nav Waar ben jij wel trots op als moeder..

nav niet perfect zijn.. Waar ben je wel trots op in je opvoeding/het moeder zijn.

- Ik ben er trots op dat we geregeld horen dat het zo'n sociaal/lief manneke is.
- Hij zichtbaar lekker in zijn velletje zit, geniet van alles wat we doen.
- Ik ben er trots op dat we zo'n goede band hebben samen, hij knuffelt/kust de hele dag met mij (en papa)
- Ik ben er trots op dat hij zich zo goed ontwikkelt.

- Ik ben er trots op dat we gewoon de dag plukken, wat komt komt en wat niet komt komt morgen wel.

*

Ik ben er trots op dat:

- mijn jongens zo goed luisteren en zo slim zijn. Nou vind ik dat zelf natuurlijk, maar ook op school, KDV en CB wordt het gezien en ook vreemde mensen maken er opmerkingen over, als mijn oudste (net een paar maanden groep 3) in het openbaar zinnen staat voor te lezen als 'verantwoord hout hier verkrijgbaar'.

- we het als gezinnetje wel op de rit hebben, na alles wat we hebben meegemaakt en nog steeds meemaken. De band is onverwoestbaar, en mijn zoons en ik zijn echt een enorme eenheid. Ze zijn ook gek op hun stiefvader, en ik ben blij dat ik ze dat kan geven. Sowieso werk ik als een paard om ze te geven wat ze nodig hebben, en het lukt me. Daar ben ik erg trots op.

- ik het meestal, ondanks moeheid en frustratie, wel voor elkaar kan krijgen om consequent te blijven

- ik mijn zoons niet heb 'belast' met mijn problemen met mijn ex. Natuurlijk krijgen ze de scheiding mee, maar ik denk wel dat ik ze er zo min mogelijk last van heb laten krijgen, en heel netjes en respectvol met mijn ex omga voor hen, ookal doet hij dat niet altijd.

Heel stiekem vind ik het erg vleiend dat mijn oma van 80 ons zoontje vergelijkt met mijn neefje, wat echt een vervelend kind is. Ze zegt altijd dat mijn zoontje veel liever is en haar liefste achterkleinkind (en ze heeft er veel...)

Ik ben trots op hem omdat :

- Hij zo lief, vrolijk en sociaal is
- Hij zichtbaar geniet van alles en elke dag iets nieuws leert
- Dat hij zo goed eet en drinkt (nog wel haha)
- En dat hij vaak zo lief zelf speelt

Ik ben er trots op dat ik dl al ruim een jaar borstvoeding geef en dat ik al bijna een jaar een volledig melk, ei en sojavrij dieet volg, omdat zij allergisch is.

En ik ben natuurlijk reuze trots op ons lieve meisje, gewoon omdat zij is wie ze is.

1) Dat ik (maar mijn man net zo goed!) het maar mooi geflikt heb om aan het idee te wennen om in 13 weken moeder te worden en alles voor de geboorte af te krijgen. Ik kan met recht zeggen dat ik echt trots ben op ons, op hoe we het gedaan hebben, op hoe we het nu doen. We hebben heel veel shit gehad de tien jaar dat we een relatie hebben, maar ik weet nu dat ik áltijd op hem zou kunnen vertrouwen en we het áltijd samen zouden moeten kunnen redden.

2) Dat ik naar mijn gevoel heb geluisterd mbt mijn jongste zoon. Ik ben door blijven dokteren omdat ik 'voelde' dat er iets mis was met hem. Ik ben doorgegaan om de onderste steen boven te krijgen. Dit moest ik doen van mezelf omdat ik 'wist' dat het niet klopte, ik was níet die overbezorgde moeder waar ik voor uitgemaakt ben.

Verder kan ik me aansluiten bij het lijstje van Susan met de punten mbt tot Ezra.

- Dat ik door heb gezet en mijn gevoel kenbaar heb gemaakt en onderzoeken te laten starten voor mijn zoon. Dat heeft nu al zijn vruchten afgeworpen dus ben meer dan trots erop (ook omdat ik niet geloofd werd en nu toch gelijk heb)

- Dat ik bijna een jaar single mama ben en het toch maar even allemaal alleen doe. En met een peuter puber en mijn eigen geestelijke gesteldheid was dat niet altijd even makkelijk.

- Trots op mijn kereltje omdat hij zo goed met de situatie (gescheiden papa en mama) omgaat !

ik weet niet echt iets te bedenken waar ik heel trots op ben,
nu is onze kleine man ook nog jong, dus over opvoeding kunnen we nog weinig zeggen..

maar ik vind het heerlijk om te zien hoe mijn kleine mannetje geniet!
hij is heel leergierig, wil alles zien hij staat bijna nooit lachend op een foto, omdat de camera zo interessant is. deze gaat hij helemaal bestuderen, ergens wel erg jammer en is meestal heel vrolijk.
dus ik ben gewoon trots op hém, hoe hij zich ontwikkelt..

Ik ben trots op het feit dat we een heel vrolijk en tevreden mannetje hebben. Voor ons een teken dat we het best goed doen. Gezondheid en geluk vind ik belangrijkste.

Ik ben er trots op dat mijn vader tegen mij zei dat ik het zo goed doe met S. Zoiets zal hij nooit snel zeggen of laten blijken, dus dit was extra waardevol.

Ik ben er trots op dat we toch maar mooi die eerste 3-4 rotmaanden doorgekomen zijn met ons huilertje. Trots op mijn vriend omdat hij me zo goed gesteund heeft alle keren dat ik het écht niet meer zag zitten. Trots op mezelf dat ik, nu ik er na bijna 1 jaar op terugkijk, mezelf toch staande heb weten te houden en nu supergoed in mijn velletje zit met betrekking tot Y. Als ik het vergelijk met bijna 1 jaar geleden voel ik mezelf nu écht mama en houd ik zó ontzettend veel van m'n ventje.

Daarnaast ben ik stiekem ook trots op Y. omdat hij tot afgelopen vrijdag geen ander vocht dronk naast zijn flessen en zijn avondeten nog vloeibaar naar binnen werkte en nu gewoon zelfstandig door een rietje kan drinken, zijn avondeten grof gepureerd krijgt (er zitten zelfs stukjes in en je kan herkennen wat vlees/groente/aardappel is) en ipv gepureerd fruit vanmiddag een banaan en een appel op heeft, zo uit het vuistje. Daarom ben ik héél trots op 'm!