naamdilemma - opgelost

Gisteren te horen gekregen dat de dochter van goede vrienden van ons E.mma heet. En nu baal ik vreselijk, deze naam hadden wij ook erg hoog op ons lijstje staan. Eigenlijk roep ik al jaren dat al wij een dochter krijgen ze E.mma gaat heten. Wel twijfelden we de laatste tijd al een beetje, omdat de dochter van kennisen van ons ook zo heet en omdat de naam toch wel heel populair is, maar toch. Ik baal omdat de keuze voor ons nu al gemaakt is. Natuurlijk hebben ze geen 'alleen recht' op die naam, maar mijn man wil E.mma nu niet meer als naam, omdat hij het niet leuk vindt dat vrienden ook een dochter met dezelfde naam hebben. Tot nu toe nog geen naam gevonden die we allebei net zo mooi vinden. Bah, ik ben er echt een beetje depri van. Gelukkig hebben we nog 10 weken om een naam te vinden.

Natuurlijk is het een populaire naam dus het risico dat iemand anders ook deze naam zou kiezen was wel redelijk groot. Maar waar ik hier in Duitsland woon hoor ik deze naam dus nog niet zo vaak. Had er dus gewoon geen rekening mee gehouden.

Heeft één van jullie wel eens in deze situatie gezeten en hoe heb je dat opgelost. Vond je de naam die je daarna hebt gekozen wel gelijk net zo mooi als de 'eerste' naam.

Het ligt er een beetje aan, als Emma echt dé naam zou zijn waar we allebei helemaal weg van zijn, de naam die ik altijd al had willen geven, of de naam die we na heel lang dubben en discussiëren uiteindelijk hebben gekozen, dan zou ik nog steeds voor Emma gaan. Als we meerdere namen op het lijstje hadden staan die hoog scoorden dan zou ik er minder moeite mee hebben om voor een andere naam te gaan.

In jouw geval zou ik er hetzelfde over denken als jij, maar jammer genoeg wil je man het niet meer, dus dan zul je hoe dan ook toch een andere naam moeten kiezen.

Wel vervelend voor jullie, ik zou ook heel erg balen als - voor mijn gevoel - mijn naam voor mijn neus was weggekaapt.

Ik zou echt balen als iemand anders net, een paar weken, voor onze neus ook een kindje krijgt met Dé naam.

Hier hoefde ik er niet bang voor te zijn, want degene die voor mij uitgerekend waren zouden meisjes krijgen. En wij een jongen dus heb geen moment gedacht: wat als.

Maar als het wel was gebeurd was Dé naam nog steeds gebleven. Wij noemden hem in de buik al bij de naam, dat zou echt heel raar voelen als we dan opeens een andere naam zouden gaan gebruiken. Voor ons was hij 'gewoon' een Siem en geen Daan ofzo.

Maar jou man wil niet meer, alleen om die reden? Dan zou ik er nog eens over hebben. Ik zou de naam gewoon houden want wie zegt dat zij jullie vrienden nog zijn over pak hem beet 15 jaar? Straks kies je een andere naam en zie je hun over een paar jaar al niet meer en dan krijg je spijt.

wij zijn ook gewisseld van naam. Een collega van mij beviel van een jongetje met dezelfde naam maar anders geschreven. Dat vond ik ook al balen vooral omdat ik jongensnamen zo moeilijk vond. Het was ook geen naam wat je heel vaak hoorde dus toen wilde ik toch een andere naam. Gelukkig vind ik deze naam eigenlijk zelfs misschien wel leuker...maar kan me je gevoel wel voorstellen. Vooral het moment dat je de naam hoort..

Toen ik zwanger was van M hadden we al heel lang een jongens naam vast staan. M werd een meisje en dus de naam niet hoeven gebruiken. Toen ik zwanger van T was, hadden we nog steeds die zelfde naam als jongens naam staan.
Mn man zn neef, is ook zn beste vriend kreeg toen een jongen. Met 'onze' naam! Die naam was L.iam. Ze wisten het niet en konder er ook niks aan doen. Maar jeetje wat was ik down haha! Toen na een paar weken met de echo ook echt bleek dat we een jongentje kregen, was het weer even echt een domper. Naar mijn gevoel was niks leuker dan die naam.
Maar omdat ze zo dicht bij ons staan, wilde we die naam niet meer.
Uiteindelijk is het dus T.ijn geworden.

De eerste weken had ik nog steeds als ik T zag, dat ik dacht van. Hmm had je nu maar L geheten.
Maar nu, vind ik T ook een echt T haha! En vind ik deze naam veel beter bij hem, en bij ons passen.
Ik denk dat dit komt omdat je met zn naam mee groeit, en er dus aan went.

Nu ben ik dus helemaal blij met onze T! Al was een L ook leuk geweest haha!

-Ieniemienie- schreef:Toen ik zwanger was van M hadden we al heel lang een jongens naam vast staan. M werd een meisje en dus de naam niet hoeven gebruiken. Toen ik zwanger van T was, hadden we nog steeds die zelfde naam als jongens naam staan.
Mn man zn neef, is ook zn beste vriend kreeg toen een jongen. Met 'onze' naam! Die naam was L.iam. Ze wisten het niet en konder er ook niks aan doen. Maar jeetje wat was ik down haha! Toen na een paar weken met de echo ook echt bleek dat we een jongentje kregen, was het weer even echt een domper. Naar mijn gevoel was niks leuker dan die naam.
Maar omdat ze zo dicht bij ons staan, wilde we die naam niet meer.
Uiteindelijk is het dus T.ijn geworden.

De eerste weken had ik nog steeds als ik T zag, dat ik dacht van. Hmm had je nu maar L geheten.
Maar nu, vind ik T ook een echt T haha! En vind ik deze naam veel beter bij hem, en bij ons passen.
Ik denk dat dit komt omdat je met zn naam mee groeit, en er dus aan went.

Nu ben ik dus helemaal blij met onze T! Al was een L ook leuk geweest haha!

L.iam was wel makkelijk geweest als jullie de naam M.ila in houten letters op het kamertje hadden gehangen. Dan hoef je eigenlijk alleen maar die letters te verwisselen....spaart weer geld!

Ik vind het wel een heel grappige combinatie, Mila en Liam, maar de combinatie Mila en Tijn ligt wel lekkerder in de mond.

Als het dé naam voor mij zou zijn dan werd het dus gewoon ook die naam. Ligt er trouwens wel aan hoe goed de vriendschap zou zijn tussen ons. Als het échte vrienden voor het leven zijn zou ik voor een andere naam gaan.

Maar ben je eigenlijk überhaupt wel zwanger? Zo niet, dan zou ik me er echt nog niet druk om maken. De naam die ik voor de zwangerschap in mijn hoofd had is het absoluut niet geworden.

Lieskuh schreef:

Maar ben je eigenlijk überhaupt wel zwanger? Zo niet, dan zou ik me er echt nog niet druk om maken. De naam die ik voor de zwangerschap in mijn hoofd had is het absoluut niet geworden.

Ze is wel zwanger, want er staat dat ze gelukkig nog 10 weken heeft om een andere naam te zoeken.

10 dagen voordat onze dochter geboren werd is een nichtje van mijn man bevallen van een dochter en zij hebben haar J inte genoemd, terwijl wij Y inthe uit hadden gekozen. Heb hier even flink van gebaald, want het voelde inderdaad alsof 'onze' naam af werd gepakt, maar uiteindelijk toch besloten om haar wel zo te noemen. We noemden haar toen al 20 weken zo en Y inthe was gewoon Y inthe en geen andere naam. Ik ben heel blij dat we deze naam toch gegeven hebben, omdat ik onze tweede keuze nu toch niet meer zo mooi vind. Voordeel was wel dat we wisten wat iedereen écht van de naam vond

Ja, ik zie het. Niet goed gelezen...

Ik heb al jaaaren een meisjesnaam in m'n hoofd en als we een ooit nog dochter krijgen krijgt ze ook die naam of ons buurmeisje, achternichtje, collega ook die naam heeft kan me niet schelen. Dit is gewoon DE naam voor ons en ik wil geen andere !

Razz_ schreef:Ik heb al jaaaren een meisjesnaam in m'n hoofd en als we een ooit nog dochter krijgen krijgt ze ook die naam of ons buurmeisje, achternichtje, collega ook die naam heeft kan me niet schelen. Dit is gewoon DE naam voor ons en ik wil geen andere !

Hier ook, en als iemand anders die naam net voor ons heeft, jammer dan, maar wij noemen haar zo (als we ooit een dochtertje mogen krijgen).

Susan schreef:Ik vind het wel een heel grappige combinatie, Mila en Liam, maar de combinatie Mila en Tijn ligt wel lekkerder in de mond.

Ja wij vonden het ook echt een leuke combi! Zelfde letters maar helemaal niet heel erg op elkaar lijken.
Maar idd T ligt lekkerder in de mond. En nu zijn we er ook helemaal blij mee!

*ps zou je de volledige namen weg willen halen ? Of veranderen in alleen de initialen. Wil het nl een andere keer weer weg halen. Zeker omdat de naam van ons neefje er nu ook bij staat .

Darius schreef:

-Ieniemienie- schreef:Toen ik zwanger was van M hadden we al heel lang een jongens naam vast staan. M werd een meisje en dus de naam niet hoeven gebruiken. Toen ik zwanger van T was, hadden we nog steeds die zelfde naam als jongens naam staan.
Mn man zn neef, is ook zn beste vriend kreeg toen een jongen. Met 'onze' naam! Die naam was L.iam. Ze wisten het niet en konder er ook niks aan doen. Maar jeetje wat was ik down haha! Toen na een paar weken met de echo ook echt bleek dat we een jongentje kregen, was het weer even echt een domper. Naar mijn gevoel was niks leuker dan die naam.
Maar omdat ze zo dicht bij ons staan, wilde we die naam niet meer.
Uiteindelijk is het dus T.ijn geworden.

De eerste weken had ik nog steeds als ik T zag, dat ik dacht van. Hmm had je nu maar L geheten.
Maar nu, vind ik T ook een echt T haha! En vind ik deze naam veel beter bij hem, en bij ons passen.
Ik denk dat dit komt omdat je met zn naam mee groeit, en er dus aan went.

Nu ben ik dus helemaal blij met onze T! Al was een L ook leuk geweest haha!

L.iam was wel makkelijk geweest als jullie de naam M.ila in houten letters op het kamertje hadden gehangen. Dan hoef je eigenlijk alleen maar die letters te verwisselen....spaart weer geld!

Haha was lekker makkelijk. Hadden idd houten letters. Nu maar aan hun gegeven :p!

Ik zou een andere naam kiezen. Hoe vreselijk ik er ook van zou balen, ik vind het gewoon niet leuk als er in de kennissenkring al iemand met die naam rondloopt.

De nicht van m'n vriend heeft een dochter met 'onze' meisjesnaam. Als we een meisje hadden gekregen hadden we haar wel die naam gegeven. Maar dat komt omdat we geen contact hebben met hen. We zijn dan wel familie maar verder niks. Als het echt dichtbij is dan zou ik, hoe moeilijk ook, een andere naam zoeken.

@ Susan: eigenlijk is het wel DE naam. we hadden zo tussen door nog wel wat andere namen bedacht, maar Emma was wel duidelijk favoriet. Daarom baal ik ook zo. Als het gelijk stond met een andere naam, zou ik nog wel balen, maar dan was het een vrij gemakkelijke keuze geweest. Nu niet. Ik denk dat ik het even laat rusten (voor zover ik dat kan) en dan deze week er toch nog maar eens met mijn man over hebben. Hij nam trouwens de telefoon aan en was voor mij nog meer teleurgesteld dan voor hem zelf.

@ SarahKey: Ik denk wel dat we vrienden blijven. We zijn allebei stellen naar Duitsland geëmigreerd en vanaf het begin klikt het al. Ik denk niet dat dat zomaar over is.

@ Ieniemienie : Daar ben ik ook bang voor; dat ik in het begin onze dochter telkens nog als Emma zie en hoe lullig het ook klinkt als ik hun dochter zie een beetje "jaloers" op de naam ben. Maar wat jij zegt is waarschijnlijk ook wel zo, dat een naam met een kindje meegroeit en je er ook aan went. Wel fijn om te horen dat het bij jullie wel goed gekomen is.

@ Razz: zo denk ik aan de ene kant ook een beetje. Maar aan de andere kant de meisjes verschillen straks maar 10 weken in leeftijd en zullen hopelijk ook af en toe samen spelen. Dan vind ik het zo gek als ze allebei Emma heten.

Ik laat het allemaal even rusten en ga er van de week nog even met mijn man over hebben.

Je kunt natuurlijk ook de vriendschap verbreken, probleem opgelost!

Haha, nee hoor grapje!

Wij hebben ook al jaren DE naam voor een meisje vast staan, we zijn er gewoon al een aantal jaren hèlemaal weg van.

Nu kregen we eerst een zoon maar de meiden naam bleef staan.
Mijn schoonzusje raakte zwanger.
Toen werd ik ook weer zwanger..
Mijn broer kreeg in oktober afgelopen jaar een dochter en wat denk je? Het meisje kreeg twee namen en de tweede naam was "onze" naam... Ohhh wat hebben we gebaald hoe verzon hij het?

Uiteindelijk bleek een paar weken later bij de 20 weken echo dat we ook een meisje krijgen.. We hebben nu toch besloten om die naam te geven..
1 omdat t al jaren de naam is voor ons en 2 omdat de tweede naam van ons nichtje nooit gebruikt word.

Ben wel benieuwd wat mijn broer hiervan gaat vinden overigens!

Mijn moeder wilde al jaaaaaren haar dochter E.velien noemen, toen ze zwanger was was dat ook echt dé meisjesnaam. Tot een paar maanden voor mijn geboorte mijn nichtje werd geboren.. E.veline. Ik heet nu dus C.arolien, omdat twee dezelfde namen in 1 familie wel wat raar is.

Ik zou alleen veranderen van naam als een neefje of nichtje al dé naam heeft gekregen, verder weg niet. Familie hou je je hele leven, maar hoe groot is de kans dat het kind van vrienden over 10 jaar nog veel in de buurt is van jouw kind? En over 20 jaar?

Oeh dat is lastig inderdaad! Ik zou ook flink balen als dat bij ons zou gebeuren, we zijn er nu ook pas uit wat de naam wordt. En het is een naam die je niet heel veel hoort, hier in ieder geval niet dus dat zou behoorlijk zuur zijn.

Succes met eventueel verder zoeken!

Ik zou ook enorm balen en het hangt er natuurlijk vanaf hoe dicht iemand bij je staat. Bij kennissen zou ik zeker de naam weer gebruiken. Bij broers en zussen zou ik het niet doen. Bij vrienden denk ik wel: als het echt je droomnaam is, en vrienden kunnen weer uit je leven verdwijnen en dan baal je misschien.. maar het blijft lastig. Helemaal als je het verder niet goed eens kunt worden over dé naam.

Ik zou het met die vriendin bespreken. Een vriendin van me was 6w voor mij uitgeteld en wij wisten nadat ze de 20w echo hadden gehad dat ze een jongen kregen. Wij wisten het geslacht toen nog niet maar hebben wel met hun afgesproken dat als ze 'onze' naam aan hun zoontje zouden geven dat wij toch voor die naam zouden 'mogen' gaan. Gelukkig hadden ze een andere naam. Het zusje van de beste vriend van mijn vriend kreeg een hond net voordat ik was uitgeteld...genaamd T. ygo!

Ik was tegelijk zwanger met 2 nichtjes en met mijn vriendin. Mijn man en ik heb toen we namen zochten afgesproken als we DE naam hadden deze niet meer te veranderen, ook al zou mijn nichtjes of vriendin een kindje krijgen met dezelfde naam. (wij wisten het geslacht niet en beide nichtjes en mijn vriendin zijn eerder bevallen als mij, niet allemaal eerder uitgerekend als mij)
Mijn nicht heeft een meisje gekregen met een naam die bij ons op 2 stond. Mijn vriendin kreeg een zoontje met een naam die we nog nooit hadden gehoord. En mijn andere nichtje kreeg een zoon met een naam die niet in ons lijstje stond. Maar al had er wel 1 van onze 2 namen tussen gestaan dan bleef de naam hetzelfde (dit wisten ze zelf ook, niet wat de namen waren maar wel dat we het niet zouden veranderen als het toevallig hetzelfde was).
Ik zou bij iedereen de naam/namen houden we hadden uitgezocht behalve als mijn schoonzusje ook zwanger zou zijn, dan zou ik de naam hebben veranderd (maar die is niet zwanger en gelukkig heeft ze een heel andere smaak, ze vind de naam van ons zoontje niet mooi)

Laurientje85 schreef:Wij hebben ook al jaren DE naam voor een meisje vast staan, we zijn er gewoon al een aantal jaren hèlemaal weg van.

Nu kregen we eerst een zoon maar de meiden naam bleef staan.
Mijn schoonzusje raakte zwanger.
Toen werd ik ook weer zwanger..
Mijn broer kreeg in oktober afgelopen jaar een dochter en wat denk je? Het meisje kreeg twee namen en de tweede naam was "onze" naam... Ohhh wat hebben we gebaald hoe verzon hij het?

Uiteindelijk bleek een paar weken later bij de 20 weken echo dat we ook een meisje krijgen.. We hebben nu toch besloten om die naam te geven..
1 omdat t al jaren de naam is voor ons en 2 omdat de tweede naam van ons nichtje nooit gebruikt word.

Ben wel benieuwd wat mijn broer hiervan gaat vinden overigens!

Je kan altijd nog zeggen dat je je dochter naar het nichtje hebt vernoemd mocht ie het niet leuk vinden, wellicht vind ie het dan een eer