Ik wil graag laten dopen mijn vriend niet

Ik wil J. graag laten dopen.
Zelf ben ik Christelijk opgevoed en ga ik regelmatig naar de kerk.
Mijn vriend heeft er minder mee en gaat ook niet naar de kerk.
Hij vind het hypocriet om dan vooraan te staan.

Hij zal dan "ja" zeggen dat hij mij zal ondersteunen in een Christelijke opvoeding.
En daar heeft hij niets op tegen.
We hebben al kinderbijbels.
Zingen een Christelijk liedje voor hij gaat slapen en hij zal straks naar een Christelijke school gaan.
Dus ik zie de bezwaren niet zo.
Die ondersteuning van mij in de Christelijke opvoeding doet hij al (zonder moeite), dus kun je ook best ja tegen zeggen toch?

Hebben jullie hierover ook een verschil van mening (gehad)?
En is jullie kindje uiteindelijk wel/niet gedoopt?
Tips en ervaringen zijn welkom!

Moet je kindje niet gedoopt zijn om uberhaupt naar een Christenlijke school te mogen of is dat iets stoms wat ikz eg?

Ik heb er zelf geen ervaring mee. Maar een vriendin van mij is wel christelijk en haar vriend absoluut niet. Maar die hebben het daarvoor al over gehad. Voor haar is het heel belangrijk dat ze in de kerk trouwen en de dat de kinderen gedoopt gaan worden. En ze hebben daar over gesproken en ook al besloten dat mocht het zover zijn dat de kinderen wel gedoopt gaan worden.

2CKC2 schreef:Moet je kindje niet gedoopt zijn om uberhaupt naar een Christenlijke school te mogen of is dat iets stoms wat ikz eg?

dat is iets stoms

In het dorp waar wij straks gaan wonen is maar één basisschool. Een katholieke basisschool. Vanuit daar wordt ook de eerste communie en het vormsel verzorgd. Dat mag je wel pas doen als je gedoopt bent, maar op deze katholieke basisschool mag je ook komen als je niet gedoopt bent. Ik weet trouwens niet hoe het zit in streng gelovige gemeenschappen, maar hier in de buurt worden in principe alle kinderen op alle scholen toegelaten.

Rejoy. schreef:

2CKC2 schreef:Moet je kindje niet gedoopt zijn om uberhaupt naar een Christenlijke school te mogen of is dat iets stoms wat ikz eg?

dat is iets stoms

In het dorp waar wij straks gaan wonen is maar één basisschool. Een katholieke basisschool. Vanuit daar wordt ook de eerste communie en het vormsel verzorgd. Dat mag je wel pas doen als je gedoopt bent, maar op deze katholieke basisschool mag je ook komen als je niet gedoopt bent. Ik weet trouwens niet hoe het zit in streng gelovige gemeenschappen, maar hier in de buurt worden in principe alle kinderen op alle scholen toegelaten.

Ja, ik realiseerde me dat het bij mij op school ook niet perse zo was.. Dom! Ik had ook Irakeese kindjes en die deden ook niet aan kerstviering etc, en waren dus ook niet gedoopt.

2CKC2 schreef:

Rejoy. schreef:

2CKC2 schreef:Moet je kindje niet gedoopt zijn om uberhaupt naar een Christenlijke school te mogen of is dat iets stoms wat ikz eg?

dat is iets stoms

In het dorp waar wij straks gaan wonen is maar één basisschool. Een katholieke basisschool. Vanuit daar wordt ook de eerste communie en het vormsel verzorgd. Dat mag je wel pas doen als je gedoopt bent, maar op deze katholieke basisschool mag je ook komen als je niet gedoopt bent. Ik weet trouwens niet hoe het zit in streng gelovige gemeenschappen, maar hier in de buurt worden in principe alle kinderen op alle scholen toegelaten.

Ja, ik realiseerde me dat het bij mij op school ook niet perse zo was.. Dom! Ik had ook Irakeese kindjes en die deden ook niet aan kerstviering etc, en waren dus ook niet gedoopt.

Het is niet stom wat je zegt! Maar alle kinderen worden op een Christelijke school toegelaten. Ook op een openbare overigens.

May schreef:Ik heb er zelf geen ervaring mee. Maar een vriendin van mij is wel christelijk en haar vriend absoluut niet. Maar die hebben het daarvoor al over gehad. Voor haar is het heel belangrijk dat ze in de kerk trouwen en de dat de kinderen gedoopt gaan worden. En ze hebben daar over gesproken en ook al besloten dat mocht het zover zijn dat de kinderen wel gedoopt gaan worden.

Wij hebben het er ook al vaak over gehad. Ook tijdens de zwangerschap al. Maar zijn mening veranderd niet helaas. Ik vind dat jammer.

Onze dochter is gedoopt en mijn man is niet gelovig. Hij heeft bij de doop dezelfde vraag beantwoord als die jouw man dan zou moeten beantwoorden, namelijk dat hij achter mij zal staan in de christelijke opvoeding, dat houdt in dat ze mee gaat naar de kerk en naar een christelijke basisschool gaat. Wel hebben we afgesproken dat de keus wel/niet geloven door haarzelf gemaakt wordt zodra ze op de leeftijd is dat ze in staat is dat soort keuzes te maken.

Ik zou zeggen: als hij geen principiele bezwaren heeft tegen dopen (zoals bijvoorbeeld vinden dat een kind zelf zijn religie moet kiezen ofzo) en als hij er geen bezwaar tegen heeft om een christelijke opvoeding te geven, dat hij dan niet moeilijk moet doen over het dopen.

Als hij niet aan God wil beloven om jullie kind christelijk op te voeden, omdat hij er niet in gelooft, dan vind ik dat eigenlijk best logisch, en dan kun jij beter zelf jullie kind laten dopen, zonder hem. Ik vind het ook nogal gek om vooraan in de kerk te gaan beloven aan God en de hele kerk dat je je kind christelijk opvoedt als je niet in God gelooft en niet naar de kerk gaat. Als je daar niet achter staat is het een loze belofte. Dopen is niet zomaar een ritueel, het is een belofte, en ik kan me wel voorstellen dat je dat niet zomaar doet. Maar als hij niet van zulke principiele bezwaren heeft en toch wel meedoet aan een christelijke opvoeding, dan zou hij kunnen overwegen om het gewoon te doen.

yes1984 schreef:

2CKC2 schreef:

Rejoy. schreef:

2CKC2 schreef:Moet je kindje niet gedoopt zijn om uberhaupt naar een Christenlijke school te mogen of is dat iets stoms wat ikz eg?

dat is iets stoms

In het dorp waar wij straks gaan wonen is maar één basisschool. Een katholieke basisschool. Vanuit daar wordt ook de eerste communie en het vormsel verzorgd. Dat mag je wel pas doen als je gedoopt bent, maar op deze katholieke basisschool mag je ook komen als je niet gedoopt bent. Ik weet trouwens niet hoe het zit in streng gelovige gemeenschappen, maar hier in de buurt worden in principe alle kinderen op alle scholen toegelaten.

Ja, ik realiseerde me dat het bij mij op school ook niet perse zo was.. Dom! Ik had ook Irakeese kindjes en die deden ook niet aan kerstviering etc, en waren dus ook niet gedoopt.

Het is niet stom wat je zegt! Maar alle kinderen worden op een Christelijke school toegelaten. Ook op een openbare overigens.

Dat is niet waar. Je moet namelijk de visie van de school onderschrijven. Dus als jij je kind op een christelijke school wilt laten plaatsen en ze vragen je of je het een probleem vindt dat het een christelijke school is, en jij zegt ja, dan mag je kind geweigerd worden. Vind je het geen probleem, maar heb je er ook niets mee, dan word je gewoon toegelaten.

Volgens mij zit het ongeveer zo. Dat je onderschrijft dat je je aanpast aan de in de school geldende normen en waarden en regels enzo. Dat je dus niet je kind op een christelijke school doet en vervolgens zegt dat hij niet bij het bijbellezen hoeft te zijn en bij het bidden de klas mag uitlopen. En dat vind ik wel logisch.

Eucalypta schreef:Ik zou zeggen: als hij geen principiele bezwaren heeft tegen dopen (zoals bijvoorbeeld vinden dat een kind zelf zijn religie moet kiezen ofzo) en als hij er geen bezwaar tegen heeft om een christelijke opvoeding te geven, dat hij dan niet moeilijk moet doen over het dopen.

Als hij niet aan God wil beloven om jullie kind christelijk op te voeden, omdat hij er niet in gelooft, dan vind ik dat eigenlijk best logisch, en dan kun jij beter zelf jullie kind laten dopen, zonder hem. Ik vind het ook nogal gek om vooraan in de kerk te gaan beloven aan God en de hele kerk dat je je kind christelijk opvoedt als je niet in God gelooft en niet naar de kerk gaat. Als je daar niet achter staat is het een loze belofte. Dopen is niet zomaar een ritueel, het is een belofte, en ik kan me wel voorstellen dat je dat niet zomaar doet. Maar als hij niet van zulke principiele bezwaren heeft en toch wel meedoet aan een christelijke opvoeding, dan zou hij kunnen overwegen om het gewoon te doen.

Het is niet dat hij nergens in gelooft. Naar de kerk gaan e.d. hoeft van hem niet. Maar we bidden en danken wel altijd bij het eten. Hij vind het feit dat hij dan voorin de kerk staat geen fijn idee, omdat hij er nooit komt. Wanneer hij er niet in zou geloven zou het inderdaad een loze belofte zijn, dat ben ik met je eens!

Eucalypta schreef:Ik zou zeggen: als hij geen principiele bezwaren heeft tegen dopen (zoals bijvoorbeeld vinden dat een kind zelf zijn religie moet kiezen ofzo) en als hij er geen bezwaar tegen heeft om een christelijke opvoeding te geven, dat hij dan niet moeilijk moet doen over het dopen.

Als hij niet aan God wil beloven om jullie kind christelijk op te voeden, omdat hij er niet in gelooft, dan vind ik dat eigenlijk best logisch, en dan kun jij beter zelf jullie kind laten dopen, zonder hem. Ik vind het ook nogal gek om vooraan in de kerk te gaan beloven aan God en de hele kerk dat je je kind christelijk opvoedt als je niet in God gelooft en niet naar de kerk gaat. Als je daar niet achter staat is het een loze belofte. Dopen is niet zomaar een ritueel, het is een belofte, en ik kan me wel voorstellen dat je dat niet zomaar doet. Maar als hij niet van zulke principiele bezwaren heeft en toch wel meedoet aan een christelijke opvoeding, dan zou hij kunnen overwegen om het gewoon te doen.

Zo is het ool bij ons gegaan. Ik wilde graag dat onze dochter werd gedoopt. Mijn man gelooft niet maar vond het wel goed dat ze werd gedoopt. Hij heeft dus ook geen antwoord gegeven op de vragen.
De domina wilde aan hem ook wel een andere vraag stellen zonder geloof (iets in de trant: "beloof je, je dochter goed te zullen opvoeden?") maar dat wilde hij niet

Ik vind dat je vriend eigenlijk niet echte redenen heeft om het niet te doen, aangezien jullie je kindje al christelijk opvoeden. Ik zou dan haast denken dat hij zich schaamt omdat hij nooit in de kerk komt en dat nu wel moet. Eerlijk gezegd zou ik me in dit geval niet laten leiden door wat je vriend vind. Jij gaat er vast spijt van krijgen als je je kindje niet laat dopen, terwijl hij vast geen spijt gaat krijgen als jullie dat wel doen.

Ik wil ons kindje heel graag laten dopen. Ben zelf ook gedoopt en ga regelmatig naar de kerk. Mijn vriend gelooft niet, maar wil wel graag ons kind een geloof meegeven. Wij gaan ons kindje dus wel laten dopen, als dat kan. Wij zijn niet getrouwd en willen ons meisje graag twee peettantes geven i.p.v. 1 tante en 1 oom. Ik moet nog eens bellen of dat eigenlijk wel mogelijk is.

Hier hebben we hetzelfde gehad. Maar uiteindelijk is ze wel gedoopt.

Ik vond het met name belangrijk omdat we in een hoofdzakelijk katholie dorp woont, waar vanuit de scholen en verenigingen heel veel gedaan wordt aan kerkelijk activiteiten. Om dan telkens buiten de boot te vallen voor zo'n kindje, terwijl de rest van de kindjes wel mee mag doen, vind ik best sneu. Maar we zullen haar wel zelf de keuze laten hoe actief ze wil zien met het geloof.

Hoe gaat dopen dan bij jullie?
Bij Lottes doop waren er alleen maar familieleden van ons in de kerk, was een mooi bescheiden groepje (van een man of 30) en was erg mooi en intiem. Wij gaan allebei nauwelijks naar de kerk, maar voor ons persoonlijk is dat ook niet nodig om wel te kunnen geloven.
Maar we hoefden ons dus ook niet ongemakkelijk te voelen dat we daar voorin de kerk stonden omdat er alleen maar goede bekenden aanwezig waren.

Op de school waar onze kinderen heen gaan over een paar jaar moet je wel de chriselijke normen en waarden onderschrijven om het kind te mogen plaatsen. En de leefregels die op de school gehanteerd worden.

Onze kinderen zijn gedoopt maar daar is nooit discussie over geweest omdat we allebei lid zijn, getrouwd in de kerk en belijdenis hebben gedaan.

Maar ik ben het eens met mijn voorgangster, als jullie haar al zo opvoeden, waarom zou hij dan niet willen laten dopen?

Van mij hadden de dames niet gedoopt hoeven te worden.
Ik ben zelf wel gedoopt en alles er omheen, op een christelijke school gezeten etc, maar van mij hoeft het niet, WIJ (en dan bedoel ik mijn vrouw en ik) doen er helemaal niks aan.
Maar toch wilde mijn vrouw dat ze gedoopt zouden worden (en dan vermoedt ik toch voornamelijk voor mijn schoonouders die wel vrij christelijk zijn, lees om de week naar de kerk, bidden voor het (avond)eten etc.

Mijn vrouw heeft gewonnen, dus ze zijn gedoopt. Vond het zelf wel raar om de ene wel de dopen en de andere niet. Ik heb wel de rest besloten en ook tegen de voorganger aan gegeven dat het van mij niet hoefde, lekker eerlijk . Ook toen gezegd dat ik er me verder niet mee zou bemoeien qua regelen van de dienst etc.
Alleen het eten en drinken thuis voor het feestje zeg maar heb ik geregeld. Heel egoïstisch misschien, maar zij wilde dat de kinderen gedoopt werden en niet ik, dus moet zij het maar regelen.

Eucalypta schreef:Ik zou zeggen: als hij geen principiele bezwaren heeft tegen dopen (zoals bijvoorbeeld vinden dat een kind zelf zijn religie moet kiezen ofzo) en als hij er geen bezwaar tegen heeft om een christelijke opvoeding te geven, dat hij dan niet moeilijk moet doen over het dopen.

Als hij niet aan God wil beloven om jullie kind christelijk op te voeden, omdat hij er niet in gelooft, dan vind ik dat eigenlijk best logisch, en dan kun jij beter zelf jullie kind laten dopen, zonder hem. Ik vind het ook nogal gek om vooraan in de kerk te gaan beloven aan God en de hele kerk dat je je kind christelijk opvoedt als je niet in God gelooft en niet naar de kerk gaat. Als je daar niet achter staat is het een loze belofte. Dopen is niet zomaar een ritueel, het is een belofte, en ik kan me wel voorstellen dat je dat niet zomaar doet. Maar als hij niet van zulke principiele bezwaren heeft en toch wel meedoet aan een christelijke opvoeding, dan zou hij kunnen overwegen om het gewoon te doen.

Helemaal mee eens.

Ik kan hier ook over meepraten. Mijn vriend is Protestants en gaat regelmatig naar de kerk (soweiso elke zondag en hij is jeugddiaken). Hij wilde heel graag onze zoon laten dopen in de kerk waar de diensten worden gehouden. Ik had hier geen problemen mee, als dat zó belangrijk voor hem was, wie ben ik dan om te zeggen dat het niet mag?
We hebben met de dominee gepraat en ik heb eerlijk gezegd dat ik niet gelovig ben en dat ik dus geen belofte wil afleggen. Ik heb wel naast hem gestaan voor in de kerk en toen mijn zoontje gedoopt werd. De belofte heeft mijn vriend dus gedaan. Wij gaan onze zoon wel dingen meegeven van het geloof maar het is zijn eigen keuze om te geloven.

Niet quoten aub

Zelda schreef:

Eucalypta schreef:Ik zou zeggen: als hij geen principiele bezwaren heeft tegen dopen (zoals bijvoorbeeld vinden dat een kind zelf zijn religie moet kiezen ofzo) en als hij er geen bezwaar tegen heeft om een christelijke opvoeding te geven, dat hij dan niet moeilijk moet doen over het dopen.

Als hij niet aan God wil beloven om jullie kind christelijk op te voeden, omdat hij er niet in gelooft, dan vind ik dat eigenlijk best logisch, en dan kun jij beter zelf jullie kind laten dopen, zonder hem. Ik vind het ook nogal gek om vooraan in de kerk te gaan beloven aan God en de hele kerk dat je je kind christelijk opvoedt als je niet in God gelooft en niet naar de kerk gaat. Als je daar niet achter staat is het een loze belofte. Dopen is niet zomaar een ritueel, het is een belofte, en ik kan me wel voorstellen dat je dat niet zomaar doet. Maar als hij niet van zulke principiele bezwaren heeft en toch wel meedoet aan een christelijke opvoeding, dan zou hij kunnen overwegen om het gewoon te doen.

Helemaal mee eens.

Heel saai, maar ben het er ook helemaal mee eens

Binnenkort de discussie nog maar een keertje aangaan!