Tips gevraagd

Jens sliep hier voorheen ook niet zonder zijn fiep en als hij die uit bed mikte dan kon ik ook hoog en laag springen, dan moest ik wel terug om hem te geven ander brak hij de tent af. Ik bracht hem dan ook terug maar vertelde wel heel duidelijk dat ik niet nog eens terug zou komen als hij weer de fiep expres uit bed zou gooien. Als hij het dan een 2e keer deed dan liet ik hem ook echt even in zijn sop gaar koken, ik ben natuurlijk geen joker die klaar staat wanneer meneer vind dat hij me nodig heeft. Na een paar keer had hij dat ook echt door en vlogen er duidelijk minder vaak fiepen door de kamer heen.

Verder hebben wij een hele fijne wekker van kidsleep. Die geeft aan wanneer kindjes uit bed mogen door middel van een lampje. Dus als het schaapje slaapt dan mag je niet uit bed en moet je stil zijn, is het schaapje wakker dan mag je uit bed komen. Dat heeft hier heel goed geholpen.

Hier zijn ze nooit uit bed gekomen, heb altijd duidelijk gemaakt dat ze me kunnen roepen als er iets is maar dat ze niet uit bed mogen komen. Ik kom ook altijd áls ze roepen, dus dan weten ze dat ook na een tijdje.

Razz_ schreef:

Lieskuh schreef:

Razz_ schreef:Hier zitten we ook in zo'n soort fase. We leggen S. altijd rond half 8 op bed en standaard na een half uur begin hij te roepen, zeuren en daarna te huilen. Als we zijn kamer binnen lopen heeft hij alles uit z'n bedje gegooit inclusief zijn tutje en zonder tutje gaat hij dus écht niet slapen. Terug leggen hielp niet en hij werd alleen maar hysterisch. Nu halen we uit zijn bed, laten we hem een half uur in de woonkamer en daarna gaat hij weer naar bed. En meneer slaapt binnen 3 seconden Nu hoop ik dat dit over een paar dagen weer voobij is maar we zitten nu inmiddels alweer in dag 10 dat hij dit s'avonds doet en ik word er ook een beetje moe van..

Ik zou zelf dit dus niet meer doen, hij is ruim anderhalf en weet gewoon dat jullie hem naar beneden halen. Hij 'wint' dit spelletje dus van jullie. Maar goed, zo sta ik er in en niet iedereen zal er zo over denken.

Ik vind het dubbel. Aan de ene kant denk ik het is maar een half uurtje en na dat half uurtje is het gewoon goed en slaapt hij door de de volgende dag half 9. Maar aan de andere kant inderdaad ziet hij dit wel als een spelletje. Hij slaapt dus met een tutje en ik weet dat als zijn tutje uit zijn bed is dat hij gewoon echt niet slaapt en dan kan ik 10 minuten wachten, een uur of 3 uur meneer slaapt dan echt niet. En dat vele huilen vind ik gewoon ook onnodig. Dus ik vind het een beetje dubbel en weet nu niet zo goed wat ik moet doen. Ik denk dat ik het nog afwacht tot het weekend en als het dan nog hetzelfde is ga ik er desnoods de halve nacht wel langszitten en het gewoon zo een paar dagen proberen

Als dit voor jullie werkt dan is het toch goed. Ik heb dit ook altijd gedaan. No way dat ik hem laat huilen of dat ik 10x op en neer loop s' nachts...ik nam M. gewoon bij ons in bed of ging een halfuurtje op de bank zitten. Na een tijdje ging het goed en ging hij zonder te sputteren naar bed.

Lieskuh schreef:Jens sliep hier voorheen ook niet zonder zijn fiep en als hij die uit bed mikte dan kon ik ook hoog en laag springen, dan moest ik wel terug om hem te geven ander brak hij de tent af. Ik bracht hem dan ook terug maar vertelde wel heel duidelijk dat ik niet nog eens terug zou komen als hij weer de fiep expres uit bed zou gooien. Als hij het dan een 2e keer deed dan liet ik hem ook echt even in zijn sop gaar koken, ik ben natuurlijk geen joker die klaar staat wanneer meneer vind dat hij me nodig heeft. Na een paar keer had hij dat ook echt door en vlogen er duidelijk minder vaak fiepen door de kamer heen.

Dat is ook wel heel goed maar mijn zoon is nog maar 1,5 en die begrijpt echt nog de zin "als je het nog een keer je tut uit je bed gooit dan heb je pech" niet

En Zelda meestal is dit ook gewoon weer zo'n periode van hem. Meestal duurt die maar een week maar vanavond gaan we alweer naar dag 11. Ik wacht nog even af misschien dat het voor het weekend nog overgaat en dan ga ik het gewoon op een andere manier proberen. Kijken hoe hij daar op reageert en ik kan het natuurlijk altijd proberen zonder dat ik m'n eigen grenzen ga overschrijden mbt huilen

Razz_ schreef:
Dat is ook wel heel goed maar mijn zoon is nog maar 1,5 en die begrijpt echt nog de zin "als je het nog een keer je tut uit je bed gooit dan heb je pech" niet

Daar verschillen we dan een beetje van mening, want ik denk dat een anderhalf jaar oud knaapje meer snapt als wij denken haha. Maar dan nog, ieder voor zich uiteraard.

Stella_ schreef:Ik heb even wat tips nodig.

Mijn zoontje heeft sinds kort een nieuwe fase.
Op het moment dat hij naar bed gaat hebben we een dagelijks ritueel. Dat riedeltje ga ik altijd af.
Hij zegt dan daarna ook welterusten mama en gaat liggen.

Maar binnen 10 minuten komt hij alweer uit zijn bed. En dit gaat echt wel 20x op een avond door.
S lag er om 19:30 in en hij komt nog steeds uit zijn bed en is nog wakker.
Ik benader hem de eerste keren gewoon rustig, zing nog een keer een liedje, knuffel hem en vertel hem dat het al laat is enz enz enz.
Dan gaat hij ook weer liggen en doen alsof hij gaat slapen. Maar vervolgens komt hij dood leuk weer eruit.

Daarna verander ik de techniek in de nanny techniek en dan leg ik hem terug zonder wat te zeggen. Kus op het voorhoofd en ik loop weg. Maar ook dit werkt niet. Hij komt er weer uit en al ik hem terug wil leggen word hij boos. Gaat niet meer liggen en strubbelt tegen. Ik laat hem dan gewoon en loop weg. En 10 minuten later kan ik weer opnieuw beginnen.

*Komt nu weer zijn kamer uit*

Wat kan ik nog doen ????

Ik zou er proberen achter te komen wat de reden is dat hij zo vaak uit bed komt en er (als dat gelukt is) samen een oplossing voor zoeken en/ of afspraken over maken. Misschien helpt het om de verantwoordelijkheid bij hem neer te leggen (voor een gedeelte uiteraard)

T. heeft ook wel eens periodes dat hij minder makkelijk gaat slapen, ik doe daar niet zo moeilijk over, neem m even lekker bij me en na een aantal minuutjes naast me op de bank (hij mag dan niet spelen) breng ik hem weer terug. Meestal is dat voldoende. Toevallig was dit vanavond niet het geval, maar meneer bleek nog honger/ dorst te hebben (kwam ik ook pas na een uur achter), ik heb m 100cc melk warm gemaakt die hij binnen no time op had en heb daarna weer naar bed gebracht en hij ging lekker slapen.

Ik sliep zelf vroeger erg moeilijk in (en nu nog wel eens last van) omdat ik teveel aant piekeren ben over van alles en nog wat. Sinds ik een tv op mn kamer had ging t veel beter, omdat ik dan ontspannen naar een programma aant kijken was en niet aan mn eigen gedachten dacht. Misschien is dit bij jouw zoontje ook wel het geval, nu is een tv op de kamer wel een stapje tever op deze leeftijd (naar mijn mening), maar misschien is er iets van een muziekje oid wat je aan kunt zetten ofzo?

Teddyaapje: Muziekje heeft hij al. Eigenlijk al sinds de geboorte en hij is er inmiddels mee getrouwd. (chico bol wat ook sterren projecteert)

Vanmiddag ben ik dus bij hem gaan zitten tot hij sliep en dit was binnen een half uur. Hij kan me niet echt uitleggen waarom hij niet wilt slapen want als ik hem dat vraag komt er of een heel warrig verhaal uit of niks.
Bang is hij niet, drinken geef ik hem ook al, honger check ik ook. Ik heb alle opties als nagelopen en verschillende dingen geprobeerd.

Voor nu blijf ik dan gewoon even bij hem zitten als hem dat helpt in slaap te komen.

Vervelend dat ze het nog niet echt kunnen uitleggen he! Misschien kun je het dan gewoon eens proberen door een gesprekje met hem aan te gaan (al heb ik geen idee wat ze op die leeftijd allemaal zelf kunnen aangeven/ verzinnen); 'Mama vindt t niet zo fijn dat je zo vaak uit je bed komt omdat je genoeg moet slapen, wat kunnen we eraan doen zodat je in bed blijft?'. Als hij zelf niet direct iets weet te zeggen kun je misschien voorbeelden geven van dingen die hij juist wel of juist niet fijn vindt, zodat dat kan worden doorgestreept en hij nieuwe ideeen krijgt (alle mogelijkheden opschrijven, ook als hij met iets belachelijks aankomt). Als jullie beide wat dingen hebben verzonnen samen kijken naar wat voor jullie beide een optie is en dat eens proberen.

bijv;

Wat kunnen we doen zodat jij lekker in bed blijft liggen?

mama; een liedje zingen voor het slapen

kindje; een zakje chips eten voor het slapen

mama; even lekker knuffelen voor het slapen

kindje; een knuffel uitkiezen die mee naar bed mag

kindje; een uur later naar bed

Daarna samen naar de lijst kijken een doorstrepen wat niet kan/ liever niet wil, totdat er 1 of misschien wel meerdere dingen blijven staan. In dit geval heb ik de knuffel uitkiezen even overgelaten. Laat je kindje een knuffel kiezen zoals afgesproken en met een beetje geluk voelt hij zich op deze manier serieus genomen en verantwoordelijk en blijft hij lekker in bed liggen. Door de 'wensen' in te vullen kun je misschien ook wel achter het 'probleem' komen. Stel dat hij zegt dat hij een extra lampje wil, wil dat je onder het bed kijkt, enz. Dan is hij misschien bang in het donker of bang dat er een monster onder zijn bed zit (ik noem maar wat hoor).

Ik weet niet of dit al werkt op de leeftijd van je kindje maar je zou het misschien eens kunnen proberen. En anders hopen dat het een fase is die bijna voorbij is