Mijn bevallingsverhaal

27 december had ik om 7.30 afspraak op de verloskamers om ingeleid te worden ivm een bijna zwangerschapsvergiftiging en hoge bloeddruk. Dus om 6 uur opgestaan, nog even lekker gedoucht en toen samen ontbeten. Voor de zekerheid de ziekenhuistas nog een keer nagekeken en om 7 uur gebeld naar de verloskamers. Er was plek dus we mochten komen. Wel vreemd dan stap je in de auto en je weet dat als je weer thuis komt dat je kindje er bijna zeker is.

Om half acht meldden we ons op de verloskamers. We werden door een aardige verpleegkundige naar een gebracht.mik werd aan het ctg gelegd voor een uur. Hierna kwam de verloskundige toucheren en ik hjad tussen de 1&2 cm ontsluiting. Net niet genoeg om mijn vliezen te kunnen breken. Dus bracht ze om 9 uur gel in. We hebben beiden zitten lezen en even door het ziekenhuis gewandeld. Er kwamen echter al snel menstruatieachtige krampen opzetten. Om elf uur moest ik me weer melden voor een ctg. We kregen om 12 uur lunch maar mij smaakte het voor geen meter. Heb 3 happen van mijn boterham met jam gehad. Om twee uur kwam de vk weer toucheren en kon ze mijn vliezen breken. Dat gaf me een plons water. Ook kreeg ik een infuus met weeenopwekkers. Maar mijn weeen kwamen erg snel op gang dus die hebben ze snel verlaagd. Evengoed bleef het erg pittig. Tegen 16 uur was ik helemaal op van het opvangen van de weeen en vroeg ik om pijnstilling. Ik was helemaal in mijzelf gekeerd. De verloskundige adviseerde een ruggenprik nadat ze bij toucheren 4cm geconstateerd had. Dit omdat mijn bloeddruk daar ook van zou zakken. Ik was al lang blij. Maar voordat dit mocht van de arts moest mijn onderdruk 3 afzonderlijke metingen onder de 100 zijn. Toen dit zo was toucheerde ze nog een keer en had ik al 7cm en kreeg dus geen ruggenprik meer. Het was inmiddels 19 uur. Ineens kreeg ik weeen die ik met geen mogelijkheid weg kon zuchten, mijn hele lichaam deed wat het zefl wilde en trok in een golf helemaal samen. Dus ik de verpleegster laten komen, persweeen waren het dus! De verloskundige kwam weer toucheren en ik had 10cm!

Ik mocht voorzichtig gaan meepersen. Wat een opluchting, maar het deed ook wel erg veel pijn. Ik kreeg op een gegeven moment een zuurstofmasker. Dat was erg prettig. Ik mocht helemaal gaan meepersen, dat was een nog grotere opluchting. Het ging goed, het hoofdje was duidelijk te zien en de verloskundige zei dat inknippen noet nodig zou zijn. En toen stopte de hartslag van de baby. Toen zei ze ik ga nu knippen je baby moet er nu uit. Dus een knip en daar was hij. Onze zoon J.ason F.ranklin! Hijnis om 21.07 uur geboren, het ging dus erg snel allemaal. Hij werd bij me op de buik gelegd en ik was zo blij! Mijn man kwam bij ons kijken. J.ason zag wel blauw, maar hij maakte gewoon geluidjes, alleen huilen deed hij niet. Mijn man mocht zijn navelstreng doorknippen en toen werd hij meteen meegenomen, mijn man ging met hem mee. Hij werd beademd en kreeg zuurstof bij. Ondertussen gingen ze bij mij kijken of de placenta kwam. Maar deze kwam niet echt. Ze wilden net de operatiekamers gaan bellen om aan te geven dat ik er aan kwam ivm nietnloslatende placenta toen de gyneacoloog nog een keer aan de navelstreng trok en de placenta volledig naar buiten kwam. Wat een vies gevoel vond ik dat, haha.

Ze kwamen J. Nog even aan me laten zien en hij werd naar de couveuseafdeling gebracht, hijnzou 48 uur ter observatie worden opgenomen ivm zijn slechte start. De verloskundige ging me hechten en mijn man was inmiddels weer terug bij mij met een mooie foto van J.ason in de couveuse. Omstreeks half elf hebben we onze ouders gebeld met het nieuws. Zij kwamen naar het ziekenhuis. Voor zij er waren hebben mijn man en ik samen beschuit met muisjes gegeten en werd ik lekker gewassen en kreeg ik een schoon nachthemd aan. Onze ouders waren er inmiddels en waren natuurlijk heel blij.

Toen mocht ik naar J.ason toe met bed en al. Heerlijk om hem weer te zien, ik hed hem immers zelf maar heel eventjes gezien.

Uiteindelijk is J.ason afgelopen woensdag thuisgekomen. We genieten er van, wat een heerlijk ventje is het!!

Lieve poisongirl, Dat klinkt als een best heftige bevalling en met name omdat je zoontje een wat mindere start had.
Wat fijn dat hij nu thuis, geniet samen met jullie 3en!!

Gefeliciteerd met jullie zoontje, wat een stoere naam ! Fijn dat alles nu goed met hem gaat, was wel een heftig einde van de bevalling. Geniet ervan !

Klinkt herkenbaar!
Ik wens je heel veel geluk met je kleine mannetje!

Moest je mannetje 8 dagen in het zkh blijven? Of lees ik dat niet goed? Heb je nog wel kraamzorg gehad daarna?

Jeetje, het is net alsof ik mijn eigen bevalling lees!! alleen heeft K niet in het ziekenhuis gelegen...

geniet van elkaar!!

Deels herkenbaar! Vooral met de placenta ook haha!
Maar geniet lekker van jullie mannetje en wat een leuke stoere namen!

Liefs! XxX

Klinkt als een heftige bevalling, maar gelukkig is alles goedgekomen.

Veel geluk samen!

Ik heb het zelf niet echt als heftig ervaren, maar was ook helemaal waus ervan. Hij heeft idd 8 dagen in het ziekenhuis gelegen uiteindelijk. Eerst ivm moeilijke start,mtoennwas zijn bloed te dik, toen zag hij geel en toen zeiden ze hijnmag mee naar huis, zowel verpleging als kinderarts. Toen we mmbijna klaar wilden maken om mee te nemen kwam de arts zeggen dat hij toch niet mee mocht omdat ze eem verdacht bultjes gevonden had op zijn lijfje. Verstandelijk weet je dan wel dat het beter is dat hij blijft, maar zo voelde het toen asoluut niet.mmaarngelukkig breidde zich dit niet uitmen mocht hij een dag later alsnog mee naar huis