Terug bij af?

Hallo meiden,

Ik wil even iets van me aftypen en wellicht hebben jullie tips...
Ruim 2,5 jaar geleden ben ik bij de huisarts geweest omdat ik vreselijk last had van eetbuien, ik ben toen doorgestuurd naar een 2e lijns instelling, waar ik in behandeling ben geweest in een eetstoornisgroep. Na een jaar die behandeling te hebben gevolgd ben ik gestopt; het ging met eten echt goed en had ik het goed onder controle. Ik heb de behandeling toen afgebouwd en uiteindelijk gestopt. In de laatste maand van mijn behandeling ben ik depressief geworden en ik bleef dus wel in behandeling daar alleen toen voor die depressie. Sinds afgelopen zomer ging het weer beter en per november ben ik gestopt met mijn behandeling daar, er waren nog wel zaken waar ik aan moest werken maar deze gaven zoveel stress dat ik die niet kon aanpakken naast m'n afstuderen (en het afstuderen had nu even prioriteit want door de depressie was ik al vertraagd en ik wilde gewoon heel graag klaar zijn).

Vanaf eind december is het weer langzaamaan mis gelopen met mijn eetbuien... in eerste instantie heb ik het maar een beetje zo gelaten, want kon ze goed relateren aan de enorme stress die het afstuderen met zich mee bracht. Alleen zijn de eetbuien in die tussentijd niet minder geworden, maar wordt het alleen maar weer erger, en elke keer heb ik wel een 'smoes' (reden) waar het vandaan komt; afstudeerstress, wachten-op-de-uitslag-stress en nu ik afgestudeerd ben, de werk-zoek stress en het negatieve gevoel omdat ik geen werk kan vinden. Naast de eetbuien ga ik me ook weer steeds vaker down voelen en lusteloos.

Mijn dillema nu is of ik naar de huisarts zou gaan. Ik kan net zo veel redenen voor als tegen noemen. Ik hoor donderdag of ik op gesprek mag komen voor een baan, maar 't is wel een fulltime baan...hoe ga k dat doen als ik weer in behandeling ga? Ik wil niet meteen moeten aangeven dat ik niet fulltime kan werken omdat k in therapie zit...Stel ik me niet aan? Moet ik niet gewoon even mn schouders er onder zetten en streng zijn voor mezelf en de draad weer oppakken... ze zien me aankomen bij die instelling; aaah ben je er weer...

Ik ben dus behoorlijk in de war en weet het even niet meer . Ik heb vorig jaar ook anti-depressiva geslikt en vraag me nu af of ik dat toch weer nodig zal hebben...daarbij twijfel ik over de werking van de anti-depressiva; hadden ze wel effect en versterkte ze mijn gevoelens niet alleen maar, of was het nog erger geweest als ik ze niet had gehad...


Bleeeh ik voel me dus behoorlijk belabberd en zit in enorme tweestrijd met mezelf



Bedankt voor het lezen!

Ik zou wel naar de huisarts gaan, zoals ik het lees ben je er niet 'overheen' sinds je bent gestopt met je therapie. Immers je bent in november gestopt en in december is het al weer 'mis gegaan' en dat is helemaal niet erg. Deze dingen gaan nu eenmaal met vallen en opstaan. En soms doe je 2 stappen vooruit en weer 1 terug en ik denk dat je dit ook zo moet zien.

Als ik jou was zou ik nu naar de huisarts gaan en weer even terug in therapie, daar kunnen ze je net weer even dat zetje geven zodat het weer in je systeem komt te zitten en je er zelf weer mee om komt gaan.

Eens met mijn voorganger. Vaak ben je er niet met een keer therapie, omdat een probleem simpelweg niet zomaar verdwijnt. In elke levensfase kan het weer terugkomen en dan is het helemaal geen schande om daar hulp bij te vragen. Waarschijnlijk zul jij je ervaringen uit je vorige therapie weer meenemen in je volgende therapie. Maar doe er nu wat aan, want als je het langer blijft uitstellen, wordt de drempel steeds hoger. Succes!

En eigenlijk weet ik dat ik naar de huisarts moet, en dat jullie dus gelijk hebben... maar bleeh, ik ben dat 'vechten' zo zat steeds...

Morgen moet ik toch langs de huisartsenpraktijk voor een herhaalrecept...miss maar meteen afspraak maken..

zie het niet gelijk als helemaal terug bij af zijn maar even een dipje... maar pak het wel gelijk bij de horens voordat het een DIP wordt!

FruttiTutti schreef:En eigenlijk weet ik dat ik naar de huisarts moet, en dat jullie dus gelijk hebben... maar bleeh, ik ben dat 'vechten' zo zat steeds...

Morgen moet ik toch langs de huisartsenpraktijk voor een herhaalrecept...miss maar meteen afspraak maken..

Doen!!! Ik begrijp het helemaal, soms ben je het gewoon helemaal zat en heb je inderdaad geen zin meer om te 'vechten'
Maar je bent niet terug bij af, je bent al ver gekomen en je hebt nu gewoon even een klein duwtje in de goede richting nodig en zo moet je het zien!!

Allereerst, wat vervelend dat je dit als terugval ervaart. Terwijl de vorige posters al hebben aangegeven dat je dit beter als dip kunt zien i.p.v. terugval. Een dip hebben we allemaal weleens, het is alleen aan jezelf of je het een echte terugval laat worden of dat je hulp zoekt. En het laatste lijkt me raadzaam.

Therapie zijn er in alle vormen en maten. Je hebt al hele goede therapie gehad, want je was er vanaf, dus wellicht is even praten over het probleem, even jouw gedachten laten ondersteunen door een psycholoog/psychiater, jou al helpt om de eetbuien de baas te zijn. Je kent immers de echte technieken al. En een uur per week praten, hoeft jouw eventueel nieuwe baan niet in de weg te staan.

Sterkte iig!