M'n werk / prive balans is een beetje zoek

Hoi allemaal,

Hopelijk kan iemand met even helpen of zijn er mensen die zich hierin herkennen. Ik werk fulltime op kantoor en sinds een paar jaar op een afdeling waar best veel werkdruk is. M'n eigen hoeveelheid werk is behoorlijk groot en ik merk aan mezelf dat ik best last heb van die werkdruk. Er zijn collega's die het minder druk hebben, maar op de een of andere manier komt er altijd veel werk mijn kant op. Ook veel mensen kennen mij en weten me dus wel te vinden voor allerlei zaken. Er zijn van die dagen dat het echt superdruk is en dan word je ook door van alles en iedereen onderbroken in je werk. ''Nee'' leren zeggen is ook een kunst, maar dat gaat me al beter af dan in het begin.

Ik ben na het werk zo gesloopt dat er nog weinig uit m'n handen komt. Koken 's avonds valt ook zwaar. In het weekend en in de avond doe ik, als ik geen afspraken met vrienden / familie heb, niet veel meer dan een beetje bankhangen, tv kijken of internetten of heel even shoppen. Verder heb ik eigenlijk nergens zin in. Het huishouden valt me zwaar, dus dat versloft ook zo nu en dan. Ook merk ik dat ik steeds meer opzie tegen sociale verplichtingen. Heeft ook te maken dat ik last heb van bloosangst, maar ik heb buiten dat ook weinig zin om sociaal te doen. Echt irritant, want mijn leven naast mijn werk lijkt tegenwoordig haast nergens op. Een relatie heb ik niet, maar op deze manier is het ook moeilijk om iemand te ontmoeten. Ik kan me zo moeilijk tot iets zetten, omdat dat me zoveel energie kost. Deze zeg maar 'sleur' zou gerust nog jaren kunnen doorgaan (als ik tenminste niet een keer overspannen raak), maar dat zou zonde zijn. Ik wil ooit een man en kinderen. Het lijkt nu echt alsof ik bijna geen leven naast mijn werk heb. Het is ook echt een soort vicieuze cirkel. Tegen anderen heb ik laatste tijd ook weinig te vertellen, lijkt wel.

Wie kan me helpen? Vind het best saai worden zo en ben bang dat ik over 10 jaar nog in hetzelfde plaatje zit en dan spijt heb dat ik dit niet aangepakt heb. Maar ik ben zooo moe. Altijd van alles moeten, zo zie ik het nu. Een andere baan zoeken doe ik ook niet zomaar. Het werk is wel erg leuk en ik heb er talent voor, alleen die werkdruk breekt me zo op. Ik heb een vast contract, dus daar ben ik zuinig op. Er is verder wel kans dat er binnen korte tijd wat gaat veranderen op kantoor en dat ik het dan veel minder druk ga krijgen, dus dat zou dan wel goed uitkomen.

Ben benieuwd naar jullie reacties. Bedankt in ieder geval alvast!

Hoi,

Ik heb hetzelfde gehad in de afgelopen twee jaar. Mijn werk slokte me zo ontzettend op, dat het mijn sociale leven compleet in de weg zat. Als ik thuiskwam, dan wilde ik eten en daarna op de bank ploffen om niets meer te hoeven. En in het weekend? Eten, slapen, relaxen. Ik had zelfs een stresspukkel onder mijn oog zitten. Ik was me niet heel erg bewust dat ik tever doorging. Ik genoot van mijn werk, zelfs van de werkdruk en als ik op het werk even niets te doen had, dan zorgde ik dat ik werk van collega's overnam. En ik moet bekennen dat ik mijn sociale leven niet echt miste, want daar was ik veel te moe voor.

Pas toen ik afgelopen jaar twee weken vakantie had en voor het eerst weer naar vrienden ging en ging stappen en zag dat mijn pukkel na een dag (!!!) verdwenen was, begon er iets te dagen. Ik moest stappen terug doen op het werk. Maar dat deed ik natuurlijk niet. Tot ik te horen kreeg dat ondanks dat mijn werkzaamheden uitstekend waren, ik mocht vertrekken. Ik kreeg van het bedrijf 4 referenties mee van verschillende afdelingen en dat was het wel. Maar ik heb me in de afgelopen maanden, nu ik werkloos ben, nog nooit zo levendig gevoeld.

Ik weet niet waar het aan ligt. Wist ik het maar, want dan zou ik hetzelf kunnen veranderen in een volgende baan. Maar ik geloof dat het een vorm van overspannen zijn is. Of in ieder geval het begin. Maar alles ging zo automatisch. Opstaan, douchen, naar werk, werken, thuiskomen, eten, tv kijken, slapen en weer opnieuw. Heb nooit echt het probleem gezien. Ik ben ook wel benieuwd waar zoiets aan kan liggen.

(Sorry, loop een beetje topic te bevuilen zonder echt een concreet antwoord te hebben op jouw probleem. Behalve vakantie nemen o.i.d.)

MarySun, ik herken veel van wat je schrijft. Ik vind het positief dat je je er nu bewust bent dat er iets aan de balans moet gebeuren. Als je nu ingrijpt voorkom je wellicht erger. Je geeft aan dat veel werk zijn weg naar jou weet te vinden. Probeer daarin toch wat meer je grenzen te bewaken. Als je al met iets bezig bent en iemand komt met werk bij je, dan kun je best aangeven dat je nu bezig bent, maar dat die collega best later nog even langs mag komen. Ik heb het ook moeten leren, ik weet dat het moeilijk is.
Mijn ervaring is dat mensen eigenlijk nooit van je verwachten dat iets direct moet gebeuren, tenzij het een spoedklus is natuurlijk.

Probeer naast je werk toch wat actiever te zijn, die sleur te doorbreken, zeg maar. Ik weet dat het verleidelijk is om lekker op de bank te kruipen als je doodmoe uit je werk komt, maar spreek toch eens af met vriendinnen, ga sporten. Ik heb zelf heel veel baat bij sporten, ik voel me er zowel lichamelijk als geestelijk fitter door, heb het gevoel dat ik meer aankan en zit prettiger in mijn vel. Ik merk dat ik ook meer energie heb het huishouden aan te pakken (is nog steeds niet mijn favoriete klus, maar goed..)

Ik lees hier zo ongeveer mn eigen verhaal. Ik lees dus even mee.