Hoeveel kinderen wil je?

Ik zeg voor de grap altijd dat ik vier kinderen wil. Omdat we een hoop kamers te vullen hebben. Is natuurlijk een grapje. M'n vriend wil er 2, een jongen en een meisje.
M'n moeder zegt dat ik er na eentje waarschijnlijk genoeg heb, ze vindt me meer een type voor 1 kind waar ik alle aandacht aan kan geven, plus dat ik een type ben dat erg gehecht is aan d'r eigen leven en dus niet alleen maar moeder wil/kan zijn.
Hoe zit dat bij jullie?
Ik zou bijv gewoon willen blijven werken, moet er niet aan denken om thuis te zitten. Maakt je dat dan een slechtere moeder, dan een moeder die altijd thuis bij de kinderen zit?
Ook zou ik m'n sporten willen blijven doen en samen met vriendinnen winkelen, zonder een baby erbij. Of misschien is dat juist leuk.

Heb je veel van je oude leven moeten opgeven om een goede moeder te worden?

Hoe wij er nu over denken willen we er eentje

Ik hoop en duim dat wij een 2e kindje mogen krijgen.

Ik wilde altijd meer kinderen, maar op dit moment denk ik dat we het bij 1 kindje houden...

'Vroeger' was mijn wens 5 kindjes. Dat heb ik even bijgesteld ivm de kosten

Nu is de eerste op komst en ik wel eerst dit allemaal afwachten. Maar we hebben al wel stiekem gedacht over een tweede. En ik denk dat het dan daar bij blijft, 3 vind ik een oneven aantal en 4, ja dat komt weer dicht bij die 5 (is ook oneven maar dan heb je wel wat meer broertjes en zusjes om je heen)

Maar goed, zo vruchtbaar ben ik niet dus ik mag al in mijn handjes knijpen met dit grote wonder. Blijft het alleen bij dit kindje zal ik er ook vrede mee hebben.

Ik wilde altijd meer kinderen, maar op dit moment denk ik dat we het bij 1 kindje houden...
zo denken wij er ook over.

ik zei vroeger altijd 1, toen zei ik 2 en nu zeg ik 4, als dit ons allemaal gegunt is en natuurlijk ook financieel haalbaar is, en ook of mijn lichaam dit allemaal aan kan.

Ik wil er graag nog een kindje bij. Dan hebben we er twee en dat willen we allebei graag.

Ik denk dat het per moeder verschilt hoeveel ze werkt naast de zorg voor haar kind. Ik zou echt geen vijf dagen meer kunnen werken, dat zou betekenen dat ik haar maar twee dagen per week echt meemaak. Sporten en winkelen kan ik ook gewoon nog, zonder kind. Er is (in mijn geval) ook nog een partner en samen maken we daar afspraken over.

Wij wilden allebei 1 kindje en die is er nu

Over de andere vragen in je stukje: ik vind dat je geen slechte moeder bent als je blijft werken. Ik werk zelf 36 uur (4x9) Mijn vriend werkt ook 36 uur. Alleen hij werkt vooral 's avonds en in het weekend (horeca) en ik op kantoor, waardoor ons zoontje alleen op maandag en dinsdag naar het kdv moet. Mijn moeder zou ook op kunnen passen, want die is al met vroeg-pensioen, maar ik vind het juist goed dat hij met andere kindjes leert spelen en delen. Daar steekt hij heel veel van op vind ik. Meer dan dat mijn moeder op zou passen. Maar dat is mijn mening

Ik heb niet superveel van mijn oude leven op moeten geven. Ik werk nog steeds hetzelfde aantal uren op dezelfde dagen. Sporten deed ik al niet, al doe ik dat nu wel, want ik ren en vlieg de hele dag achter Y. aan Mijn weekenden zijn wel anders. Normaal zat ik op de bank en besliste ik zomaar, pats, boem dat ik/we wel naar de stad konden gaan. Lekker uit eten en daarna wat drinken. Of gewoon naar de bioscoop omdat je daar opeens zin in hebt. Dat gaat nu niet meer, want er moet oppas voor Y. geregeld worden. Nu moeten we dus ietsjes vooruit plannen.

Mijn leven staat dus nu voor een groot deel wel in het teken van Y. Maar dat is meer omdat je regelmatig rekening met hem moet houden als je iets gaat doen. Misschien dat dat minder wordt als hij straks ouder is. Dan gaat hij gewoon gezellig mee uit eten, maar dat is nu nog niet te doen met hem

Soms mis ik die vrijheid wel, maar als ik dan dat lachende bekkie zie of als hij me een flinke knuffel komt geven weet ik weer waar ik het voor doe

3 of 4. Ik ben nu zwanger van de derde. Gevoelsmatig zou ik denk ik nog wel een vierde willen (denk ik nu tenminste) maar het moet ook financieel haalbaar zijn en qua ruimte en dat zou het nu niet zijn. Het kan hier nog allebei de kanten op. We zien wel.

Graag zou ik nog 1 of 2 kinderen krijgen.

Helaas weten we nog niet of we dat ook daadwerkelijk in de pratijk gaan brengen. Onze jongste heeft een afwijking en we weten nog niet of dat bij één van ons weg komt. Daar moet nog onderzoek naar gedaan worden. Zelfs als het een spontane mutatie blijkt te zijn weten we het nog niet. Een kind met een aandoening vergt nu eenmaal meer en andere zorg.

ik zou heel graag nog een 2e kindje mogen krijgen en evt een 3e,
man lief weet nog niet of hij een 2e wil en een 3e zoeiso niet
dus ik hoop dat er in de toekomst nog 1 bij mag komen

Ik wil er wel 3 en mijn vriend wil er 2. Maar als ik nu ook even realistisch nadenk zal het wel bij 2 blijven. Is toch eigenlijk veel praktischer met een heleboel dingen.

Ach ja eerst maar eens een huis verbouwen, dan trouwen, graag ook nog een keer een vaste baan en dan zien we wel verder

Als het financieel en lichamelijk haalbaar is zou ik zeker nog wel een 3e willen.

Arden schreef:3 of 4. Ik ben nu zwanger van de derde. Gevoelsmatig zou ik denk ik nog wel een vierde willen (denk ik nu tenminste) maar het moet ook financieel haalbaar zijn en qua ruimte en dat zou het nu niet zijn. Het kan hier nog allebei de kanten op. We zien wel.

+1
wij zijn erg blij met ons 3 tal maar houden de deur open voor een 4e... qua ruimte lukt het allemaal wel, alleen de auto niet :-)

Als het haalbaar is dan zou ik graag nog een tweede willen, en misschien zelfs een derde. Voorlopig blijft het bij A., en mocht dit altijd zo blijven dan heb ik daar zoals ik er nu over denk ook vrede mee. Neemt niet weg dat het me wel erg leuk lijkt om nog een of twee kindjes te krijgen. De toekomst zal uitwijzen of dat dit kan.

We beginnen voorlopig maar eens met 1, daarna kijken we wel verder.

Stofzuiger schreef:Als het financieel en lichamelijk haalbaar is zou ik zeker nog wel een 3e willen.

Zitten tweelingen in de familie, en heb je er dus een grotere kans op? Of was het gewoon spontaan en is er net zo'n grote kans dat jullie er eentje krijgen?

2 of 3 kinderen. 2 is praktischer w.b. de auto, slaapkamers, kosten, etc.. Maar een 3e sluit ik niet uit, houd alle opties open . De tijd zal het leren.

Voor de mama's met 3 kindjes of meer: wat voor auto hebben jullie nu? Wij hebben nu wel 2 grote auto's, maar in beide auto's passen niet 2 volwassenen en 3 kinderen. Wel 2 kinderen achterin (of 3 ukkies).

Wij hadden vroeger een grote Volkswagen Sharan. Die worden niet meer gemaakt. Gingen we met z'n vijven naar Spanje met de sleurhut erachteraan! Waren mooie tijden... alledrie een grotemensenstoel, zodat we elkaar niet meer in elkaar sloegen in de auto, haha. We waren monsters in de auto.

Ik heb altijd geroepen dat ik moeder wil worden van vier kinderen. Mijn vriend vindt dat ook wel een leuk idee en ziet een eettafel vol kinderen voor zich! Of dit lichamelijk mogelijk is, dat weet ik (nog) niet. Anders worden het er misschien maar 2, of 3.

Pippa schreef:

Stofzuiger schreef:Als het financieel en lichamelijk haalbaar is zou ik zeker nog wel een 3e willen.

Zitten tweelingen in de familie, en heb je er dus een grotere kans op? Of was het gewoon spontaan en is er net zo'n grote kans dat jullie er eentje krijgen?

1 eiig is niet erfelijk voor zover ze weten, dat is echt 'een speling van de natuur' (of een wonder, zo zie ik het), 2 eiig (dubbele eisprong) is wel erfelijk.
Bij ons zit het niet in de familie. Mijn zwager is wel 1 van een 2 eiige tweeling, maar dat is aangetrouwd dus telt niet

Ik zeg volmondig 3!

Ik kom uit een gezin met 1 zusje nog, manlief met 1 jonger broertje en 1 oudere broer, en mn zusje en ik zouden nog een zus hebben gehad, maar die is vroegtijdig overleden...geloof met 6 a 7 maand zwangerschap van mijn moeder..

Alleen wil ze dan wel dragen, wel baren, maar dan even 4 a 5 maanden ergens onderbrengen gezien de afgelopen maanden hier ... Maar nu zijn ze zo leuk en ben ik zo gek op ze dat ik het al bijna vergeten ben hoe slopend die tijd was.