Kinderen en katten

Wij denken er al een tijdje aan om een kat/poes te nemen. Wie heeft er hier een kat/poes en hoe gaat dat met je kinderen? Had je eerst de kat of eerst de kinderen?

En wat zouden jullie aanraden, een wat oudere kat waarvan al "bekend" is dat hij met kleine kinderen kan of een kitten die zou kunnen wennen aan de kinderen?

En verder nog dingen waar we rekening mee zouden moeten houden als we een kat zouden nemen met 2 kleine kinderen? Mensen die het echt afraden misschien?? Het zou hier een binnenkat worden, aangezien wij in een appartement wonen.

ik heb geen ervaring met katten en kinderen... wat ik je wel wil vertellen is dat kittens (in ieder geval de 3 die ik gehad heb) heel erg speels zijn en alles wat beweegt mee willen spelen! dit doen ze in eerste instantie niet altijd zachtjes en zonder nagels!

als ik zelf de keuze zou moeten maken zou ik voor een kat/ poes van een jaar of 4 kiezen... die is het echte speelse al kwijt en vaak kennen de mensen van wie hij geweest is zijn of haar karakter wel en weetj e dus snel genoeg of het met jullie kindjes zal gaan!

@ Pien: Wij hebben twee poezen van 4 en die zijn alles behalve hun speelsheid kwijt

@ Arden: Wij hadden onze poezen al voor Hayley er was.
Toen ze nog een baby was vonden beide er niks aan. Jul is nog steeds bang voor haar. Ze komt ook wel erg lomp aanzetten begint dan te gillen dus dat snap ik wel
Jut komt haar steeds vaker opzoeken. Als ze de papfles krijgt komt ze zowat op schoot liggen bij haar.

Wij hebben tot nu toe nog geen problemen gehad tussen hun drietjes.
Jut en Jul zitten overigens ook altijd binnen.

Ja ik zit zelf met een oudere kat in mijn hoofd inderdaad. Zo'n kitten is wel heel schattig natuurlijk, maar het is wel fijn om te weten dat je een kat hebt die gewoon met kinderen kan. Ook al zijn ze dan misschien nog wel heel speels, je kan ook een kat hebben die gewoon bang is voor kinderen en dat is ook weer niet leuk.

Ik heb 2 katers van 3 en 4. Toen S. net was geboren waren ze wel niewsgierig en kwamen af en toe snuffelen. Nu is S. wat ouder en begint nu de katten interessant te vinden en hij lacht al naar ze als ze toevallig naar zijn kant kijken En als ze af en toe langs hem lopen grijpt hij met zijn handje hun kant op. De katten vinden S. nu minder interessant dan in het begin. Wel komen ze af en toe snuffelen en laatse was S. ziek en moest veel huilen en toen merkte we dat een van onze katten erg bezorgt was hoe gek het ook klinkt. Elke keer als S. moest huilen ging hij in de buurt zitten en keek naar hem. Net of hij het niet leuk vond dat S. zo ziek was. Ik durf best even de was op te hangen en S. met hun alleen te laten want ze doen hem echt geen vlieg kwaad. Straks zal het misschien wel anders worden als hij eenmaal kan kruipen/lopen etc :-)

@Pien, heb je geen katten meer? Enne onze katten zijn ook nog heel speels hoor !

Razz_ schreef:

@Pien, heb je geen katten meer? Enne onze katten zijn ook nog heel speels hoor ! [/i]

jawel, maar het zijn inmiddels geen kittens meer....
kan niet zonder mn kleine kereltjes! die wil ik dus voor geen goud meer misssen!!

Wij hebben 2 katten, een poes en een kater. Ze waren er al voordat ons zoontje kwam.
En t gaan heel goed, ze groeien erin mee en wennen eraan. Ons zoontje krijgt nu regelmatig een kopje van de kater terwijl die eerder niks van kinderen moest hebben

Ik zou in t asiel kijken voor een binnenkat die kinderen gewend is.

Ik heb zelf nu 3 katten. De ene kat vind nora geweldig en laat haar bijna niet met rust. De hele tijd wil ze met haar kroelen. De anderen zijn niet bang maar moeten er ook niet al te veel van hebben. Ik had ze al toen ik zwanger werd.

Als ik advies zou geven zou het ook geen kitten zijn. Een iets oudere kat is van boven de 1 a 2 is niet meer aan het puberen en zijn karakter is dan al wel bekend. Ook kun je dan beter inschatten hoe ze op kleine kinderen reageren. spelen zullen ze dan wel maar vaak zijn de acties minder onbezonnen als bij kittens

Helaas hier een meisje dat heel erg allergisch is voor poezen, als ze er in de buurt is, heeft ze binnen 10 minuten rode jeukende ogen, niesbuien en snotneuzen!

Dus hou er rekening mee dat dat ook kan gebeuren.

Ik heb 2 kinderen en 4 katers (en soms een vijfde, die is aanloop). De oudste had ik al voor er kinderen waren, de andere 3 kwamen daarna pas als kitten. Twee ervan vinden de jongens te druk en blijven dus bewust uit hun buurt, de andere twee vinden alles prima wat ze doen. Ik zie hier dus regelmatig 1 van mijn zoons voorbij wandelen met een kat in zijn armen. Of ze zitten op de bank een boekje te lezen met een kat op schoot. Ik vind dat het uitstekend gaat.

Het voordeel is ook dat mijn zoons nooit bang zijn van beesten. Ik heb ze wel moeten leren dat ze niet zomaar op elk dier moeten aflopen en gaan aaien want niet elk dier is kinderen gewend, maar ze hebben wel een bepaald verantwoordelijkheidsgevoel nu. Ze zorgen ook voor de katten, ze helpen met de bak en het eten enzo.

Ik vind kittens heel leuk, maar het behang dat ze mollen niet Potverdrie, heel het behang hier in de hal is eraan door die krengen. Krabpaal gewoon aanwezig, maar nee hoor, de madams moesten en zouden hun nagels scherpen aan het behang..

Ik zou dus voor een iets oudere kat gaan.

Hier trouwens nooit problemen gehad met kind en kat(ten)

Bedankt voor de antwoorden.

Over allergie, hoe snel merk je dat? Mijn kinderen zijn wel vaker met katten in aanraking geweest en hebben ze ook geaaid bijv, dat zouden we dan toch wel gemerkt moeten hebben?

Een oudere kat is dus verstandiger volgens de meesten. Dat wil ik wel maar mijn vriend wil liever een kitten, maar ik denk toch dat ik win met deze argumenten en een kitten is ook binnen no time groot, denk dat hij dat vergeet.

Ik vind voor kinderen een huisdier ook wel goed, we hadden tot voor kort een cavia maar nu niet meer en buiten dat ik het wel mis merk ik ook dat de kinderen het wel missen. We hebben getwijfeld tussen een hond, kat en konijn maar ik vind het nadeel van een hond dat die slechter alleen kan zijn en wij hebben allebei een redelijk druk rooster dus dan zit je ook met uitlaten etc, en een konijn is wel leuk maar dat vind ik eigenlijk zielig als die in zn eentje zou moeten zitten maar voor 2 hebben we weer geen plek. En een kat lijkt me gewoon heel leuk en gezellig.

Wij hebben ook 2 katten van nu bijna 1 jaar, dus we hadden ze al voordat onze dochter geboren werd.
Maar hier geen succes :-(
de katten zijn al een paar keer vol bovenop haar gesprongen en ze heeft al 1 keer een krab in d'r gezicht gehad.
Ze zijn ook nog ontzettend speels. Maar ja ze bedoelen er dus geen kwaad mee, maar ik kan ze echt geen seconde alleen laten met d'r.

Dus mijn advies zou ook zijn een oudere kat. Maar als je er maar 1 neemt wordt die vanzelf al gauw minder speels is mijn ervaring.

Wij hebben 3 katten, die hadden we al voordat de kinderen kwamen. Alle katten komen uit eigen nest (vanaf mijn ouderlijk huis), dus hebben we vanaf kitten.

Hier hebben we totaal geen problemen met de katten en de kinderen. De 2 katers moeten niks van ze hebben, vooral van de oudste omdat die natuurlijk het meest nadrukkelijk aanwezig is nu. Die gaan haar dus altijd uit de weg. Voordeel is wel dat ze hier natuurlijk naar buiten kunnen en 3 verdiepingen in huis hebben waar ze mogen komen (overal dus, behalve onze slaapkamers). Onze oudste kan de katten behoorlijk treiteren soms, hoe ik ook probeer het tegen te houden. Het blijft een peuter Ze hebben haar, ondanks het treiteren, nog nooit iets gedaan.

De derde kat is een poes en die vindt alles best. Daar kan ze ook alles mee doen en die komt ook gerust bij haar op schoot liggen bijvoorbeeld. Die rent ook niet meteen weg zodra onze dochter binnen komt haha. Ik denk dat het misschien ook wel het verschil tussen poes en kater is, maar dat weet ik niet zeker.

Ik zou echt nooit meer zonder katten willen en misschien wel kunnen Ik heb altijd al een kat/katten gehad, vanaf mijn eigen geboorte al. Ik vind het ook heel erg gezellig en zo makkelijk omdat ze bijna geen aandacht nodig hebben. (ter vergelijking met een hond dan bijvoorbeeld hè)
Ik zou ook bij aanschaf altijd voor een kitten gaan, alhoewel je daar wel tijd voor moet hebben nauurlijk. Een kitten moet nog een hoop leren en heeft in het begin wel veel aandacht nodig, al is het alleen maar om te spelen. Een oudere kat vermaakt zichzelf wel. Ook is mijn ervaring dat een kitten de boel behoorlijk kan slopen, denk aan door speelsheid in de gordijnen/meubels springen e.d.

Verder wat betreft de kinderen denk ik dat ze er prima mee om kunnen leren gaan. Zoals ik al zei treitert onze oudste ze soms ook behoorlijk, maar ze is er wel al vanaf de geboorte aan gewend dat ze er zijn. Ik heb haar altijd mee gegeven dat ze normaal moet doen tegen ze, maar die fase van niet luisteren en uitproberen is er nu eenmaal. Daarvoor deed ze het nooit, dat is de leeftijd nu.

Ondanks dat ik geen kinderen heb en geen katten heb wil ik toch even reageren!
Ik ben zelf eigenlijk altijd wel 'bang' voor katten. Ik moet er niets van hebben.
Maar mijn vriendin heeft 2 katten dat zijn raggdols. Deze staan er om bekend dat ze heel lief zijn en met kinderen kunnen. Ik ben er zelfs niet bang voor.. Je kan ze zelfs aan de staart trekken enzo. Niet dat dat de bedoeling is he!! Maar mocht je kind het een keer per ongeluk doen dan is er geen man over boord. Dat bedoel ik er mee.

Ja prachtig die Ragdolls, mag je alleen wel eerst de loterij winnen..

Ik denk niet dat je nu speciaal aan een Ragdoll hoeft hoor. Gewone huis-tuin- en keukenkatten kunnen ook lief zijn De kat van mijn moeder (daar komen onze katten dus vandaan) is ook een 'normale' kat, die kruipt al bij Myrthe op schoot zodra haar billen de bank raken. En dan kan ze haar gerust gaan pesten, ze doet helemaal niets en loopt hooguit weg als ze het zat is (net als onze eigen poes dus).

Wij hebben ook een ragdoll en daar kan je inderdaad alles mee doen, maar zo ken ik ook zat htk katten die niets doen. Dus wat dat betreft

Hier gaat het prima. Dochter vindt poes énorm interessant, poes vindt dochter totaal niet interessant. Misschien komt het nog als mijn dochter straks wat ouder is (en kan aaien ipv aan de oren/staart/haren trekken).

Darcy schreef:Je kan echt niet garanderen dat ALLE Ragdolls zo zijn.

Dat lijkt mij dus ook niet.

Darcy schreef:

Hazeltje schreef:

Darcy schreef:Je kan echt niet garanderen dat ALLE Ragdolls zo zijn.

Dat lijkt mij dus ook niet.

Lijkt me trouwens ook een duur grapje: he we nemen een Ragdoll (a la 600 euro per kat), trek eens aan zijn staart, AU! Dus

Hahahaha. Ben je mooi in de aap gelogeerd.
Ph nee, we hebben het over katten....

Darcy schreef:Je kan echt niet garanderen dat ALLE Ragdolls zo zijn.

Daar heb je helemaal gelijk in. Het staat er in mijn post alsof het altijd zo is, maar dat is zeker niet het geval. Niet echt duidelijk neer gezet. Kennissen van ons hebben er ook eentje en dat is echt geen leuke, lieve kat.

Maar goed, dit helpt Arden niet echt verder denk ik. Gok dat ze toch al niet op zoek waren naar zo'n raskat

Mijn dochter heeft vanmorgen voor het eerst een optater gehad van de poes en die poes is wel 15 jaar maar goed ik kan het het beestje niet kwalijk nemen als er steeds een dreumes in je ogen staat te prikken dus hier het even een fase van steeds opletten en J. erop wijzen dat ze zachtjes moet doen met de poes of haar met rust laten maar ja dat is nu gewoon haar leeftijd. Onze andere poes een brits korthaar van 2 moet niks van haar weten en is heel snel weer weg. Dus het ligt gewoon aan de kat,ongeacht de leeftijd/ras en aan het kind maar dat zal je uiteindelijk zelf moeten ervaren.

Bedankt voor alle antwoorden!

Zo'n ragdoll is wel mooi haha maar we zoeken inderdaad een goedkope kat we zijn er intussen wel over uit dat het dan geen kitten gaat worden.