Bah vréselijk zacht ei !

Ik ga zo een paar uur werken sinds dik 7 maand!

Het is maar voor 1 keer omdat het erg druk zal worden, maar man wat voel ik me rampzalig! Man brengt net de kinderen naar boven en het leek wel een "leonardo zinkt naar beneden in titanic"afscheid

Ben dr gewoon bloedsjaggo van! Denk zomaar dat ik nog wel een poosje(POOS) thuisblijfmama ga blijven.

Nee ben niet zo stoer als dat ik dacht

Nog zachte eieren hiero ?

Euhhh nee; was blij dat ik weer mocht werken na 4 maanden

Succes iig!

ahhh
Ik ben ook een zacht ei hoor, ben niet voor niks altijd bij mijn zoon/hij altijd bij mij.

Annie, herken het eigenlijk ook helemaal niet bij mezelf haha.

Floor, jep hier ook zelfs zo erg als ik s zonder kinderen om boodschappen ga vragen ze in de supermarkt waar de kinderen zijn

Conclusie is toch dat ik wel errrg graag thuis ben:lol:

Ik herken het wel enigszins. Ik vind het heerlijk om veel thuis te zijn met J. maar ik vind het ook wel lekker om 1 of 2 dagen iets anders te doen. Maar nu ik 4 dagen per week stage loop vind ik dat echt veel te veel en ik ben ook heel blij dat ik nog maar 4 dagen hoef en dat ik dan weer een paar weken veel thuis ben om weer lekker van mijn meisje te kunnen genieten. Heb gewoon het idee dat ik te veel mis, ze groeit en ontwikkeld zo snel op dit moment.

Aangezien ik thuis werk, heb ik mijn kids altijd in de buurt. En moet eerlijk zeggen dat ik dan af en toe echt even behoefte heb aan een momentje voor mezelf. Al is het maar op zaterdag in mijn eentje de grote boodschappen doen.

Ik ben ook thuis, en zou ook nog niet anders willen. Maar vind het op zijn tijd ook wel even lekker om alleen de deur uit te gaan. Al is het maar een boodschap halen, even alleen een wandeling met E. De jongens gaan nu 2 nachten logeren. Wel heel stil, maar ook wel even genieten vd rust. Alleen om mijn dochtertje achter te laten is nog wat moeilijker. Maar dat gebeurd zo en zo 1x in de week als ik met de oudste naar zwemles ga.

Ik ben ook zo'n zacht ei.

Beide keren zat ik, na mijn verlof, met dikke tranen op de fiets.
Laatst gingen we eren dagje naar de winterefteling en ging J.anneman voor het eerst een hele dag weg naar mijn schoonouders en moest ik ook weer een traantje wegpinken.
Beiden zijn ze ook nog niet echt uit logeren geweest (C.iske alleen toen ik in het ziekenhuis lag en dat was één groot drama, voor mij:lol: ). Ik zou het op zich wel eens fijn vinden maar ik kan het nog niet.
Toch zou ik wel eens moeten gaan oefenen want eigenlijk wil ik dit jaar naar de zwarte cross. Maar dat kan natuurlijk volgend jaar ook nog:P

Oh ik zou nu al wel weer willen werken
Al wil ik nog niet mijn kind achterlaten, gelukkig hoeft dat nog niet

Maar als je het naar je zin hebt thuis en je gaat zoals jou nu even invallen, ja dat kan dan wel tegenvallen.
Ik zeg toch: werkj ze! Misschien valt het wel erg mee en vind je het heerlijk om even weg te zijn.

Ik herken dit helemaal niet

Ik was wel een beetje emotioneel toen mijn zoontje voor het eerst naar de peuterspeelzaal ging, maar inmiddels vind ik die vrije uurtjes echt heerlijk

Zelda schreef:Ik herken dit helemaal niet

Ik was wel een beetje emotioneel toen mijn zoontje voor het eerst naar de peuterspeelzaal ging, maar inmiddels vind ik die vrije uurtjes echt heerlijk

Ik herken het ook niet echt, alleen toen C. naar een gastouder ging die hij niet leuk vond had ik het de hele dag moeilijk. Daar is hij maar 3x geweest ook. Maar wij zijn ook heel snel begonnen met avondjes weg te gaan omdat wij repetitie hadden, toen ik alleen was met C. ben ik dit blijven doen dus voor mij was het eigenlijk normaal.

Parel schreef:
Annie, bij jou snap ik op zich best wel dat je wilde gaan werken, kan me voorstellen dat je het destijds gewoon even beu was met Y die zoveel huilde. Dat heb ik nu in principe ook wel, af en toe ben ik dat spugen zo beu, weet ik niet wat ik ermee aan moet, en dan denk ik weleens KON IK MAAR EVEN WEG!

Was zelfs zo dat ik regelmatig met de telefoon in mijn handen heb gestaan om mijn baas te bellen of ik alweer mocht beginnen en dat ook regelmatig tegen mijn vriend zei. Die me vervolgens voor gek verklaarde en zei dat ik moest genieten van de momenten dat het wel goed ging