Wat is voor jou een/de reden om..

De vorige keer dat ik ontslag nam (vier jaar geleden) was dat omdat ik echt niet kon opschieten met mijn baas (hij was echt oerdom, en kon er niet tegen dat ik hem op fouten wees. Hij had dan van die reclame borden neergezet met de domste spelfouten erop, maar hij kon er dus niet tegen als ik hem dat zei).
Toen hij een keer zei dat ik op woensdagavond niet hoefde te komen werken, omdat hij iemand anders ging inwerken heb ik gezegd dat ik dan helemaal niet meer kwam. Hij vond het prima (was allang blij dat hij van het eigenwijze wijf af was ).

Als ik het niet meer naar mijn zin heb is dat zeker een reden om verder te gaan kijken.

Redenen om weg te gaan:
* salaris is te laag
* het team/de collega's zijn niet leuk
* bedrijfsuitjes zijn verplicht
* moeilijk doen over vrije dagen/vakantie-aanvragen
* nooit complimenten krijgen of horen dat je je werk goed doet
* over alles (tijdens en na werktijd) verantwoording af moeten leggen

Hahaha, met de meeste dingen die hierboven genoemd staan heb ik nu te maken. Werk hier inmiddels 6,5 jaar.

Het vertrek bij mijn vorige baan was omdat mijn contract niet verlengd werd, mocht dit wel gebeurd zijn dan had ik het zelf beeindigd. Als daar iets verkeerd ging werd je uitgescholden voor rotte vis. Bovendien mocht ik niet met collega's praten omdat ik een assistent van de bazin was en zij wilde niet dat collega's een band opbouwden.

In mijn geval nu, wegens bezuinigen en ik zie geen toekomst meer in het werk.

De directrice, jeetje wat een wijf was dat. En maar denken dat ze zelf zo geweldig is en dat ze haar werknemers zo goed behandelde.

Ik werk sinds m'n studie bij dezelfde werkgever dus ik ben nog niet opgestapt. De belangrijkste reden voor mij om weg te gaan bij een baan is als er geen uitdaging meer in zit en er ook geen mogelijkheden zijn voor verdere ontwikkeling. Gelukkig heb ik nog genoeg uitdagingen en mogelijkheden op dit moment dus ik zit nog wel even goed :-).

***

Mijn mond valt open, niet normaal!! Hij smet zulke teksten en dan alleen maar een simpele sorry? Wat voor werk doe je nu trouwens, ben nou wel heel benieuwd!

Ik heb qua 'echt' werk nog nooit ontslag genomen. Wel ben ik een keer al na 2 weken bij een stage weggegaan, was op een kinderdagverblijf. Vreselijk was het daar. Die leidsters daar heb ik meerdere keren betrapt op liegen tegen ouders, echt erg. En ze vonden zichzelf zo belangrijk en goed!! Ik had het dus daarom al niet naar mijn zin, maar toen er een kindje met een plantenspuit in het gezicht werd gespoten met ijskoud water omdat het aan tafel( tijdens het boterham eten tussen de middag) in slaap was gevallen en maar wakker moest worden was voor mij de maat vol.En een lol dat die leidsters hadden... Ik heb die dag nog afgemaakt, eenmaal thuis gelijk mijn stage begeleider gebeld dat ik daar dus niet meer heen ging. Dat ging zo tegen mijn gevoel/beter weten in, ik wilde daar ècht niet meer heen.

Voor mezelf heb ik uitgemaakt dat ik echt met een goed gevoel naar mijn werk wil gaan. Dat ik niet elke dag met tegenzin ga werken, dat wil ik niet meer.

Ik heb 3x ontslag genomen;

1x omdat ik naar het buitenland wilde verhuizen
1x omdat het uitzendwerk dat ik deed hersendodend was
1x omdat ik weer terug naar Nederland ging

Andere redenen die ik kan bedenken is, dat ik het niet langer naar mijn zin zou hebben om welke reden dan ook (dus iedere dag met tegenzin naar mijn werk zou gaan), onredelijk behandeld zou zijn (goed voorbeeld, zoals bij Zusje), geen doorgroei- of ontwikkelingsmogelijkheden (meer) of onredelijk veel werkzaamheden toebedeeld zou krijgen buiten mijn functie om en er niks tegenover krijgen. Of toe zijn aan verandering!

Maar wat is 'slecht salaris' trouwens? Vaak weet je vooraf welke werkzaamheden tegen welk salaris je krijgt, wanneer besluit je dan dat het een slecht salaris is? Natuurlijk is dat niet voor iedereen van toepassing, bijvoorbeeld betaling naar afgespraken die je met klanten/patienten maakt, ik begrijp dan wel dat je snakt naar iets 'vast'.

ik zou vertrekken als:
-geen doorgroeimogelijkheden
-geen uitdagend werk
-geen fijne collega's

Op mijn huidige werk zit ik nu 4 jaar en heb het heel goed hier.
Merk alleen de laatste tijd dat ik het werk niet meer uitdagend vind.

Voor deze baan heb ik 4 jaar bij een ander bedrijf gewerkt.
3.5 jaar met heel veel plezier tot dat mijn bazin overleed.
En een jaloerse collega er alles aan deed om mij zwart te maken.
In dat half jaar veel heftige dingen meegemaakt op het bedrijf.
En na de zoveelste x in tranen op het werk te zijn ben ik weg gegaan.

Cimic schreef:In mijn geval nu, wegens bezuinigen en ik zie geen toekomst meer in het werk.

+1. Bezuinigingen verzieken hier echt de sfeer op alle mogelijke manieren. Leidinggevenden die zeiken dat er nóg een tandje bij moet. Werkwijzes die opeens veranderd moeten worden van de één op andere dag omdat dat 'effectiever' zou zijn. Zonder dat er naar onze argumenten wordt geluisterd. Gevolg; minder mensen, meer tijd kwijt aan het werk.

Bah, vind er niks meer aan. Maar de collega's zijn tenminste leuk! Daardoor hou ik het nog vol. Over niet al te lange tijd ga ik wel verder solliciteren. Voordat ik zelf wordt wegbezuinigd.

4,5 jaar geleden heb ik ontslag genomen omdat ik weer fulltime wilde studeren. Ondertussen heb ik m'n diploma behaald en heb ik een baan onder m'n niveau met een niet al te goed salaris (maar ik kan er wel prima van rondkomen). De reden dat ik nu blijf, is omdat de banen niet voor het oprapen liggen. Dat het onder m'n niveau is, is voor mij wel een reden om iets anders te gaan doen, maar zolang ik geen andere baan heb, blijf ik hier.

Het niet naar je zin hebben (om watvoor reden dan ook) of je uitdaging kwijt zijn vind ik de belangrijkste redenen. Bij mijn vorige baan is mijn contract niet verlengd, maar was dat wel gebeurd dan was ik uiteindelijk zelf weg gegaan omdat ik het daar toch al niet zo naar mijn zin meer had.

En daarvoor werkte ik in een winkel, en hoewel ik het er ontzettend naar mijn zin had, had ik het werk op een gegeven moment wel gezien. Toen ben ik weer opnieuw een opleiding gaan volgen.

teveel stress, te hoge werkdruk, weinig waardering voor je werk en op een bepaald moment je werk niet eens meer leuk vinden door al het "gedoe" eromheen.