dit doet pijn...

TGR schreef:Ik snap niet meer zo goed waarom er geen alarmbellen afgingen in je hoofd en als ze al afgingen, waarom je daar dan niet naar luisterde? Ik vind het rot voor je, maar het lijkt wel of je keer op keer alleen maar oog hebt voor mannen die je rare dingen aandoen.

Ik denk dat dit komt doordat ik niet meer goed op m'n eigen gevoel durf te vertrouwen. Die radiostilte vond ik heel naar, omdat ik het niet kon plaatsen, maar toen we elkaar weer spraken en hij aangaf dat zelf ook niet te kunnen en spijt had; wilde ik niet te moeilijk doen en iemand daar meteen op afrekenen, volgens mij achteraf gezien. Ik kon niet precies duiden wat ik er zo rot aan vond en dus besloot ik hem daarin het voordeel van de twijfel te geven, omdat ik hem niet wilde vergelijken met mijn ex en hem daarin een eerlijke kans wilde geven.

AngelNyn schreef: Wat een eikel zeg!
Probeer niet aan jezelf te gaan twijfelen, hij is gewoon een kleuter die schijnbaar een volwassen relatie niet aankan, en het voor zijn ego nodig heeft dat er jonge meiden op zijn "status" kicken. Hij noemt jou waarschijnlijk een complex persoon omdat hij niet wilt toegeven dat hij een gelijkwaardige relatie niet aan kan, geen tegengas dult. Dat zegt meer over hem dan over jou!

Sprak mijn neef vanavond even, die in hetzelfde dorp woont als hij en hij vertelde me iets waar ik eigenlijk gewoon een soort van om moest lachen. Het meisje waar het om gaat heeft zelfs namelijk ook geprobeerd mijn neef te versieren vorig jaar. Ze woont een dorpje verderop, maar als je als man zijnde zin hebt in een leuke avond, schijnt zij daar al vrij snel voor in te zijn. Dat relativeert het voor mij wel enigszins en geeft mij wel de indruk dat ze elkaar dus lekker aan het gebruiken zijn.

Fairytale schreef:Hier een reactie van een 23 jarige , ik vind het een eikel. Hij heeft je heel slecht behandeld en dat verdien je niet. Hij verdient jou niet, want volgens mij ga jij volledig voor een man. "helaas" is het zo gelopen. Ik denk dat het god is dat je hier zo snel achter bent gekomen. Daarbij wat je schrijft je onderbuik gevoel zat goed. Ik ben er voor mezelf inmiddels achter dat ik daar heel goed naar moet luisteren. Je hebt ook door je ex zo'n deuk opgelopen het is logisch dat je vertrouwen dan minder is. En als je dan nog zo'n iemand treft dan werkt dat ook niet mee.

Hij vroeg telkens of ik me open wilde stellen en wilde dat gewoon het liefst zo snel mogelijk. Zo werkt dat voor mij niet. Dat moet groeien en op een gegeven moment liet ik dus wel steeds een beetje meer hem toe in mijn leven, maar hield ik wel telkens in m'n achterhoofd dat het best wel een serieus iets zou worden meteen, gezien zijn situatie qua gezin, co-ouderschap en afstand tussen onze woonplaatsen. Ik zou dan in die zin de investering moeten hebben gedaan en dat beslis ik niet van de één op andere dag. En toen ik op het punt kwam dat ik het wel een kans wilde geven, ging het binnen no time dus mis, doordat hij voor mij onnavolgbaar gedrag vertoonde en mij daar rot over liet voelen. Hij probeerde me ook jaloers te maken, wat niet lukte en vanaf het moment dat ik daarin tegengas gaf, was het dus klaar.

Caro schreef:

Antibes schreef:

TGR schreef:Ik snap niet meer zo goed waarom er geen alarmbellen afgingen in je hoofd en als ze al afgingen, waarom je daar dan niet naar luisterde? Ik vind het rot voor je, maar het lijkt wel of je keer op keer alleen maar oog hebt voor mannen die je rare dingen aandoen.

Het is nu makkelijk praten natuurlijk, wij horen nu het verhaal in 1x achteraf, terwijl bij Nour ook de oogkleppen al af zijn. Afgelopen periode is waarschijnlijk heel subtiel geweest meestal, met verklaringen en een hoop leuke periodes en gesprekken etc. tussendoor. Volgens mij is het een beetje overtrokken om nu te doen alsof ze een naief kippetje is.

Dat zegt TGR toch ook helemaal niet dat ze een naief kippetje is? Maar ik vind wel dat ze een punt heeft...op de een of andere manier komt Nour in aanraking met mannen die raar zijn of doen. Dat is opvallend, en ik zeg niet haar eigen schuld, maar wellicht als leerles nemen dat ze naar haar eigen gevoel moet gaan luisteren.

Dat wil ik er ook uit leren. Het maakt in de toekomst niet uit of mijn gevoel iets is wat ik in woorden kan duiden, het gaat erom dat het mijn gevoel is en daar mag ik meer op vertrouwen. Dat is denk ik ook waarom ik nu zo baal van mezelf. Ik heb dat gevoel terzijde geschoven en ratio laten overheersen, omdat ik me niet wilde laten leiden door ongefundeerde onderbuikgevoelens c.q. angsten. Ik wilde hem niet over een kam scheren met mijn ex, terwijl ik wel op mijn intuïtie had mogen vertrouwen.

Vanilla Queen schreef:

AngelNyn schreef: Wat een eikel zeg!
Probeer niet aan jezelf te gaan twijfelen, hij is gewoon een kleuter die schijnbaar een volwassen relatie niet aankan, en het voor zijn ego nodig heeft dat er jonge meiden op zijn "status" kicken. Hij noemt jou waarschijnlijk een complex persoon omdat hij niet wilt toegeven dat hij een gelijkwaardige relatie niet aan kan, geen tegengas dult. Dat zegt meer over hem dan over jou!

Precies.

De meesten meiden/vrouwen van 20 zullen naar hem opkijken, hij kan ze "kneden" zoals zijn hand staat. Dat is hem bij jou niet gelukt, waarschijnlijk vond ie het in het begin juist wel heel erg interessant en probeerde hij het toch bij jou, maar het lukte hem niet dus je bent niet zo interessant meer en geeft jou daar de schuld dan van. Die kerel is gewoon een zwakzak, heb je niks aan. Zal mij eigenlijk niks verbazen als hij alsnog contact met je zoekt om het weer een keer te proberen.

Ik weet dat jullie gelijk hebben, gelijkwaardigheid trekt hij niet. Hij wil degene zijn die gelijk heeft en krijgt en zo niet dan toch, zegmaar. Wat ik alleen niet volg, is dat de kans bestaat dat hij nog weer contact gaat zoeken, aangezien dit voor hem toch ook gelijkstaat aan hoofdpijn? Hij vond me immers complex.

Maar goed, hij stuurde daar tijdens dat lange telefoongesprek al op aan: mijn pad volgen en dus het contact verbreken of zijn pad en elkaar even met rust laten en na een tijdje weer kijken of het spontane contact weer kan ontstaan. Jaja, dan ben je gewoon een domme lul, aangezien je m.i. altijd weer op hetzelfde punt uit zal komen. De basis voor een normale vriendschap is er namelijk nooit geweest, dus dat kun je dan ook niet opeens gaan creëren, lijkt me. Vrienden heb ik wel, in tegenstelling tot wat hij heeft...

shygirl87 schreef:deze man is dan misschien wel 36, hij is alles behalve volwassen

in plaats van jezelf nog meer te kwellen zou ik het contact verbreken, weg ermee. dit is niet de juiste man voor jou anders was het al gelijk goedgegaan.

+1, je verdient echt beter!

Het is naar voor jou, maar ik vind het ook een nare situatie voor zijn zoontje. Je bent na 3 keer contact, met hem onder de douche gegaan (waar je jezelf ook niet fijn bij voelde), wat moet dat jochie nog allemaal voor zijn kiezen krijgen qua vrouwen als zijn vader zo met vrouwen omgaat? Dat is eigenlijk het eerste wat ik dacht toen ik het las, ben daar echt verbaasd over.

Klopt, Jolee. Dat zegt natuurlijk ook veel over van vaderschap(skwaliteiten?). Hij maakte zich er vanaf door te zeggen: "Ja, mijn zoontje vond het niet erg hoor, die vond juist dat je veel liever en zachter voor hem was. Je zag toch hoe hij meteen naar beneden rende om te vertellen aan me dat het douchen met jou leuk was en het afdrogen veel minder hard dan wat ik zelf doe."

Aanvulling: ik vond dit douche-gedoe net zo verbazingwekkend als dat zijn zoontje een kwartier daarvoor m'n kamer in kwam rennen (hij rende continu tussen kamer van zijn vader en mij heen en weer en dan hoorde ik dat zijn vader mijn naam zei, maar wat er dan volgde kon ik net niet verstaan), met de vraag of ik bij ze in bed kwam liggen. Yeah right, laten we onder deze omstandigheden modelgezinnetje gaan spelen, terwijl ik niet eens wist op dat moment hoe het tussen ons zat. Toen ik dus antwoordde met: "Nee lieverdje, je mag wel bij mij op bed zitten of even komen liggen, dan lees ik je een verhaaltje voor", weigerde hij door te zeggen dat hij allang wakker was en niet in bed wilde liggen. Dat vond ik gek, want gaf mij de indruk dat hij door z'n vader was gestuurd. Een kind weiger je niet snel iets en zulke dingen geven mij het gevoel dat hij zijn zoon inzette, wat ik niet normaal vind.

Woo, bizar hoor! Wat een rare vent.

Jop schreef:

Wat lief, dank je wel. terug.