Het UP-topic

Twellie schreef: Alleen zie ik er geen kwaad in om je soms op een bepaalde manier te gedragen puur en alleen om iemand een plezier te doen.?

Ik snap nu wel dat iemand in dit topic zei dat de grens tussen intrinsiek en extrinsiek dun is.
Ik zie er ook totaal geen kwaad in om je soms op een bepaalde manier te gedragen zodat je iemand anders een plezier doet. Maar voor mij zou dit dan een intrinsieke motivatie zijn, ik wil dit namelijk zelf graag en doe het niet omdat ik er een beloning voor krijg of omdat iemand anders dat wil.

Susan schreef:Ik snap de gedachte erachter ook wel, er zijn alleen bepaalde punten die bij mij vragen oproepen, maar goed, ik laat het er verder bij, anders wordt er weer gezegd dat het niet alleen om straffen en belonen gaat.

Van mij hoef je het er niet bij te laten. Ik vind het wel interessant en ga zelf ook weer nadenken over waarom ik dingen doe.

*

Susan schreef:

Liadan schreef:
Van mij hoef je het er niet bij te laten. Ik vind het wel interessant en ga zelf ook weer nadenken over waarom ik dingen doe.

Oké, dan is het goed. Ik vind die hele visie lang niet zo gek en als Ezra geen autisme had gehad dan zou het heel goed kunnen dat ik het ook grotendeels zo had aangepakt, maar voor hem is dit gewoon niet geschikt. Er zijn alleen wat puntjes waar ik wat vraagtekens bij heb en die liggen grotendeels op het deel straffen/belonen.

UP en autisme lijkt mij ook een lastige combinatie. En dat de vraagtekens die je hebt liggen bij het straffen/belonen, kan ik me ook voorstellen. Ik vind het ook lastig om het uit te leggen, waarschijnlijk omdat het voor mij vanzelfsprekend is om het zo te doen. En omdat het voor mij zo vanzelfsprekend is geworden, vind ik het ook weer fijn om er weer bij stil te staan waarom wij het zo doen.

Susan schreef:Ik snap de gedachte erachter ook wel, er zijn alleen bepaalde punten die bij mij vragen oproepen, maar goed, ik laat het er verder bij, anders wordt er weer gezegd dat het niet alleen om straffen en belonen gaat.

wat mij betreft hoef je het er ook niet om te laten, ik bedoelde mijn eerdere reacties niet zoals jij ze opgevat hebt. Ik vind het interessant om erover te praten, want ik leer hier natuurlijk ook van. Zolang het gaat om oprechte interesse geef ik graag antwoord en denk ik er graag over na.


En het is geen kwestie van moeten als je kiest voor UP, je kunt het ook voor een heel groot deel naar je eigen idee invullen.

Rejoy. schreef:Plus dat je wilt dat een kind iets doet/leuk vindt omdat hij dat zélf vindt en niet omdat hij dan een goedzo van één van de ouders krijgt. Mijn broertje heeft nu een blaasontsteking en hij moet meer drinken, mijn moeder zeurt daar al de hele ochtend om en nu heeft ie eindelijk drinken gepakt, maar niet omdat mijn moeder daar de hele ochtend om aan het zeuren is en hij nu goedkeuring van haar krijgt, maar omdat mijn zusje net heeft uitgelegd dat als hij meer drinkt, de boel beter doorspoelt en hij minder pijn heeft. Misschien wordt het met zo'n voorbeeld duidelijker wat je wilt bereiken, hij doet nu iets omdat hij het nut ervan snapt. Je wilt dat een kind zijn speelgoed opruimt omdat hij snapt dat het dan weer netjes opgeruimd is en niet omdat hij dan een beloning krijgt. Je wilt dat een kind snapt dat hij dik wordt/buikpijn krijgt als ie de hele dag snoept en niet omdat hij anders straf krijgt als hij dat wel doet. En als een kind heel trots op zichzelf is dat het gelukt is om zelf van de stoel af te stappen, dan ben ik ook blij, maar vooral omdat het kind zo blij is. Je hoeft je blijdschap en trots niet te verbergen, het gaat er alleen om dat een kind in de eerste plaats uit zichzelf iets doet en niet omdat er een beloning of straf aan vast hangt.

Maar dit is toch niet meer dan normaal? Ik zie het ff niet denk ik. Ik leg mijn kinderen altijd uit waarom iets wel of niet kan/mag/goed is etc. Dat is toch gewoon opvoeden en je kind dingen leren. Ik denk niet dat er veel mensen zijn die alles maar met macht afdoen.
Bij mij weten de kinderen heel goed wat wel en niet mag en waarom dat ook zo is en dat snappen ze ook. Maar ze gaan daar soms express gewoon met dikke schijt overheen. Op dat moment volgt er hier dus een consequentie. Maar goed hier hebben ze ook een leeftijd dat de soms gewoon express stout doen, of snoep uit de kast pakken terwijl ze prima weten dat het niet mag. De consequentie aanvaren de ook gewoon.
Daarnaast moet ik hier alles gestructureerd en volgens duidelijke regels doen en uitleggen.

Als je straft, dan leert je kind dat hij iets niet mag, omdat hij er dan straf voor krijgt toch?

Dit boek vinden jullie misschien ook wel interessant:

http://www.bol.com/nl/p/nederlandse-boeken/positief-omgaan-met-kinderen-druk-6/1001004005916409/index.html

Mamsie, het lijkt mij ook normaal dat je dingen uitlegt aan je kinderen. Ik denk dat de meeste ouders dat wel doen. Mijn dochter gaat ook regelmatig over mijn grenzen heen, maar hier volgt geen straf. Dat wil niet zeggen dat ze gewoon haar gang kan gaan. Als ze zomaar een snoepje pakt uit de kast, dan leg ik haar uit waarom ik dat niet wil en dat ze de volgende dag weer een snoepje mag pakken. Maar hier staan de koekjes sowieso niet op haar hoogte.

Susan schreef:Dit boek vinden jullie misschien ook wel interessant:

[url=http://www.bol.com/nl/p/nederlandse-boeken/positief-omgaan-met-kinderen-druk-6/1001004005916409/index.html

http://www.bol.com/nl/p/nederlandse-boeken/positief-omgaan-met-kinderen-druk-6/1001004005916409/index.html[/quote[/url]]



klinkt interessant, zal eens kijken of ze 'm hier in de bieb hebben.

Rejoy. schreef:Als je straft, dan leert je kind dat hij iets niet mag, omdat hij er dan straf voor krijgt toch?

Nee ik leer mijn kinderen waarom iets niet mag, en als ze het weten en ze doen het toch dan volgt er een straf of een stevig woordje. Ik vraag ze ook altijd waarom t niet mag en dan weten ze dat ook. Als ze het niet weten volgt er ook geen straf.

[quote="Rejoy."]

Susan schreef:Dit boek vinden jullie misschien ook wel interessant:

http://www.bol.com/nl/p/nederlandse-boeken/positief-omgaan-met-kinderen-druk-6/1001004005916409/index.html[/quote]



klinkt interessant, zal eens kijken of ze 'm hier in de bieb hebben.

Het is al een wat ouder boek, ik had 'm al toen ik nog lang geen kinderen had. En toen had ik 'm in eerste instantie al uit de bibliotheek.

Mamsie schreef:

Rejoy. schreef:Als je straft, dan leert je kind dat hij iets niet mag, omdat hij er dan straf voor krijgt toch?

Nee ik leer mijn kinderen waarom iets niet mag, en als ze het weten en ze doen het toch dan volgt er een straf of een stevig woordje. Ik vraag ze ook altijd waarom t niet mag en dan weten ze dat ook. Als ze het niet weten volgt er ook geen straf.

Je straft ze als ze iets toch doen, dan is de kans groot dat ze het een volgende keer niet doen omdat ze anders straf krijgen of het stiekem doen zodat jij het niet ziet en ze niet kan straffen.

Susan, ik ga het boek een keer opzoeken in de bibliotheek.

Liadan schreef:

Mamsie schreef:

Rejoy. schreef:Als je straft, dan leert je kind dat hij iets niet mag, omdat hij er dan straf voor krijgt toch?

Nee ik leer mijn kinderen waarom iets niet mag, en als ze het weten en ze doen het toch dan volgt er een straf of een stevig woordje. Ik vraag ze ook altijd waarom t niet mag en dan weten ze dat ook. Als ze het niet weten volgt er ook geen straf.

Je straft ze als ze iets toch doen, dan is de kans groot dat ze het een volgende keer niet doen omdat ze anders straf krijgen of het stiekem doen zodat jij het niet ziet en ze niet kan straffen.

ik wilde een soortgelijke reactie typen, dus +1

Liadan schreef:

Mamsie schreef:

Rejoy. schreef:Als je straft, dan leert je kind dat hij iets niet mag, omdat hij er dan straf voor krijgt toch?

Nee ik leer mijn kinderen waarom iets niet mag, en als ze het weten en ze doen het toch dan volgt er een straf of een stevig woordje. Ik vraag ze ook altijd waarom t niet mag en dan weten ze dat ook. Als ze het niet weten volgt er ook geen straf.

Je straft ze als ze iets toch doen, dan is de kans groot dat ze het een volgende keer niet doen omdat ze anders straf krijgen of het stiekem doen zodat jij het niet ziet en ze niet kan straffen.

klopt, maar ik straf mijn kinderen niet omdat ze iets doen wat ze niet mogen maar omdat ze iets doen waarvan ze weten dat ze het niet mogen. Het leren wat wel wel en niet mag is hier al aan vooraf gegaan. Het ene doen ze gewoon nog een keer terwijl ze het weten en het andere doen ze meteen niet meer omdat ze zelf ook vinden dat het niet mag/hoort.
Daarom denk ik dat het ook anders is als je kinderen wat ouder zijn. Mijn kinderen kiezen er voor om soms dingen te doen die ze niet mogen. Omdat ze dat dan toch willen ookal weten ze dat het niet mag en de kans erin zit dat ze op de blaren moeten zitten.
Stiekem doen ze allemaal wel. Dat hoort erbij. Snoep en koek staat hier bijv ook niet op hun hoogte maar ze schuiven gewoon een stoel erbij en klaar is keesje. Ze weten dat wanneer ik het zie ze de sjaak zijn. Ze weten dat te veel snoepen niet gezond is maar dan zeggen ze "nou en dat vind ik niet erg". Bij andere zaken doen ze het niet meer omdat ze weten zelf kiezen dat het niet goed voor hun is, of niet hoort. Daar laat ik hun hun keuzes in maken.
Maar wanneer zij de keuzes maken het toch te doen, vraag ik ze waarom het niet mag/hoort en leg ik ze uit dat ik ze geen straf geef om wat ze gedaan hebben maar omdat ze het gedaan hebben terwijl ze weten dat het niet mag.
Ik zeg ook nooit jij bent stout maar je doet stout bijv

Zelf is mij ook alles altijd verteld waarom iets niet mag/kan etc. Daardoor ben ik zelf gaan ontwikkelen wanneer en hoe ik dingen doe en wat wel en niet kan. Ik mocht heel veel vroeger maar ik wist zelf wat wel en niet kon omdat ik wist dat het niet hoorde. Zo leer ik dat ook mijn kinderen. Het zal hier niet snel zo zijn dat ik zeg "omdat ik het zeg/wil".

Over bijv het tekenen, mijn kinderen gaan zelf tekenen omdat zij daar zin in hebben. Daarna komen ze het vaak laten zien en vertellen ze wat ze gemaakt hebben. Soms ook niet en dan hebben ze gewoon lekker zitten tekenen zonder dat ik daar verder bij kom kijken etc.

x

Mamsie, als de manier waarop jij het doet voor jou goed voelt, dan is dat toch goed. Jij staat schijnbaar niet achter de 'UP-benadering'. Ik wel, ik zie weer helemaal niks in de manier waar jij het op doet.
Voor mij is straffen straffen, of je dat nou doet omdat ze iets doen wat niet mag, of omdat ze iets doen waarvan ze weten dat het niet mag.

Hoe pakje jullie dat aan toen je kindje nog wat kleiner was.
Mijn dochter (8.5 mnd) vind het nu bv erg leuk om aan mijn haren te trekken. Ik zeg nu dat het pijn doet en probeer haar te laten aaien. maar daar snapt ze nog geen snars van.
Meestal zie ik het wel aankomen en pak ik vlug haar handje, maar als ze op m'n rug zit zie ik het niet ik roep dan heel hard "au!" daar moet zij dan weer hard om lachen.

Dat absoluut, maar zoals ik het zo lees zijn de enige verschillen tussen bijv mijn opvoeding en de UP methode het straffen/belonen. Verder sta ik er namelijk het zelfde in heb ik het idee.

@ Susan, ik bedoelde niet dat jij dacht/ vond/ zei dat het simpel was, maar het is moeilijk uitleggen en ik denk dat als je het echt wil begrijpen dat het dan duidelijker en makkelijker te begrijpen is als je wat achtergrond info erover leest.



Ik weet niet meer wie het zei, maar het ging over het knap vinden. Er werd als voorbeeld gegeven dat als er gezegd werd dat iets knap was als iets gelukt was, dat het kindje dan kan denken dat als het niet lukt hij een mislukkeling is. Hierbij gaat t dus om wat een kindje kán denken/ voelen, niet om wat de ouder bedoelde, want ja, natuurlijk bedoel je niet dat als het niet lukt dat het kindje dan niet knap is. Het uitgangspunt van UP is dat je de dingen vanuit de gevoelens/ denkwijze van een kindje bekijkt en hierop inspeelt.

Zo heb ik een voorbeeld van een kennis van me. Haar zoontje wilde toen hij een jaar of 4 was zijn moeder helpen door als verrassing de badkamer schoon te maken. Hij is aan de slag gegaan met tandpasta, gel en weet ik veel wat, echt alles zat onder! Vanuit de ogen van de meeste volwassenen is hij stout geweest, er wordt namelijk een enorme ravage aangetroffen op de badkamer en ik denk dat er genoeg kindje straf voor zouden krijgen. Die kennis van me voedt best wel UP op (al weet ik niet of dat bewust of onbewust is en of ze er eigenlijk wel eens van gehoord heeft) en bekeek het door de ogen van haar zoontje, hij wilde haar verrassen en helpen, dat de uitvoering niet zo geschikt was dat snapte hij nog niet. Zijn moeder heeft hem dus uitgelegd dat ze het heel lief van hem vond dat hij haar had willen helpen maar dat ze niet zo blij was dat hij daar tandpasta voor gebruikt had en dat hij het de volgende keer beter even kon vragen. Samen hebben ze toen de badkamer weer in de oude staat terug gebracht.

Ik heb er inmiddels ook het een en ander over gelezen, maar ik denk dat als dit echt je visie is en je hebt het in de vingers, je prima in staat bent om het uit te leggen en om er vragen over te beantwoorden, ook zonder dat je gesprekspartner zich heeft ingelezen. Ik snap dat het lastig is om vragen te beantwoorden als je op je mobiel aan het forummen bent, maar zeg dan gewoon dat je er later op terugkomt, als je dat wil tenminste.

Toevallig was ik vorige week tot de conclusie gekomen dat wij in een negatief cirkeltje zaten en dat ik vaker ' boos' werd dan me lief is, en dat ik te vaak aan het nee roepen en dat vooral mijn oudste te vaak op de gang zat, wat totaal niet hielp.

Ik wilde het omdraaien, er een positieve draai aan geven. En ik ben me eerst online een beetje gaan verdiepen in UP, en nu ben ik gisteren begonnen met het boek how2talk2kids, en ik ben er nu een paar dagen mee bezig.
Ik moet zeggen, het is veel gezelliger in huis!

En nu kom ik ook dit topic tegen.
Ik wil mijn kinderen niet meer op de gang een time-out geven. Het werkt echt niet, en nu ik zie hoe de sfeer in 3 dagen al verbetert, is de motivatie nog groter.

Er zijn al wat kleine dingen geweest, waar ik voorheen snel geïrriteerd zou zijn, ik het nu omdraaide en het zo opgelost was. Ik was niet geïrriteerd en het allerbelangrijkste: de kinderen moesten lachen en hielpen het oplossen.

Met mijn jongste is het af en toe even zoeken, maar vooral bij mijn oudste gaat het zo goed.
Leuk om hier wat te lezen!

Wat zien jullie dan als straffen? Mijn zoon krijgt bijna nooit straf, en hij weet heel goed wat mag en wat niet mag en waarom niet. En ik volg toch niet de UP methode. Er word zoveel nadruk gelegd op niet straffen, maar wat is dan dat straffen?
En hoever is het intrinsieke motivatie als je je kind leert geen rommel te maken omdat MAMA het niet leuk vind? Dan komt het toch niet uit het kind zelf? Of mis ik nu iets. Volgens mij is het gewoon een andere benaming maar met intrinsieke motivatie heeft het weinig te maken. En wat als je kind tegen je zou zeggen " Nou pech mama, dat jij dat niet leuk vind, ik vind het wel leuk". Dan komt het dus uit het kind zelf en zou je er niks meer over mogen zeggen.
Buiten dat, ik ben 27 en doe nog wel eens dingen waarvan ik weet dat ze niet goed zijn/niet gezond, of niet zo verstandig. Hoe kun je dan van een kind van nog geen 5 jaar verwachten dat ze automatisch het " goede" gaan doen?

kruimelje schreef:Wat zien jullie dan als straffen? Mijn zoon krijgt bijna nooit straf, en hij weet heel goed wat mag en wat niet mag en waarom niet. En ik volg toch niet de UP methode. Er word zoveel nadruk gelegd op niet straffen, maar wat is dan dat straffen?
En hoever is het intrinsieke motivatie als je je kind leert geen rommel te maken omdat MAMA het niet leuk vind? Dan komt het toch niet uit het kind zelf? Of mis ik nu iets. Volgens mij is het gewoon een andere benaming maar met intrinsieke motivatie heeft het weinig te maken. En wat als je kind tegen je zou zeggen " Nou pech mama, dat jij dat niet leuk vind, ik vind het wel leuk". Dan komt het dus uit het kind zelf en zou je er niks meer over mogen zeggen.
Buiten dat, ik ben 27 en doe nog wel eens dingen waarvan ik weet dat ze niet goed zijn/niet gezond, of niet zo verstandig. Hoe kun je dan van een kind van nog geen 5 jaar verwachten dat ze automatisch het " goede" gaan doen?

Ik ben het eens met bovenstaande. Ik heb mij nog niet verdiept in de UP benadering maar van wat ik hier heb gelezen vind ik dat er vanuit gegaan wordt dat een kind intrinsiek gemotiveerd moet raken om hetgeen wat de ouder als fijn en leuk beschouwd, zelf ook fijn en leuk te vinden. Of zit ik er nu helemaal naast?

Daarbij vraag ik me af hoe er binnen de UP benadering gedacht wordt over grensoverschrijdend gedrag als onderdeel van de ontwikkeling van het kind en dat grenzen die door ouders gesteld worden in de vorm van straf voor kinderen ook juist een gevoel van duidelijkheid en voorspelbaarheid op kunnen roepen?