wonen in een andere plaats

Gister zijn mijn vriend en ik een huis gaan bezichtigen omdat we graag willen gaan samenwonen. De 4e die we nu gezien hebben. Mijn vriend is er helemaal weg van en rationeel gezien is het ook een mooi huis wat aan onze wensen voldoet. Ik voel het echter niet bij dit huis. En dat schijn te toch te hebben als je hét huis gevonden hebt volgens de mensen in mijn omgeving. Ik kan het niet goed omschrijven, echt een gevoel. Wat ik denk dat het grote punt is wat mij tegenhoudt, is dat dit huis in een plaats verderop ligt dan waar ik nu woon, en ik blijkbaar toch liever hier wil blijven wonen dan ik dacht. Want op papier en rationeel voldoet het huis aan alle wensen.

Hoe zat dat bij jullie toen jullie een huis kochten? Speelde de plaats/locatie een grote rol? Of was dat voor jou juist niet zo belangrijk? Had jij dat gevoel toen je binnenstapte van dit is het? Voornamelijk omdat mijn vriend zo weg is van het huis wil ik er wel serieus in gaan, maar het moet natuurlijk voor beide personen echt goed voelen.

Maar in een plaats verderop is niet zo heel ver van de plaats nu. Voor mij maakt dat niet heel veel uit, ondanks dat ik ook niet veel verder weg wil dan de plaats waar mijn ouders wonen.

Is er iets met de woonplaats wat je minder leuk vind?

Voornamelijk emotionele waarde denk ik. Dat mijn familie eigenlijk allemaal hier woont, dat vrienden van ons hier een huis hebben gekocht. Dat ik altijd gedacht heb hier te blijven wonen. Dat (met name) mijn moeder me graag hier ziet blijven wonen. Dat eventuele kinderen dan daar naar school moeten. Ja, je kan jezelf gek maken......

Herkenbaar!

Wij hebben een huis gekocht in het dorp waar mijn vriend is opgegroeid. Het dorp waar ik ben geboren en opgegroeid ben ligt ongeveer 8km verder op. We waren erg weg van het huis. Ik zei altijd "het is een prachtig huis in het verkeerde dorp." Uiteindelijk hebben we het gekocht, omdat we er helemaal weg van waren. In het begin moest ik erg wennen, maar inmiddels woon in hier bijna 1,5 jaar en ben ik gewend.

Hoe ver liggen de plaatsen van elkaar?

Ik zou ook niet zomaar in een andere plaats gaan wonen. Vroeger wilde ik altijd in de plaats blijven wonen waar mijn ouders, familie en een aantal vrienden wonen. Omdat mijn vriend uit een plaats 40 kilometer verderop kwam en daar een appartement had gekocht, zijn we eerst daar gaan wonen. Toen we ons op een nieuw huis gingen oriënteren, hebben we het er samen over gehad in welke plaats we zouden gaan wonen. Het bleek het handigste te zijn om in de plaats waar we al woonden te blijven en we zijn toen alleen naar huizen in deze plaats gaan kijken, omdat ik niet zomaar weer in een ander dorp/stad wilde gaan wonen.

Ik hecht me best wel aan een plaats en vind het fijn als ik ergens mensen ken, dus voor mij is de plaats waar een huis staat heel belangrijk. Natuurlijk is het wel fijn als er genoeg huizen te koop staan in de plaats waar je graag wilt wonen. Dat was bij ons wel het geval.

Ibbeltje schreef:Hoe ver liggen de plaatsen van elkaar?

Ook ongeveer 8 km net zoals bij _Liv. Geografisch stelt dat dus eigenlijk niets voor, maar merk dat mijn emotionele waarden zwaar wegen. _Liv fijn te horen dat jij gewoon gewend bent. Vind het lastig te achterhalen wat zwaarder weegt. Het huis dat in principe aan alle wensen voldoet, of de plaats waar het staat. Want wat als je niet kan wennen? Het is niet zomaar een broek die je koopt die (wanneer die toch niet zo leuk was) gewoon in de kast blijft liggen.

Maar 8 km is niet ver van je huidige woonplaats, dus iedereen die daar woont is wel makkelijk op te zoeken.
Je moet wel een goed gevoel hebben in het huisje want je gaat er wel een hele tijd wonen denk ik.
Wat is de kans om een huisje te vinden in jouw woonplaats?

Het is net wat Ibbeltje zegt, je moet een goed gevoel bij een huis hebben. Ik had een goed gevoel bij dit huis en ben er nog steeds ontzettend blij mee. En ik kom regelmatig in mijn oude dorp. Er woont familie, ik doe m'n boodschappen en ik sport er nog steeds. Op die manier ben ik toch nog "verbonden" met het dorp en spreek ik mensen regelmatig. Toch heeft dit dorp ook voordelen. Mensen kennen me niet, terwijl mensen in mijn oude dorp me allemaal kennen. Soms is het ook wel lekker als je gewoon kunt doen wat je wilt zonder dat mensen je kennen en tegen je gaan praten.

Ik denk niet dat het raar is dat je graag in je oude woonplaats wilt blijven, maar ga je daar een huis voor opgeven wat helemaal aan jullie wensen voldoet? Nu moet het huis natuurlijk wel helemaal goed voelen wanneer je binnenstapt, maar persoonlijk zou ik het zonde vinden om een huis waar ik weg van ben te laten schieten vanwege een woonplaats.

Ik had graag in mijn oude woonplaats gebleven maar daar vonden we geen huis dat aan onze eisen voldeed, ook niet in de woonplaats van mijn man. Dus besloten we in dorpen erom heen te kijken, we vonden toen een huis op een km of 10 van zijn woonplaats en 40km van die van mij. Ik vond het de eerste dagen vreselijk om hier te zijn, maar achteraf ben ik blij, heb een huis wat helemaal naar onze zin is, en ik heb een auto dus ik ben zo bij vrienden/familie etc.

Ook al zit er maar 8 km tussen, het kan een heel groot verschil zijn. Ik kom zelf uit een dorp en 6 km verder zit een ander dorp, maar veel mensen uit het ene dorp willen niet in het andere dorp wonen en als ze er wel gaan wonen, willen ze toch op ten duur weer terug. Qua gevoel is het toch anders. Zelf ben ik een stad gaan wonen daar ver vandaan, dus voor mij gaat het niet op. Ik zou er wel goed over na denken. Als het huis verder helemaal aan jullie eisen voldoet zou ik het wel doen denk ik. Voor mij is een huis waar ik me prettig voel belangrijker dan de plaats waar het staat. Maar ik kan me je twijfel wel heel goed voorstellen.

Ik ben eerst verhuisd van gelderland naar noord-holland, maar we woonden eerst in een plaats waar we beide niet konden aarden. Tot we gingen verhuizen, 6 km verderop, naar het dorp waar mijn man vandaan kwam.
En daar wonen we nog steeds en dat bevalt ons allebei prima.
Meteen bij de eerste stap bij dit huis voelde ik me thuis. Dat had ik de 1,5 jaar in het andere dorp nooit gehad/gevoeld.
Dus het huis is denk ik ook wel belangrijk om je thuis te voelen maar de omgeving ook.
En als je twijfelt, dat is best lastig want straks kies je verkeerd.
Succes met je beslissing.

Ik ben ook in een andere plaats gaan wonen. De plaats waar ik ben opgegroeid ligt ook ong. 8 km. hier vandaan. De reden was dat mijn werk nu vijf minuten van mij vandaan is, en omdat we geen huurhuis konden krijgen in mijn oude woonplaats. Maar het volgende huis word wel weer in mijn oude woonplaats. Ik merk dat ik met mijn huidige woonplaats minder binding heb, hoe leuk het ook is. Ik verlang steeds meer terug naar mijn oude woonplaats. Spijt heb ik er niet van, het is niet zo dat ik hier gelijk weg wil. Maar ik zou wel staan springen van vreugde als ik morgen een huis heb in mijn oude woonplaats.

Ik heb een nieuwbouwhuis gekocht, was dus van tekening en had er niet echt meteen een gevoel bij. Het was meer gewoon praktisch omdat dit huis zo'n beetje de enige mogelijkheid voor mij was om een betaalbaar huis te kopen. Maar het ligt wel in het dorp waar ik ook geboren ben en waar ik werk. En ik zou ook niet willen wonen in een nabije stad ook al is die ook maar ca. 8 km verder weg. Is toch heel anders ook al kom ik daar wel om te winkelen e.d. Jullie gaan nu net samenwonen dus het zal misschien nog lang niet aan de orde zijn maar ik zou naast het gevoel voor een huis toch ook wel praktisch denken. Willen jullie echt voor jaren in dit huis blijven wonen, hier ook aan kinderen beginnen e.d. Ik ksn me dan best wel voorstellen dat je het dan prettiger vind om in je oude woonplaats te wonen. Maar komen jullie daar vrij snel in aanmerking voor een gelijkwaardig huis?

Dank voor alle reacties. Er staan wel wat huizen te koop in de plaats waar ik nu woon, maar ook hier ligt de huizenmarkt een beetje op zijn gat. MissD en Sarahkey, rationeel gezien voldoet het huis inderdaad aan alle wensen, maar gevoelsmatig voel ik het niet. Maar komt dat door het huis of door de plaats waar het staat? Dat vind ik lastig te achterhalen. Ik denk dan we nog een 2e keer gaan kijken. Als ik dan nog steeds dat gevoel niet heb weet ik misschien genoeg. Gelukkig staat mijn vriend er wel positief is, hij zegt datwe allebei het goede gevoel moeten hebben. Maarja, dalijk lopen we dit huis mis en duurt het misschien nog erg lang voordat we een anders geschikt huis vinden. Goh wat is een huis kopen (ofja, we zijn nog niet eens aan het kopen, maar aan het kiezen) toch lastig!

Ik had precies hetzelfde en heb er een tijdje terug ook een topic over geopend. Wij hebben toch besloten een huis te kopen in onze huidige woonplaats, ookal hadden we een veel mooier huis kunnen kopen in die andere plaats. Maar mijn familie woont hier, vrienden, ik voel me hier ook gewoon thuis en dat is nog wel het belangrijkste.

Bij mij ging het niet om een koop- maar een huurhuis. Ik ben bewust in een andere provincie gaan wonen, meer dan een uur van de plaats waar ik ben opgegroeid en 3 kwartier van de woonplaats van mijn vriend. En dus ook in een stad die ik alleen maar kende van 'een biertje drinken met een klasgenoot'. Ik ben erg blij dat ik hier ben gaan wonen. Het was voor mij als een soort nieuwe start en ik heb het alleen maar als positief ervaren om letterlijk meer afstand van mijn ouders te hebben. In eerste instantie dacht ik hier voor een paar jaar te gaan wonen en dan weer terug te gaan naar mijn oude woonplaats. Maar inmiddels ben ik toch van mijn stad gaan houden, van mijn huis, van de provincie waar ik nu woon. Ik heb hier nu een leuke sportschool gevonden, vind het heerlijk om naar mijn verzorgpaard te gaan en heb nu een huisarts waar ik heel tevreden over ben. Wat dat betreft is het verhuizen naar een andere plaats ook een kans om je leven anders in te richten.

& wat betreft 'het' voelen bij een huis: toen ik hier voor het eerst binnen kwam had ik ook zoiets van: 'uhh okee'. Het meisje wat er voor mij in zat, was er destijds zo ingetrokken. De inrichting paste totaal niet bij elkaar, lelijke vloerbedekking en zeil, propperig ingericht, nooit iets aan de tuin gedaan... Ik heb het huis toch geaccepteerd en kreeg 'het' gevoel pas echt toen ik het naar mijn smaak ging opknappen: muren gewit, een muur oranje behang, laminaat op de vloer, alle gordijnen van 1 soort, onkruid uit de tuin en plantjes erin, mijn meubels. Nu is het echt mijn huis. Ik kijk nog wel eens met verbazing naar de voor-foto's...

Ja klopt! Je moet goed door de huidige inrichting heen kunnen kijken natuurlijk. Geloof zeker dat dat ook voor een groot deel mee speelt in 'het' gevoel. We gaan denk ik wel nog een tweede keer naar het huis kijken.

Hoe langer dit speelt hoe meer ik merk wat me echt doet twijfelen. En dat is (naast het nog missen van 'het' gevoel) met name mijn moeder. Zij vind het helemaal niet leuk mocht ik in een andere plaats gaan wonen. Zelfs al ligt die maar 8 km verder op. Want dat wordt zó moeilijk met het eventueel oppassen op kleinkinderen later. Maar goed, toch wordt ik erdoor beïnvloed dat zij op deze manier reageert en merk ik dat dit voor een groot deel van mijn twijfel zorgt. Ik weet ook dat ik me daar niet door moet laten leiden, maar tussen weten en voelen zit nog een verschil.