1 Maand voorbij...

1 Maand voorbij en alles is een zooi geworden. Hoe doe ik dat toch? En waarom gaan die dingen zo snel? Waarom zou ik het nog opruimen als het toch zo snel weer een rotzooi wordt in mijn leven? Was ik vorige maand het gelukkigste meisje die ik me maar kon wensen met een leuke jongen in mijn leven, wat rust, een baan die lekker liep, leuke dingen te doen, echt alles liep op rolletjes. Nu zit ik weer met drie kneuzen, een baan waarbij ik dingen vergeet en verknal en een grote puinhoop in mijn huis...

Waarom duurt het nooit zo lang als het eenmaal goed loopt? Heb ik er te weinig geduld voor? Kan ik me niet inhouden? Kan ik dan nooit gewoon normaal doen en mijn leven voort laten kabbelen? Ik wil gewoon een beetje rust... Maar ik heb werkelijk waar geen flauw idee waar ik dat vandaan moet halen met die hommel in mijn reet...

Wat ik geleerd heb is om te beginnen bij de rommel in je huis. Ik word daar altijd zo onrustig van en als mijn huis opgeruimd is, dan word het in mijn hoofd ook rustiger.

Misschien een tip ?

Wat gaat er mis met je werk dan? volgens mij ligt er wel veel druk op je door je werk + opleiding die erbij hoort. hoe is het met je huiswerk? Las een keer dat je dat ook steeds op het laatste moment doet. Misschien een beetje meer plannen wat dat betreft. Want huiswerk op het laatste moment doen werkt ook niet erg rustigevend.

Wat is er gebeurd dan, dat alles nu in jouw ogen een rotzooi is?

Clubje oprichten?

Heel herkenbaar

Eucalypta schreef:Clubje oprichten?

'Gezellig' is wellicht niet de juiste reactie .

Dat is het wellicht ook, dat ik bang ben om vast te komen te zitten in het leven en dat ik daar constant op een verkeerde manier probeer uit te breken.

Oh meisje, wat vervelend.

Je bent leuk, en je verknalt het niet. Je bent gewoon mens, en je doet soms dingen die niet zo handig zijn. En ik weet zeker dat iedereen nog steeds van je houdt als je het verknalt hoor! En die knuppels, die zijn gewoon stom. Jij moet een leuke man!

Is het gevoel vandaag niet ook nog wat heftiger door de XTC? Wat erg dat hij je meer heeft gegeven dan de bedoeling was. Wanneer heeft hij dat gezegd?

Misschien moet je binnenkort toch maar definitief al die mannen uit het verleden laten rusten. Gooi die put dicht en maak hem niet meer open. Hoe pijnlijk het ook is, je zegt zelf al dat er eigenlijk niets goeds meer in die put met waardeloze mannen zit. Anders was het ook niet de put met waardeloze mannen geweest. Ook al is het natuurlijk gemakkelijker gezegd dan gedaan. Van A. begrijp ik het al helemaal niet eigenlijk. Dat is zo raar gelopen, ik snap dat het dan als een enorme klap komt . Verder ben ik het heel erg met je eens je dat je heel leuk bent en een leuke vent verdient.

Wat betreft je opleiding: houd vast aan die hoge cijfers. Het laat zien dat je het dus wel heel goed kunt, ook al is het zwaar en veel. Is er niet iemand met wie je samen kunt studeren? Iemand die je kent met wie je rustig in de bieb kunt gaan studeren bijvoorbeeld? Al is het maar in het weekend? Of werkt het om afspraken te maken met iemand die 'controleert' wat je al gedaan hebt?

Qua ziek melden: mensen zijn nu eenmaal wel ooit ziek. In dit geval voel jij je er misschien verantwoordelijk voor, maar naar een klant toe is het niet heel raar om aan te geven dat je ziek bent, dus qua excuses heb je genoeg gedaan. Niemand zal dat raar vinden.

Heel veel sterkte, hopelijk is dit vreselijke gevoel in ieder geval morgen een beetje weg.

Nee, ik meld me absoluut niet ziek. Ik heb dit risico genomen en ga morgen gewoon weer aan het werk.

Die put dicht is wel een idee ja. B. is sowieso wel klaar nu. Hij heeft het me niet verteld, vanmiddag herinnerde ik me ineens, soort flashback, dat we samen weer in de keuken stonden en hij een capsule had die hij in een glas deed en mij daar meer van liet drinken dan dat hij zelf nam. Ik denk dat ik boven op de 80mg nog eens 70mg/ 80mg heb gehad en dat is te veel voor mijn gewicht en zeker gezien het voor mij voor het eerst was. Ik heb hem gevraagd vanmiddag waarom hij dat gedaan heeft. Hij zegt dat die andere niet zo goed werkte. Onzin als je het mij vraagt, eerder gaf hij zelf aan dat het geen zin had meer te nemen.

A. begrijp ik ook niet, wellicht is het daarom zo pijnlijk. Er gebeurd gewoon weer precies hetzelfde en echt precies de gekke dingen als toen. Nu dan wel iets anders, een oom van hem is overleden en hij gaf aan daaraan zijn weekend te besteden (daar langs gaan en er voor zijn vader zijn) maar ik heb hem 2 keer gebeld en hij neemt niet op. Wel een bedankje voor het bellen en dat hij me vandaag zou bellen. Geen idee hoe laat. Heb hem al die tijd ook gewoon niet gesproken, smsjes is het enige. Denkt hij nou serieus dat dat genoeg is? Waar liegt hij over? Of wat houdt hij verborgen?

Financiën durf ik niet eens naar te kijken en heb ik ook al maanden niet meer gedaan. Iets waar ik juist heel erg goed in was. Nu niet meer. Het kan me ook niet meer boeien en dat is wel met meer dingen.

Samen met iemand leren is geen optie. Collega's die nieuw zijn komen van alle kanten uit het land en ik ben de enige van hier zeg maar. Ik dacht vorige week met mijn vader te kunnen oefenen, gezien ik zijn beroep nu uitoefen maar hij haalde de B en de D door elkaar waardoor ik de dag erna niet eens meer kon opletten. Wellicht iets kleins maar ik was er behoorlijk verdrietig van.

En ja, wellicht wordt het allemaal nu versterkt, ongetwijfeld. Maar ik zit er nu wel mee en het gevoel van onrust heb ik ook al zo lang ik me kan herinneren.

Voor de meiden voor wie het herkenbaar is, hoezo? Als je wilt vertellen natuurlijk... En bedankt voor de lieve woorden, doen me zeker wel goed.

Wat betreft die xtc, bereid je maar voor op een flinke dip. Je endorfine zal erg laag zijn en daardoor voel je je extra down.

TGR schreef:Wat betreft die xtc, bereid je maar voor op een flinke dip. Je endorfine zal erg laag zijn en daardoor voel je je extra down.

Voor mijn gevoel begin ik er juist uit te komen. Vanmorgen zat ik te schreeuwen, dacht dat ik gek werd...

Ik begreep dat jij je vandaag ziek had gemeld? Ik bedoel dat het een keer kan gebeuren, dat collega's en klanten daar niet direct op afknappen.

Ik vind het erg vervelend dat B., die zo goed op je zou letten, je gewoon te veel heeft gegeven. Dat zou mijn vertrouwen in hem flink geschaad hebben.

Van A. begrijp ik ook niks. Er is inderdaad elke keer wel iets en ik ben niet zo heel achterdochtig, maar ik snap wel dat jij je afvraagt wat hij te verbergen heeft. Er moet toch ergens wel een reden zijn waarom hij zo doet.

Die put met mannen dichtgooien lijkt me echt een goede optie.. Trek maar een inloopkast met leuke open in de plaats.

Ik studeer nooit met mensen die mijn studie doen, want dan ga ik heel erg vergelijken hoe ver zij zijn en hoe zij leren. Ik ga vaak naar de bieb met vriend(inn)en die andere studies doen, om elkaar te stimuleren en op gerichte tijden pauze te houden. Jij hebt waarschijnlijk wat minder studenten in je omgeving, maar je zou ook met iemand in een bieb kunnen gaan zitten die ondertussen een boek leest en dan om de paar uur even een kopje koffie gaan drinken of buiten een rondje lopen. Het is wel handig als dat iemand is die meer discipline heeft (weet ik uit ervaring). Denk je dat het op sommige momenten wel gaat lukken om te studeren met je vader of zit dat er eigenlijk echt niet in?

Hoe komt het precies dat je financiën niet op orde zijn en wat is er mis? Heb je rekeningen niet betaald of denk je dat je rood staat? Toch kijken en zien dat het een ravage is, is waarschijnlijk nog steeds minder erg dan nu de hele tijd vrezen voor wat je gaat zien. Uiteindelijk zul je toch moeten kijken. Hoe komt dat? Heb je te veel uitgegeven of ineens minder geld verdiend?

Heel veel succes en sterkte! Ik herken je manier van schrijven vandaag ook niet echt, je ben normaal een stuk optimistischer. Het zal vast door alle vervelende situaties komen, maar ik denk echt dat het nu ontzettend versterkt wordt.

Zusje schreef:

TGR schreef:Wat betreft die xtc, bereid je maar voor op een flinke dip. Je endorfine zal erg laag zijn en daardoor voel je je extra down.

Voor mijn gevoel begin ik er juist uit te komen. Vanmorgen zat ik te schreeuwen, dacht dat ik gek werd...

Er is niet voor niets een "suicide tuesday" de week nadat je xtc hebt geslikt. Maar ik hoop dat je het ergste al hebt gehad iig

Zusje, het klinkt mij niet in de oren alsof jij er een puinhoop van maakt hoor. Die xtc was misschien geen goed idee, maar dan weet je dat ook weer... Eén keer en niet meer. Nu voel je je extra down maar als je je straks weer beter voelt zul je vast zien dat je die baan wél goed blijft doen (ook al begin je laat met studeren, je resultaten zijn goed en dat is het belangrijkst). Wat betreft de kerels, natúúrlijk verdien jij een leuke man die net zo verliefd is op jou als jij op hem, en die gaat er vast en zeker komen. Maar deze knuppels zijn het dus blijkbaar niet... Meer tijd voor jou om je te richten op je baan en op je familie!

Oh Zusje heb je dat gedaan, wow vind ik helemaal niks voor jou! Wat erg dat jij hem vertrouwde daarmee en hij jou gewoon in de zeik heeft genomen. Zeer slecht en heel gevaarlijk.

Zusje, ik denk dat je nu grotendeels nog last hebt van de nasleep van de xtc. Maar als ik lees dat je je financiën niet op orde hebt, schrik ik toch wel een beetje want juist jij hebt wat dat betreft normaal gesproken alles op orde.

Wellicht kun je je er nu gewoon even niet toe zetten? Eerst zat je hoofd natuurlijk voornamelijk vol met A en nu met meerdere mannen.
Maar je moet het wel even onder ogen gaan zien. Heb je openstaande rekeningen? Kom je uit met het salaris van je nieuwe baan? Kun je nog iets sparen? etc..

Het niet op orde hebben, of niet onder ogen willen zien van je financiën schept ook veel onrust.

Wat betreft de mannen, misschien is het inderdaad verstandig om die deur eens dicht te doen. Dat van A is onbegrijpelijk en ik begrijp heel goed dat je het niet snapt en misschien toch nog hoop koestert, maar zoals het nu gaat ben je ook niet gelukkig. Focus je aandacht eens op jezelf ipv de mannen.

Wat betreft werk, je zegt dat je steeds vanalles vergeet. Is dat echt zo? De afspraak van vandaag, tja dat kan een keer gebeuren. En waarschijnlijk speelt de xtc hier ook wel een rol in. En wat vergeet je dan nog meer? En is het misschien niet logisch dat je dat vergeet omdat je nog nieuw bent in deze baan? Je bent nog aan het leren en routine aan het krijgen. Verwacht niet het onredelijke van jezelf.

Als je wilt, kom ik deze week langs en maken we samen je financiën en huis op orde, zodat die onrust weer even weggenomen is. Uit ervaring weet ik dat als er alleen al iemand bij zit die ervoor zorgt dat je ermee bezig bent, je het ook daadwerkelijk gaat doen.
Stuisvogelpolitiek is niet de oplossing ( daar weet ik alles van ) en soms je gewoon weer even een zetje nodig.

Sterkte!

Carrie schreef:Oh Zusje heb je dat gedaan, wow vind ik helemaal niks voor jou! Wat erg dat jij hem vertrouwde daarmee en hij jou gewoon in de zeik heeft genomen. Zeer slecht en heel gevaarlijk.

Haha, nee dat is het ook absoluut niet. Zoals het nu is gelopen zeker niet. Ik ben niet boos verder, heb helemaal geen zin meer om er bij stil te staan. Het is gebeurd en ik ben er klaar mee. Ik voel me nog wel lusteloos maar gelukkig niet meer zoals gisteravond en vanmorgen. Zo maar lekker op tijd gaan slapen.

Confusion, bedankt voor je lieve bericht hier en je stalksmsje . Echt superlief. Ik heb net toch mijn rekening maar geopend en die zag er wel ok uit, sta in ieder geval nog net in de plus. Niet om de juiste reden maar het zij zo en ik hou het even zo. De 15de krijg ik ook nog wat belastinggeld en daarmee zing ik het wel weer uit tot het volgende salaris. Denk dat ik op dat gebied nu wel weer uit de min ben dan gelukkig. Ik weet dat ik altijd goed was daarmee, daarom baal ik er ook zo van maar goed, ik ben ook maar een mens en zak ook soms gewoon af. Ik heb geen rekeningen die ik los moet betalen gelukkig, zo goed als alles gaat automatisch maar de laatste tijd sta ik steeds vaker rood (vroeger echt nooit) en ben ik me niet meer bewust van hoeveel geld ik heb (ik kijk bijna nooit meer naar mijn rekening en dat zou echt wel moeten gezien mijn inkomsten niet zo hoog meer zijn). Van de week maar eens proberen mijn belastingteruggave goed te regelen, heb ik weer wat meer lucht op dat gebied.

Wellicht verwacht ik het onredelijke van mezelf qua werk. Het gaat ook allemaal erg snel. Als ik het haal dan heb ik dat in 5 maanden gedaan ipv het jaar wat er voor staat. Geen wonder dat ik doordraai... Er zijn zo veel dingen die je moet doen op een dag, waar je aan moet denken. Kleine dingen zelfs, bv uitchecken van je parkeren, je smsjes checken, klanten bellen, op dingen inspringen, dingen omgooien, improviseren, kijken, zoeken, blijven zoeken, je mail checken (thuis), roosters maken (thuis) en alles ook nog eens op papier zetten/ in de computer invullen, magazijn bijhouden, contact onderhouden met collega's, supervisor, leren leren leren... Het is gewoon veel. Ik weet eigenlijk niet of ik al meer vergeten ben, mss ook niet en heb je gelijk. Ik vond het gewoon zo erg vanmorgen. Die man was ook echt niet pleased en heeft gewoon een groot probleem (ik begrijp dat hij boos is, ik heb hem ook al iets anders beloofd wat ik niet ben nagekomen). Soms vraag ik me echt af waarom ik hieraan begonnen ben ondanks dat ik het over het algemeen echt wel leuk vind. Het is gewoon veel, dat wist ik van te voren...

En A... Tja... Moeilijk idd, kan er maar weinig over zeggen. Zie geen reden meer om hem te verdedigen in zijn verhalen. Hij zou me vandaag bellen, wederom niks van hem gehoord.

Wow Zusje, wat erg dat hij zo is omgegaan met jou vertrouwen in hem. Wel fijn dat je in je eigen huis was, maar toch. Goed van je dat het nu klaar is met B. Iemand die zo met jouw vertrouwen in hem omgaat, verdiend het eigenlijk niet.

Over A, ik vind het zo jammer om te lezen dat het niet werkt. Toen hij weer in je leven kwam was je zo blij! Ik dacht en hoopte dat dit de jongen zou zijn voor je en dat dit het zou worden. Je vertelde een keer in een topic dat hij het moeilijk vond met je omdat je hem toen ( jaren geleden ) pijn had gedaan. Denk je dat dat nog steeds zou mee spelen? Ook al heb jij zoiets van ik ga verder met wat ik aan het doen was, dit kan niet van hem. Je kan geen relatie hebben met iemand alleen via de sms. Was het maar zo makkelijk, in een relatie moet je werken. Het gaat niet van een leien dakje, het is investeren van beide kanten. Je heb al heel wat geïnvesteerd in de relatie maar hij kan het schijnbaar niet. En dat is niet erg, maar dan moet hij daar wel eerlijk over zijn tegenover jou en zichzelf.

Wat ik nu zo heb gelezen over je werk, vind ik dat je jezelf veel te hard aan het werk zet. ( leren erbij en waar je een jaar over mag/kan doen wil jij in 5 maanden doen ) Een hele goede prestatie als het je lukt en daar mag je dan ook echt trots op zijn, maar je moet jezelf niet voorbij gaan lopen. Je haalt hele goede cijfers! Hoe erg zou het zijn als je er 6 of 7 ( of meer ) maanden over zal doen in plaats van 12 maanden? Je geeft jezelf daardoor net wat meer ruimte om te ademen, wat echt niet verkeerd zou zijn.

Wees niet te hard voor jezelf, je bent een leuke, lieve meid en het gaat nu even niet goed met je. Dat kan de beste overkomen.

Ik kan echt heel veel begrip voor dingen opbrengen maar een maand niet afspreken en mij aan het lijntje houden omdat ik 17 jaar geleden (!!!) je hart brak en wat ik al honderd keer heb uitgelegd hoe en waarom (jezus ik was jong, 16, en was daar gewoon helemaal niet aan toe), nu nog als excuus gebruiken? Nee, inmiddels kan ik hem daar echt niet meer in verdedigen. Ik zie het ook niet meer alsof we iets hebben. Ik zie het alleen als een smsje dat ik iedere dag krijg. Nu is het een oom die overleden is. Zal vast echt waar zijn hoor, daar twijfel ik niet aan, maar... Ja, wat moet ik er nog over zeggen? Gister is hij wederom een belofte niet nagekomen. Vandaag is Valentijnsdag, aan een smsje neem ik vandaag echt nul komma nul genoegen en als het daarbij blijft zal ik hem morgen, met mijn pijn in mijn hart, smsen dat ik niks meer met hem te maken wil hebben (laat de smsjes dan ook maar zitten dus). Dan breekt dat laatste dunne lijntje ook echt nog wel dat nog tussen ons inhangt. Hij is langzaam mijn hart aan het breken en ik ga daar niet meer aan mee werken. Ik zei in het begin al toen ik hem weer zag dat ik hard zou vallen als het niks zou worden. Dat gebeurd nu. Het is niet erg, ik heb geen spijt dat ik ervoor ben gegaan en zou het zo weer gedaan hebben. Je moet wel risico's blijven nemen in het leven, anders kun je net zo goed niks meer doen...

B. is toch best exit ja en die andere jongen (R.) denk ik niet dat ik die nog zie. Wellicht zal hij me nog smsen maar ik zal dat wel een beetje afhouden. Hij was goed naar de klote toen hij hier gister wegging en hoewel het mij voor even hielp is dat ook niet iets waar ik verder aan mee wil werken. Dus, vanaf morgen ben ik waarschijnlijk klaar met de mannen die er nu zijn als ik het allemaal even goed regel/ als het loopt zoals ik verwacht.

Wat mijn werk betreft is het geen eigen keuze. Ik ben precies ''op het juiste moment" binnengekomen. De officiele examens (die zijn vanuit een organisatie en niet vanuit mijn werk) en cursussen (die daar dan op inspelen, vanuit mijn werk) zijn een aantal keer per jaar en ik val er steeds precies met mijn neus in zeg maar en rol op die manier mee. Het is niet mijn eigen keuze, de data staan vast. Als ik alles haal ben ik eind maart klaar, vandaar dat ik in april lekker naar Dublin wil, even weg van alles.

Ik ben blij om te lezen dat het vandaag alweer wat beter met je gaat, je post is een heel stuk positiever! Goed dat je de mannen even laat voor wat ze zijn, ik denk dat er op een goed moment gewoon een nieuwe man je leven instapt met wie het meteen goed voelt.
Vervelend dat al doe toetsen elkaar nu zo opvolgen maar voor je het weet is het april, lekker even weg!

Zusje...hoe gaat het vandaag? Ik vind het zo erg om te lezen dat jij je zo voelt...je hebt niks aan mijn woorden maar ik wil toch even laten weten dat ik met je meeleef.

Beter dan gister idd, toen zat ik wel echt aan mijn nulpunt volgens mij. Met vlagen emotioneel, elke x dat ik besef niks van A te horen... Ben nu aan het werk maar doe even de rustige dingen zodat ik zo min mogelijk met mensen hoef te praten. Vanmiddag moet het toch wel klaar zijn denk/ hoop ik. Mooie tijd om mijn leven weer even goed op te schonen en opnieuw in te delen.. al word ik er op dit moment niet gelukkiger van, ik weet dat het op de lange termijn wel zo is. Bedankt allemaal.