Wanneer ben jij voor het laatst vreselijk geschrokken?

De titel zegt t al...

Ik een week of 2 geleden, ik was alleen thuis toen ik een sleutel in het slot van de voordeur hoorde en iemand aan mijn voordeur stond te rammelen....ik kreeg echt zowat een hartverzakking. Ik ben direct gaan kijken en er stond een voetstap in de sneeuw, op mijn deurmat, maar ik zag niemand...

Zoooo ik kreeg geen lucht meer! Voordat je bij onze voordeur kan komen is er nog een algemene voordeur en een hek, dus ik was niet al te pleased...

Meteen huisbaas gebeld, bleek een achterlijke makelaar een bezichtiging te hebben en die besloot vervolgens de algemene voordeur sleutel op alle voordeuren uit te proberen omdat ze het juiste huisnr niet kon vinden....nou dan ben je goed scheel. Bovendien stond er vuilnis bij ons buiten dus ze kon zien dat het bewoond was. En dan nog....de algemene voordeursleutel????

Pfffff, als ik er aan denk of erover praat krijg ik het nog benauwd. Wat ben ik geschrokken zeg!!!

van een patient vorige week; ik was bloed aan het afnemen en juist op het moment dat ik de naald wilde insteken riep hij heel hard: 'wraaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah' en bewoog hij met zijn armen...bloedafname mislukt, want naald zat naast ader en zuster Highway nogal pissed

Waarom vind je het zo raar dat hij daar de algemene voordeursleutel voor gebruikt? Ik ken meerdere appartementen waarbij de sleutels van de voordeuren ook allemaal de algemene deur kunnen openenen. En ook de berging.

Snap wel dat je schrikt. Ik zou gek worden als er iemand met een sleutel bij mijn voordeur bezig is. Niemand heeft mijn sleutel.

Voor het laatst geschrokken? Weet ik even niet. Vandaag wel erg geschrokken ergens van, maar niet vreselijk geschrokken.

Pff kan me voorstellen dat je daarvan schrikt! Wat een doos zeg..

Ik had iets soort gelijks paar weken geleden, was alleen thuis en hoorde ook ineens gerommel aan het slot en de deur open gaan.. Schrok me dood, en stond al met het vlijmscherpe zwaard wat we hebben in mijn handen, bleek het mijn vriend te zijn
Die had ik pas 3 uur later thuis verwacht, en het was niet in hem opgekomen om even te laten weten dat hij zoveel eerder thuis zou zijn..
Heb hem daarna laten beloven altijd even te whatsappen als hij naar huis komt op een ander moment dan verwacht

AngelNyn schreef:Pff kan me voorstellen dat je daarvan schrikt! Wat een doos zeg..

Ik had iets soort gelijks paar weken geleden, was alleen thuis en hoorde ook ineens gerommel aan het slot en de deur open gaan.. Schrok me dood, en stond al met het vlijmscherpe zwaard wat we hebben in mijn handen, bleek het mijn vriend te zijn
Die had ik pas 3 uur later thuis verwacht, en het was niet in hem opgekomen om even te laten weten dat hij zoveel eerder thuis zou zijn..
Heb hem daarna laten beloven altijd even te whatsappen als hij naar huis komt op een ander moment dan verwacht

Als mijn partner wil dat ik dat beloof, dan ga ik me toch wel zorgen maken

Smikkell schreef:

AngelNyn schreef:Pff kan me voorstellen dat je daarvan schrikt! Wat een doos zeg..

Ik had iets soort gelijks paar weken geleden, was alleen thuis en hoorde ook ineens gerommel aan het slot en de deur open gaan.. Schrok me dood, en stond al met het vlijmscherpe zwaard wat we hebben in mijn handen, bleek het mijn vriend te zijn
Die had ik pas 3 uur later thuis verwacht, en het was niet in hem opgekomen om even te laten weten dat hij zoveel eerder thuis zou zijn..
Heb hem daarna laten beloven altijd even te whatsappen als hij naar huis komt op een ander moment dan verwacht

Als mijn partner wil dat ik dat beloof, dan ga ik me toch wel zorgen maken

Tja zo kan je het ook zien
Ik schrik gewoon nogal snel, dus even een whatsappje van "ik sta over 1 minuut voor de deur" is voor hem een kleine moeite en dan hoef ik in ieder geval niet te schrikken.
(We wonen in een niet zo'n hele geweldige wijk, bij ons wonen in de straat alleen maar jonge stellen, die vaak op vrijdag of zaterdag avond op stap zijn, plus we hebben geen overburen, dus tja, voel me niet altijd heel erg op mijn gemak dan)

Klopt Smikkell, zo'n voordeursleutel had ik bij mijn ouders ook. De huisbaas is een paar dagen later langsgeweest om te checken hoe dit nu kon gebeuren en of er niet nog een sleutel van onze voordeur in omloop was, toen liet hij de sleutelbos voor de makelaar zien en daar zittem duidelijk labels aan met 'algemene voordeur beneden' 'voordeursleutel huisnr ....' 'sleutel berging beneden' etc.

Dus hij zei ook al, ik weet niet hoe ik het nog duidelijker moet maken voor de makelaars....

@

Wat sneu, Zora

Ik ben afgelopen zondag voor het laatst geschrokken toen we A ineens kwijt waren in de V&D. We hebben twintig minuten gezocht, samen met medewerkers, beveiliging en een paar winkelende dames die haar hadden zien lopen. Ik haalde me gelijk al de meest enge scenario's in mijn hoofd, heb ook staan huilen van opluchting toen ze eindelijk aan de hand van een vrouw aan kwam lopen.

Ik had van de week op t vliegveld m'n handbagage ergens laten staan, met paspoort, geld en credit Card. Ik had t pas door toen ik al stuk verder gelopen was en ben keihard terug gerend. Gelukkig stond ie er nog en was er niks mee. Maar ik schrok me wel echt de tering.

Ik schrok gisteravond nog in de auto. Er was een auto die op mijn weghelft reed en die ging maar niet opzij. Ja, op het laatste moment! (En nee, hij was niet aan het inhalen... )

Dat was een paar weken geleden. Ik zou linksaf slaan en op dat moment zag ik in de achteruitkijkspiegel dat een andere auto mij begon in te halen. Ik schrok me dood, meteen op de rem. Uiteraard had ik mijn richting aan, dus ik snap niet hoe die andere bestuurder het in zijn hoofd haalde mij op dat moment in te halen..

Een week of twee geleden, toen we om half negen uitgeput in bed lagen vanwege de verhuizing die dag had plaatsgevonden. Toen ging om een uur of tien de telefoon. Mijn vader om te zeggen dat ie zich niet goed voelde en pijn op zijn borst had. Meteen ambulance gebeld en papa meegenomen naar het ziekenhuis waar bleek dat hij een hartinfarct had. Ik kreeg er zelf ook zowat een hartverzakking van.

Ik schrik me regelmatig helemaal dood. Ik schrik ontzettend snel.

Yoyo schreef:Ik schrok gisteravond nog in de auto. Er was een auto die op mijn weghelft reed en die ging maar niet opzij. Ja, op het laatste moment! (En nee, hij was niet aan het inhalen... )

Ik snap het niet helemaal, geloof ik ...

Alex schreef:

Yoyo schreef:Ik schrok gisteravond nog in de auto. Er was een auto die op mijn weghelft reed en die ging maar niet opzij. Ja, op het laatste moment! (En nee, hij was niet aan het inhalen... )

Ik snap het niet helemaal, geloof ik ...

Volgens mij ging het om een tegemoedkomende auto, die dus op de verkeerde weghelft reed.

AngelNyn schreef:

Alex schreef:

Yoyo schreef:Ik schrok gisteravond nog in de auto. Er was een auto die op mijn weghelft reed en die ging maar niet opzij. Ja, op het laatste moment! (En nee, hij was niet aan het inhalen... )

Ik snap het niet helemaal, geloof ik ...

Volgens mij ging het om een tegemoedkomende auto, die dus op de verkeerde weghelft reed.

Oh, oké. Dan snap ik het. Dank je.

Alex schreef:
Ik ben afgelopen zondag voor het laatst geschrokken toen we A ineens kwijt waren in de V&D. We hebben twintig minuten gezocht, samen met medewerkers, beveiliging en een paar winkelende dames die haar hadden zien lopen. Ik haalde me gelijk al de meest enge scenario's in mijn hoofd, heb ook staan huilen van opluchting toen ze eindelijk aan de hand van een vrouw aan kwam lopen.

Dit was ook de laatste keer dat ik zo geschrokken ben. Ik ben M. een keer kwijt geraakt in de bibliotheek, 10 minuten, een aantal weken geleden. Echt, ik had het niet meer, en ik heb ook staan huilen toen een meisje met hem aan kwam lopen. Ik voelde me echt verschrikkelijk.

Ik voel me onbehaaglijk als ik laat op de avond naar de wc ga en daarna het zwart van een donkere gang achter me voel als ik weer naar bed loopt.

Ik schrik vaak als ik mijn gezicht aan het wassen ben 's avonds en mijn vriend pakt ineens zijn tandenborstel terwijl ik niet had verwacht dat hij al in dezelfde ruimte zou staan.

Maar de laatste keer dat ik erg ben geschrokken weet ik niet meer.

Gisteren...mijn vriend stond zijn tanden te poetsen en moest tegelijkertijd niesen!
Wat een herrie en kabaal! Schrok me helemaal lam, dacht echt dat hij erin bleef!

holaagirl schreef:Gisteren...mijn vriend stond zijn tanden te poetsen en moest tegelijkertijd niesen!
Wat een herrie en kabaal! Schrok me helemaal lam, dacht echt dat hij erin bleef!

Zelda schreef:

holaagirl schreef:Gisteren...mijn vriend stond zijn tanden te poetsen en moest tegelijkertijd niesen!
Wat een herrie en kabaal! Schrok me helemaal lam, dacht echt dat hij erin bleef!

Haha zaten er vervolgens niet overal tandpastaspetters?

TGR schreef:Ik voel me onbehaaglijk als ik laat op de avond naar de wc ga en daarna het zwart van een donkere gang achter me voel als ik weer naar bed loopt.

Ik schrik vaak als ik mijn gezicht aan het wassen ben 's avonds en mijn vriend pakt ineens zijn tandenborstel terwijl ik niet had verwacht dat hij al in dezelfde ruimte zou staan.

Maar de laatste keer dat ik erg ben geschrokken weet ik niet meer.

+1

Vreemde vent in huis heb ik ook wel eens gehad. Ik stond te douchen toen de deurbel ging. Ik was alleen thuis (studentenhuis), dus ik had niks meer meegenomen naar de douche dan een inimini handdoekje, genoeg reden dus om niet open te doen.
Ben ik klaar met douchen, staat er gewoon een kerel in de keuken! Hij had voorheen in het studentenhuis gewoond en het appartement erboven gekocht. De sleutel had hij gehouden. Hij wilde de waterdruk bij ons testen omdat die bij hem niet zo goed was. Oef, ik was zo kwaad. Zeker toen hij ook nog eens het lef had pissig te worden want ik had volgens hem de deur open moeten doen als ik toch thuis was.

Maar daar ben ik niet van geschrokken, was alleen boos. Ik denk dat ik het ergst geschrokken ben in mijn vorige huis.

Ik woonde op de begane grond en kwam om halftwee 's nachts thuis, op een zaterdagavond. Ik ging nog even op de rand van mijn bed zitten met mijn laptop, terwijl ik me ondertussen omkleedde. Ik had van dat afplakpapier op de onderste helft van mijn ramen zitten en zag daar ineens een gezicht in verschijnen, heel vaag. Ik schrok me kapot, was echt heel eng, net een geestverschijning ofzo. Maar het was zo vaag dat ik het niet zeker wist. Ik liep naar het raam toe om te kijken, ter geruststelling. In mijn tuin, op zijn hurken zat een man! Hij stond op en we keken elkaar recht in de ogen. Ik heb serieus de hele buurt bij elkaar gegild en mijn vuisten beurs getimmerd op dat raam. Daar schrok hij van en rende weg.

Dat raam was een palletje van afgebroken en de woningbouw weigerde dat te maken. Maar door dat ontbrekende palletje kon het raam opengemaakt worden vanaf de buitenkant. Ik moet er niet aan denken wat er had kunnen gebeuren als ik hem niet gezien had en ik nietsvermoedend was gaan slapen.

Rovine, wat eng!