Het UP-topic

@ Rejoy: Het weg zetten is idd ook een goede tip, dat doen wij hier ook meestal als het mogelijk is.

@ Shygirl: Als je het echt volledig volgens AP doet geef je bv en is het 'probleem' van flesjes door anderen zo vanzelf opgelost. Naar mijn mening kun je AP zover doorvoeren als wat voor jullie en de baby prettig voelt. Af en toe eens door iemand anders laten verschonen of een flesje geven wil niet zeggen dat je opeens geen goede band opbouwd met je kindje, maar hem/haar télkens uit handen geven kán er misschien wel voor zorgen dat je (op latere leeftijd) harder zult moeten werken om de vertrouwensband goed te krijgen.

@ Jolicious: lief dat je ernaar vraagt! Het gaat hier nog steeds met ups en downs. N. krijgt nu al ruim twee weken melatonine. Ze heeft de helft van de nachten goed geslapen en de andere helft niet. Vannacht was weer het toppunt: we hebben allebei 2,5 uur geslapen. Het begon 's avonds met een verstopte neus, maar zodra die open was, was het weer 'feest'. De werking van de melatonine is daarna sterk verminderd, heb het idee dat het alleen werkt als ze rustig en op tijd in slaap valt en tussendoor niet wakker wordt. Niks hielp, ze wilde niks.. ze wilde alleen maar slapen maar dat lukte haar niet. Ben wederom gesloopt! Ik denk dat we vanaf vanavond de melatonine gaan verhogen naar 5 mg. Kijken hoe ze het daarop doet. Dan kunnen we dit na een aantal goede maanden afbouwen naar 3 mg of nog minder. We gaan het dus weer verder afwachten..
Wat betreft het niet aankomen aan dingen; in zo'n geval probeer ik het weg te zetten. Mocht dat niet kunnen blijf ik het herhalen. Zo mag N. hier absoluut niet aan de kastjes van het dressoir zitten (zitten o.a. wijnglazen in, kunnen nergens anders heen). Zodra ze een kastje opendeed knielde ik naast haar neer en zei: "Zet dat maar terug, dat is van mama." Ze zette het terug, waarna ik weer zei: "Doe nu het kastje maar weer dicht." Gevolgd door: "Dankjewel!" Nu moet ik zeggen dat ze er bijna nooit meer aan zit. Mijn vriend vond mijn aanpak eerst heel 'soft' en vond dat er gewoon keihard 'nee' gezegd moest worden. Nu ben ik wel trots dat ik bleef herhalen en het schijnbaar gewerkt heeft!

@ Rejoy: en in hoeverre zou jij het andere kindje erop aanspreken? Stel dat het andere kindje met enig hard 'geweld' speelgoed afpakt van je dochter. Moeder van het kindje ziet het niet. Zou je dan enkel je dochter aanspreken of ook het andere kindje? Want het slaan van je dochter is een reactie op het afpakken van speelgoed van een kindje. Ik begrijp dan goed dat dochter verdrietig is en dit wil uiten, in dit geval in het slaan van het andere kindje.

Zoon is bijna 3 en heb hem al in den treure uitgelegd waarom hij het niet mag. Afleiding of een alternatief bieden helpt ook niks. Het gaat om mijn nachtkastje waar waardevolle spullen inzitten en waar ik gewoon niet wil dat hij daar in zit te graaien. Ik heb hem al tig keer laten zien wat erin zit en dat het mijn spullen zijn en dat ik niet wil dat hij daar aan zit en dan met reden etc. Maar elke ochtend is het weer raak en eerlijk gezegd begin ik me er behoorlijk aan te ergeren haha. Ik vind gewoon dat hij moet leren dat hij niet overal aan mag zitten..

@ Jolicious, Ik snap dat je het vervelend vindt het steeds te moeten herhalen, ook omdat je eigenlijk alles al hebt geprobeerd. Denk je dat de reden dat hij in het kastje is dat hij wil zien wat erin zit, dat hij dat wil pakken, of kan het ook zijn dat hij gewoon aandacht van jou wil hebben en dat op deze manier 'vraagt'. T. klimt de laatste tijd nogal eens op de salontafel en ik geef/ gaf hem dan als alternatief dat hij op zn eigen stoel of op de bank mag klimmen maar daar had hij dan helemaal geen zin in dus het kan ook zomaar zijn dat hij het puur doet om aandacht te krijgen oid. Misschien kun je je zoontje vragen waarom hij het precies doet en daar samen een oplossing voor vinden.

@ Parisienne: Je vroeg het aan Rejoy maar nu ik toch aant typen ben geef ik ook even antwoord op jouw vraag Ik zou beide kindjes erop aanspreken. Tegen het andere kindje zou ik zeggen dat ik snap dat ze ook graag met dat ene speelgoed wil spelen (en als het het speelgoed van dát kindje is zou ik zeggen dat ik snap dat het misschien niet zo leuk is als andere kindjes met je speelgoed spelen) maar dat ze mijn kindje heel verdrietig maakt als ze het afpakt en dat ze het de volgende keer kan vragen. Tegen mijn kindje zou ik zeggen dat ik snap dat het niet leuk is als iemand speelgoed van je afpakt en dat ik snap dat hij er boos van wordt maar dat je dat niet oplost door te duwen/ slaan oid maar dat hij ook kan zeggen dat hij het niet leuk vindt (als hij dan kan praten). Kijk maar eens hoe verdrietig dat andere kindje nu is. Dan zou ik ze (als ze oud genoeg zijn) samen met een oplossing laten komen en anders zelf dingen voorstellen waar ze het beide mee eens kunnen zijn (er samen mee spelen, de een eerst 5 min en dan de ander 5min oid).

@ Parisienne: als die moeder er niet bij zou zijn, dan had ik wel iets algemeens gezegd tegen beide kinderen, iets in de richting van: N. is nu verdrietig, ze wilde zo graag met ** spelen.

@ Jolicious: natuurlijk zijn er dingen die jij gewoon niet wilt hebben, dat moet hij leren, maar denk je dat het ineens over zal zijn als jij boos wordt? Ik denk dat jij heel vaak boos moet worden voordat L niet meer in dat kastje zit.
Als dit écht iets zou zijn dat ik niet wil hebben, dan had ik er waarschijnlijk een slotje ofzo op gezet. Sieraden zijn ook onwijs interessant, en nóg interessanter als je er niet bij mag zitten. Of de sieraden een tijdje ergens bewaren waar hij niet bij kan. Hij is nu blijkbaar gefixeerd op die sieraden, misschien wordt die fixatie minder als de sieraden eens een tijdje uit zijn zicht liggen.

Ik word ook niet boos hoor . Het gaat ook niet om sieraden, maar om andere dingen. Maar om de hele inhoud te verhuizen alleen omdat hij er niet af kan blijven gaat me ook wel een beetje te ver eigenlijk. Blijven volhouden maar en anders maar een keer niet op de UP manier. Echt, die hele peuterpuberteit kan me echt gestolen worden bluh!

Jolicious: hier hebben we ook wel fases dat Y. ergens niet vanaf kan blijven, hier duurt dat vaak een paar weken en is het ineens weer over. We hebben hier pas de ik-kan-niet-van-de-dvd-speler-afblijven-fase gehad. Ineens was die fixatie over. Zo hebben wel ook die fase met de kamerplant (en het zwarte zand *zucht*) gehad, het keukenkastje, de hond en de bierflesjes.
Ik denk niet dat die fase sneller over was gegaan als we haar harder aangepakt hadden.
Hij is 's ochtends altijd vroeg wakker hè, dat ie bij jullie in bed/op de kamer komt? Anders zou ik zeggen: 's ochtends eens anders inrichten, zodat hij niet de kans heeft om steeds bij dat kastje te komen.

Hij is echt aan het puberen merk ik. Constant grenzen opzoeken. Probeer het zo goed mogelijk op te pakken, maar man het is echt doodvermoeiend.. Echt op elke vraag of iets dergelijks krijg ik een harde NEE! Vandaag was zo'n dag en ben er nu echt even helemaal zat van haha. Koppijn en geïrriteerd. Ik ga maar op tijd naar bed en hoop dat morgen een betere dag is, want vandaag wordt niks meer.

Ik geloof best dat die peuterpubertijd erg pittig kan zijn! En als je hem nou gewoon niet meer in de slaapkamer laat? 's Ochtends gelijk naar beneden gaan bijvoorbeeld. En als jij jezelf aankleed of even in de slaapkamer bezig bent hem in zijn eigen kamer laten spelen?

Parisienne schreef:Ik geloof best dat die peuterpubertijd erg pittig kan zijn! En als je hem nou gewoon niet meer in de slaapkamer laat? 's Ochtends gelijk naar beneden gaan bijvoorbeeld. En als jij jezelf aankleed of even in de slaapkamer bezig bent hem in zijn eigen kamer laten spelen?

Hihi nee, dan breekt de hel los. Hij moet en zal bij ons op de slaapkamer en niet in zijn eigen kamer. Hij ligt vaak 's ochtends nog wel even bij ons in bed omdat hij heel vroeg wakker is. Dat heb ik dan wel liever dan dat ik om 6 uur beneden sta te kijken. Ik maak al vrij korte nachten door de zwangerschap en doordat hij ook nog eens een stuk of 2/3 keer wakker is, dus elke minuut die ik kan slapen.. Maar goed, misschien dat het wel een fase is die binnenkort weer over gaat. Ik hoop het wel

Lastig is dat jolicious. Misschien kan je iets voor het nachtkastje zetten zodat hij er niet meer bij kan?
Yara had het heel goed door toen ik zover zwanger was dat ik niet alles meer kon en haalde daardoor veel meer uit dan anders. Misschien kan je iets voor hem op het nachtkastje zetten wat hij heel leuk vindt om mee te spelen en wat hij alleen in de ochtend krijgt (zodat het elke ochtend leuk blijft)?

Ik zit met een steeds terugkerende situatie met N. Bijna elke avond voor het naar bed gaan gaat ze onder de douche. We hebben geen bad, dus ze zit in de douchebak terwijl ik de douchekop vasthoudt en haar zo lekker afspoel en haar haren was e.d. Op een gegeven moment is het voor mij wel genoeg. Als het aan N. ligt kan ze uren onder de douche blijven zitten. Ik zet dan de douche uit, hang de douchekop weer op en zeg: "De douche is uit. We gaan nu je pyjama aantrekken." Ik krijg dan een duidelijke NEE te horen, waarna N. weer verder gaat spelen. Ik laat haar nog even zitten om vervolgens weer een poging te doen om haar uit de douche te krijgen. Ze wil echt niet. Uiteindelijk pak ik haar op en neem haar mee naar haar kamertje, terwijl zij ondertussen heel boos en verdrietig huilt. Op de commode gaat het nog even door, daarna kan ik haar wel afleiden met iets interessants. Alleen zo wil ik het eigenlijk niet. Ik wil niet dat ze boos/verdrietig is als het tijd is om onder de douche vandaan te komen. Ik heb alleen ook geen uren de tijd om haar te laten douchen, want voordat ze gaat douchen krijgt ze haar melatonine pilletje, waarna ze na een half uur tot drie kwartier echt naar bed moet (anders raakt ze over haar moeheid heen en slaapt ze niet goed). Haar laten zitten totdat ze het zelf zat is of totdat ze het koud krijgt (als ik de douche uitgezet heb) is dus geen optie. Hebben jullie misschien nog tips om hiermee om te gaan?

@ Jolicious: hoe gaat het nu met het nachtkastjes-dilemma?!

*breekt in*

Is het geen idee om vooraf al te zeggen dat de douche dadelijk uit gaat?
H. zit ook het liefst de hele dag in de douche. Ik zeg dan dat ik de handdoek ga pakken en haar pyjama en dat als ik terug kom de douche uit gaat. Dat gaat meestal zonder problemen. Terwijl mijn man de douche over het algemeen gewoon uit doet zonder vooraf iets te zeggen en dan is het ook drama.

*breekt weer uit*

TBIB schreef:*breekt in*

Is het geen idee om vooraf al te zeggen dat de douche dadelijk uit gaat?
H. zit ook het liefst de hele dag in de douche. Ik zeg dan dat ik de handdoek ga pakken en haar pyjama en dat als ik terug kom de douche uit gaat. Dat gaat meestal zonder problemen. Terwijl mijn man de douche over het algemeen gewoon uit doet zonder vooraf iets te zeggen en dan is het ook drama.

*breekt weer uit*

Hier precies zo!

En aankleden in de badkamer, zodat ze nog wat met de speeltjes kan spelen? Misschien dat dan de overgang niet zo abrubt is voor haar. En inderdaad ruim van te voren heel vaak aankondigen.

Eventueel zou je haar eens op een ander tijdstip kunnen douchen en eens kijken wat ze doet als ze wel mag blijven spelen, misschien valt het heel erg mee hoe lang ze nog zelf wil spelen en wie weet ontdek je dan een manier waarop het voor jullie allebei prettig verloopt.

Ik geef ook altijd een paar minuten voor tijd aan dat het bijna tijd is om onder de douche/of uit bad te komen. Ik zeg ik pak nog eventjes dit en dat en daarna gaan we je eruit halen.

Dit werkt eigenlijk heel goed, hij helpt nu ook mee met afdrogen en daardoor is hij ook afgeleid.

Bedankt voor de reacties! Ga eerst eens proberen om aan te geven dat we er over 5 minuten uit gaan. Daarna na 4 minuten nog een keer: "Nog een minuutje spelen en daarna gaan we eruit!". Zoiets. Een kookwekker is een goed idee, weet alleen niet of N. het idee erachter al helemaal snapt.

In de badkamer afdrogen is ook een optie, alleen het wordt wel een erg krappe boel. We hebben een halve vierkante meter naast de douchebak om op te staan (de andere helft wordt in beslag genomen door de wasbak). Een echte badkamer kun je het dus niet noemen wat we hebben Ik kan haar bovenlichaam wel alvast afdrogen terwijl ze nog in de douchebak zit. Dan is het begin van afdrogen in elk geval gemaakt.

Ik ga jullie tips eens proberen!

Ik had gisteren een aardige UP-uitdaging

We gingen op visite bij mijn oom en tante, ik was samen met N. en mijn vader en stiefmoeder. Oom en tante wonen in een mooie villa met een prachtige tuin. Omdat het 's ochtends vroeg nog wat fris wat buiten hebben we een tijd in de woonkamer gezeten. Hun woonkamer staat vol met dure (en witte) meubels, glazen tafels, kunstwerken, een vleugel van duizenden euro's, etc. Een waar paradijs voor N. om alles te ontdekken. Ze ging op ontdekkingstocht, alles bekijken, overal een luide "Waauuww!". Ze had bijna haar handjes tegen een net geverfd schilderij gezet (mijn oom schildert). Deze stond op een schildersezel in de woonkamer. Ik kon nog net haar handje vastpakken, anders had het mooie portret van mijn nichtje een paar prachtige finishing touches van een peuter. N. houdt ervan om rond te lopen, het speelgoed wat ik mee had genomen was dus niet interessant. Ik was me erg bewust van N.'s verwondering, dus samen zijn we heel het huis doorgelopen. Een uur lang.. daarna gingen we naar buiten.

De tuin is groot, met een mooi grasveld, leuke paden door de tuin, trappetjes overal, etc. Echter.. het is omringd door een sloot en er ligt een enorme vijver in het midden van de tuin. Hierbij dus weer hetzelfde verhaal. N. wilde graag heel de tuin door, maar dat betekende dat ik mee moest, hand in hand (want ze ligt zo in de sloot of de vijver als je een seconde niet op let). Ik werd af en toe even afgewisseld door mijn stiefmoeder of mijn vader, maar grotendeels ben ik met N. op pad gegaan.

Een best vermoeiende ochtend! Heb nog geen idee hoe het met mijn oom gaat (we waren op 'ziekenbezoek' omdat hij vorige week aan een hersentumor is geopereerd), want ik heb bijna geen seconde gezeten

Met dit soort dingen vind ik het wel lastig om UP te blijven. Het was vaak iets effectiever als er even heel hard "Nee!" geroepen wordt (dat deden mijn vader en stiefmoeder wel). Dit wilde ik echter niet, want ik begreep N.'s verwondering juist heel goed en wilde daarin meegaan.

Jij zou een UP-column moeten gaan schrijven.

(Dat bedoel ik trouwens positief, dat lijkt me leuk.)

Parisienne: leuk om te lezen hoe je ermee om gaat! Ik was er alleen na een tijdje wel bij gaan zitten en vanuit de stoel aangegeven tot hoe ver ze had mogen gaan. Mijn ouders hebben ook een huge tuin met drie vijvers, wij zaten zondag ook buiten. Y. heeft eerst een hele tijd in het zwarte zand gespeeld (bij gebrek aan wit-zand) en ging toen ook op ontdekkingstoch. Zij reageert redelijk goed op mondelinge aanwijzingen en als ik zeg dat ze terug moet komen doet ze dat meestal ook wel. Lukt dat met N niet? Ik zou namelijk ook wel even aandacht willen besteden aan de mensen waar ik op bezoek ben.

Susan schreef:Jij zou een UP-column moeten gaan schrijven.

(Dat bedoel ik trouwens positief, dat lijkt me leuk.)

Dankje! Jij schrijft ook he?! Weet niet of je nu precies doelt op mijn UP-manier/-opvattingen of op mijn schrijfstijl, maar ik zit er vaak over te denken om te gaan schrijven. Heb in het begin een blog/site van N. bijgehouden, maar daar houd ik nu eigenlijk niks meer op bij. Vind het wel erg jammer, want ik vond dat erg leuk om te doen! Heb het altijd al wel erg leuk gevonden om te schrijven.

@ Rejoy: N. luistert wat dat betreft niet heel goed. Hiermee doel ik op dingen als terugroepen of andere aanwijzingen die van 'ver' komen. Zeker met die vijver en sloot in de buurt vond ik dat geen doen, want echt.. ze stond binnen 2 seconden bij de vijver voorover gebogen om met het water te spelen. Als ze ergens anders weinig kwaad kan ga ik dat wel proberen meer te oefenen. Ze vindt alles nog veel te interessant en vergeet de omgeving om haar heen. Ik met haar samen bij de vijver staan kijken en uitgelegd dat ze daar niet alleen mag komen want dat het gevaarlijk is. Dat snapt ze alleen nog niet goed, helaas. Fijn dat Y. dat meestal wel doet. En spelen met zwart zand.. wil ik weten hoe ze eruit zag?!

nee, dat wil je niet, ik heb al haar kleren weg gegooid, inclusief romper.

En voor een volgende keer, zou ze zich niet een tijd vermaken met een emmer water en zand bij jullie in de buurt?