jullie, Tiramisu en Clapperdie... Gelukkig hebben we dat hier niet. Al had ik, toen mijn zoontje nog maar 1 dag oud was, ook een aanvaring met mijn schoonmoeder. Ik lag toen nog in het ziekenhuis en ze kwam samen met mijn man op het bezoekuur. B. sliep nét 5 minuutjes, nadat ie een poos gehuild had. Dus ik zei dat tegen hun, en wat doet schoonmams? Juist, ze pakt B. zo uit z'n wiegje. En toen maakte ze hem nog wakker ook, expres! Grrr, wat was ik kwaad! Ik heb het toen niet gezegd, maar mijn man heeft het later tegen haar gezegd. Dus nu wacht ze iedere keer tot ik B. aan haar geef haha.

Wat vervelend Earane, dat je kleintje zo'n last heeft van krampjes

Clapperdie, leuk zeg dat je gaat babyzwemmen! Wij willen dat denk ik ook gaan doen straks.


Doen jullie je kleintje ook een mutsje op met dit weer, als je gaat wandelen? Of alleen de capuchon van het jasje/vestje?

Heel even kort, kan iemand voor mij de tabel invullen?
3650 gram en 51 cm bij 10,5 wk

Halloo!

Lana, het loopt iets anders met het meerijdplankje...Loop net wat meer naast de wagen dan er precies recht voor...Maar het is echt ideaal
Wandelen is ook heerlijk hoor! Dat deed ik met D.aan ook altijd, minstens een uur. Maar nu met J.ulia wandel ik minder, omdat D.aan dat niet zo leuk vindt (wandelen zonder doel ). Naar de bakker voor een knabbelstengel is wel heeel leuk, haha, maar om dat nou elke dag te doen...
Ik sport bij de sportschool, fitness en groepslessen. Gisteren een vreselijk half uur met buik/rug/bil en beenspier oefeningen...ging bijna dood
En wat fijn dat je ervaringen met het cb goed zijn! Dat zouden ze voor iedereen moeten zijn!
Ja, we gaan met z'n 4en naar Center Parcs, ben benieuwd hoe het zal zijn.
Ik doe J.ulia ook niet elke dag in bad, om de 2/3 dagen...d'r huidje is nogal snel droog, dus een paar keer per week in bad is zat
Haha, ik heb ook regelmatig om 08.00u de was al gevouwen en gestreken, grappig he?! Hoe was het met de fysio?

Earane, wat is ze goed gegroeid!! Super! Helemaal logisch hoor, dat je er doorheen zit op de momenten die je beschrijft...erg herkenbaar ook, voor veel moeders denk ik! Het is gewoon niet leuk als ze zo huilen en je weet niet goed waarom...En ze is ook nog zo klein, jullie moeten allemaal nog wennen aan elkaar, toch?
Heb je een draagdoek? Dat is hier in dat soort situaties echt een uitkomst...

Papillio, ik doe J.ulia meestal nog wel d'r mutsje op. Check dan regelmatig even of ze het niet te warm heeft!

Dusss...ik heb spierpijn haha! Gisteren met m'n zusje gaan sporten, half uur allerlei vreselijk oefeningen voor alle spiergroepen...en daarna vonden we het ook nog nodig om op de crosstrainer te gaan Maargoed, het is wel lekker (en nodig, hihi)
J.ulia en D.aan hebben allebei heerlijk tot 07.00u geslapen, wat een luxe!
Ik wilde eigenlijk vanmorgen naar het dorp lopen met ze, maar vanwege de spierpijn maar niet gedaan, haha! We zijn met de auto gegaan. D.aan een stroopwafel en een knabbelstengel voor thuis
Nu liggen ze allebei lekker in bed. Vanmiddag nog even lekker naar buiten, even naar de brievenbus. Ben al m'n positiekleding aan het verkopen op marktplaats, dus leuke wandelingetjes naar de brievenbus!
Morgen gaat D.aan spelen bij de kindjes op het kinderdagverblijf en ben ik alleen met J.ulia.

Lejow schreef:Heel even kort, kan iemand voor mij de tabel invullen?
3650 gram en 51 cm bij 10,5 wk

Check!
Jeetje wat is ze goed gegroeid!! Super zeg!
Was alles goed in het ziekenhuis?

Ja! Weer helemaal goedgekeurd

Oh Earane, wat naar dat ze met momenten zoveel huilt! Machteloos gevoel geeft dat he? Het gewoon niet weten waar het door komt.. Wat mij heel erg op de been hield die momenten om het zelf te blijven trekken, was beseffen dat het maar tijdelijk is. Krampjes zullen sowieso minder worden mocht dat de oorzaak zijn, en verder leer je je kindje ook steeds beter kennen waardoor je beter in kunt gaan spelen op behoeften.

T. huilde hier ook een hele tijd in de avonduren. Zo van 23u tot een uur of 2. Niet dat ze continu huilde, maar wel dat er steeds met haar gelopen moest worden of inderdaad een pink in haar mond/aan de borst. Soms waren dat duidelijk krampjes, maar soms wist ik ook echt niet wat er met haar was. Het wordt nu steeds minder. Soms huilt ze nog eventjes zo rond 23u na de voeding, wat dan denk ik komt doordat ze de slaap niet kan vatten. Maar dan leg ik haar naast me in bed, borst tegen borst, en dan drinkt ze wat en duurt het vaak niet langer dan een paar seconden voor ze in slaap valt. Veel succes ermee hoor. Ik hoop dat het snel wat beter gaat.

Papillio; met dit weer doe ik T. wel nog een mutsje op en een jasje aan als we naar buiten gaan. Als het van dat lekkere lente weer is zoals het ook al is geweest, dan gaat ze gewoon zo in de draagdoek.

LindaK; haha, hier geen positiekleding die al verkocht wordt, maar wel veel babykleertjes waar T. al uitgegroeid is, dus ook hier veel ritjes richting brievenbus! Lekker dat je weer aan het sporten bent, dat wil ik binnenkort ook weer op gaan pakken. Hier is het niet 'nodig', want ik zit weer op een heel netjes gewicht en heb eigenlijk ook mijn figuur wel weer terug, maar ik vind het wel lekker om te doen.

@All; T ontwikkelt zich op het moment zo snel, ik blijf me verbazen. Ze maakte al wel langer geluidjes, maar als ik haar nu in de box of in bed leg, ligt ze rustig een kwartiertje te praten. Als man of ik erbij zijn, dan lijkt het echt actie-reactie te zijn. Maar als ze alleen ligt, lijkt ze hele verhalen te vertellen tegen zichzelf. Heel bijzonder vind ik dat (en erg gezellig..) Verder gaat het hier erg goed. Eerder had ze 's avonds vaak huilbuien, maar die zijn de afgelopen avonden beduidend minder, soms gaat er een dag voorbij dat ze helemaal niet huilt. Het huilen lijkt plaats te maken voor gewoon lekker gaan slapen i.p.v. ertegen vechten, of gezellig 'praten' op haar eigen manier.

Nu ligt ze lekker bij me in de draagdoek te slapen. Mn man moet werken vanavond, dus we zijn een avondje met zijn tweeën. Misschien dat ik zo nog even naar een vriendin van me ga met haar.

Fijn dat het goed met haar gaat Tiramisu!

Lekker dat je weer gesport heb Linda, ik wil het ook weer op gaan pakken. Morgen is mijn vriend vrij, dan rij ik even naar de sportschool om te vragen hoe of wat (volgens mij is er met mijn abo iets niet helemaal goed gegaan).

T. heeft vannacht weer eens een nacht gehad van 0:00 tot 6. Heerlijk Ze slaapt sowieso erg veel op het moment, lijkt wat meer dan voorheen. Maar op de momenten dat ze wakker is, dan is ze wel zo ontzettend vrolijk en alert. Ze zal die slaap dus wel nodig hebben

Sprongetje in de ontwikkeling misschien Tiramisu?

Pff.. het gaat ook weer lekker..
Is mijn moeder eindelijk thuis uit het ziekenhuis, ligt nu haar man er weer in.
De wond waar de slang voor zijn steunhart zijn lichaam in gaat blijft maar ontsteken.
Hij zit nu aan de zware antibiotica, werkt dat niet moeten ze gaan spoelen en als dat ook niet werkt wil zijn lichaam de slang gewoon niet accepteren en zal hij toch al de lijst voor een hart transplantatie moeten

Dus nu is mijn moeder weer alleen thuis en natuurlijk helemaal verdrietig..

Kijk nou wat ik kan!
*weg*

Wat knap Lejow!

Wat stoer zeg

Het gaat nog flink headbangend en duurt maar een sec, maaaaaaaaar het gaat steeds beter

Zo, was ik van plan om mee te gaan schrijven, ben ik er tot nu toe helemaal niet aan toe gekomen. Nieuwe poging dan maar.

@ Lejow. Het zit jullie niet echt mee, hé? Je moeder die zo ziek is, B. die zo vroeg geboren werd en nu de man van je moeder in het ziekenhuis. Wat moeilijk allemaal voor jullie. Ik vind wel dat je je er enorm dapper doorheen slaat. Je laat je koppie niet hangen en dat vind ik heel sterk van je. En wat een ontzettend leuke foto van B. Wat knap dat ze haar hoofdje al zo mooi omhoog tilt. Het is een kanjer, net als haar ouders!

@ Lana. Heerlijk is dat hé, dat douchen/badderen met die kleintjes! Ik geniet er ook enorm van om H. in bad te doen of mee te nemen onder de douche. Gelukkig vindt ze het zelf ook erg lekker, je ziet haar genieten. Totdat ze eruit of er onder weg moet... Dat is koud en koud is 'stom' Meestal badder ik H. om de dag, maar ook wel eens elke dag als dat zo uitkomt (omdat ik er zin in heb haha).

@ Earane. Wat is A. goed gegroeid! Heb je nog contact met de huisarts gehad over de vraag of A. spruw heeft? Ik heb dat ook wel eens trouwens, dat H. alleen maar aan de borst wil en het anders op een krijsen zet. Ik weet dan ook nooit zo goed wat ik moet doen, want ergens anders op sabbelen (een pink ofzo) wil ze niet. Ze wil alleen maar de borst. Dat is wel vooral 's avonds, dus ik noem het maar clusteren (lang leve google). Tegen krampjes kun je ook Infacol geven. Ik begreep alleen van de VK dat je dat beter niet voor elke voeding moet geven, omdat kindjes dan zoveel kunnen gaan poepen dat ze gaan afvallen. Ik geef het nu zo'n 2, soms 3 keer per dag en dat gaat eigenlijk heel goed.

@ Papilio. Ik doe H. nog wel een mutsje op als ik met haar ga wandelen. Ik heb haar van de week geen vestje aangedaan, omdat ze ook nog onder zo'n slaapzak ligt en die is heel erg warm. Met een vestje wordt het te warm, zonder ging het prima en voelde ze lekker aan in haar nekje.

@ Tiramisu. T. heeft in het begin dus ook wat huiluurtjes gehad 's avonds en dat ze alleen aan de borst wilde. Wanneer werd dat minder? Ik vind het ook best lastig om daarmee om te gaan. Dan ben ik moe, wil slapen en dan ligt er zo'n wakker meisje naast je. Zodra ze aan de borst gaat, valt ze in slaap, maar als je haar dan weg legt, springen die oogjes weer open...
Wat fijn voor je dat T. de nacht al een keer heeft doorgeslapen tot 06:00 uur. Dan kom je weer wat beter aan je nachtrust toe.

@ all. Hier gaat het over het algemeen wel goed. Wel gaat het overdag beter dan 's avonds. Dan wil H. niet meer slapen, maar haast continue aan de borst. Gelukkig gaat niet elke avond zo, maar het komt wel regelmatig voor.

Missen jullie het zwanger zijn wel eens? Ik heb er eerlijk gezegd best moeite mee niet meer zwanger te zijn, terwijl de eerste helft van de zwangerschap wegens extreme misselijkheid echt geen pretje was.De tweede helft verliep geheel zonder klachten en toen voelde ik me topfit. De bevalling verliep erg snel en zonder complicaties. Gelijk na de bevalling had ik m'n oude figuur alweer terug en kon ik m'n strakste skinny weer aan. Eigenlijk moet ik daar heel blij mee zijn, maar het voelt ook zo vreemd, alsof ik nooit zwanger ben geweest en H. bij een pakje boter heb gekregen. Ik denk dat ik liever een beetje moeite had gedaan om de kilo's kwijt te raken; het is nu zo snel gegaan dat ik er niet aan heb kunnen wennen. Is dit herkenbaar voor iemand of ben ik maar een grote zeur nu?

Lejow, ik vind dat zo'n leuke foto! Stond jij er ook helemaal bij te juigen? Toen T.irza voor het eerst echt haar hoofdje op ging tillen (en nu nog eigenlijk) stond ik er helemaal bij te juigen, haha Vond/vind het zo knap van dr.

Lana, dat trappelen met haar beentjes toen T inderdaad de laatste tijd ook. Samen met het maken van veel geluidjes en een vrolijk gezichtje. Ze zit nu in maat 62, maar ik denk zomaar dat dat niet lang meer zal zijn. De mouwen en broekspijpen beginnen alweer te kort te worden, maar ze is een vrij lange slanke dame, dus in de beedte zit het meeste juist nog redelijk ruim. Welke maat hebben jouw kindjes nu? Ik denk trouwens dat het inderdaad een sprongetje is. Heb niet zoveel met 'Oei, ik groei', maar de sprongetjes waarover ze het daarin hebben herken ik wel bij T. Rond de vijf weken had ze ook zo'n moment dat ze opeens heel snel ging in haar ontwikkeling. En dat af en toe een huilbuitje hebben, dat mag ook best. Wat ik alleen wel merk, is dat ik dan steeds meer herken waardoor het komt, en dat het als ik daarop inspring ook snel weer over is. Dat ontroostbare, dat heeft ze al even niet meer gehad.
Het blijft genieten he, die lange nachten Toevallig was T vanochtend ook wat mopperig. Heb haar uiteindelijk maar in de draagdoek gedaan, en nu is het weer helemaal goed Heb je zin in de visite vanmiddag?

Sanne, wanneer die huiluurtjes gestopt zijn weer ik eigenlijk niet zo precies meer..Ik denk sinds een week of twee ongeveer, dus vanaf 7 weken. Gek genoeg mis ik het zwanger zijn wel soms, terwijl ik gedurende de zwangerschap meer ziekenhuis gezien heb dan ooit daarvoor. Eerst ook door extreme misselijkheid waarvan ik eigenlijk gedurende de hele zwangerschap last heb gehad, aan het einde door premature weeën. Vlak na de bevalling dacht ik ook nóóit meer zwanger te willen worden, maar ondanks dat ik zwanger zijn echt niet leuk vond, kan ik me nu wel weer voorstellen dat er ooit een brusje komt voor T. Ik net als jij na een paar dagen weer in mijn gewone kleding en heb ook een vlotte bevalling gehad. Toch ben ik de zwangerschap nog niet 'vergeten'. Ik denk dat het tijd gaat kosten om alles wat er die negen maanden is gebeurd een plekje te geven.

@All; hebben jullie een fijn weekend gehad? Van zaterdag op zondag heeft T een erg slechte nacht gemaakt. Elke twee uur wakker worden en willen drinken, maar dan wel weer na een paar slokjes in slaap vallen. Gisteren overdag en afgelopen nacht is dat gelukkig weer wat beter gegaan. Vanochtend was ze wat huilerig, maar ik denk dat ze nog erg moe was. Heb haar maar in de draagdoek gedaan, en sindsdien is het weer goed. Ze is, zoals ik al verwachtte, lekker in slaap gevallen. Die draagdoek vind ik echt de beste 'baby-uitvinding' ooit. Hij was misschien wel duur, maar er is nog geen dag voorbij gegaan dat we 'm niet hebben gebruikt. Ik heb laatst trouwens ook een Mei Tai gekocht. Mn man wil T. ook graag gaan dragen, maar vindt dat knopen maar niets. Een Mei Tai is dan toch wat laagdrempeliger (en hij is wat minder paars ).

Dank je wel Sanne, lief van je!

Vandaag horen we of hij op de lijst voor transplantatie moet of niet..



Sanne, nee ik mis het echt absoluut niet. Zwanger zijn is gewoon 'niet zo mijn ding' hehe.
De enige reden dat ik het miste was omdat ik nog niet 'klaar' gezwangerd was.

Het is ook zo abrupt geëindigd bij je, Lejow.. ik vind het nog steeds onwerkelijk als ik eraan terugdenk. Opeens was dat topic daar: Lejow ligt in het ziekenhuis, en niet veel later was B.enthe er. Natuurlijk was je nog niet uitgezwangerd. Door het topic voor Wennes denk ik nu ook weer meer terug (ik was nog lang niet uitgedacht) aan die laatste periode van mijn zwangerschap. Het waren rotmaanden, elke dag eigenlijk bang zijn dat het zich door zou gaan zetten, maar het is wel goed gegaan. En B.enthe doet het hartstikke goed naar omstandigheden, maar het was natuurlijk voor iedereen het fijnste en het beste geweest als ze gewoon lekker tot de minimaal 37 weken binnen was gebleven onder goede omstandigheden. Ik denk dat het tijd nodig heeft om dergelijke dingen een plekje te geven. Voor mij met steeds de dreigende vroeggeboorte, voor jou de werkelijke vroeggeboorte.

Ja dat denk ik ook wel Tiramisu..
Heb nu eigenlijk het idee dat het ons niet overkomen is, alsof het het verhaal van een ander is.

En ik blijf het maar raar vinden dat ze 'echt' is, dat ze leeft, groeit, een persoonlijkheid heeft, een karaktertje heeft, dat ze nooit meer weg zal gaan enz. Iedere ochtend als ik haar uit bedje haal overvalt me dat gevoel weer.

En soms vergeet ik haar , dan ligt ze in de box en denk ik na een poosje als ik wat gekreun en gesteun hoor..
Oh ja!

Tiramisu, ik denk dat je wel gelijk hebt. Dat het ook tijd kost om die 9 maanden een plekje te geven. Het is ook zo raar. Je leeft 9 maanden naar het moment toe, je lichaam verandert heel geleidelijk en dan na die 9 maanden is het van het één op andere moment voorbij. Ik heb dat toch wel als heftig ervaren. Ik kreeg vorige week (= drie weken na de bevalling) van de huisarts (een invalhuisarts, dus die kende ik niet) zelfs de vraag of ik wel de moeder van H. was of een oppas o.i.d. Maar laat ik het ook van de zonnige kant bekijken; ik durfde de dag na mijn bevalling gerust weer in bikini, dus ik hoef voor de zomer geen moeite te doen.

En Lejow, van jou had ik ook niet echt verwacht dat je het zwanger zijn zou missen, ondanks dat het bij jou zo abrupt is geëindigd. Jij hebt niet de makkelijkste zwangerschap gehad en dan ook nog zo'n einde.
Wat spannend trouwens dat jullie vandaag horen of de man van je moeder op de transplantatielijst moet. Is het positief als hij niet op die lijst hoeft of kan dat ook betekenen dat een transplantatie hem ook niet meer kan redden?

Dat laatste is volgens mij helemaal niet raar hoor Lejow! Ik heb het zelf niet gehad, maar hoor het wel van meer moeders.
En dat wat je daarvoor schrijft..kan ik me wel wat bij voorstellen. Toen ik met 32 weken het ziekenhuis in ging, wilde ik natuurlijk niet dat ze geboren zou worden. Allereerst natuurlijk omdat het niet goed voor haar zou zijn, maar een andere gedachte die maar bleef komen was dat ik er nog niet klaar voor was. Ik had nog even de tijd nodig om mama te 'kunnen' worden. Een paar weken later was dat gevoel er wel. Je leeft naar zo'n bevalling toe gedurende een zwangerschap, en jij hebt die laatste fase gemist.
Dan moet je je meisje ook nog eens een tijd achterlaten in het ziekenhuis. Tja, dan duurt het gewoon even voordat je echt het besef hebt moeder te zijn.

Ik heb ff snel een vraag aan de mama's die flesvoeding geven. Hoeveel kreeg jouw kindje met 3 weken? Ik geef Z. nu 90+3 maar hij komt steeds om de 2,5/3 uur. Zelfs als ik hem 110 of 120 cc geef dan komt hij nog om de 3 uur.

Heeft t niet meer met gewicht te maken Yvonne?
Hoe zwaar is hij nu?

Lejow schreef:

Vandaag horen we of hij op de lijst voor transplantatie moet of niet..

Hoe is dit afgelopen, Lejow? En hoe gaat het met de vriend van je moeder?