Vraag maar raak over de liefde-topic!

Ik vertel m'n ouders vrij weinig daarover. Nouja sowieso heel erg weinig over alles in het algemeen.

Ik stel mn vriend pas voor als het officieel is, en heb m na 2 maanden voorgesteld aan mn ouders!

Wij schelen iets meer dan 10 cm. Maar ik vind dat niet zo lijken. Hij is overigens wel langer hoor Maar het zoent makkelijk!

Hahaha wel fijn dat ie langer is! Hoewel je tegenwoordig ook vaak ziet dat stellen even groot zijn of dat de vrouw iets groter is..

Roze Roos schreef:Hahaha wel fijn dat ie langer is! Hoewel je tegenwoordig ook vaak ziet dat stellen even groot zijn of dat de vrouw iets groter is..

Een vriendin van mij is 1.93 m. Die is over het algemeen wel groter dan haar vriendjes/scharrels ja

Hahaha ja en dat terwijl ik maar 168 ben en een "vriendje" heb van 196

Ik ben 1.69 en mijn ex was 1.97 haha zelfde als jij alleen dan een centimeter er bij

Nee, ik ben wel heel blij met mn vriend nu. Ik heb gewoon het gevoel alsof alles klopt en dat voelt zo heerlijk.

Ben je nog steeds met je vriendje aant smssen? (ja, ook ik volg je topic;))

Leuk om te lezen dat je ook mijn topic volgt:) We smsen nog steeds ja:)

Ik vind het ergens wel fijn dat hij zoveel groter is, wat fijn dat het bij jou zo goed voelt!

Niks mis hoor met een lange man. Mijn mening is dat ie wel groter dan mij moet zijn. Hoeveel maakt me niet zo uit

Ik hoop echt dat jullie weer lekker kunnen gaan daten als jullie beter zijn. En dan wordt het miss wel officieel officieel haha.
Beterschap nog he!

Nee maar wij zijn dan ook "kleintjes". Ik vind het fijn als ik mijn hoogste hakken aan kan en hij dan nog langer is dan ik.. Ik hoop ook op beterschap en een nieuwe date :-)

Ik kom hier nog niet zo lang posten, maar ik ben toch wel benieuwd naar jullie mening. Ik hoop dat het goed is dat ik het in dit topic post.
Mijn ouders en mijn vriend kunnen totaal niet overweg met elkaar. Ze vinden dat ik niet gelukkig met hem zal worden enzovoort enzovoort. dit alles heeft er voor gezorgd dat mijn vriend nooit meer bij mij thuis komt. mijn ouders voeren gewoon een ontmoedigingsbeleid ten aanzien van mijn vriend. het ging ook niet altijd goed tussen mij en mijn vriend maar de laatste tijd zijn we echt gelukkig. ik denk dat hij gewoon de man is met wie ik mijn leven wil delen. helaas zien mijn ouders dat heel erg anders.
Maar nu vraag ik me af wat jullie zouden doen. Je eigen hart en gevoel volgen of naar je ouders luisteren?

alvast bedankt voor het lezen want het is nog best een verhaal.

Wat een lastige situatie! Ik denk dat ik toch naar mijn gevoel zou luisteren. Ik weet natuurlijk niet precies hoe oud je bent, maar dat heeft misschien ook wel invloed op de situatie. Als jij je zelf goed voelt bij je vriend en jij samen met hem een toekomst ziet, ben jij de persoon die daar voor kiest en niet je ouders! Hopelijk kun je je ouders na enige tijd toch overtuigen dat jij gelukkig bent met deze man en je je leven deelt met hem.

Carola589 schreef:Wat een lastige situatie! Ik denk dat ik toch naar mijn gevoel zou luisteren. Ik weet natuurlijk niet precies hoe oud je bent, maar dat heeft misschien ook wel invloed op de situatie. Als jij je zelf goed voelt bij je vriend en jij samen met hem een toekomst ziet, ben jij de persoon die daar voor kiest en niet je ouders! Hopelijk kun je je ouders na enige tijd toch overtuigen dat jij gelukkig bent met deze man en je je leven deelt met hem.

het is een enorm lastige situatie. ik ben 23, maar ik heb het gevoel dat ik word behandeld als een klein kind. Ik voel me goed bij mijn relatie. wat mij ontzettend tegenstaat is dat mijn ouders mijn vriend nooit een kans hebben gegeven. ze zijn altijd negatief geweest. zonder reden. ze mogen hem gewoonweg niet. als het bijvoorbeeld niet goed gaat met mijn opleiding of er gebeurt iets anders het ligt altijd aan mijn vriend. ze hebben zijn familie nog nooit ontmoet, maar hebben al wel voor zichzelf besloten dat ze deze mensen absoluut niet mogen. ze doen altijd boos als ik naar hem ga. ik vind het heel erg want het laatste wat ik wil is mijn ouders ongelukkig maken en daar spelen ze handig op in.
sorry voor de hele verhalen, maar ik ben blij dat ik het kwijt kan.

Maar kun je het wel bespreekbaar maken of dat ook niet? En hoe denkt je vriend er zelf over? Kan ik uit je verhaal concluderen dat je nog thuis woont..?

ik woon weer thuis in verband met de kosten. mijn vriend heeft zich bij de situatie neergelegd. hij vind dat hij zijn best heeft gedaan om de situatie te verbeteren. ik vind dat hij gelijk heeft. mijn moeder heeft hem destijds de deur uitgezet en gezegd dat hij nooit terug moest komen. dat slaat natuurlijk ook helemaal nergens op. maar erover praten met mijn ouders kan ik niet. ze willen gewoonweg niet luisteren naar me. ze zeggen je hebt er elke keer een leuk verhaal bij, maar je word niet gelukkig zo en kijk eens wat voor verdriet je ons aandoet.

Jemis Rozeblond, weet eerlijk gezegd niet zo goed wat ik daar nog op moet zeggen. Ik vind het best wel hard van je ouders om er op deze manier mee om te gaan, fantsoenlijk over praten kan altijd zou je denken toch..?
En er is geen mogelijkheid om bv bij je vriend te wonen of woont hij ook bij zijn ouders?

ik vind het ook ontzettend hard. ik had het ook totaal niet verwacht. we hadden eerder nooit ruzie of problemen totdat hij in mijn leven kwam. mijn vriend woont ook weer bij zijn ouders. bij zijn ouders ben ik altijd welkom. ik overweeg het momenteel om bij hem te gaan wonen.

Maar heel erg bedankt voor het reageren. Ben blij dat ik mijn verhaal kwijt kon. ik ga mijn bed maar eens opzoeken want van slapen komt momenteel niet zoveel.

Graag gedaan hoor!
Slaap lekker en succes!

Jeetje, wat verschrikkelijk egoistisch van je ouders rozeblond.. Als jij weet dat je voor hem wilt gaan en hij is verder een goede kerel, zou ik niet weten wat voor recht jouw ouders zijn om hem te veroordelen. Hebben ze dat bij meer vriendjes gedaan? Ik zou er als ik jou was ook over denken om maar eens bij hem in te trekken inderdaad.

Liva schreef:Jeetje, wat verschrikkelijk egoistisch van je ouders rozeblond.. Als jij weet dat je voor hem wilt gaan en hij is verder een goede kerel, zou ik niet weten wat voor recht jouw ouders zijn om hem te veroordelen. Hebben ze dat bij meer vriendjes gedaan? Ik zou er als ik jou was ook over denken om maar eens bij hem in te trekken inderdaad.

+1

En was een algemeen topic dus er mag van alles in geplaatst worden hoor!

het is ook heel egoistisch. ze raken me op deze manier kwijt. ik ben echt wel bereid om naar hun adviezen te luisteren, maar dan moet ik er wel iets mee kunnen. ik zeg niet dat mijn vriend heilig in deze, maar het is mijn keuze.vooral ook mijn leven.
mijn vriend zegt wel steeds kom dan hier wonen, maar ik weet niet of zijn ouders er wel op zitten te wachten. zijn ouders zullen me nooit wegsturen.
ik moet eerlijk bekennen dat hij de eerste jongen is die ik als zodanig heb voorgesteld aan mijn ouders. ik liet het eerder altijd vaag. ik had gewoon gehoopt dat ze leuk zouden reageren. toen dat niet gebeurde hoopte ik dat ze in zouden zien dat het serieus is. ik hoor mijn moeder letterlijk soms zeggen het gaat wel uit daar zorg ik wel voor...
maar ik ben wel blij met jullie reacties. mijn ouders hebben me aangepraat dat ik degene ben die vreemd reageert..

Wellicht dat je er even kan gaan wonen, als statement(schrijf je dat zo?) tegenover je ouders? Kom op zeg, je bent oud genoeg om je eigen keuzes te maken, ook al zijn het keuzes waar je ouders het niet mee eens zijn.
Wellicht dat je ze duidelijk moet zeggen dat ze je op deze manier bijna dwingen om voor hun te kiezen en om ervoor te kiezen dat je je relatie verbreekt.

Wat vervelend Rozeblond!
Ben het eens met wat andere eerder al hebben gezegd. En je bent nu toch wel oud genoeg om je eigen keuzes te kunnen maken! ik krijg nu een beetje het idee dat je ouders jou niet willen laten gaan, en niet los kunnen laten. Is het misschien een idee om al jouw ideeën en gevoelens enzo op papier te zetten en die aan je ouders te geven? Zodat zij even wakkergeschud worden, dat ze jou op deze manier kwijtraken. Ik denk dat je nu wel voor jezelf (en vriend) moet kiezen. Je ouders hebben natuurlijk het beste met je voor, maar niet altijd gelijk
Succes ermee!